سعادتمند: قهرمانی نباید به هیچ تیمی تقدیم شود/ تصمیم‌گیری باید دور از سیاست‌های تبلیغاتی و هوادارپسند اتخاذ شود

مدیرعامل باشگاه استقلال گفت: به هیچ عنوان با تقدیم قهرمانی به هیچ تیمی موافق نیستم و مقابل این ایده بسیار غلط خواهم ایستاد.

به گزارش گروه ورزشی خبرگزاری برنا، احمد سعادتمند، طی گفتگویی درخصوص صحبت های مطرح شده برای پایان لیگ نوزدهم اظهار داشت: وضعیت لیگ امسال نامشخص است و شیوع بیماری کرونا نه تنها ادامه مسابقات را در وضعیت فعلی ناممکن کرده است بلکه امکان به پایان رساندن این مسابقات در ماه‌های آینده را نیز زیر سوال برده است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

هر چند همه مدیران، سرپرستان، سرمربیان و بازیکنان تیم های حاضر در لیگ این حق را دارند که نظر خود پیرامون وضعیت لیگ نیمه کاره‌ای که داریم را بیان کنند اما کسی اجازه ندارد نظر خود را نظرقطعی و تنها راه درست بداند.  بنده بنا به درخواست هواداران عزیز استقلال در این مورد قطعا واکنش نشان خواهم داد.

وی در ادامه افزود: به عنوان مدیرعامل باشگاه استقلال تاکید می کنم مطلقا با اعلام پایان لیگ و قهرمانی تیم دیگر موافقت نخواهم کرد چرا که فاصله امتیازی و میزان بازی‌های مانده به نوعی است که قهرمانی هیچ تیمی مسجل نیست. 

مدیرعامل باشگاه استقلال تصریح کرد: در مورد سرنوشت لیگ نظرات بسیار صریحی دارم. اول اینکه برای اعلام نظر نهایی تصمیمات و نقطه نظرات مشترک از سوی FIFA و AFC و سازمان بهداشت جهانی برای کل جهان متصور خواهد بود سپس مصوبات ستاد کرونا کشور نیز در این زمینه برای ادامه مسابقات و حتی تمرینات لازم الاجراست. در حال حاضر تمام لیگ‌های دنیا تعطیل شده‌اند و هیچ نیازی به تصمیم عجولانه نیست. شاید بتوان کرونا را مهار و مسابقات را دوباره برگزار کرد؛ اگرچه باور این موضوع سخت به نظر می رسد.

وی گفت: نکته دیگری که باید به آن توجه داشت این است که در مورد تعیین سرنوشت لیگ با احترام به اهداف و تلاش تمامی باشگاه‌ها و هزینه‌های مرتبط و نگاه هواداران؛ تنها نمایندگان تیم‌های حاضر در مسابقات می‌توانند و باید تصمیم بگیرند. بر این باورم که بهترین تصمیم آن است که ابتدا چند راه حل را به عنوان راه‌های احتمالی برطرف کردن این مشکل و معضل در نظر بگیریم و بعد در مجمعی که تنها ۱۶ مدیرعامل تیم‌های لیگ برتری در آن حق رای دارند، در مورد بهترین راه ممکن رای گیری شود. با در نظر گرفتن اینکه فدراسیون فوتبال فعلا رئیس ندارد و اینکه هر تصمیمی که خارج از رای گیری مدیران باشگاهی اتخاذ شود سبب ایجاد حرف و حدیث‌های فراوانی خواهد شد، توصیه می کنم از رای گیری استفاده شود.

سعادتمند ادامه داد: قهرمانی هیچ تیمی در لیگ ایران مسجل نشده و من از منافع باشگاه استقلال دفاع می‌کنم. پیش از این نیز فرصت بود تا در چنین موردی صحبت کنم اما بر این باورم که بهتر است مسئولان محترم باشگاه های حاضر در مسابقات تا زمانی که تکلیف برگزاری ادامه مسابقات، مشخص نشده چه به لحاظ بین‌المللی و چه ملی سکوت کنند و با صحبت های غیرضروری و بعضا غیرمسئولانه خود سبب ساز ایجاد آشفتگی در خاطر هواداران تیم های دیگر نشوند. به اعتقاد من بهتر است سازمان لیگ یا فدراسیون از باشگاه‌ها و همچنین صاحب نظران فوتبال بخواهند تا نظرات و پیشنهادهای خود در مورد بحران به وجود آمده و راه‌های برطرف کردن آن را آماده و تقدیم کنند تا بتوان به مدل‌های تصمیم گیری مشخصی رسید که قابلیت رای گیری را داشته باشند.

