تلاش جهانی برای پلاسمادرمانی مبتلایان کرونا
تاریخ انتشار: ۱۱ فروردین ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۷۴۲۸۹۰۱
این شیوه درمانی که با عنوان «درمان با پلاسمای بهبودیافته» شناخته میشود، در واقع با قدمتی بیش از یک قرن در دهه ۱۸۹۰ میلادی و با هدف درمان بیماری دیفتری ابداع و به جامعه پزشکی معرفی شد.
در آن زمان یک محقق آلمانی به نام امیل برینگ با همکاری یک متخصص ژاپنی به نام کیتاساتو شیباسابورو دریافتند که با استفاده از سرم خون حیوانات آلوده به نوعی سم میتوان بسیاری از بیماریهای انسان را درمان کرد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
برینگ مولکولهای محافظ موجود در خون حیوانات را اکسی توکسین نامید و یک دهه را صرف توسعه این شیوه درمانی کرد. وی بالاخره در سال ۱۹۰۱ به دلیل استفاده از این روش درمانی برای مقابله با دیفتری جایزه نوبل گرفت.
اکنون ما میدانیم که مبنای این شیوه درمانی، تولید آنتی بادیها توسط سیستم ایمنی حیوانات در واکنش به عوامل بیماریزا است. در اولین دهه قرن بیستم، این روش با عنوان "درمان با پلاسمای بهبودیافته" نامگذاری شد و برای مقابله با شیوع بیماریهای مختلف مورد استفاده قرار گرفت. ترکیباتی که از خون بیماران بهبود یافته استخراج میشد، یک ابزار درمانی متداول برای مقابله با انواع بیماریها از سرخک و اوریون گرفته تا فلج اطفال بود.
درمان با پلاسمای بهبودیافته در زمان شیوع آنفلوآنزای اسپانیایی در سال ۱۹۱۸ میلادی نیز مورد استفاده قرار گرفت. محققان در سال ۲۰۰۶ میلادی نتایج مطالعات انجام گرفته در سالهای ۱۹۱۸ تا ۱۹۲۵ را مورد تجزیه و تحلیل قرار دادند و مشخص شد درمان با پلاسمای بهبودیافته موجب کاهش قابل توجه میزان مرگ و میر در افرادی شده است که تحت درمان قرار گرفتهاند. البته به اعتقاد محققان به دلیل تعداد اندک مطالعات در آن دوران، نتایج به دست آمده از تحقیقات مذکور دارای محدودیتهایی در تفسیر نتایج و متدولوژی بوده است.
در مطالعه دیگری که در سال ۲۰۱۵ میلادی انجام گرفت، مشخص شد که استفاده از درمان با پلاسمای بهبودیافته موجب کاهش ۷۵ درصدی مرگ و میر در اثر آنفلوآنزای اسپانیایی شده است.
به هرحال درمان با پلاسمای بهبودیافته در اواسط قرن بیستم و در پی کشف آنتی بیوتیکها و توسعه روشهای جدید برای تولید واکسن و روشهای درمانی موثرتر، کنار گذاشته شد.
اما اکنون که توسعه روشهای درمانی موثر برای Covid-۱۹ مستلزم صرف زمان قابل توجهی است و شیوع سریع ویروس کرونا چنین زمانی را در اختیار نمیگذارد، استفاده از پلاسمای بهبودیافته حداقل برای کنترل و جلوگیری از گسترش بیماری، یک گزینه قابل قبول محسوب میشود.
در ابتدای قرن بیست و یکم و در پی شیوع ویروس سارس، محققان هنگکنگی با کمک ۸۰ داوطلب مبتلا به سارس، مطالعاتی را درباره استفاده از پلاسمای افراد درمان شده برای مقابله با این بیماری انجام دادند. نرخ مرگ مبتلایان در بین افرادی که با این شیوه تحت درمان قرار گرفتند به ۱۲.۵ درصد میرسید، در حالی که نرخ عمومی مرگ ناشی از این بیماری در هنگ کنگ ۱۷ درصد بود. همچنین در این تحقیقات مشخص شد بهترین زمان استفاده از این شیوه درمانی ظرف ۱۴ روز از بروز اولین علایم بیماری است.
در ابتدای شیوع ویروس جدید کرونا نیز متخصصان ایمونولوژی دانشگاه جان هاپکینز در آمریکا، درمان با پلاسمای بهبودیافته را به عنوان یک راهکار درمانی اولیه برای مقابله با این بیماری پیشنهاد داده و به سرعت زیرساختهای لازم برای انجام تحقیقات مرتبط را فراهم کردند.
سازمان غذا داروی آمریکا نیز چند روز پس از فراهم شدن زیرساختها با تایید آزمایشات بالینی و صدور سریع مجوز استفاده دلسوزانه از این شیوه درمانی، واکنش نشان داد. استفاده دلسوزانه به معنای بهکارگیری این شیوه درمانی در خارج از چهارچوب آزمایشات بالینی، برای بیمارانی است که دارای شرایط خاص هستند و هیچ راهکار درمانی دیگری برای آنها وجود ندارد.
