سناریوها و استراتژی های خروج از بحران کرونا
تاریخ انتشار: ۲۶ فروردین ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۷۵۹۱۲۹۸
جهانی که اکنون با همهگیری ویروس کرونا مواجه شده در واقع مجموعهای از کشورها است که بیش از گذشته بسته و ناسیونالیست شدهاند. در حالی که بدون همکاری سریع و مؤثر جهانی، این کره خاکی به هیچ وجه موفق نخواهد شد از این بحران به سلامت عبور کند.
این روزها در کنار قوانین سختگیرانه منع آمد وشد و قرنطینهها، دولتها مرزهای خود را به روی دیگر کشورها میبندند و در مقابل مردم خود با ادبیات ملیگرایانه مختص دوران جنگ صحبت میکنند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
مقالهای که بتازگی در «پراجکت سندیکیت» به چاپ رسیده، تأکید میکند نخستین فاکتور حیاتی برای «استراتژی خروج» از بحران کووید 19 انجام تست کرونا برای همه اعم از مبتلای احتمالی و غیرمبتلای احتمالی است تا پس از انجام این تست افراد سالم به محل کارشان برگردند و افراد مبتلا درمان لازم را دریافت کنند. برای انجام این استراتژی کشورها نیازمند میزان کافی کیتهای تست و تجهیزات حفاظتی و همچنین دستگاههای تنفس مصنوعی و دسترسی به درمانهای پیشرفتهای که وجود دارد یا در روزها و ماههای آینده کشف خواهد شد، هستند. همکاری بینالمللی برای تحقق استراتژی خروج بسیار حیاتی است. زیرا به عنوان نمونه ایتالیا در بحث مطالعه روی ویروس کرونا در مقایسه با دیگر کشورها به پیشرفتهای قابل توجهی دست یافته که لازم است این یافتهها را با دیگر کشورهای جهان به اشتراک بگذارد. یا شرکتهای امریکایی و اروپایی سازنده بیشترین تعداد دستگاههای تنفس مصنوعی جهان هستند و میتوانند این دستگاهها را در اختیار دیگر کشورهای جهان هم قرار دهند اما اینکار را نمیکنند. فرمانداران ایالتهای مختلف امریکا مدام از کمبود دستگاههای تنفس مصنوعی دم میزنند و دولتهای اروپایی هم صادرات این دستگاهها را ممنوع کردهاند.
این در حالی است که تنها راهکار خروج از بحران کووید 19 همکاری در تولید و توزیع و استفاده از زنجیره جهانی تولید است. بویژه اینکه نیاز کشورها به این ملزومات مدام تغییر میکند و چین که زمانی در شرایط بحرانی قرار داشت و نیاز شدید به دستگاههای تنفس مصنوعی و ماسک داشت حالا دیگر چندان نیازی به این چیزها ندارد و از این رو این کشور اکنون دارد دستگاههای تنفس مصنوعی و ماسک به ایالات متحده اهدا میکند.
اهمیت رصد و فاصلهگذاری اجتماعی
دومین فاکتور مهم در «استراتژی خروج» رصد مؤثر بیماری و کنترل آن است. برخی کشورها از رصد آنلاین مردم کشورشان مانند آنچه که چین و کره جنوبی انجام دادند، طفره می روند اما از آنجا که رصد سنتی از طریق برقراری ارتباط با تک تک افراد یک کشور و پایش وضعیت سلامتی آنها بسیار زمانبر است، ناگزیر کشورها چارهای جز توسل به «اَپ»ها و نرمافزارهای موبایلی مختص رصد بیماران ندارند. در واقع بر اساس تحقیقات جدیدی که دانشگاه آکسفورد انجام داده، استفاده از نرم افزارهای موبایلی رصد برای کاستن از نرخ آلودگی افراد جوامع به ویروس کرونا مؤثر بوده است حتی زمانی که تنها 60 درصد از افراد یک جامعه این نرمافزارها را در گوشیهای تلفن همراه خود نصب کرده بودند. بنابراین جوامع غربی نیازمند کمک چین و کره جنوبی برای آموزش این نوع رصد هستند.
