چگونه الکل طبی را از صنعتی تشخیص دهیم؟
تاریخ انتشار: ۱۳ فروردین ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۷۴۴۱۶۲۸
به گزارش اقتصادآنلاین به نقل از ایسنا، اتانول و متانول دو نوع ماده الکلی بیرنگ هستند که بسیار شبیه به یکدیگر هستند و بعضا برای تشخیص آنها الکل متانول را به رنگ زرد یا نارنجی تولید میکنند. باید توجه کرد که اساسا مصرف هر گونه الکل به هیچ وجه در پیشگیری از کووید-۱۹ موثر نیست و بعضا به دلیل کاهش هوشیاری، میتواند موجب افزایش تماس با اشیا، سطوح و افرادی که احتمال آلودگی با ویروس کرونا دارند، شود.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
در ادامه تفاوت میان الکل متانول و اتانول و عوارض ناشی از مصرف متانول میآید:
متانول یا الکل متیلیک(الکل صنعتی)
- مایع بی رنگی است که بسیار بی ثبات و فرار است.
- متانول میزان اسیدیته بالاتر از آب دارد.
- بوی متانول تا حدودی متمایز و تندتر از اتانول است.
- فوقالعاده قابل احتراق است اما در دمای محیط آتش نمیگیرد.
- هنگام سوختن با یک شعله روشن و سفید رنگ (یا همان زرد رنگ) میسوزد.
- متانول بسیار سمی است و برای مصرف شُرب مناسب نیست.
- نوشیدن متانول موجب آسیب چشمی از جمله کوری، نارسایی کلیه، کما و مرگ شود.
- متانول نباید خورده و یا استنشاق شود حتی تماس مستقیم آن با پوست می تواند موجب بروز ناراحتیهای پوستی شود.
- مقدار کمی از این ماده حتی کمتر از نصف قاشق چایخوری میتواند باعث نابینایی شود.
- مصرف کمتر از چهار اونس (حدود ۱۱۰ گرم) از آن کشنده خواهد بود.
- متانول را نباید برای ضدعفونی کردن سطوح استفاده کرد زیرا علاوه بر سمی بودن متانول، خاصیت ضدعفونی کنندگی آن نسبت به الکل اتیلیک یا اتانول بسیار کم است.
- تماس آن با پوست میتواند سبب بروز عوارضی همچون التهاب پوست شود.
- هنگام مصرف متانول، این الکل در بدن انسان به اسید فرمیک تبدیل میشود و اسید فرمیک ایجاد شده باعث مشکلات گردش خون، آسیب کبدی، آسیب عصبی، کوری دائمی و نارسایی کلیه میشود.
- علائم اولیه مسمومیت با متانول شامل کاهش عملکرد سیستم عصبی مرکزی، سردرد، سرگیجه، حالت تهوع، عدم هماهنگی و سردرگمی است.
- پس از گذشت علائم اولیه، مجموعه دوم علائم بروز میکند. از ۱۰ تا ۳۰ ساعت بعد از قرار گرفتن در معرض اولیه، ممکن است عوارضی شامل تاری یا از بین رفتن کامل بینایی، اسیدوز یا افزایش بار اسیدی خون و خونریزی مغزی اتفاق بیفتد.
- دوزهای زیاد مصرف باعث کما و مرگ می شوند.
- تجمع مقادیر سمی اسید فرمیک در خون ممکن است در اثر نارسایی تنفسی به مرگ منجر شود.
- از آنجا که متانول بسیار سمی است، به هیچ وجه برای مصرف مناسب نیست. عموماً در تولید مواد شیمیایی مانند فرمالدئید و غیره استفاده میشود.
اتانول یا الکل اتیلیک (الکل طبی)
- مایع بیرنگ و بهشدت فرار است.
- بوی قوی و سوزانندهای دارد.
- با شعلهای که آبی رنگ است، میسوزد.
- اتانول ماده اصلی است که در نوشیدنیهای الکلی تخمیر شده و مقطر وجود دارد.
- در صورت نوشیدن اتانول، احساس ناخوشی، سرگیجه، حالت تهوع خواهید کرد و احتمال مسمومیت با این الکل وجود دارد.
- اگرچه اتانول میتواند برای ضدعفونی کردن دستها گزینه خوبی باشد اما بیشتر زمانی توصیه میشود که درصورت نبود دسترسی به آب و صابون و شویندههای دیگر، مورد استفاده قرار گیرد.
