پایگاه خبری آتلانتیک گزارش می دهد: ۳ دستورالعمل اقتصادی برای دولت‌ها در بحبوحه شیوع ویروس کرونا
تاریخ انتشار: ۱۷ فروردین ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۷۴۸۳۲۶۷
به گزارش الف، "دِرِک تامپسون" نویسنده ارشد "پایگاه خبری آتلانتیک" در گزارشی به بررسی راهبردهای اقتصادی که در بحبوحه شیوع یک بیماری اپیدمیک نظیر ویروس کرونا باید توسط دولت ها اتخاذ شوند پرداخته است. وی در اینباره می نویسد:
«"دونالد ترامپ" رئیس جمهور آمریکا اخیرا یک پیام توئیتری با این مضمون را به اشتراک گذاشته است: "ما نمی توانیم اجازه دهیم که فرآیندِ درمانِ ویروس کرونا، از خودِ مشکلی که این ویروس ایجاد کرده، بدتر باشد".
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
برخی در بحبوحه شیوع ویروس کرونا در آمریکا می گویند: "آمریکایی ها نخواهند توانست(از نظر حمایت مالی) ده ها هزار و حتی صدها هزار نفر آمریکایی را نجات دهند اگر قرار باشد یک چهارم و یا حتی نیمی از تولید ناخالص داخلی خود را از دست بدهند. شاید این مساله در نگاه اول به مثابه یک گزاره اقتصادی به نظر آید. با این حال، اقتصاددان های بسیار کمی از این ایده حمایت می کنند. در جریان نظرسنجی که اخیرا "دانشگاه شیکاگو" از شماری از اقتصاددان های سرشناس انجام داده است، تقریبا همه آن ها با این ایده که اقتصاد آمریکا در صورتی که دولت این کشور، اقدامات سخت گیرانه ترددی را کنار بگذارد، با آسیب های جدی مواجه خواهد شد، موافقت داشته اند.
البته در این میان آن هایی که به اهمیت رشد اقتصادی تاکید می کنند، در یک موضوع درست می گویند. آن موضوع هم این است که محدودیت های شدید ترددی، یک مشکل بزرگ را نیز برای انسان ها ایجاد می کنند: آن ها موجب فقر، تشدید بیکاری، افزایش میزان ورشکستگیِ کسب و کارها، و مشکلات عدیده اقتصادی می شوند.
سوالی که در این راستا مطرح می شود این است: در شرایط وجودِ یک اپیدمی گسترده نظیر شیوع ویروس کرونا، سیاستِ درستِ اقتصادی چیست؟ در روزهای گذشته، برای پاسخ به این پرسش، نظرات تعدادی از کارشناسان و صاحب نظران را پرسیده ام که در ادامه، چکیده پاسخ های آن ها در قالب سه رویکرد اقتصادی ارائه می شود.
1: گزاره یِ "نجات جان انسان ها و یا نجات اقتصاد"، از پایه غلط است
اخیرا گروهی از اقتصاددان های "بانک مرکزی آمریکا" و "دانشگاه ام آی تی"، گزارشی را در مورد شیوع مرگبار بیماری آنفلوانزا در آمریکا در سال 1918 منتشر کردند. در آن زمان، دولت مرکزی آمریکا، کمک اقتصادیِ بسیار ناچیزی به آمریکایی ها(که عمیقا تحت تاثیر شیوع آنفلوانزا قرار گرفته بودند)، اعطا کرد. با این حال، در سطح محلی(ایالات های مختلف)، واکنش مقام های ارشد و مسوولان به این پدیده(شیوع بیماری)، تا حد زیادی نسبت به یکدیگر متفاوت بود. به عنوان مثال، برخی مکان ها نظیر نیویورک و سنت لوئیس، بلافاصله دستور به اجرایِ فاصله گذاری اجتماعی و دیگر مقررات محدودکننده دادند حال آنکه برخی شهرهای دیگر نظیر نیوهیون و بوفالو، حتی هفته ها پس از شیوعِ بحرانی و گسترده بیماری آنفلوانزا، همچنان اجازه برگزاری تجمعات عمومی را می دادند. این مساله به محققان در شرایط کنونی این اجازه را می دهد تا بفهمند کدام شهرها زودتر از بقیه توانستند خود را از تبعات گسترده شیوع یک بیماری اپیدمیک، رها کنند و بار دیگر شرایط عادی را برقرار سازند.
