به نقل از «جماران»

کرونا و نابرابری درآمدی

تاریخ انتشار: ۱۲ فروردین ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۷۴۳۱۴۴۵

به گزارش جماران؛ غلامرضا موسی خانی در یادداشتی نوشت:

«کرونا از بدو پیدایش به خبر اول و اصلی تقریباً تمامی رسانه‌های جهان تبدیل شده است. اخبار تأثیرگذاری کرونا بر اقتصاد جهان و بر زندگی انسان‌ها در صدر اخبار قرار گرفته. لحظه‌ای نیست که مؤسسه‌ای یا سازمانی از گوشه‌ای در جهان موضوع را رصد نکرده و پیش‌بینی‌ای درباره‌ی آینده‌ی جهان ارائه نکند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

فوت روزانه‌ی انسان‌ها در کشورهای مختلف «ناشی از این بیماری» جزء تیترهای اصلی اخبار است. بخشی از مرگ و میرهای ناشی از این بیماری، نتیجه‌ی عدم آمادگی یا نبود داروهای مرتبط با پیش‌گیری است و بخشی نیز از کم‌بود و یا نبود داروهای درمانی و ضعف امکانات سرچشمه می‌گیرد. 

اما چنان که دوستی می‌گفت: 

«ویروس گرسنگی هر روز هشت‌هزار کودک را در جهان می‌کشد درحالی‌که واکسن آن نیز (غذا) موجود است؛ اما شما چیزی از آن در رسانه‌ها نمی‌بینید و نمی‌شنوید. می‌دانید چرا؟ چون گرسنگی ثروت‌مندان را نمی‌کشد».  

  فارغ از دقت آمار روزانه‌ی مرگ و میرهای ناشی از گرسنگی، نقل قول بالا واقعیت مهمی در خود دارد و آن وجود نابرابری سنگین درآمدی در درون کشورها و بین کشورها است. اما مؤسسات اندکی به این موضوع می‌پردازند و کم‌تر رسانه‌ای آن را در تیتر اصلی خود می‌آورد. 

گویا نابرابری امری پذیرفته شده در ادبیات اقتصادی است. اما اگر به تعبیر برخی از اقتصاددانان بروز نابرابری امری طبیعی باشد، تداوم آن به هیچ وجه طبیعی نیست. 

آمار و اطلاعات مؤسسه‌ی آکسفام نشان می‌دهد که در سال 2009 ثروت  380 ثروت‌مند اول دنیا معادل ثروت نیمی از جمعیت کره‌ی زمین است و در سال 2017 تنها 42 ثروت‌مند اول دنیا معادل نیمی از جمعیت کره زمین ثروت دارند. گرچه کوشش‌های صورت گرفته در 30 سال گذشته در حوزه‌ی رشد اقتصادی به‌ویژه در چین و هند باعث شده تا بیش از یک میلیارد انسان از زیر خط فقر مطلق خارج شوند «که این خود ارزش‌مند است» اما در همین بازه‌ی زمانی نابرابری درآمدی به شدت افزایش یافته است. در حوزه‌ی نابرابری بین کشورها فقط به این مورد بسنده می‌کنم که درآمد سرانه‌ی هر فرد در نروژ بیش از 60000 دلار و در صحرای آفریقا حدود 2000 دلار در سال است. 

این نابرابریِ رو به افزایش به یکی از چالش‌های آتی اقتصاد جهانی تبدیل خواهد شد و اثرات آن می‌تواند هم در حوزه‌ی اقتصادی و هم در حوزه‌ی اجتماعی و فرهنگی بسیار زیان‌بارتر از ویروس کرونا و یا اتفاقات مشابه باشد. تفاوت ذاتی این دو این است که گویا کرونا ناخواسته بر جامعه‌ی جهانی تحمیل شده اما نابرابری به صورت خودآگاه در حال افزایش است و چندان حساسیتی را نیز برنمی‌انگیزد. آمار و اطلاعات مؤسساتی همچون آکسفام نیز هر سال در اجلاس‌های جهانی از جمله اجلاس داووس به عنوان زینت المجالس ارائه می‌شود و اندکی وجدان‌ها را به درد می آورد و دیگر هیچ.

کتاب نردبان شکسته نوشته کیت پین که با ترجمه‌ی سمانه پرهیزکاری در سال 98 از سوی انتشارات میلکان به فارسی منتشر شد به زیبایی و با شواهد تجربی فراوان به آفات نابرابری درآمدی پرداخته است. عنوان فرعی کتاب «چه‌گونه نابرابری بر طرز فکر، زندگی و مرگ ما تأثیر می گذارد» است. پیش از مطالعه‌ی کتاب این عنوان اندکی غلوآمیز به نظر می‌رسد؛ اما با مطالعه‌ی کتاب به عمق و دقت این جمله پی می‌بریم. در مقدمه‌ی کتاب آمده است: 

«نابرابری کنش‌ها و احساسات ما را به شیوه‌ای نظام‌مند و قابل پیش‌بینی و مکرر تحت تأثیر قرار می‌دهد، باعث می‌شود کوته‌بین و مستعد هر گونه رفتار پرخطر شویم، و میل به قربانی کردن آینده‌ی امن‌مان برای لذت آنی افزایش می‌یابد. باعث می‌شود میل بیش‌تری به تصمیم‌گیری‌های متناقض داشته باشیم، به افکار عجیب باور پیدا کنیم و به شکلی خرافاتی جهان را آن‌گونه ببینیم که می‌خواهیم باشد، نه آن‌گونه که هست. نابرابری ما را از هم جدا می‌کند و در جبهه‌هایی  قرار می‌دهد که نه تنها بر اساس درآمد، بلکه بر اثر ایدئولوژی و نژاد از هم تفکیک شده‌اند، و به این ترتیب اعتماد به یکدیگر را کاهش می‌دهد. نابرابری اضطراب ایجاد می‌کند و باعث می‌شود از سلامت و شادی کم‌تری برخوردار باشیم.»