- از نظر شیمیایی اتانول نوعی الکل است که در اسکلت کربن خود از گروه اتیل تشکیل شده است.
- از نظر اسیدیته، اتانول یک اسید ضعیف در مقایسه با آب است.
- راحتترین راه تشخیص دو نوع الکل از یکدیگر تست شعله است. بهطوری که دو پنبه را به طور جداگانه به اتانول و متانول آغشته کنید سپس در دو ظرف جداگانه آتش بزنید. تفاوت شعله دو نوع الکل در بالا شرح داده شده است.
نکات مهمی که باید درباره الکل اتانول و متانول مورد توجه قرار گیرد:
- به هیچ وجه الکل (چه متانول و چه اتانول) را نخورید و با آنها دهانشویه و غرغره نکنید.
- خوردن الکل به هیچ وجه باعث ضدعفونی داخل بدن نمیشود.
- از تماس الکل با مخاط چشم، دهان، بینی خودداری کنید.
- از الکلهای دستساز که در آزمایشگاههای غیرمجاز ساخته میشود، استفاده نکنید.
- الکل اتیلیک باید دارای تاییدیه وزارت بهداشت باشد و از داروخانهها یا فروشگاههای معتبر خریداری شوند.
- چنانچه امکان شستوشوی دست با آب و صابون را دارید، نیازی به استفاده از الکل برای ضدعفونی کردن دستها نیست.
منبع: اقتصاد آنلاین
کلیدواژه: متانول اتانول الکل طبی هیچ وجه بی رنگ
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.eghtesadonline.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «اقتصاد آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۷۴۴۱۶۲۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
«تنبلی چشم» شایعترین علت نابینایی یک چشمی
تنبلی چشم کاهش دید یکطرفه و گاهی دوطرفه است که حتی با اصلاح عیب انکساری و رفع مشکلات ساختمانی چشم بر طرف نشده و ادامه مییابد.
آمارها نشان میدهد که شیوع آمبلیوپی در جهان ۲ تا ۵ درصد است که در ایران شیوع این بیماری ۱/۲ درصد برآورد شده است.
تنبلی چشم با تشخیص به موقع قابل درمان است، در حالی که اگر به موقع تشخیص داده و درمان نشود، فرد را از یک یا هر دو چشم بسیار کمبینا و نابینا خواهد کرد. چشمان بعضی از کودکان با آن که سالم و طبیعی به نظر میرسند اما از سلامتی و دید کافی برخوردار نیستند. رشد و تکامل مرکز بینایی در مغز، از دوران جنینی تا حدود ۱۰ سالگی ادامه دارد، اما حداکثر سرعت رشد آن تا ۳ سالگی است.
نتیجه تکامل دستگاه بینایی در این دوران، دید واضح و کامل است. در این مدت، بخصوص در ۳ سال اول زندگی، هر عاملی که باعث اشکال دید در یک یا هر دو چشم کودک شود، رشد و تکامل دستگاه بینایی را متوقف میکند و در نتیجه باعث کاهش میزان بینایی کودک میشود. به عبارتی دیگر معنی امکان دارد چشمی که از نظر ظاهر کاملاً طبیعی است از بینایی کامل و طبیعی برخوردار نباشد.
در صورتی که اشکال دید کودک، قبل از ۵ سالگی تشخیص داده شود و تحت درمان قرار گیرد حتی اگر چشم در این مدت تنبل شده باشد، با درمان به موقع، بینایی کامل به دست میآید. بهترین سن برای درمان تنبلی چشم زیر ۵ سالگی است.
هر چه درمان چشم تنبل بیشتر به تاخیر بیفتد، احتمال به دست آوردن بینایی کامل کمتر میشود، به طوری که پس از ۷ تا ۱۰ سالگی، درمان هیچ تاثیری در بینایی نخواهد داشت.
شایعترین عوامل ایجادکننده تنبلی چشم
۱- در نزدیکبینی، دوربینی و آستیگماتیسم، اگر دید هر دو چشم بسیار کم باشد، هر دو چشم و اگر تفاوت دید آنها زیاد باشد، چشم ضعیفتر نمیتواند تصویر واضحی از اشیاء دریافت کند و دچار تنبلی میشود.