به گزارش «ورد اکونومیک فُروم»، همچنین بر اساس مطالعاتی که سازمان بهداشت جهانی و مرکز مطالعات جان هاپکینز انجام دادهاند، اقدامات محدودساز مانند فاصله گذاری اجتماعی (که چین و کره جنوبی به شیوهای سختگیرانه اجرا کردند)، میتواند تعداد ابتلاهای جدید را کم کند به شرط آنکه برای یک دوره 8 هفتهای اجرا شود. اجرای طرحهای فاصله گذاری اجتماعی کار زمانبری نیست اما به محض آنکه اجرا شود مدام از تعداد مبتلایان کاسته میشود. کشوری که رشد روزانه ابتلاهای جدیدش 40 درصد است، اگر طرح فاصله گذاری را اجرا نکند در طول 8 هفته تعداد مبتلایان جدیدش از 100 مورد به 180 هزار مورد میرسد. در حالی که اگر این طرح را اجرا کند در پایان هفته هشتم درصد ابتلاهای آن از 40 درصد به 5 درصد کاهش خواهد یافت.
سومین فاکتور مهم در استراتژی خروج از کووید 19 کشف یک واکسن مؤثر است. خوشبختانه در این زمینه همکاری علمی بینالمللی باعث شده روند کشف واکسن سرعت بگیرد. محققان در چین، ایالات متحده و اروپا در حال به اشتراک گذاشتن یافتههای خود هستند و پزشکان دانشگاههای امریکا، چین و ایتالیا دارند روی روشهای درمان کار و با هم همکاری میکنند و ویروس شناسان مطرح جهان هم یافتههای خود را به صورت آنلاین در اختیار سازمان بهداشت جهانی قرار دادهاند و این یافتهها به صورت آنلاین آرشیو شده و قابل استفاده است.
همچنین همکاری بینالمللی برای این موضوع که آیا واکسنی که تولید میشود در اختیار تمام کشورهای جهان قرار خواهد گرفت، لازم است. در روزهای اخیر مقامات چینی از موارد ابتلای جدید به کووید 19 خبر داده و گفتهاند این موارد جدید از دیگر کشورها وارد چین شده است. برخی کارشناسان در اروپا و شمال امریکا هم اکنون پیشبینی میکنند که موج دوم همهگیری ویروس در راه است. بنابراین برای خروج قطعی از بحران کووید 19 باید تمام کشورها از ویروس کرونا پاک شوند و برای این منظور واکسن باید در اختیار تمام کشورها قرار بگیرد و در این زمینه استفاده از سیاستهای ناسیونالیستی و انزواطلبانه مؤثر نخواهد بود. با نگاهی به تاریخ هم میتوان بر اهمیت این موضوع پیبرد. در اواخر دهه 1940 که جهان با همهگیری آبله مواجه شد، اکثر کشورهای ثروتمند با واکسیناسیون توانستند این همهگیری را از بین ببرند اما این بیماری از مرزهای این کشورها مدام وارد میشد تا اینکه در سال 1978 سازمان بهداشت جهانی تلاشهای خود را برای از بین بردن جهانی این همهگیری آغاز کرد.
