تحلیلگر اسپانیایی: شفافیت ایران در موضوع کرونا غیرقابل انکار است
تاریخ انتشار: ۱۴ فروردین ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۷۴۴۹۴۹۷
تحلیلگر اسپانیایی بر ضرورت عدم تاثیرگذاری تحریمها بر دسترسی مردم ایران به تجهیزات پزشکی تاکید کرد و گفت: دولت ایران در وضعیت شیوع کرونا شفاف عمل کرده است و این غیرقابل انکار است. ۱۴ فروردين ۱۳۹۹ - ۰۹:۲۲ رسانه ها خواندنی نظرات - اخبار رسانه ها -
به گزارش گروه رسانه های خبرگزاری تسنیم، تحلیلگر اسپانیایی بر ضرورت عدم تاثیرگذاری تحریمها بر دسترسی مردم ایران به تجهیزات پزشکی تاکید کرد و گفت: دولت ایران در وضعیت شیوع کرونا شفاف عمل کرده است و این غیرقابل انکار است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
دانیل لاکاله استاد اسپانیایی و تحلیلگر اقتصادی با مدرک دکترای اقتصاد است، حوزه تخصصی او اقتصاد جهانی است. وی جزو بیست اقتصاددان برتر جهان است که تاکنون کتابهای پرفروشی در حوزه اقتصاد مانند «فرار از تله بانک مرکزی» و «زندگی در بازارهای مالی» نوشته است. کتابهای وی به زبانهای انگلیسی، اسپانیایی و چینی و پرتغالی ترجمه و منتشر شده است.
لاکاله سخنرانیهای کلیدی را در معتبرترین انجمنها در سراسر جهان از جمله فدرال رزرو در هوستون، بنیاد هری پایتس در واشنگتن، مدرسه اقتصاد لندن، صندوق انجمن اجتماعی در میامی و مجمع جهانی اقتصاد ارائه کرده است.
دانیل لاکاله در ابتدا در مورد تحریمها در شرایط شیوع کرونا گفت: من معتقدم که تحریمها نباید بر تجهیزات و داروهای بهداشتی و ایمنی تأثیر بگذارد و ایران نیز مانند سایر کشورها میتواند با سازمان بهداشت جهانی و صلیب سرخ هماهنگ باشد تا اطمینان حاصل شود که اختلافات سیاسی بر تامین تجهیزات پزشکی تأثیر نمیگذارد. دولتهای ایران و ایالات متحده باید در مورد رویهای برای تأمین امنیت دارو و تجهیزات بهداشتی به توافق برسند.
وی در مورد تلاش چین برای لغو تحریمها گفت: دولت چین یک تلاش دیپلماتیک را تبلیغ میکند و این اتفاق همیشه مثبت است. من معتقدم موضوع تحریمها بسیار پیچیده است و به همین دلیل است که کشورهای مختلف به دنبال راههایی برای یافتن راه حل دیپلماتیک هستند که برای همه مثبت باشد.
دولت ایران در وضعیت شیوع کرونا شفاف عمل کرده است
این تحلیلگر اسپانیایی در ادامه افزود: دولت ایران در وضعیت شیوع کرونا شفاف عمل کرده است و این غیرقابل انکار است. من اعتقاد دارم که اکنون زمان بسیار مناسبی برای پایان دادن به اختلافات سیاسی و تهدیدهای برخی ملل و همکاری با هم است برای اطمینان از اینکه مردم در همه جای دنیا بهترین مراقبتهای بهداشتی را دریافت میکنند.
بحران کرونا زمان همکاری میان دولتها و ملتها است
این کارشناس بینالمللی در مورد وضعیت مردم ایران در این شرایط گفت: مردم ایران نباید قربانی سیاستهای قدرتها شوند. همیشه راه حل وجود دارد و دیپلماسی باید اکنون کار کند، بنابراین بحران کرونا و مراقبتهای بهداشتی به ملتها و دولتها اجازه میدهد تا با هم کار کنند ، نه علیه یکدیگر.
وی در مورد عدم تلاش آمریکا برای لغو تحریمها گفت: فعلا تنها یک راه برای کاهش تنش بین ملل وجود دارد، آن هم شروع یک روند سریع مذاکره و از بین بردن پیامهای منفی و تهدیدات از طریق توافقنامههای دو جانبه است.
