چرا از تاریکی میترسیم؟
تاریخ انتشار: ۱۶ فروردین ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۷۴۷۷۲۱۷
به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان، شب آبستن خطر است، امکان کمین میدهد، اطلاعات تصویری که به مغز میرسند کاهش پیدا میکنند و شرایط برای خیالپردازی مغز به منظور تکمیل دادههایی که چشم قادر به دیدن آنها نیست و گوش توانایی شنیدنشان را ندارد، مهیا میشود.
چرا انسان در شب بیشتر از روز میترسد؟ چرا صداهای مبهم، خش و خش و یا دیدن یک سایه در شب برای برخی این همه ترسناک است؟ چرا با شنیدن همان صداها در روز اینگونه احساس خطر نمیکنیم؟ یک روانشناس اجتماعی به نام یوهانس کلاکل علت این احساس در تاریکی را از نگاه روانشناسی تکاملی توضیح میدهد؛ از تاریکی میترسیم، چون شب آبستن خطر است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
از سوی دیگر به گفتهی او ترس از تاریکی تا حدی هم اکتسابی است؛ کودکان از بچگی یاد میگیرند از تاریکی بترسند.
اما ترس از تاریکی یک حس ذهنی هم هست. برای نمونه وقتی شبهنگام در خانه و در امنیت به سر میبریم هم ممکن است بترسیم. به گفتهی یوهانس کلاکل، مغز انسان پیوسته در تلاش برای پیشبینی آنچیزی است که با احساسمان درک میکنیم.
پژوهشهای صورت گرفته نشان میدهند که بسیاری از دریافتها و تصورات ما ناشی از انتظارات ما هستند. در تاریکی به دلیل کاهش اطلاعات تصویری که تشخیص اشیاء و تفاوتها را دشوار میکند، مغز مجبور به تکمیل اطلاعات است. این روانشناس اجتماعی از آسانتر و محتملتر بودن خیالپردازی دراین شرایط سخن میگوید. مثلا با شنیدن یک صدای خش و خش ضعیف، چون اطلاعات بیرون برای مغز مبهم است، مغز تلاش میکند وانمود کند چیزی هست و چیزی میداند یا به عبارتی داستانسرایی کند.
یوهانس کلاکل در ادامه تفاوت میان ترس و اضطراب را که به اعتقاد او تفاوتی بنیادی است، شرح میدهد. به گفتهی او ترس به آن معناست که خطری مشخص سلامتی و هستی انسان را تهدید میکند، برای نمونه ترس از سگی که قصد دارد به ما حمله کند. ترس یعنی درک یک خطر واقعی و فوری. اضطراب، اما وقتی به سراغ ما میآید که امکان روی دادن وضعیتی ترسآور را میدهیم؛ درک خطر غیرواقعی یا غیرفوری.
به گفتهی این روانشناس اضطراب و نگرانی لازمهی حیات انسانی است. این اضطراب است که باعث میشود از موقعیتهای خطرزا دوری کنیم. با احتمال خطر، تمرکزمان بالا میرود و اشیاء و چیزهای پیرامونمان را سریعتر تشخیص میدهیم و هوشیارتر از حالت عادی میشویم، ضربان قلب در این حالت بیشتر میشود و بدن به حالت آمادهباش درمیآید، اکسیژن بیشتری به مغز میرسد و ماهیچهها آماده برای احتمال فرارمیشوند.
به گفتهی کلاکل، اما همیشه در هنگام اضطراب و نگرانی، بدن اینگونه فعال نمیشود. او به واکنش دیگری در رویایی با خطر و داشتن ترس اشاره میکند که در انسان کمتر دیده میشود؛ به اصطلاح "خشک زدن" از ترس. این واکنش به گفتهی او بیشتر در حیوانات دیده میشود. کلاکل معتقد است که "ما انسانها بیشتر در اضطراب به سر میبریم تا در ترس".
منبع: دانشمند
انتهای پیام/
منبع: باشگاه خبرنگاران
کلیدواژه: ترس از تاریکی دانستنی ها گفته ی
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.yjc.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «باشگاه خبرنگاران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۷۴۷۷۲۱۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
آینده سرخابیها با تعیین نحوه مدیریت ترسیم میشود
به گزارش خبرنگار اقتصادی خبرگزاری علم و فناوری آنا، پس از مدتها بحث و گفتوگو برای واگذاری سهام دو باشگاه ورزشی بزرگ تهران، اواخر فرودین امسال سازمان خصوصیسازی آگهی واگذاری سهام دو باشگاه پرسپولیس و استقلال را منتشر و قیمت پایه و شرایط عرضه سهام این باشگاهها را اعلام کرد.