"امیل وارنر" استاد اقتصاد دانشگاه ام آی تی و عضوِ حاضر در پژوهشِ مذکور می گوید: "ما انتظار داشتیم که شهرهایی که دستور به برقراریِ گسترده مقرراتِ فاصله گذاری اجتماعی داده بودند، از لحاظ اقتصادی شرایط بدتری داشته باشند اما از نظرِ میزان مرگ و میر، وضعیت بهتری داشته باشند. با این حال، در پایان به این نتیجه رسیدیم که مداخلاتِ سریع و شدید مقام های مسوول و برقراریِ محدودیت های گسترده، هم توانسته موجب نجات جان انسان های زیادی شود و هم احیای اقتصادیِ سریع تری را بویژه در بحثِ رشد تعداد مشاغل و تقویتِ دارایی هایِ بانکی به ارمغان آورده است".
نتایج این پژوهش به خوبی نشان می دهد که اگر می خواهیم یک اقتصادِ درست و خوب در شرایطی نظیرِ شیوع گسترده یک بیماری داشته باشیم(و از میزان خسارات ناشی از آن بکاهیم)، باید جان انسان ها را در اولویت قرار دهیم. یک اقتصاد سالم(که در حالت عادی قرار دارد)،ریشه در انسان های سالم دارد. از این رو، اینکه عده ای می گویند آیا در این شرایط باید در وهله اول به فکر نجات جان انسان ها باشیم یا اقتصاد، اساسا گزاره ای را مطرح می کنند که از بنیان غلط است.
2: باید به مردم کمک هزینه یِ زندگی داد تا از کارکردن خودداری کنند
در شرایط شیوع یک بیماری اپیدمیک، تجمعات عمومی شبیهِ نوعی آلودگی اجتماعی هستند و افرادی که بیمار هستند اما علایمی ندارند نیز، شبیهِ کارخانه هایی هستند که کربنِ نامرئی تولید می کنند. در این شرایط، دولت ها باید اقتصاد را منجمد و راکد کنند و به مردم دستور دهند که در خانه بمانند. با این حال، اینکه به تعداد زیادی کارگر و کارمند دستور دهیم که در خانه بمانند، بحرانِ بیکاری ایجاد خواهد کرد که به کار بردنِ لفظِ بی سابقه برای آن، چندان عادلانه نیست. در هفته گذشته، بیش از 3.2 میلیون نیروی کار آمریکایی برای دریافت بیمه بیکاری ثبت نام کرده اند. امری که بالاترین میزان ثبت نامِ هفتگی در تاریخ آمریکا جهت دریافت بیمه بیکاری است. این مقدار دست کم 5 برابر بیشتر از آخرین آمار مشابهی است که تاکنون در تاریخ آمریکا ثبت شده است.
دولت ها باید سعی کنند همانطور که با هدفِ مقابله با شیوع یک بیماری، اقتصاد را به صورت مصنوعی و عامدانه وارد حالت کُما می کنند، بیمار(یعنی مردمِ آسیب دیده) را نیز همچنان زنده نگه دارند. از این رو، اعطای کمک های اقتصادی به مردم که آن ها را قانع کند قرنطینه خانگی را ترک نکنند و دست از کار و تشدیدِ تجمعاتِ عمومی بکشند، یک راهبردِ اقتصادیِ ضروری در بحبوحه شیوه یک بیماری اپیدمیک است.
