فاصله گذاری اجتماعی در حمل و نقل عمومی تهران؛ چگونه؟
تاریخ انتشار: ۲۰ فروردین ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۷۵۲۳۳۱۶
به گزارش ایرنا، نخستین و اساسی ترین سوالی که در ذهن هر شهروندی پس از انتشار تصاویری در شبکه های اجتماعی از شلوغی مترو و اتوبوس های پایتخت بعد از تعطیلات نوروز نقش می بندد این است که این طرح چگونه قرار است اجرا شود؛ گو اینکه ظرف چند روز گذشته مدیران حمل و نقل عمومی پایتخت نیز بر غیرعملی بودن اجرای این طرح در کلانشهر تهران تاکید می کنند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
از سوی دیگر تعطیل نشدن ادارات و برخی مشاغل موجب شده تا مسافران مترو، اتوبوس و حتی ناوگان تاکسیرانی چندین برابر شده و طرح فاصله گذاری اجتماعی در ناوگان حمل و نقل عمومی را دست نیافتنی تر کند.
رشد ۳ برابری مسافران مترو در پایتخت
مدیرعامل شرکت بهره برداری مترو تهران و حومه در این باره به خبرنگار ایرنا گفت: در شرایط عادی و قبل از شیوع کرونا این ناوگان روزانه یک میلیون و 800 هزار نفر را جابجا می کرد که این آمار در ایام نوروز به 80 هزار نفر کاهش یافت.
«فرنوش نوبخت» افزود: از روز 16 فروردین ماه جمعیت مسافران 2 تا 3 برابر افزایش یافت و شاهد افزایش مسافران در ناوگان مترو بودیم.
وی تصریح کرد: فاصله گذاری اجتماعی تنها لفظ ادبی است و باید به موضوع فیزیکی این مساله توجه داشته همچنین این طرح در حوزه های مختلف به اشکال متفاوت اجرا شده است.
نوبخت ادامه داد: فاصله گذاری اجتماعی امروزه جزو الزامات زندگی افراد شده و باید تعریف های مختلفی را در این زمینه در نظر گرفته، ما در قطارهای مترو علاوه بر اینکه توصیه هایی را در نظر گرفتهایم در حال برنامهریزی هستیم که چگونه می توان اقدامات موثری را انجام داد تا از انتقال کرونا ویشگیری کرد ولی باید توجه داشت که مترو وسیله حمل و نقل انبوهبر است و شرایط آن با سایر وسایل حمل و نقل عمومی کاملاً متفاوت در نظر گرفته میشود.
تعداد مسافران در اتوبوس های بی آرتی کم نیست
همچنین مدیرعامل شرکت واحد اتوبوسرانی تهران درباره شلوغی اتوبوسهای پایتخت نیز گفت: تا زمانی که ممانعت خروج از منازل وجود نداشته باشد و شهروندان پروتکلی برای تردد در سطح شهر نداشته باشند استفاده از اتوبوس انجام میگیرد و تعداد مسافران نیز اندک نیست.
«محمود ترفع» افزود: عکسها و فیلمها که از شلوغی اتوبوسها منتشر شده، نشان میدهد متاسفانه شهروندان به تعداد اندک استفاده از ماسک و دستکش را مدنظر قرار دادهاند، بنابراین علاوه بر اینکه ما تمهیداتی جهت مقابله با کرونا در اتوبوسهای شرکت واحد در نظر گرفتهایم ولی رعایت موضوعات بهداشتی توسط مردم هم بسیار حائز اهمیت است.
مدیرعامل شرکت واحد اتوبوسرانی تهران ادامه داد: در حال تدوین طرح فاصله گذاری اجتماعی اتوبوسها در پایتخت هستیم که برخی اقدامات این طرح آغاز شده و بنا داریم نحوه چیدمان اتوبوسها و محل ایستادن مسافران را به صورتی طراحی کنیم که فاصله گذاری اجتماعی رعایت شود.
وی خاطرنشان کرد: به طور مثال برخی صندلیها با علامت ضربدر نشانه گذاری میشود تا مسافران بر روی آن ننشینند و فاصله با مسافر دیگر رعایت شود، همچنین در محل ایستادن مسافران علامتهایی درج میشود که تنها در این نقاط بایستند و به یکدیگر نزدیک نشوند.
سوار کردن ۳ مسافر در صندلی عقب تاکسی ممنوع شد
مدیرعامل سازمان تاکسیرانی شهر تهران هم درباره موضوع فاصلهگذاری اجتماعی در تاکسیهای پایتخت نیز اعلام کرد: این موضوع از هفته آخر اسفند سال ۹۸ در سازمان تاکسیرانی مورد توجه قرار گرفته و بر همین اساس این مساله را به تاکسیرانان اعلام کردیم.