لاکاله خاطرنشان کرد: من معتقدم که دولت ایران اقدامات مهمی را برای جلوگیری از مسائل نقل و انتقالات بینالمللی انجام میدهد و اینها میتواند با اجرای همان اصول شفافیت و پاسخگویی که در کشورهای همسایه دیدهایم، به سرعت وضعیت تراکنشها را حل کنند. ما باید گامهای مثبت را بشناسیم و به سرعت برای راه حلهای دو جانبه تلاش کنیم.
منبع : فارس
انتهای پیام/
بازگشت به صفحه رسانهها
R1437/P/S9,1299/CT12منبع: تسنیم
کلیدواژه: تحلیل گر اسپانیایی غیرقابل انکار مردم ایران تحریم ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.tasnimnews.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «تسنیم» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۷۴۴۹۴۹۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
دهه ۹۰؛ دههی «رکود، عبرت، تجربه»
خبرگزاری تسنیم قرار است در پروندهی «دههی رکود، عبرت، تجربه» به تفصیل و در گفتگو با صاحبنظران و کارشناسان به بررسی وضعیت اقتصاد ایران در دههی ۹۰، دلایل و ریشه های افول اقتصاد در این دهه و راهحلهای جبران این خسارت در سالهای پیش رو بپردازد. - اخبار اقتصادی -
گروه اقتصادی خبرگزاری تسنیم-
وقتی میان فعالان اقتصادی از دههی 1390 شمسی سخن به میان میآید، تصویر یک دهه «عقبماندگی»، «تعطیل نسبی مسائل اقتصادی» و «انباشت چالشهای اقتصادی» در ذهنهایشان نقش میبندد و زمانی که میخواهند در موردش صحبت کنند، هر یک از زاویهای آسیبهای این دهه را بر میشمرند: از وضعیت نامناسب شاخصهای کلان اقتصاد تا رکود در کسبوکارهای خرد و کلان، از آسیبهای تشدید تحریمها تا انفعال دولتها در برابر تحریم و بیتوجهی به برنامهها و سیاستهای «خنثیکردن اثر تحریمها».
تاجران زبده و پژوهشگران اقتصاد بینالملل نیز از «شرطیکردن اقتصاد» نسبت به مذاکره با غرب میگویند و بیتوجهی به سیاست اصولی «ترجیح شرق به غرب»؛ آن هم درست در دههای که قدرت اقتصادی در حال انتقال از غرب به شرق بود. دههی 1390 چه بود و چه مختصاتی داشت؟ آن دوران تمام شده یا دههی جدید، دههی 1390 جدیدی است!؟
افول شاخصهای کلانمیانگین رشد اقتصادی دههی 1360 -با وجود آثار انقلاب و مشکلات ناشی از جنگ تحمیلی- برابر با 4.3 درصد بود. این شاخص در دههی 1370 برابر با 3.1 درصد و در دههی 1380 برابر با 4.4 درصد بود. میانگین رشد اقتصادی پس از انقلاب (از 1360 تا پیش از آغاز دههی 1390) نیز برابر با 3.9 درصد بود. این در حالی است که میانگین رشد اقتصادی در دههی 1390 به 0.9 درصد کاهش یافت.
درآمد ملی سرانه که در سال 1390 برابر با 8.1 میلیون تومان بود در سالهای پس از آن کاهش یافت؛ تا جایی که میانگین درآمد سرانه در این دهه به 7.4 میلیون تومان (به قیمت ثابت سال 1390) رسید. فقر مطلق که از 46.8 درصد در سال 1989 میلادی (تقریباً معادل سال 1368؛ سال پایانی جمگ تحمیلی) به 12.3 درصد در سال 2011 میلادی (تقریباً معادل سال 1390 شمسی) رسیده بود، در دههی تعطیل اقتصاد ایران دوباره افزایش یافت و به 21.9 درصد در سال 2020 میلادی (تقریباً معادل 1399 شمسی) رسید؛ به عبارت دیگر قدرت خرید عموم مردم در این دهه آب رفت و فقر مطلق نیز تقریباً دو برابر شد.
تحریم و انفعالدر تحلیل دههی 1390 نمیتوان از نقش تحریمها غافل شد؛ تشدید تحریمهای ظالمانه از ابتدای دههی 1390 به این سو حتماً به اقتصاد ایران آسیب زد اما انفعال سیاستگذار در برابر تحریمها نیز نقش تعیینکنندهای در نتیجه -یعنی افول شاخصهای کلان اقتصادی- داشت.