هشدار زودهنگام؛ ترسها و نگرانیها
همچنین در همهگیریها لازم است که کشورها از یک سیستم «هشدار زودهنگام» پیروی کنند؛ همان کاری که کره جنوبی انجام داد. هشدار زودهنگام به دولتها این امکان را میدهد که سریع وارد عمل شوند و از آسیبهای احتمالی اقتصادی و اجتماعی همهگیری بکاهند. اما هشدارهای زودهنگام دولتها را وادار می کند که هرچه سریع تر جهان را از جزئیات همه گیری و موارد ابتلاهای خود مطلع کنند. برخی دولت ها به خاطر نگرانیهایی که درباره برخورد جامعه جهانی و اعمال محدودیتهای مرزی دارند، از هشدار زودهنگام استفاده نمی کنند. در حالی که جهان باید در جریان همه گیری سارس و ابولا در دو دهه اخیر این درس را میآموخت. در همه گیری ابولا 40 کشور جهان محدودیت تجاری و سفر علیه کشورهای آلوده اعمال کردند و این مسأله باعث شد اخبار مربوط به شیوع ابولا درست منعکس نشود و در نهایت پاسخ مناسب جهانی به این همه گیری داده نشود. همچنین تجربیات چین در همه گیری سارس باعث شد که این کشور این بار در همه گیری کووید 19 محتاط تر شود اما به محض اینکه دولت پکن همهگیری ویروس کرونا را اعلام کرد، کشورها به گونهای که در تناقض با توصیههای سازمان بهداشت جهانی بود، مرزهای خود را به روی چین بستند.
در آخر باید گفت که هرچه سریعتر و مؤثرتر برای رفع شیوع کرونا در کشورهای فقیر و پرجمعیت جهان تلاش کنیم بهتر میتوانیم همه مردم جهان را حفاظت کنیم. این موضوع نیازمند همکاری تمام دولتهای جهان و تمام سازمانهای بینالمللی است.
منبع: ایران آنلاین
کلیدواژه: دستگاه های تنفس مصنوعی سازمان بهداشت جهانی هشدار زودهنگام استراتژی خروج دیگر کشورها ویروس کرونا بین المللی همه گیری دستگاه ها کره جنوبی یافته ها دولت ها کووید 19
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت ion.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایران آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۷۵۹۱۲۹۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
محسن رضایی زیر ذرهبین؛ از دوستی قدیمی با قالیباف تا تغییر استراتژی!
به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین، سازندگی در یادداشتی، به موضوع تغییر تحرکات سیاسی محسن رضایی پرداخته و نوشته است:
آرایش سیاسی نیروهای اصولگرا برای دوره دوم انتخابات مجلس که ۲۱ اردیبهشت ماه برگزار میشود، تغییر کرد. برخی چهرهها و طیفهای اصولگرا از ائتلافهای قبلی خود خارج شدند و ائتلاف جدیدی را رقم زدند. ازجمله محسن رضایی که تحرکات سیاسیاش در آستانه دور دوم این شائبه را به وجود میآورد که از شانا جدا و به صبح ایران پیوسته است. در آخرین عکسی که از او در کنار رائفیپور و سعید محمد منتشر شد، افرادی حضور داشتند که شاید بتوان آنها را از دشمنان قسمخورده محمدباقر قالیباف دانست. رضایی که تاکنون درخصوص فعالیتهای حزبی مجلس دوازدهم برخلاف دورانهایی که برای ریاستجمهوریاش تلاش میکرد، فعالیت سیاسی خاصی بروز نداده بود، حال با نشستهای مختلف با رقیبان رئیس مجلس دوازدهم، گویا سیاستورزی دبیر سابق مجمع تشخیص مصلحت نظام وارد فاز جدیدی شده است.
شاید نام رضایی را نسبت به برخی چهرههای شناخته شده اصولگرایی در یک سال اخیر و برای انتخابات پارلمان کمتر شنیده باشیم اما این امر نشان از این موضوع ندارد که برادر محسن، کنج عزلت گزیده بود و رفتوآمدی بین سیاسیون نداشت. او در ائتلاف شانا که ائتلاف اصولگرایان است، حضور داشت و پس از مدتی با جریان شریان جلسه برگزار میکرد. حالا هم چند وقتی است در کنار رائفیپور و سعید محمد، اصلیترین مهرههای طیف نوظهور صبح ایران مینشیند. آن هم همان محسن رضاییای که در طول چهار سال ریاست قالیباف بر مجلس تا آنجایی که در توان داشت، سعی کرد تا مانند دوستانش چندان رئیس مجلس یازدهم را مورد هجمه قرار ندهد، مگر در لفافه.