«علیرضا قنادان» افزود: رانندگان تاکسی مجاز هستند جهت پیشگیری از کرونا تنها دو مسافر را در صندلی عقب سوار کنند و کرایه تاکسی برای مسافران مشابه قبل در نظر گرفته شده و تغییری نکرده است.
وی با بیان اینکه رعایت فاصله گذاری اجتماعی به همه تاکسیهای خطوط مختلف پایتخت ابلاغ و اعلام شده، افزود: تاکسیرانها موظفند مبالغ درج شده بر روی برچسب نرخ را از مسافران بگیرند و هیچگونه افزایش نرخی پیش از طی شدن روال قانونی مجاز نیست.
فاصله گذاری اجتماعی در محیط های خلوت قابلبت اجرا دارد
همچنین در آخرین اظهار نظر، سرپرست معاونت حمل و نقل ترافیک شهر تهران با اشاره به اینکه طرح فاصله گذاری اجتماعی در محیطهای خلوت قابل اجرا دارد، گفت: پیشبینی میشود تعداد مسافران در هفته آینده بیشتر باشد، ما نمیتوانیم مانع سوار شدن مسافران به مترو شویم یا برای این موضوع مامور پیشبینی کنیم، بنابراین بسیار منطقی است که اجرای طرح فاصله گذاری اجتماعی برای مترو امکان پذیر نباشد.
«یوسف حجت» افزود: در روزهای اخیر از محیطهایی که تراکم جمعیت در متروها داشتیم ایستگاههای تقاطعی است به طور مثال مسافران که از کرج به سمت تهران میآیند در خط دو و ایستگاه صادقیه جمعیت زیادی وجودی دارد. ولی دوباره در مسیرها کمی از ازدحام جمعیت کاسته میشود، این موضوع برای ایستگاه امام خمینی (ره) که تقاطعی است، صدق میکند و در ساعاتی تراکم در مترو واقعا غیرقابل قبول است.
وی خاطرنشان کرد: در حال برنامهریزی هستیم تا بتوانیم از اتوبوسهای کمکی جهت کاهش تراکم جمعیت در مترو در ایستگاههای تقاطعی استفاده کنیم، به طور مثال مسافرانی که از کرج به صادقیه میآیند در ایستگاه صادقیه آنها را راهنمایی کنیم که سوار اتوبوس شوند و از این طریق این افراد را به متروی آزادی منتقل کنیم و از آنجا ادامه تردد برایشان انجام گیرد. با این راهکار ترافیک غیرقابل قبول را میتوان در نقاطی که گلوگاه مترو است تا حدودی کنترل کنیم.
سرپرست معاونت حمل و نقل ترافیک شهر تهران خاطرنشان کرد:اگر متقاضی مترو افزایش یابد باید چارهای اندیشید البته کارهای فرهنگی را ما در این زمینه انجام دادهایم و توصیه شده مردم برای حفظ سلامت خود و دیگران در خانه بمانند ولی برخی از افراد چارهای برای استفاده از مترو ندارند.
وی تاکید کرد: حدود 20 درصد مسافران اکنون با مترو سفر میکنند، حال تصور کنید این رقم به بیش از 50 درصد برسد، بنابراین باید راهکار اساسی در این زمینه داشت.
به گزارش ایرنا، به نظر می رسد با این شلوغی در ناوگان حمل و نقل عمومی پایتخت طرح فاصله اجتماعی قابلیت اجرا نداشته باشد و برای اجرایی شدن این طرح، چاره ای جز خلوت کردن این اماکن وجود ندارد.
یادمان باشد که هم اکنونتعدادی از رانندگان اتوبوس و تاکسی و همچنین راهبران قطارهای مترو تهران به دلیل بیماری کرونا در مراکز درمانی تحت درمان هستند.
برچسبها معاونت حمل و نقل و ترافیک شهرداری تهران سازمان مدیریت و نظارت بر تاکسیرانی شهر تهران شرکت بهره برداری مترو تهران و حومه شرکت واحد اتوبوسرانی تهرانمنبع: ایرنا
کلیدواژه: معاونت حمل و نقل و ترافیک شهرداری تهران شرکت بهره برداری مترو تهران و حومه شرکت واحد اتوبوسرانی تهران معاونت حمل و نقل و ترافیک شهرداری تهران شرکت بهره برداری مترو تهران و حومه شرکت واحد اتوبوسرانی تهران طرح فاصله گذاری اجتماعی فاصله گذاری اجتماعی حمل و نقل عمومی شهر تهران اتوبوس ها شرکت واحد
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.irna.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایرنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۷۵۲۳۳۱۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
لطفا خودخواهانه تردد نکنید!