در همین راستا مزایده رسمی برای واگذاری ۸۵ درصد از سهام این دو باشگاه در فرابورس آغاز شد و در نهایت سهام سرخابیها به فروش رفت؛ اگرچه واگذاری این باشگاه چندان به فرآیند واقعی خصوصی سازی شبیه نبود و بیشتر به نظر می رسید که آنها صاحبان فرمایشی جدیدی یافته اند؛ اما به هر جهت در این مزایده هلدینگ بزرگ خلیج فارس ۸۵ درصد سهم باشگاه استقلال را خریداری کرد و کنسرسیوم بانکی، صاحب سهام پرسپولیس شد.
واگذاری سرخابیها تأثیرات محسوسی در بازار سرمایه ندارد
برای بررسی تأثیر این واگذاری بر این دو باشگاه و بازار سرمایه، حمید میرمعینی، کارشناس بازار سرمایه درباره فروش دو باشگاه استقلال و پرسپولیس به صاحبان جدید آنها در بورس به خبرنگار آنا گفت: واگذاری سرخابیها تاثیرات محسوسی در بازار سرمایه ندارد؛ اما خریداران آنها که از شرکتهای بورسی میتوانند دوران جدیدی از نظر شفافیت در پیش بگیرند.
وی ادامه داد: این باشگاهها اگرچه بورسی هستند؛ اما شفافیت لازم و افشای اطلاعاتی که در مقررات بورسی هستند را رعایت نکرده اند. به همین دلیل اگر ساختار مدیریتی این باشگاهها بتوانند دستخوش تغییرات مثبت شوند و بر اساس دستورالعملهای تیمداری اداره شوند و سیاسیکاری از آنها حذف شود، ممکن است که اتفاقات خوبی برای این دو باشگاه و مالکان جدید آنها رخ دهد.
این کارشناس بازار سرمایه تاکید کرد: از جمله مهترین تغییراتی که میتواند در روند این دو باشگاه تغییرات مثبتی را پدید آورد، این است که نسبت به دریافت حق پخش بازیهای این دو تیم اقدام شود. همچنین لازم است که مدیران این تیمها رایزنیهای لازم برای دریافت حق اتخاذ مستقیم تصمیمات اقتصادی را پیگیری کنند.
مانورهای مدیریتی دو باشگاه را از حالت زیاندهی خارج میکند
وی تصریح کرد: با انجام این نوع مانورهای مدیریتی میتوان این دو باشگاه را از حالت زیاندهی خارج کرد. شایان ذکر است که شرکتهایی که این دو باشگاه را خریداری کرده اند از نظر توانایی مالی و نیروی انسانی متخصص در شرایطی هستند که میتوانند وضعیت تأمین سرمایه پولی و نیاز کادر مدیریتی ماهر در این مجموعهها را برطرف کنند؛ از این رو تحول این دو باشگاه کاملاً در دسترس است.
میرمعینی گفت: باید دید که دست مدیران شرکتهای جدیدی که صاحب این دو باشگاه شده اند تا چه حد در بنگاهداری باز است؛ در غیر این صورت تحول خاصی را در شرایط و درآمد و ارزش سهام این دو باشگاه نخواهیم دید؛ البته طبیعی است که از طرف مالکان جدید با توجه به اینکه بخشی از منابع آنها برای این خرید صرف شده، دخالتهای ساختاری صورت گیرد.
وی ادامه داد: این دو باشگاه حالا مالکان پولداری دارند که اگر بتوانند مدیریت مناسبی را اعمال کنند، اتفاقات خوبی خواهد افتاد. حالا فقط میتوان یک دوره منتظر ماند تا ببینیم مالکان جدید از نظر مدیریت باشگاه و مدیریت مالی چه میکنند. مدیر استراتژیک و مدیر مالی مناسب در بدنه مالکان این باشگاهها هست، اما اینکه چقدر دست آنها برای ایجاد تغییر باز باشد، هنوز محل سؤال است.
انتهای پیام/