در ایام قرنطینه‌ی ناخواسته یا خودخواسته‌ی ناشی از کرونا، یکی از کتاب‌های پیشنهادی برای مطالعه می‌تواند کتاب ارزش‌مند «نردبان شکسته» باشد. 

شاید روزی نابرابری همچون کرونا به دغدغه‌ی اصلی جهان تبدیل شود.»

منبع: جماران

کلیدواژه: بودجه 99 ویروس کرونا اقتصاد درآمد فقر اقتصاد جهان کرونا کرونا و اقتصاد بودجه 99 ویروس کرونا امام خمینی س سید مصطفی خمینی سید احمد خمینی سید حسن خمینی انقلاب اسلامی حوزه ی ی کتاب ی جهان

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.jamaran.news دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «جماران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۷۴۳۱۴۴۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

آیا قامت این قوم افراخته می‌شود؟

سروش زادعلی، پژوهشگر مسائل اجتماعی ایران؛  لر تباران خاصه لر‌های بختیاری همیشه خود را وام دار کشور می‌دانند و ارتباط ایران و این قوم دارای یک ریشه عمیق و پیوند ذاتی تاریخی، همچون رابطه پدر و فرزندی است. در طول تاریخ همیشه رهبران سیاسی اجتماعی در این قوم بوده است که با تدبیر ثروت سرزمین‌های لر نشین خاصه مناطق بختیاری که سرشار از ثروت است را بصورت عادلانه در تمام کشور توزیع و مناطق لر نشین هم از آن بهرمند شده اند.

قوم لر در عرصه‌های مختلف سیاسی اجتماعی کشور تاثیرات مثبتی داشته و اقدامات مهمی در راستای توسعه و رشد کشور برداشته است برای نمونه سردار اسعد بختیاری با اقدامات بجا و درست خود زمینه را برای توسعه سیاسی اجتماعی کشور فراهم آورد و تاثیر فراوانی در بوجود آمدن انقلاب مشروطیت و بنیان نهادن دموکراسی مدرن در تاریخ معاصر کشور داشته است.

متاسفانه در زمان پهلوی بسیاری از سران سیاسی اجتماعی ایل بختیاری اعدام شدند، با از بین رفتن رهبران این ایل تبعیض و عدم رسیدگی به مناطق لر نشین در نبود مطالبه گری شدت یافت، زمینه فقر و عدم توسعه در این مناطق کلید خورد تا جایی که برخی از فرهیختگان لرتبار تا به حال از گفتن قومیت خود احساس خجالت می‌کنند.

بعد از انقلاب اسلامی تا حدودی اوضاع بهبود پیدا کرد، اما متاسفانه هنوز هم با توجه به وسعت، جمعیت و ثروتی که در جغرافیا و نیروی انسانی مناطق لر نشین وجود دارد به نسبت در ساختار سیاسی اجتماعی کشور کمتر دخالت داده می‌شوند.

سرزمین‌های لر نشین خاصه مناطق بختیاری نشین آمار بالای بیکاری و عدم توسعه را دارا هستند این در حالی است که مهمترین منابع ثروت کشور در استان‌های لرنشین کشور قرار دارد، نفت و کشاورزی که بخش عمده آن مربوط به شهر‌های بختیاری نشین استان خوزستان، گاز که مربوط به لر‌های جنوبی در استان بوشهر، سر منشا پر آب‌ترین رود‌های شیرین کشور در مناطق بختیاری نشین چهارمحال بختیاری و لرستان قرار دارند، دز، کرخه، کارون و اروند را تشکیل می‌دهند و از مرکز تا جنوب کشور قومیت‌های مختلف را دور خود جمع کرده اند و ده‌ها ثروت دیگر که ازسرزمین‌های لر نشین استخراج می‌شود و ثروت حاصل از آن خرج تمام کشور می‌شود.

لر‌های بختیاری در طول تاریخ نشان داده اند که افرادی انقلابی، دلسوز، وطن پرست، عدالت خواه و باهوش هستند در این قوم فرهیختگان زیادی در زمینه‌ها مختلف خاصه حوزه سیاسی اجتماعی وجود دارد، اما متاسفانه در مناطق و استان‌هایی که در اکثریت هستند نسبت به جمعیت و وسعت جغرافیای که وجود دارد از آن‌ها استفاده چندانی نمی‌شود این موضوع رابطه مستقیم و معناداری با عدم توسعه این مناطق دارد.

قوم لر با وجود ثروت سرشاری که در این مناطق وجود دارد و با وجود نامهربانی‌هایی که نسبت به آن‌ها روا داده شده همه بصورت متحد وطن پرست هستند و هیچ جریان جدایی طلبی را تا بحال در خود جا نداده اند؛ لذا می‌بایست با توجه به پتانسیل که در این قوم وجود دارد از نیروی انسانی آن در سطوح مختلف حوزه سیاسی اجتماعی نهاد‌های کلان حاکمیتی استفاده گردد تا بتوان امیدوار بود تبعیضات و ناملایماتی‌ها که نسبت به این قوم روا داده شده است کاسته شود همچنین با ایجاد صنایع مختلف و بسترسازی طرح‌های توسعه برای این مناطق زمینه پیشرفت و اشتغال در این مناطق فراهم آید.