رعایت نکردن قوانین در همه زمینهها نشانه زرنگی ما نیست. نشانه بیفرهنگی است. این امکانات نیست که با خود آسایش به همراه دارد بلکه استفاده درست از امکانات با خود آسایش و البته آرامش به ارمغان میآورد. یکی از این امکانات، وسایل حملونقل عمومی و مسیرهای خاصی است که به منظور به حداقل زمان ممکن رسیدن رفت و آمدهای ما وجود دارد، مثل مترو یا اتوبوسهای بیآر تی متأسفانه به رغم زمانبندی مناسب در خدماتدهی حملونقل عمومی، اما عدم رعایت برخی حقوق شهروندی از سوی خود شهروندان باعث میشود آسایشی در کار نباشد و همواره ناراضی باشیم و انگشت اتهام را سمت دیگران بگیریم. چندبار تا به حال این انگشت را سمت خود گرفتیم؟! انگار یک خودخواهی مستتر در رفتار عمومی خود داریم!
خیلی از ما حتی حاضر نیستیم چند دقیقه بیشتر صبر کنیم تا مسافران داخل مترو پیاده شوند و بعد سوار شویم! چند دقیقه تحمل نمیکنیم تا به کسی فشار وارد نشود، در نتیجه به هر زور و اجبار و تنشی شده، خودخواهانه و حتی به قیمت بسته نشدن مکرر در مترو، سوار میشویم. انگار این همیشه ما هستیم که عجله داریم، دیرمان شده، فرصتمان از بین میرود، قراری داریم، وقت ملاقات و تعیین قرار با پزشک و مشاور داریم و تنها این ما هستیم که اگر به جلسه نرسیم، مرگ و زندگیمان یکی میشود، انگار فقط بچه ما تنها در خانه مانده است، عزیز ما روی تخت بیمارستان است و والدین ما نیازمند کمک لحظهای ما هستند، خانه ما را دزد زده یا خطری ماشینمان را تهدید میکند، کلاس ما فقط مهم است و میهمان ما پشت در مانده است و... دیگران بیکارهایی بیش نیستند که جهت تفریح از حملونقل عمومی استفاده یا در خیابان رانندگی میکنند. از هزار نفر شاید تنها یک نفر اینگونه باشد. همه ما درگیریهایی در حد و اندازه خودمان داریم و صرفاً سطح دغدغهها تفاوت دارد!
متأسفانه این نگاه در شیوه رانندگیکردن هم بسیار اثرگذار است و تک تک ما در کف خیابانهای شهرمان از خودخواهیهای شهروندان به ستوه آمدیم. روز ایمنی حملونقل بهانهای شده تا درد و دلهای مشابه را بنویسیم. آن خودخواهی که بالاتر نوشتیم در رانندگی ایرانیها تلفیقی از لجاجت را هم دارد! دقت کردید؟!
جایی که مخصوص عبور افراد کمتوان است خودروی شخصی را پارک میکنیم و به این فکر نمیکنیم که این فرد ناتوان بنا به دلایل مختلف نیازمند فضای بیشتری برای پارک است. اصلاً چرا فکر میکنیم فقط این ما هستیم که برای پارک کردن خودروی خود صلاحیت داریم؟!
در خیابانی که فضای پارک خودرو میتواند برای چندین ماشین فراهم باشد طوری ماشین را پارک میکنیم که نه جلوتر و نه عقبتر امکان پارک خودرو وجود نداشته باشد. تنها به فکر خروج راحت و ساده خودمان از پارک هستیم! آیا غیر این است؟!
عابران پیادهای که قربانی رانندگان بیمعرفت شدند! بماند که کمتر کسی کارکرد خط عابر پیاده را میداند و حقی برای عابران و توقف کامل قائل است، اما حتی روی خط عابر پیاده پارک میکنیم. ما حتی داخل پیادهرو و مقابل پل و مدخل عابر پیاده پارک میکنیم فارغ از این حق که شاید پیرزن و پیرمردی توانایی عبور از بالاتر و پایینتر از آن ناحیه را نداشته باشد یا مادری با کالسکه مجبور شود مسیر خود را تغییر دهد که اینگونه امنیت او به مخاطره میافتد.
جایی که سطلهای زباله مکانیزه قرار داده شده ماشین را پارک میکنیم، نه صرف حمل زباله بلکه این حق شهروندان است که به راحتی دسترسی برای ریختن زباله خود داشته باشند.
شهرهای بزرگ معضل جای پارک دارد، بسیار خب به خاطر پیدا نکردن جای پارک، ماشین را جایی نگذاریم که برای سایرین ایجاد مزاحمت کند! به خاطر نیم متر پیاده روی کمتر، ماشین را دوبل نگذاریم! برسیم به شیوه رانندگی کردن که همه ما کم و بیش یکی از مصادیق آن هستیم.