3: توجه به دانش و پژوهش های علمی در شرایط اپیدمی یک بیماری، باید اولویت اصلی باشد
راهبردها و قوانینِ اقتصادی که در جریان اپیدمی یک بیماری اجرا می شوند، قرا است اقتصادِ کشورها را برای دوره کوتاهی(چند هفته و یا چند ماه)، راهبری کنند. یک رکودِ عامدانه اقتصادیِ چهار ماهه یک مساله است، اما قرنطینه و انفعالِ اقتصادی یک ساله، مساله ای وخیم و غیرقابل تحمل است. اگر اپیدمی یک بیماری به طول انجامد، میلیون ها انسان خواهند پرسید که چگونه باید از شر این بلا خلاص شویم؟ جواب این پرسش روشن است: با استفاده دانش و پژوهش های علمی.
اگر پژوهش های پزشکی در زمینه یافتنِ یک واکسن و درمان برای یک بیماری اپیدمیک نظیر ویروس کرونا به جایی نرسد، ما مجبوریم از همه بخواهیم برای مدت نامحدود از ماسک و مواد ضدعفونی کننده استفاده کنند، به کادر درمانی بیشتری برای مقابله با بیماری نیاز خواهیم داشت، انسان های زیادی از نظر روانی آسیب خواهند دید، انسان های زیادی جان خود را از دست خواهند داد، باید کیت های آزمایشگاهی بیشتر و بیشتری تولید کنیم، که همگی این ها در نوع خود هزینه های سنگینی را به همراه خواهند داشت.
در شرایط کنونی، باید سرمایه گذاری های گسترده ای در بحث دانش و پژوهش های علمی جهت یافتن درمان ویروس کرونا انجام شود. اگر راه حل و درمانی برای این ویروس یافت نشود، سلامت مردم جهان و همچنین اقتصاد جهانی به طور جدی مورد تهدید قرار خواهد گرفت. تا زمانی که واکسن کرونا توسط جامعه پزشکی کشف نشود، نه اقتصادِ خوبی خواهیم داشت و نه سلامت انسان ها وضعیت خوبی خواهد داشت. به طور کلی، در این شرایط، هیچ چیز عادی و سالمی وجود نخواهد داشت.
***نویسنده: دِرِک تامپسون، وی نویسنده ارشد پایگاه خبری آتلانتیک است.
*لینک: https://www.theatlantic.com/ideas/archive/2020/04/new-laws-pandemic-economics/609265/
منبع: الف
کلیدواژه: شیوع یک بیماری جان انسان ها آمریکایی ها ویروس کرونا دولت ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.alef.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «الف» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۷۴۸۳۲۶۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
۲ دلیل مهمِ افزایش آمار آبله مرغان در ایران/ کدام کودکان آبله مرغان نمی‌گیرند؟
به گزارش خبرآنلاین، دبیر انجمن متخصصین بیماری‌های عفونی ایران می‌گوید: آبله‌مرغان، بیماری شایع کودکان است و به شدت مسری است. به طوری که اگر فرد سالم در تماس با یک بیمار مبتلا قرار گیرد، بیش از ۹۸ درصد احتمال دارد که مبتلا شود.
آبله مرغان، بیماری شایع کودکان است و با آن که بزرگسالان هم به آن مبتلا می‌شوند و اتفاقا عوارض و شدت بیماری در آنها بیشتر است، اما بیشترین شیوع آن در سنین ۵ تا ۱۰ سال است. امسال موارد ابتلای کودکان به آبله‌مرغان در کشور چشمگیر به نظر می‌رسد که البته طبق گفته مسئولان، با این حال این آمار به آمار سال ۱۴۰۲ نمی‌رسد. میزان ابتلا به این بیماری در اوایل فصل بهار و اواخر فصل پاییز سال گذشته افزایش بسیار چشمگیری یافت. به طوری که یکی از بیمارستان‌های کشور اعلام کرد میزان مراجعه کودکان مبتلا به آبله‌مرغان نسبت به سال گذشته (سال ۱۴۰۱) افزایش ۷ برابری داشته است. به گفته متخصصان، افزایش ناگهانی موارد ابتلا از پارسال تا کنون، دو دلیل بسیار مهم دارد؛ اول این که پاندمی کرونا به پایان رسیده و دیگر این که بیشترین شیوع این بیماری در فصل بهار است.