البته سازمان غذا و دارو محدودیتهایی را نیز در این زمینه اعمال کرده است. برای مثال اهداکنندگان خون که از بیماری Covid-۱۹ بهبود یافتهاند، باید حداقل به مدت ۱۴ روز فاقد علایم بیماری باشند و هر یک از دریافتکنندگان درمان دلسوزانه نیز باید به طور مستقل مورد تایید این سازمان قرار گیرند.
طرح پلاسمادرمانی بیماران کرونایی در ایران
طرح پلاسمادرمانی بیماران کرونایی به عنوان یک روش درمانی مکمل، پنجشنبه هفتم فروردین ماه با جداسازی پلاسما از بهبودیافتگان کرونا به منظور تزریق به مبتلایان به این بیماری در بیمارستان دکتر مسیح دانشوری آغاز شد.
اهداکنندگان پلاسما برای انجام این اقدام، تعدادی از کادر درمانی بودند که در هفته های اخیر به این بیماری مبتلا و بهبود یافتهاند.
در این طرح پلاسمای جداسازی شده به بیمارانی تزریق میشود که بیماری آنان هنوز به مرحله حاد نرسیده و به بستری در آی سی یو احتیاج پیدا نکردهاند.
این روش، یک روش درمانی مستقل نیست و به صورت آزمایشی به سایر روشهای درمانی اضافه شده و تا دو هفته آینده با مشخص شدن نتایج علمی آن، به صورت شفاف و دقیق درباره چگونگی بهره گرفتن از این روش به مردم اطلاع رسانی میشود.
به گزارش ایرنا، ویروس کرونا اواسط ماه دسامبر ۲۰۱۹ در ووهان واقع در مرکز چین گزارش شد. ابتدا از این بیماری به عنوان ذاتالریه نام برده میشد؛ اما کمیسیون ملی بهداشت چین در ۳۰ دسامبر سال ۲۰۱۹ (۹ دی) به صورت رسمی شیوع این ویروس را در چین اعلام کرد. این ویروس در دو ماه گذشته بیش از ۱۰۰ کشور و منطقه را درگیر کرده است.
رییس مرکز روابط عمومی و اطلاع رسانی وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی امروز (دوشنبه) اعلام کرد: تاکنون ۴۱ هزار و ۴۹۵ نفر در کشور به طور قطعی به ویروس کرونا مبتلا شدند که از این تعداد ۲ هزار ۷۵۷ نفر به علت ابتلا به این ویروس فوت کرده و ۱۳ هزار و ۹۱۱ نفر نیز بهبود یافتهاند.
منابع:
پایگاه خبری نیواطلس
پایگاه خبر دانشگاه جان هاپکینز
پایگاه خبری مدیکال اکسپرس
منبع: ایرنا
کلیدواژه: ویروس کرونا بیماری های ویروسی ویروس کرونا بیماری های ویروسی شیوه درمانی برای مقابله ویروس کرونا بهبود یافته قرار گرفت بیماری ها مشخص شد
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.irna.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایرنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۷۴۲۸۹۰۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
جهان در خطر: تنها راه جلوگیری از همهگیریهای حیوانی چیست؟
راز بقا: نقشه راه پیشگیری از بیماری همه گیر، که در ۲۶ مارس در مجله “Nature Communications” منتشر شد، توصیه میکند از مکانهایی که حیوانات در آن غذا میخورند و استراحت میکنند، محافظت یا احیا شود و برخورد انسان با حیات وحش در مناطق توسعهیافتهتر به حداقل برسد.
به گزارش راز بقا، شیوع بیماریهای عفونی ناشناخته قبلی، مانند کووید-۱۹ یا اچآیوی، زمانی ایجاد میشود که ویروس از حیوانی به انسان منتقل شود. به این انتقال «سرریز مشترک بین انسان و دام» میگویند. حیوانات وحشی که به دلیل کمبود غذا یا از دست دادن زیستگاه تحت فشار قرار میگیرند، بیشتر مستعد ابتلا به عفونتهای ویروسی میشوند و حتی ممکن است ویروسهای بیشتری را دفع کنند.
حفاظت از جنگلها، رودخانهها و دیگر فضاهای طبیعی قبلاً بهعنوان روشی مقرونبهصرفه برای جلوگیری از بیماریهای همهگیر مطرح شده است.
توصیههای جدید برای کاهش سرریزها (که توسط یک تیم بینالمللی متشکل از زیستشناسان، بومشناسان و کارشناسان سیاست گردآوری شده) بر اساس مطالعات موردیِ سرریز بیماری مشترک انسان و دام از خفاشهاست.
