دست و پنجه نرم‌کردن با کرونا در مسابقه آثار شهید مطهری
تاریخ انتشار: ۱۷ فروردین ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۷۴۸۷۷۸۱
مطهر پارسا با اعلام میزان استقبال مردم از پویش کتابخوانی کرونا؛ فرصتی برای مطالعه به خبرنگار معارف ایرنا گفت: در اولین مرحله از مسابقه کتابخوانی شهید مطهری که همزمان با ایام مبعث پیامبر اکرم(ص) بود، سخنرانی استاد با عنوان خورشید دین هرگز غروب نمی‌کند، مطرح شد و مسابقه بعدی مطلبی با عنوان مصائب، مادر خوشبختی‌ها و مسابقه سوم نیز در رابطه با دعا بود.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
وی افزود: مسابقه چهارم در رابطه با مساله مهم امر به معروف و گره خوردن آن با مساله دعا و سرنوشت ملت ها بود و مسابقه پنجم با محوریت بحث تقوا و مسابقه ششم که در روز سیزدهم فروردین برگزار شد، در مورد دفاع استاد از عدد ۱۳ و رد مساله نحوست ایام مطرح شد.
پارسا اضافه کرد: این پویش ملی کتابخوانی فرصتی برای مطالعه آثار استاد شهید مطهری است که از سوم فروردین به همت بنیاد علمی و فرهنگی شهید مطهری در بستر اپلیکیشن استاد مطهری و در قالب ۱۵ مسابقه جداگانه آغاز شد و اینک مسابقه هشتم آن در حال برگزاری است.
به گفته دبیر کمیته مسابقات کتابخوانی شهید مطهری تاکنون در هر مسابقه به طور میانگین بیش از ۱۳ هزار نفر شرکت کرده اند و علاقه مندان می توانند تا پایان فروردین ماه در ساعت ۱۷ روزهای زوج به صورت زنده از طریق سایت آپارات شاهد قرعه کشی باشند.
وی اضافه کرد: کسانی که بتوانند از سه سوال هر مسابقه به دو سوال پاسخ صحیح بدهند، در قرعه کشی شرکت داده می‌شوند و تاکنون قرعه کشی شش مسابقه انجام شده که در هر قرعه کشی به پنج نفر جایزه نقدی ۴۰۰ هزار تومانی و در سه مسابقه اخیر نیز شش جایزه ۱۰۰ هزار تومانی به جوایز افزوده شده است.
علاقه مندان می تواننداز طریق کافه بازار اپلیکیشن استاد مطهری را نصب یا با مراجعه به سایت بنیاد علمی فرهنگی شهید مطهری یا ارسال عدد یک به شماره ۱۰۰۰۴۰۴۴۰۴ این اپلیکیشن را دریافت کنند.
هر مسابقه شامل ۱۰ صفحه از آثار شهید مطهری است و مطالبی از کتاب های عدال الهی، ۱۰ گفتار، ۲۰ گفتار و برخی دیگر از آثار این استاد شهید است که تاکنون هفت مرحله از این مسابقه برگزار شده است.
شرکت کنندگان در هر یک از مراحل این مسابقه، ۴۸ ساعت فرصت دارند تا در آزمون شرکت کرده و به سه سوال مطرح شده پاسخ دهند و همزمان می توانند متن ۱۰ صفحه مربوط به مسابقه را مطالعه کنند.
پویش کتابخوانی کرونا؛ فرصتی برای مطالعه به مناسبت شیوع ویروس کرونا و خانه نشینی مردم به همت بنیاد علمی و فرهنگی شهید مطهری در ایام نوروز برپاشده تا یک پویش مطالعاتی در قالب مسابقه کتابخوانی برگزار شود.
برچسب‌ها مرتضی مطهری ویروس کرونا امر به معروف و نهی از منکر کتاب مناسک دینی پروندهٔ خبری پویش اجتماعیِ سهم من در کرونامنبع: ایرنا
کلیدواژه: مرتضی مطهری ویروس کرونا امر به معروف و نهی از منکر کتاب مناسک دینی مرتضی مطهری ویروس کرونا امر به معروف و نهی از منکر کتاب مناسک دینی شهید مطهری قرعه کشی
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.irna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایرنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۷۴۸۷۷۸۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
یادداشت| پیمانه‌ای که پُر شد
استاد اسلامی ندوشن از نام‌آوران کامروایی بود که پیمانه زندگی‌شان پُر و پیمان بوده، از مصادیق اعلای بزرگانی که زیست تام و مرگ به‌هنگام داشته‌اند. - اخبار فرهنگی -
به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، احمدرضا بهرام‌پور، پژوهشگر و منتقد ادبی، در یادداشتی به‌مناسبت دومین سالروز درگذشت زنده‌یاد محمدعلی اسلامی ندوشن، یادی کرده است از خدمات این استاد بنام به فرهنگ و ادبیات ایران. یادداشت بهرام‌پور را می‌توانید در ادامه بخوانید:
حقوق خوانده‌بود اما جانش سرشته‌با ادبیات و سرشار از مطالعاتِ فرهنگی بود. همچون چخوف که تناقضِ میانِ شغلِ پزشکی و هنرِ خویش را در عبارتی جاودانه‌کرده‌بود، او نیز می‌گفت حقوق عیال و ادبیات محبوبه من است! ادب‌دوستی‌ِ خویش را بیشتر مرهونِ خاله‌اش می‌دانست؛ خاله‌ای تنها که در خردسالی او را با آثارِ سعدی، این «شیخِ همیشه‌شاب» آشناکرده‌بود. جیمز جویس نیز میلِ بیمارگونهٔ خویش به داستان‌نویسی را متاثّر از عمهٔ قدّیسه‌مانندِ خود می‌دانست؛ عمه‌ای که جویس را در خردسالی به تماشای تابلوی «روزِ قیامت» می‌بُرد.