۲ دلیل مهمِ افزایش آمار آبله‌مرغان در کشور
دکتر آمیتیس رمضانی، متخصص بیماری‌های عفونی و دبیر انجمن متخصصین بیماری‌های عفونی ایران در این رابطه به همشهری آنلاین می‌گوید: بیشترین شیوع آبله‌مرغان در اواخر زمستان و اوایل فصل بهار است و همیشه همین طور بوده است. اما دلیل افزایش چشمگیر آمار این بیماری از سال گذشته تا کنون این است که در دوران پاندمی کرونا، ارتباط و تماس کودکان کاهش پیدا کرده بود و میزان ابتلا به آبله‌مرغان هم در سال‌های کرونا کاهش یافت. سال ۱۴۰۲ ارتباط کودکان به دلیل بازگشت به زندگی عادی افزایش یافت و به همین دلیل، میزان ابتلا به آبله‌مرغان نسبت به سال‌های گذشته افزایش بیشتری پیدا کرد.
این متخصص بیماری‌های عفونی ادامه می‌دهد: قبل از پاندمی کرونا کودکان مدام در محیط مدرسه و مهدکودک حضور داشتند و با انواع و اقسام ویروس‌های تنفسی و ویروس‌هایی مثل آبله‌مرغان در تماس بودند. به همین دلیل همیشه حتی به شکل خفیف مبتلا می‌شدند و همین باعث می‌شد که سطح ایمنی‌شان تا حدی حفظ شود. اما در دوره کرونا چون بچه‌ها بیشتر در خانه بودند و کلاس‌ها آنلاین برگزار می‌شود، تماس‌شان با ویروس‌ها کم شد. الان که دوباره تماس‌ها شروع شده، طبعا دوباره افزایش موارد ابتلا به عفونت‌ها را داریم.
به گفته رمضانی، این موضوع فقط هم مختص آبله‌مرغان نیست. بعد کرونا موارد ابتلا به ویروس پنوموکوک هم بیشتر شد و یک پیک داشتیم. همچنین مواردی از طغیان سرخک را داشتیم. با این که کشور ما در مرحله حذف بیماری سرخک بود. دلیلش هم این است که در دوره کرونا خیلی از والدین از ترس ابتلای کودکان‌شان به کرونا، آنها را برای تزریق واکسن نمی‌آوردند. به همین دلیل هم در ایران و هم در سایر کشورها مواردی از طغیان سرخک داشته‌ایم. کلا الگوی بیماری‌ها به خصوص ویروس‌های عفونی و باکتریایی بعد از دوره کرونا تغییر کرد و موارد ابتلا به آن بیشتر شد.
بزرگسالان مبتلا نمی‌شوند؟
ویروس آبله‌مرغان، بیماری شایع بین کودکان و به شدت مسری است و به گفته رمضانی، فردی که تاکنون مبتلا نشده، اگر در تماس با یک بیمار مبتلا قرار گیرد، نزدیک به ۱۰۰ درصد احتمال دارد که مبتلا شود. حتی اگر در سنین بالا باشد.
دبیر انجمن متخصصین بیماری‌های عفونی ایران تاکید می‌کند: هر قدر در سن پایین‌تر مبتلا شویم، بهتر است. چون عوارض و شدت آبله‌مرغان در کودکان کمتر است و در بزرگسالان عوارض و شدت بیشتری دارد.