2- اشکالات مادرزادی در ساختمان چشم، مانند آب مروارید (کاتاراکت) و پایینافتادگی پلک باعث میشود که چشم نتواند تصویر واضحی از اشیاء دریافت کند و به تدریج دچار تنبلی شود. در مورد کاتاراکت بهترین درمان، «عمل جراحی» است که اگر پس از تولد تا ۳ ماهگی هر چه سریعتر صورت گیرد، نتیجه بهتری خواهد داشت، اما پس از ۳ ماهگی، نتیجه جراحی چندان رضایتبخش نخواهد بود.
3- لوچی یا «انحراف چشم» نیز میتواند باعث دوبینی شده و در نتیجه تصویر واضحی روی شبکیه چشم تشکیل نشود. به این ترتیب مغز به تدریج برای حذف دوبینی، تصویر چشم منحرف را حذف کرده و تنبلی چشم ایجاد خواهد شد.
پیشگیری و درمان
تنها راه پیشگیری از تنبلی چشم تشخیص به موقع عوامل ایجادکننده آن است و از آنجا که بسیاری از این عوامل برای خانوادهها ناشناخته است، چشم همه کودکان باید حداقل ۳ بار قبل از دبستان در زمانهای مختلف مانند ۳ تا ۴ ماهگی، ۲ تا ۳ سالگی و ۵ تا ۶ سالگی معاینه شود.
همچنین اگر کودکی انحراف چشم دارد، والدین باید به محض تشخیص، او را نزد متخصص برده و تحت درمان قرار دهند. درمان تنبلی چشم معمولاً بستن چشم سالم است تا چشم تنبل به کار بیفتد و تنبلی آن برطرف شود.
مدت بستن چشم را متخصص تعیین میکند و در فواصل مشخص نیز باید به وسیله متخصص معاینه شود. اما گاهی اوقات برای درمان، عینک و در بعضی موارد جراحی توصیه میشود اگر تنبلی چشم بر اثر بیماریهای مادرزادی مانند آب مروارید، پایین افتادگی پلک یا عیوب ساختمانی ایجاد شده باشد، باید قبل از ۳ ماهگی درمان شود و اگر به علتهای دیگر به وجود آمده باشد، درمان قطعی و موثر تا قبل از ۵ سالگی امکانپذیر است و پس از آن، درمان معمولاً نتیجه خوبی ندارد.
گاهی اوقات مدت درمان چند سال است. در این صورت والدین کودک باید استقامت، پشتکار و حوصله لازم را داشته باشند و از رفت و آمد مرتب نزد متخصص و سایر مشکلات جنبی آن خسته نشوند. بنابراین پیگیری درمان و رعایت تمامی توصیههای متخصص تا سن ۱۰ سالگی ضروری است.
در همین راستا، والدین با رعایت نکاتی میتوانند به سلامت بینایی فرزندشان کمک کنند؛ قبل از دبستان ۳ بار در سنین ۳ تا ۴ ماهگی، ۲ تا ۳ سالگی و ۵ تا ۶ سالگی جهت معاینه چشم کودک خود اقدام کنند.
در صورت مشاهده انحراف (لوچی) در چشم کودک، او را نزد متخصص ببرند و اگر متخصص توصیه کرد چشم کودک را ببندند، طبق دستور او عمل کنند و چشم کودک را کمتر یا بیشتر از زمان تعیین شده نبندند.
در صورت تجویز عینک توسط متخصص، کودک را به استفاده دائمی از آن تشویق و طبق دستور عمل کنند.
در صورت تشخیص تنبلی چشم، حتما تا پایان ۱۰ سالگی پیگیر وضعیت بینایی و تغییرات عیوب انکساری چشم کودک باشند و مطمئن باشند معاینه دید کودکان در مهدهای کودک، آمادگیها و پایگاههای سنجش بینایی توسط افراد آموزشدیده انجام خواهد شد.
تنبلی چشم هیچ علامتی ندارد و شکایتی از طرف کودک ایجاد نمیکند. از همین رو در صورت مشاهده، اختلال بینایی، ظاهر غیر طبیعی چشم مانند مردمک سفید، قرمزی چشمها و حوادث چشمی کودک خود را نزد بیناییسنج یا چشم پزشک ببرید.
همچنین صورت کودک خود را همیشه تمیز نگهدارید و از ریختن هر گونه دارو در داخل چشمها بدون تجویز پزشک جداً خودداری کنید.
منبع: خبرگزاری ایسنا