کاهش وابستگی اقتصاد به نفت در دههی 1390، نه یک سیاست مطلوب سیاستگذار بلکه همواره اجبار بود. از دل همین اجبار بود که کلانایدهی «مذاکره برای رفع تحریمها» و «رفعتحریم به مثابه حل همهی مشکلات از آب خوردن تا بهبود شاخصهای کلان اقتصادی» زاییده شد.
سیاستمدارِ عادتکرده به زیستِ نفتی که نظم آمریکایی جهان را نیز پذیرفته بود، حتی بهزور هم حاضر به ترک اعتیاد اقتصاد ایران به نفت نبود. میخواست دوباره ذیل نظم آمریکایی، نفت بفروشد و گرد و غبار ضعف کارآمدی مدیریت و سیاستهای اقتصادیاش را زیر فرش درآمد نفتی پنهان کند. «برجام» را تجربه کرد و با خروج آمریکا از برجام، سرش به سنگ خورد. از این منظر، دههی 1390 را باید دههی تجربه و عبرت نیز نامید. سیاستمدار در این دهه، عملاً اقدام جدیای برای درمان عیوب ساختاری اقتصاد ایران از جمله تصدیگری افراطی دولت، بودجهبندی معیوب و نامتوازن، وجود هزینههای زائد و مسرفانه و ... نکرد.
تغییر نظم بینالمللاز دیگر ویژگیهای مهم دههی 1390 نیز سرعت گرفتن تغییر نظم بینالمللی بود. در این دهه قدرت اقتصادی به مرور از غرب به شرق -بهطور خاص آسیا- منتقل شد. در سال 2011 تولید ناخالص داخلی آمریکا (بر اساس دلار برابری قدرت خرید) معادل 15600 میلیارد دلار و تولید ناخالص داخلی چین برابر با 13740 میلیارد دلار بود. در سال 2017 ورق برگشت و اقتصاد چین از اقتصاد آمریکا بزرگتر شد. تولید ناخالص داخلی چین در 2024 برابر با 35290 میلیارد دلار است در حالی که این شاخص برای اقتصاد آمریکا برابر با 28780 میلیارد دلار است. رشد اقتصادی هند و سایر اقتصادهای نوظهور آسیایی نیز مشابه بود.
در میانهی این تغییر نظم مهم در دههی 1390، دولت در ایران عملاً روابط اقتصادی با شرق را از اولویت خارج کرد و تمام تخممرغهایش را در سبد مذاکره با غرب برای رفع تحریمها گذاشت. رای آوردن ترامپ در ایالات متحده، قدرت گرفتن بنسلمان در عربستان، کرونا و سقوط قیمت نفت را نیز باید به لیست اتفاقات شاخص این دهه اضافه کرد.
درسهایی برای آیندهخلاصه اینکه در دههی 1390 یک دهه «رکود»، انباشت چالشهای اقتصادی و تعطیل نسبی مسائل اقتصادی را شاهد بودیم. در عمل دولتها در اقتصاد داخلی، اصلاح «عیوب ساختاری» را بهتعویق انداختند و در نسبت اقتصاد ملی با دنیای خارج، بدون توجه به تغییر نظم بینالملل تمام تخممرغها را در سبد مذاکره با غرب برای «رفع تحریم» گذاشتند و استراتژی «خنثیسازی اثر تحریم» را کنار گذاشتند؛ در حالی که در ابتدای دهه، با ابلاغ «سیاستهای کلی اقتصاد مقاومتی» راهها نشان داده شده بود و در انتهای دهه نیز در «بخش اقتصادی بیانیهی گام دوم»، مجدداً بر آنها تاکید شد. در واقع سیاستگذار در این دهه دست به «تجربه»ای خارج از سیاستهای کلی نظام زد و درس «عبرت»ی برای دهههای پیش رو شد.
حال آیا ما از تجربههای دههی 1390 درس خواهیم گرفت!؟ گروه اقتصادی خبرگزاری تسنیم قرار است در پروندهی «دههی رکود، عبرت، تجربه» به تفصیل و در گفتگو با صاحبنظران و کارشناسان به بررسی وضعیت اقتصاد ایران در دههی 90، دلایل و ریشه های افول اقتصاد در این دهه و راهحلهای جبران این خسارت در سالهای پیش رو بپردازد.
انتهای پیام/