آبله‌مرغان چه علائمی دارد؟
رمضانی با بیان این که آبله‌مرغان، یک بیماری ویروسی است و طبیعتا علائم مشترک زیادی با بیماری‌های ویروسی دیگر دارد و به همین دلیل خیلی اوقات، افراد این بیماری را با بیماری‌های مشابه آن اشتباه می‌گیرند، می‌گوید: آبله‌مرغان در ابتدا یک سری علائم عمومی دارد که ممکن است با همه عفونت‌های ویروسی دیگر اشتباه گرفته شود. علائمی مثل بدن‌درد، تب، سردرد و شکم‌درد. این بیماری همچنین به دلیل داشتن علائمی مثل سرفه و عطسه، گاهی با سرماخوردگی هم اشتباه گرفته می‌شود. اما بعد از گذشت دو سه روز از علائم عمومی، کم‌کم بروز بثورات پوستی یا ضایعات پوستی در فرد شروع می‌شود.
این پزشک متخصص بیماری‌های عفونی ادامه می‌دهد: حتی ضایعات پوستی هم ممکن است فرد را به اشتباه بیندازد. چون سرخک هم یکی از علائمش ضایعات پوستی است. البته الگوی انتشار ضایعات پوستی آبله‌مرغان کمک می‌کند که آن را از سایر بیماری‌های با علائم تب و ضایعات پوستی تشخیص دهیم.
دبیر انجمن متخصصین بیماری‌های عفونی ایران می‌گوید: الگوی انتشار ضایعات پوستی در آبله‌مرغان که به شکل دانه‌های کوچک قرمز هستند، از تن فرد شروع می‌شود. بعد به پشت می‌رسد و بعد تدریجا صورت و بقیه بدن را فرا می‌گیرد. این ضایعات به‌تدریج تغییر شکل می‌دهند و تبدیل به تاول‌های کوچک می‌شوند. بعد زخم می‌شوند، بعد خشک می‌شوند و بعد می‌افتند. درضمن تا زمانی که آن زخم‌ها خشک شوند و کامل بیفتند، این بیماری مسری است و می‌تواند بقیه را هم مبتلا کند.
دوره بیماری چقدر طول می‌کشد؟
ویروس آبله‌مرغان یک دوره کمون دارد؛ یعنی دوره‌ای که فرد با بیمارِ مبتلا تماس داشته ولی هنوز علائمی در او بروز نکرده است. این دوره ۱۰ تا ۲۱ روز طول می‌کشد. یعنی بین ۱۰ تا ۲۱ روز طول می‌کشد تا اولین علامت آبله‌مرغان در فرد ظاهر شود. بعد از بروز تمام علائم معمولا ۱۰ روز طول می‌کشد تا دوره بیماری تمام شود.
به گفته رمضانی، فرد معمولا یک بار به آبله‌مرغان مبتلا می‌شود و ابتلای دوباره در یک نفر رخ نمی‌دهد. البته در موارد نادری ممکن است برخی افراد به شکل خفیف مبتلا شوند اما بیماری در این افراد علائم بالینی ندارد. تاکید می‌کنم در موارد نادر، چون احتمال ابتلای مجدد بسیار پایین است.
این متخصص بیماری‌های عفونی در پاسخ به این سؤال که آیا کودکان زیر ۵ سال به این ویروس مبتلا می‌شوند یا نه، می‌گوید: هر فردی که در تماس با فرد آلوده باشد، مبتلا می‌شود. حتی کودکان زیر ۵ سال. البته به جز کودکان زیر ۶ ماه که ایمنی‌شان را از مادر می‌گیرند.