از حاشیههای خاکی یا ویژه پارک بزرگراهها از کنار بقیه خودروهایی که دقیقهها است ایستادند به راحتی رد میشویم پیروزمندانه عبور میکنیم.
راهنمای ماشین که کلاً دکور و تزیینی است و اعتقادی به آن نداریم. بر عکس، اگر کسی راهنما بزند به جای اینکه مسیر را برای او خالی کنیم بلکه پا را روی پدال بیشتر فشار میدهیم تا مبادا چند ماشین از ما جلو بیفتد!
چرا باید انقدر فاصله را با ماشین جلویی کم کنیم که در نهایت مجبور شویم ترمز بیشتری بگیریم و استرس مضاعف هم به خودروی جلویی و عقبی بدهیم، هم خودمان! چرا وقتی در باند سه اتوبان با سرعت کم در حال حرکت هستیم مسیر را برای خودروهایی که سرعت بالاتری دارند باز نمیکنیم؟! چرا فکر میکنیم بقیه هم دوست دارند موسیقی که ما گوش میدهیم را به اجبار و با صدای بلند گوش دهند؟! گفته میشود درصدی از دعاوی و ضرب و جرح به همین فرهنگ رانندگی کردن و عدم رعایت حقوق دیگران برمیگردد!
راستی چرا با خانمها بیشتر لج میکنیم؟! چرا با دیدن یک خانم پشت فرمان مشکل داریم؟! با فرض غلط رانندگی نامناسب خانمها، چرا سعی نمیکنیم با ایجاد امنیت خاطر و روان به رانندگی بهتر آنها کمک کنیم؟! چرا فکر میکنیم با دستپاچه کردن یک خانم به موفقیت در رانندگی و طی مسیر میرسیم یا حتی فارغ از نگاه جنسیتی برای همه در رانندگی ایجاد دستپاچگی میکنیم. چراغ زدنهای ممتد در جاده و اتوبان، سبقتهای نزدیک به ماشین جلویی و... از جمله این موارد است.
متأسفانه این مثالها فقط به شهر و خودروهای شهری و شخصی برمیگشت. آمار بالای قربانیان جادهها حکایت دیگری از این مثالها است و این خودخواهی و لجاجت در جادههای بین شهری و توسط ماشینهای سنگین شکل مرگ به خود میگیرد. شاید بگوییم مشکل از ماشینها و خودرو سازان است. بله حق با شماست، اما وقتی یک مسیر ما را به سرمنزل مقصود نمیرساند باید مسیر را تغییر داد. ایمنترین خودروهای جهان هم در سرعت بالا تابوت مرگ هستند.
بخش اصلی ماجرا مربوط به فرهنگ ما در رانندگی و سیستم حملونقل چه در بعد عمومی، چه ریلی و چه جادهای است. فرهنگ ما استفاده از حملونقل را برای دیگران ایمن یا نا ایمن میکند و این صرف رانندگی نیست. یکبار برای همیشه یاد بگیریم در مترو و اتوبوس به افراد زل نزنیم. صفحه گوشی بقیه را نگاه نکنیم. داخل وسایل نقلیه عمومی سیگار نکشیم. مکالمات طولانی را در حملونقل عمومی قطع کنیم. آقایان محترم، چرا انتقام فضای محدود مترو و اتوبوس را از بانوان میگیرید و وارد حریم آنها میشوید؟!
موتورسوار محترم که قانون مخصوص به خود را داری، با عبور از چراغ قرمز و ورود ممنوع چرا خود و خانواده دیگری را به خاک سیاه مینشانی؟ از پیاده رو تردد نکن. بار بیش از اندازه ظرفیت روی موتور حمل نکن! موتور خود را طوری پارک کن که ماشینها امکان پارک داشته باشند. خیابانها حق مسلم تو نیست که دائماً برای خودروهای شخصی بوق و چراغ میزنی (البته توأم با ناسزا) که کنار بروند و تو رد شوی. ما باید طوری رانندگی کنیم که نه سرنشینان داخل خودرو و نه کسانی که بیرون از خودروی ما هستند اعم از عابران پیاده و سایر خودروها احساس خطر نداشته باشند و با امنیت تردد کنند. همه ما از این مثالها زیاد داریم که شاید اگر قرار باشد همه را بنویسیم، صفحات روزنامه برای آن کم باشد، پس فقط خودمان باید روی فرهنگ خود کار کنیم تا امنیت برای خودمان و سایرین فراهم شود.
منبع: روزنامه جوان
باشگاه خبرنگاران جوان وبگردی وبگردی