استاد اسلامی گرچه مردی اروپا رفته، پاریس‌دیده و شرق و غرب‌گردیده بود، اما دلی داشت که همواره در ایران بود و برای آن دُختِ پری‌وار می‌تپید. درک و دریافت‌ام از مطالعهٔ مستمرِ آثار استاد را اگر بخواهم در چند واژه خلاصه‌کنم، این کلیدواژه‌ها است: خردگرایی، مداراگری، فرهنگ‌مداری و اندیشیدن به سرشتِ ایران و سرنوشتِ ایرانی.
اسلامی ندوشن در آینه خاطرات شاگردان/ او بزرگتر از نامش بود!استاد اسلامی مردِ «دیده‌ور»ی بود و هرگز فریبِ «افسانه و افسونِ» زمانه را نخورد. سال‌های جوانی‌اش را شعر سرود، گاه نیز البته به‌تفاریق و ازسرِ تفنّن، داستان و نمایشنامه نوشت. اما شغلِ شاغلش نقدِ ادب و فرهنگِ ایران بود. و ادبیات فارسی را بیشتر ازمنظر و زوایای انسانی و اخلاقی‌اش، پژوهید و تحلیل‌کرد. بی‌گمان نقدِ ادبیِ ما بسیار وامدارِ ایشان است و تاریخِ شاهنامه‌پژوهی و حافظ‌شناسی نیز آراء‌شان را ازیادنخواهدبرد.
سهمِ استاد در شکل‌گیری ادبیاتِ تطبیقیِ ایران نیز شایانِ توجه است. استاد اسلامی آثارِ رنگارنگی (شعر و زندگی‌نامه و ...) را به فارسی نیز برگرداند و چندین سفرنامه خواندنی و ماندنی نیز از خود به یادگار نهاد. بسیارند کسانی که از دریچهٔ دل‌انگیزی که او به‌رویشان گشود، با کشورِ شوراها و شهرهای افغانستان و سرزمین چین آشنا شدند.
استاد جستارنویسِ پرکاری نیز بودند و مقالاتِ گوناگون‌شان در برترین مجلات هر دوره («پیامِ نوین»، «یغما»، «نگین»، «هستی» و ...) منتشرمی‌شد. اما اهتمام‌شان در همهٔ این آثارِ گوناگون، معطوف بود به دغدغه‌های ایران‌دوستانهٔ استادی که همیشه و همه‌جا چشمی به تاریخ و فرهنگ سرزمینِ مادری‌اش داشت و به ما نیز یادآورمی‌شد «ایران را ازیادنبریم».
استاد اسلامی به‌خلافِ اغلبِ ادیبان، جان‌مایه و جوهرهٔ آثارِ ادبی را با زبان و بیانی روشن و رسا به مخاطب می‌شناساند. شاهنامه و شعرِ حافظ را با دید و دریافتی روزآمد می‌نگریست. اغلب درپیِ شناساییِ پیامِ انسانی و اخلاقیِ آثار بود. و خود نیز هرگز به جانبِ جدال‌های قلمیِ فرصت‌سوزانه و فرهنگ‌ستیزانه میل‌نکرد.
به‌گمانم در طولِ هزار سالی که از سروده‌شدنِ شاهنامه می‌گذرد، کسی درست‌تر و خوش‌خوان‌‌تر و خلاقانه‌تر از استاد اسلامی و زنده‌یاد شاهرخِ مسکوب «داستانِ داستان‌ها»ی شاهنامه را تحلیل نکرده است. گرچه ایشان ادعایی در حافظ‌پژوهی نداشتند اما چند اثر در این زمینه نیز منتشرکردند و «ماجرای پایان‌ناپذیرِ حافظِ» ایشان از درخشان‌ترین آثار در حیطهٔ حافظ‌پژوهی است.
ایشان بارها در نوشته‌هایشان کسانی را کامیاب خوانده‌اند که پیمانهٔ زندگی‌شان را پُرکرده‌اند و «ذخائر و استعدادِ وجودی‌شان را به‌حدّ‌اعلا شکوفانده‌اند» و به‌قولِ بیهقی «جهان‌خوردند»! ازجمله دربارهٔ بهار نوشته‌اند: «من بهار را مردی کامروا می‌دانم، زیرا از زندگی نترسید و خود را دلیرانه در دهانِ آن انداخت». دربارهٔ اخوان نوشته‌اند: «کوتاه یا بلند، مهم آن است که پیمانه پُر شود؛ و پیمانهٔ اخوان پر بود و پیمان را به آخر رساند». نیز دربارهٔ استاد غلامحسین یوسفی نوشته‌اند: «برسرِهم [...] سعادتمند زندگی کرد [...]. زندگی پاکیزه و باحاصلی را گذراند».*
استاد اسلامیِ ندوشن خود نیز از نامورانِ کامروایی است که پیمانهٔ زندگی‌شان پُر و پیمان بوده! از مصادیقِ اعلای بزرگانی که "زیستِ تامّ" و "مرگِ به‌هنگام" داشته‌اند. استاد دور از ایرانِ محبوبشان درگذشتند، اما «پیمانه چو پُر شود چه بغداد و چه بلخ»!
*عبارات نقل‌شده برگرفته از کتابِ «نوشته‌های بی‌سرنوشت»، اثرِ استاد اسلامی ندوشن است.
انتهای پیام/
تیم فوتسال افغانستان نیمی از راه جام جهانی را طی کرد