مدیرعامل باشگاه استقلال افزود: ضمن تبریک فرا رسیدن پنجاهمین سالگرد نخستین قهرمانی استقلال و اولین قهرمانی نماینده‌ای از کشورمان در مسابقات قاره‌ای به هواداران استقلال و خانواده بزرگ فوتبال ایران، بر این باورم که تصمیم گیری در مورد موضوعی به این اهمیت، باید دور از سیاست‌های تبلیغاتی و هوادارپسند اتخاذ شود و از مسئولان باشگاه‌های مختلف می‌خواهم که از گفتن سخنان غیر ضروری خودداری کنند و ضمن رعایت و الزام به تصمیمات ستاد کرونا براساس منطق و حق قانونی باشگاه ها اقدام نمایند. زیبایی فوتبال به بازی‌های هیجان انگیز آن و شور هواداران بوده و قهرمانی در آن نیز می بایست در زمین فوتبال مشخص شود.

منبع: خبرگزاری برنا

کلیدواژه: استقلال احمد سعادتمند مدیرعامل باشگاه استقلال رای گیری هیچ تیمی

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.borna.news دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری برنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۷۵۴۵۱۰۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

مسکو در بزنگاه تصمیم درباره اردوغان

اگر اردوغان و ترکیه همواره با دلالی در سیاست خارجی، موقعیت خود را پیش برده‌اند، پوتین و روسیه نباید در سراب یک توهم تحقق‌ناپذیر یا سیاست مرحله‌ای، خوراک سیاست‌های ترکیه می‌شدند.

به گزارش مشرق، هادی محمدی طی یادداشتی در روزنامه جوان نوشت: در کمتر از ربع قرن که اردوغان و حزب رفاه بر ترکیه حاکم شده‌اند، کیش شخصیت وی در سیاست خارجی ترکیه برجسته‌تر از قبل تجلی یافته است. اگرچه در ظاهر این‌گونه است که ترکیه در مقابل برخی سیاست‌های غربی گردن‌کشی کرده و در ۲۰۰۴ به نیروهای امریکایی برای حمله و اشغال عراق اجازه عبور نداده، ولی به تدریج روشن شد که رویای امپراتوری‌خواهی اردوغان و عثمانی‌گری وی که عمدتاً دارای شاخص‌های منافع شخصی است، جوهره رفتارهای سیاست خارجی ترکیه بوده است. جنگ تروریستی نیابتی در سوریه هم تأکید دیگری از این رفتار است و رقابت در جایگاه محوری اداره جنگ ویرانگر تروریستی با عربستان و امارات یا بعدها با مصر، یکباره افول و دشواری و چالش‌های حکمرانی در ترکیه را نشان داد.

نگاه امریکا به دیگر بازیگران خرد منطقه‌ای برای ریز پروژه‌های غرب آسیا، اردوغان را در بازی پیچیده‌ای قرار داد تا همزمان و ضمن حفظ بنیان‌های روابط با صهیونیست‌ها و امریکا و غرب، بازی با روسیه را به عنوان متعادل‌کننده فشارها شروع کند. اردوغان با ساقط کردن هواپیمای روسی در شمال غرب سوریه و ترور سفیر روسیه در استانبول، با انعطاف مقابل پوتین و عذرخواهی از روسیه، روابط پرشتاب با روسیه به ثمره مناسبات تجاری قریب ۷ میلیارد دلاری رسید. روسیه و پوتین وسوسه بی‌طرف کردن ترکیه در ضلع جنوبی خاک خود با ناتو را داشتند. اردوغان نیز برای مقابله با فشارهای اقتصادی غرب و صهیونیسم بین‌الملل و کشورهای عربی، پیوندهای همکاری در انرژی، روابط بانکی، تجاری و سیاسی و گاه امنیتی را قوت بخشید. اگر اردوغان و ترکیه همواره با دلالی در سیاست خارجی، موقعیت خود را پیش برده‌اند، پوتین و روسیه نباید در سراب یک توهم تحقق‌ناپذیر یا سیاست مرحله‌ای، خوراک سیاست‌های ترکیه می‌شدند.