اصولگرایان هرگز به وحدت درستی نرسیدند و حزبها و ائتلافهایشان نیز همواره درصدد زمین زدن یک یا چند نفر از افراد خودشان بوده است. مثال بارزی که میتوان از قالیباف و دوستانش نام برد اما سوالی که در کنشگریهای ضدونقیض رضایی پیش میآید این است که چطور او به یکباره از سایه خارج شد و در دوره زمانی بسیار نزدیک به هم در شورای ائتلاف نیروهای انقلاب (شانا) حاضر و در ادامه در شریان و صبح ایران دیده شد؟ آیا محسن رضایی که همیشه سودای ریاستجمهوری را داشت، حال تنها رقیبش را در سال ۱۴۰۴ محمدباقر قالیباف میبیند (که گویا او هم چندان از اینکه به جای ریاست پارلمان بر صندلی ریاست قوه مجریه تکیه بزند، بدش نمیآید) بنابراین تنها استراتژیای که به ذهنش خطور میکند، یار غار تمام جریانهای اصولگرایی است. آن هم طیفهایی که برای زمین زدن قالیباف از هیچ کاری دریغ نکرده و نمیکنند.
هرچند این گمانهزنی که محسن رضایی چرا تنها قالیباف را رقیب ریاستش بر پاستور میداند و چندان وقعی بر رقابت با رئیسی نمینهد نیز سوالی است که ممکن است پیش آید اما در مقابلش میتوان به این موضوع نیز فکر کرد که اگر این گمانهزنی درست باشد، طبیعتاً محسن رضایی در صورت پیروز شدن رئیسی میتواند جای بیشتری در دولت آینده داشته باشد تا پیروز شدن قالیباف! کمااینکه تمام این جریانهایی که با آنها نشستوبرخاست میکند، با وجود اختلاف، یک هدف مشترک دارند، حذف محمدباقر قالیباف.
اگر کمی به عقب برگردیم نزدیک انتخابات ۱۴۰۰ ریاستجمهوری، رضایی و قالیباف رقابت جالبی با هم داشتند. این دو نفر که در جنگ یکی فرمانده ارشد و دیگری فرمانده زیردست بود، یک بار دیگر نیز یعنی سال ۹۲ با هم مسابقه گذاشته بودند؛ اگرچه هر دو از آن رقابت ناکام بیرون آمدند. مجدداً سال ۹۹ عزم رقابت کردند. رئیس مجلس به اسم نظارت بر قوانین و دبیر مجمع هم به عنوان بررسی مسائل استان به سفرهای استانی میرفتند. آن زمان که جهان در بحران کرونا بود یک سایت خبری از این خبر داد که محسن رضایی در شرایط کرونایی در کمتر از پنج ماه دستکم به ۱۵ استان و البته شهرهای مختلف استان تهران سفر کرده است. البته اصفهان، مرکزی، لرستان و فارس را هم به آن اضافه کنیم. در این فاصله کمتر از یک ماه البته همه سفرهای او نیز با عنوان دبیر مجمع تشخیص انجام شد. همان زمان خبری مبنی بر احتمال نامزدی برادر محسن در انتخابات ۱۴۰۰ ریاستجمهوری نیز منتشر شد. اما سایت رضایی حتی خبر کاندیداتوری او برای مجلس را هم ترفند مخالفان برای سوزاندن او در انتخابات ریاستجمهوری دانست. این درحالی است که رضایی بالاخره در قامت رقیب رئیسی به میدان مبارزه وارد شد و باخت.
برنامههای سفرهای قالیباف هم تقریباً شبیه محسن رضایی بود. مثلاً در برنامه سفر کردستانش با فعالان فرهنگی و اجتماعی سنندج و با شورای اداری استان جلسه داشت. آن زمان همچنین ویدئوهایی از دیدارهای مردمی قالیباف نیز منتشر شده بود که بسیار یادآور سفرهای استانی محمود احمدینژاد بود. در نهایت محمدباقر قالیباف در قامت ریاست قوه مقننه و محسن رضایی، دبیر مجمع تشخیص مصلحت نظام آینده را ادامه دادند.