محققان در سال ۲۰۲۲ پس از مطالعه ویروس “Hendra” در نیمه گرمسیری شرق استرالیا، (که چهار نفر از هفت انسان آلوده را کشته است) گزارش دادند که وقتی کمبود غذا در زمستان باعث شد تا خفاشهای میوهخوار به دنبال گیاهان گلدار در باغهای شهری یا مناطق کشاورزی باشند، سرریزها روی دادند. در نتیجه این امر ویروس به اسبهایی که در مناطقی که خفاشهای آلوده ادرار یا مدفوع دفع میکردند، منتقل شد و سپس اسبهای بیمار برخی از انسانها را آلوده کردند.
راینا پلورایت (Raina Plowright)، بومشناس بیماری در دانشگاه کرنل که هم پژوهش سال ۲۰۲۲ و هم مقاله جدید را نوشته، میگوید: «وقتی متوجه شدید که چگونه سرریز اتفاق میافتد، راهحلها آشکار میشوند. به عنوان مثال، برای جلوگیری از شیوع بیماری هندرا، یک استراتژی که اکنون در جنوب شرقی کوئینزلند آزمایش میشود، کاشت مجدد پنج گونه از درختان گلدار است. گاهیاوقات تغییرات بسیار کوچک در یک اکوسیستم میتواند اثرات واقعاً عمیقی داشته باشد.»
آیرورو تانشی (Iroro Tanshi)، بومشناس دانشگاه واشنگتن در سیاتل، میگوید راه دیگری که برای جلوگیری از سرریز وجود دارد، محافظت از مکانهای وحشی و «واقعاً قطع تماس» با جمعیت حیوانات وحشی است.
نیجریه جایی است که تانشی به مطالعه خفاشها میپردازد. او جوامع محلی را در جلوگیری از آتشسوزیهای جنگلی ناشی از انسان و ارائه منابع جایگزین پروتئین به مردم برای کاهش نیاز به شکار خفاشها در غارها مشارکت میدهد.
به گفته سازمان بهداشت جهانی، گونههای خفاش میزبان چهار بیماری از نُه بیماری هستند که بیشترین خطر بالقوه را برای سلامت عمومی دارند.
وینیفرد فریک (Winifred Frick)، دانشمند ارشد در سازمان غیرانتفاعیِ “Bat Conservation International” مستقر در آستین، تگزاس، میگوید: این تاکتیکهای میتوانند «برای حیوانات دیگری که میتوانند مخازن ویروسی باشند» مانند جوندگان، نخستیسانان یا پرندگان هم اعمال شود.
احتمال جهش ویروسها از انسان به حیوان دو برابر بیشتر از بالعکس است. بر اساس مطالعه جداگانهای که در ۲۵ مارس منتشر شد، پس از تجزیه و تحلیل نزدیک به ۵۹۰۰۰ توالی ژن ویروسی مرتبط با انواع میزبانهای مهره داران، محققان دریافتند که تقریباً دو سوم از انسانها ویروسها را به حیوانات منتقل میکنند در حالی که تنها حدود یک سوم از ویورسها از حیوان به انسان میرسد.
سدریک تان، ژنومیست میکروبی در مؤسسه ژنتیک دانشگاه کالج لندن که مطالعه توالی ویروسی را رهبری میکرد، میگوید: «جریان پرش ویروسها بین گونههای مختلف جانوری فرآیندی بیپایان است.»
محققان امیدوارند که در کنار سرمایهگذاری در فناوری زیست پزشکی و اپیدمیولوژیک برای جلوگیری از همهگیریهای آینده، تصمیم گیرندگان همزمان روی حفظ اکوسیستمها سرمایه گذاری کنند تا در وهله اول از سرریز جلوگیری کنند.
آنها همچنین میگویند که باید تعداد جادهها را به مکانهای وحشی کاهش داد. جادهها راه را برای توسعه زیرساختها هموار میکنند که زیستگاه حیات وحش را از بین میبرد. آنها همچنین به مردم اجازه میدهند تا خیلی سریع به حیوانات و یکدیگر دسترسی داشته باشند.
به گزارش راز بقا، محققان دیگر نشان دادهاند که تراکم بیشتر جادهها خطر ابتلا به ابولا را افزایش میدهد و ویروس ابولا در جادههای اصلی پخش میشود؛ بنابراین سیاست گذاران و مقامات بهداشت عمومی باید مطالعه سرریزهای مشترک بین انسان و دام را قبل از تبدیل شدن یک ویروس به یک بیماری همه گیر یا همه گیر، به جای اینکه به عنوان «یک فکر بعدی» در نظر بگیرند، در اولویت قرار دهند.
منبع: ساینس نیوز
tags # کرونا ، ویروس ، محیط زیست سایر اخبار آیا انسان میتواند در فضا تولید مثل کند؟ | رابطه جنسی و زایمان در فضا چگونه است؟ بعد از فضا چه چیزی وجود دارد، جهان کجا تمام میشود؟! (تصاویر) مرکز واقعی جهان کجا است؟ فضانوردان چگونه در فضا دستشویی میکنند؟ | سرنوشت مدفوع انسان در فضا چه میشود؟