ترکیه در جنگ اوکراین به جز پیوندهای ناشی از عضویت در ناتو و پیوند ریشه‌های حکمرانی ترکیه با غرب یا آنچه از دلبستگی و تعهدات به صهیونیسم جهانی راجع به اردوغان گفته می‌شود، با نگاه تاریخی به ترک‌های کریمه، به سیطره روس‌ها بر جزیره کریمه مشکل دارد و همانگونه که در توهم تاریخی عثمانی‌گری دنبال بخش بزرگی از عراق است، به بهانه ترکمن‌ها و پ. ک. ک، هم در عراق مداخله می‌کند و هم سهم بزرگی از تجارت یا سرقت نفت شمال عراق و ارسال به اسرائیل را سامان می‌دهد و به دنبال سهم خواهی از تحولات ناشی از جنگ روسیه و غرب در اوکراین است و نوای ترک‌های کریمه را هر از گاهی مطرح می‌کند. اردوغان می‌داند که دایره‌ای از یهودیان وفادار به پوتین، مأموریت دور زدن تحریم‌های مالی و بانکی غربی برای روسیه را به عهده دارند و در بازرگانی تجار نیز، بخشی از تکیه‌گاه مالی و بانکی تجار و طرف‌های رسمی روسیه از طریق ترکیه است و با همین ارزیابی اکنون سخت‌گیری در مسائل بانکی و مالی و مسدود کردن حساب‌های مالی روسیه و تجار روس را آغاز کرده و با عزم جدیدی وارد معرکه اوکراین شده و هماهنگ با خیز ناتو برای نقش‌آفرینی علنی در جنگ اوکراین، ترکیه هم که مهم‌ترین پتانسیل نیروی زمینی ناتو است، چراغ سبز خود را با قرارداد ساخت پهپادهای بیرق‌دار در اوکراین نشان داده است و سیطره روسیه بر کریمه را نمی‌پذیرد. او بر یکپارچگی اوکراین در حالی تأکید می‌کند که غربی‌ها پذیرفته‌اند بخشی از اوکراین را باید به روس‌ها واگذار کنند.

شاید مواضع تند اخیر ترکیه و اردوغان در قفقاز نیز که روسیه را مشغول در تنش جدید با غرب می‌بیند، کارت فشار جدید اردوغان علیه پوتین و روسیه قلمداد شود. با اینکه روس‌ها در سوریه در قبال ترکیه نرمش و خامی نشان دادند و نسبت به دست‌اندازی ارضی ترکیه اغماض نموده‌اند، ولی اکنون روشن شده است که ترک‌ها در آستانه، ژست صلح و ثبات‌سازی در سوریه دارند، ولی همزمان بر سیاست توسعه‌طلبی ارضی و توهم تاریخی و عثمانی‌گری اصرار دارند و این رفتار ترکیه در قبال روسیه در لیبی و غرب آفریقا هم در حال افزایش است.

ترکیه همین روابط پیشرفته با روسیه را دستمایه چانه زنی با غرب قرار داده و در پایان یک ماراتن چندین ساله موافقت کنگره در مورد جنگنده‌های اف ۱۶ امریکایی را دریافت کرده‌اند. البته این رفتار ترک‌ها فقط به روابط با روسیه اختصاص ندارد و در بیش از هفت ماه جنگ وحشیانه صهیونیست‌ها و جنایات آن‌ها در غزه، هم ساکت و منفعل بودند و هم بخش مهمی از نیازمندی‌های گوناگون انرژی و مواد غذایی و فولاد را به بنادر صهیونیستی در مدیترانه رسانده‌اند، ولی اکنون که کار اسرائیل به نهایت خود نزدیک شده و پس از پرچمداری ایران با وعده صادق در غزه و فلسطین مانورهای سیاسی ترکیه نیز پررنگ شده است و برای امید بخشیدن به پروژه امریکایی برای پس از جنگ در غزه، دنبال نقش‌آفرینی و گره‌گشایی است، ولی علیه اسرائیل هم شعار می‌دهد.

شکاف‌های روسی-ترکی، به پروژه سپر هوایی اروپایی در مقابل روسیه و مشارکت ترکیه در این پروژه و عضویت سوئد و فنلاند در ناتو و امتیازخواهی ترکیه برای موافقت و همراهی، که پیام ضد امنیتی روشنی برای روسیه و پوتین در بر داشت، گسترش یافته است. به هر حال اردوغان باید در سال آینده به استقبال انتخابات ریاستی برود و زنگ خطر انتخابات پارلمانی و ناکامی اردوغان و حزب رفاه در آن و پیچیده‌تر شدن اوضاع اقتصادی ترکیه، که در تاریخ ترکیه بی‌سابقه است و می‌تواند یک پایان غم انگیز برای اردوغان و حزب حاکم باشد، توجیه روشنی در سیاست‌های سینوسی ترکیه ارزیابی می‌شود، ولی روسیه را در یک نقطه عطف در تحولات جنگ اوکراین به منازعه راهبردی با غرب و امریکا، با چالش روبه‌رو می‌کند. شاید تعویق معنادار سفر پوتین به ترکیه، یک تأمل دیرهنگام در سیاست خارجی روسیه در قبال ترکیه باشد که در انتخاب‌های سیاست خارجی گام‌های سست را تکرار نکند.