راه‌های انتقال ویروس
ویروس آبله‌مرغان از دو طریق تماس مستقیم با ضایعات پوستی فرد آلوده و از طریق ترشحات بینی فرد بیمار منتقل می‌شود. به گفته رمضانی، این بیماری درمان اختصاصی ندارد اما در صورت ابتلا بهتر است که فرد به پزشک مراجعه کند. چون اولا کودکان زیر ۵ سال معمولا دچار تب بالا می‌شوند و دوم این که همان طور که گفتم، تشخیص این بیماری از ویروس‌های دیگر سخت و نیاز است که حتما پزشک بیمار را ببیند و تشخیص درست دهد.
این پزشک چند توصیه درباره افراد مبتلا می‌کند و می‌گوید: کودکان مبتلا به آبله‌مرغان باید روزی یک بار دوش با آب ولرم بگیرند تا زخم‌شان عفونت نکند. چون ضایعات پوستی خارش زیادی دارند و گاهی کودک آن را می‌خاراند و دوش گرفتن کمک می‌کند تا زخم‌ها عفونت نکند. درضمن ناخن‌های کودک باید کاملا کوتاه باشند. همچنین کودک تا زمانی که علائم دارد، اصلا نباید در فضای عمومی حضور پید کند. نه در مدرسه و نه درمهدکودک و جاهای دیگر. چون در صورت حضور فرد مبتلا در یک مکان عمومی، تا بیشتر از ۹۸ درصد احتمالا ابتلا وجود دارد. حتی اگر تماس در فاصله زمانی کوتاهی اتفاق بیفتد.
آبله‌مرغان درمان اختصاصی ندارد اما ...
رمضانی درباره درمان ویروس آبله‌مرغان هم توضیح می‌دهد: این ویروس درمان اختصاصی ندارد و فقط برای گروه‌های خاص، زنان باردار و بیماران نقص ایمنی درمان اختصاصی دارد. مصرف آنتی‌هیستامین و خانواده آن در کاهش علائم بیماری کمک‌کننده است. همچنین اگر کودک تب دارد، استامینوفن باید مصرف شود. مصرف ایبوپروفن برای کودک توصیه نمی‌شود. کودک با مصرف همین داروها، استراحت کردن، کمک کردن به آرام شدن کودک به خاطر خارش زخم‌ها کمک می‌کند تا دوره بیماری به پایان برسد.
به گفته این متخصص بیماری‌های عفونی، در موارد نادری بیماری در فرد شدید می‌شود و درگیری ریه یا درگیری مغزی پیدا می‌کند اما بسیار نادر است و در کودکان هم کم پیش می‌آید.
زونا همان آبله‌مرغان است؟
رمضانی در پاسخ به این سؤال که آیا صحت دارد بیماری زونا شکل دیگری از آبله‌مرغان است، بیان می‌کند: بله، زونا شکل تغییریافته آبله‌مرغان است. درواقع ویروس آبله‌مرغان این خاصیت را دارد که سال‌ها داخل بدن و در یک سری غدد لنفاوی و ... به صورت نهفته باقی بماند. یعنی ویروس دیگر هیچ علائمی ندارد اما کاملا از بدن پاک نمی‌شود و نهفته در بدن فرد باقی می‌ماند. تا این که عاملی مثل استرس، افزایش سن یا تضعیف سیستم ایمنی باعث فعال شدن آن ویروس می‌شود و این بار علائم بالینی آن شبیه آبله نیست و به آن زونا می‌گوییم.
این متخصص بیماری‌های عفونی با اشاره به این که زونا، بیماریِ دوره بزرگسالی است و معمولا در سنین سالمندی مبتلا می‌کند، می‌گوید: ضایعات پوستی زونا کاملا متفاوت از ضایعات پوستی آبله‌مرغان است. زونا نوع چشمی دارد که چشم‌ها را درگیر می‌کند، زونای صورت داریم، زونای پشت و بالاتنه داریم. هر یک از اینها دردهای عصبی بسیار شدید و آزاردهنده‌ای دارند.
۴۷۲۳۶
برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید. کد خبر 1903382
تیراندازی، مراسم عروسی در ونایی بروجرد را به عزا تبدیل کرد