البته ناگفته نماند در ریاستجمهوری سال ۱۴۰۰ رضایی تلاش کرد با شکلدهی به یک ائتلاف بین خودش، سعید محمد و مرحوم رستم قاسمی، نوعی کنشگری انتخاباتی منجر به برد و یا منجر به وزنکشی را شکل دهد اما او نیز همچون تمام نامزدهای دیگر آن انتخابات، مستحیل در فرآیند برد ابراهیم رئیسی شد و نه تنها در ایام همان انتخابات نیز حرف درشتی علیه رئیسی نگفت بلکه در پساانتخابات نیز همچون عمده دیگر نامزدها وارد دولت رئیسی شد. اگرچه این یک سوال سیاسی جالب است که چرا تمام نامزدهای اصولگرای انتخابات ۱۴۰۰ به صورت یکجا (به غیر از جلیلی که خودش نخواست به دولت برود) وارد دولت رئیسی شدند و چه سیاستی پشت این کار نهفته بود؛ لکن این روایت قصد دارد صرفاً به محسن رضایی بپردازد. آنطور که عصر ایران تحلیل میکند، سابقه و اطلاعات سیاسی نشان میدهد که محسن رضایی پس از خروج از سپاه علاقه خاصی به حضور در دولت داشته است. گزارشهایی وجود دارد که او حتی در دولت خاتمی نیز ابراز تمایل به حضور در کابینه داشت. او از سال ۸۴ به این سو عملاً یک پای ثابت عمده انتخابات ریاستجمهوری بوده است. انتخاباتهایی که محسن رضایی بهرغم انتخاب گفتمانهای مختلفی از «دولت عشق» گرفته تا «پیوستن به اشکالگیرندگان بر انتخابات ۸۸ سپس انعزال از آنها» توفیقی در آنها به دست نیاورد. هرچه بود اما محسن رضایی پس از انتخابات ۱۴۰۰ بخشی از تمایل پیشگفته را عملی کرد و به عنوان «معاون اقتصادی رئیسجمهور رئیسی» وارد دولت رئیسی شد؛ ورودی که البته از ابتدا هم پیشبینی میشد که بیفرجام باشد. بنابراین، این نخستین بار پس از سالها بود که محسن رضایی از سمت دبیری مجمع تشخیص مصلحت نظام کنار میرفت.
به هر حال تحرکات جدید سیاسی محسن رضایی بدان معنا نیست که رقابت نهایی الزاماً بین قالیباف و او خواهد بود، اما با پیشینهای که از این دو سیاستمدار و فرمانده قدیمی داریم، طیف اصولگرایان از هر جریان و حزبی ترجیح میدهند برای جلوگیری از پیروزی قالیباف به رضایی رای دهند و همانطور که ابراهیم رئیسی را به ریاست رساندند، حال اگر رئیسی مهره سوخته آنها شود، نفر بعدی رضایی باشد تا رئیس مجلس یازدهم. اینکه این اقدام علیه قالیباف چه دستاوردی برای رضایی دارد و حذف قالیباف از گردونه به نفع چه کسانی است؛ نکاتی هستند که باید منتظر ماند تا در آیندهای نه چندان نزدیک با رصد کردن تحرکات سیاسی آنها نتیجه گرفت. اما در عین حال فعالیتهای این روزهای محسن رضایی همواره این گمانهزنی را تقویت میکند که او سودایی جز کاندیداتوری دوباره برای ریاستجمهوری ندارد و گویا در عمل رقیبی قدرتمندتر از محمدباقر قالیباف نمیبیند.
۲۷۲۱۹
برای دسترسی سریع به تازهترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید. کد خبر 1904295