پول رضایتنامه یحیی پرید
تاریخ انتشار: ۲۷ فروردین ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۷۶۰۷۲۹۰
پرسپولیس و استقلال فصل را با مشکلات عدیدهای آغاز کردند و به نظر میرسد در این راه انتخابهای غیرکارشناسی در سطح مدیریت باشگاههای محبوب پایتخت هم در این سردرگمی و کلافگی بیتاثیر نبوده است.
به گزارش مشرق، هم استقلال و هم پرسپولیس که چند سالی را با مربیان خارجی و بازیکنان خارجی گذراندند، نتوانستند دخلوخرج خود را یکی کنند و نتیجهاش هم شد بدهیهای میلیون دلاری و پروندههای باز در فیفا که سررسیدش از رگ گردن هم به این دو تیم نزدیکتر است و مشخص نیست با سررسید زمان پرداخت، چه اتفاقی انتظار تیمهای پرطرفدار پایتخت را میکشد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
توافق کلامی با بانک گردشگری!
اولین کاری که مدیرعامل سابق پرسپولیس در زمان حضورش انجام داد این بود که مذاکراتش را با بانک گردشگری آغاز کند، اما طولانی شدن روند مذاکره باعث شد تا خیلیها از اینکه انصاریفرد بتواند اسپانسری جدید را به باشگاه بیاورد، ناامید شوند و همچنین مشکلات سرخها هم از لحاظ مالی روز به روز بیشتر میشد. اما درست در روز بازی دربی، پرسپولیسیها هم از پیراهن جدید خود پردهبرداری کردند و هم از اسپانسر جدید!
چند روز بعد خبر رسید که بانک گردشگری با پرسپولیسیها اصلا قراردادی مکتوب منعقد نکرده و تنها به صورت کلامی با انصاریفرد به تفاهم رسیدهاند و به زودی قرارداد رسمی بین آنها به امضا میرسد.
البته تا روز پایانی کار انصاریفرد در باشگاه این قرارداد نهایی نشد و هر بار که پیگیر این قرارداد میشدیم درباره رفع برخی موانع و اضافه شدن چند بند جدید به قرارداد میشنیدیم و جالب اینکه در تمام بازیهای بعد از دربی سرخها با لوگوی این بانک به میدان رفتند.
انصاریفرد البته در بحث مذاکره با مدیران ایرانسل توانست به نتیجه برسد. مدیرعامل وقت پرسپولیس بر این باور بود که ایرانسل حامی مالی تیمش نیست که آنها مجبور باشند لوگوی این اپراتور تلفن همراه را بر روی پیراهن خود حک کنند و اگر هم پولی از آنها دریافت میکنند بابت پیامکهایی است که هواداران باشگاه ارسال میکنند تا از تیم محبوبشان حمایت کنند. یکی از نزدیکانش در این خصوص گفت: «انصاریفرد به ایرانسلیها پیشنهاد داد که یا بیایند پای میز مذاکره و مبلغ لازم جهت درج لوگوی خود روی پیراهن پرسپولیس را بپردازند و یا این توافق صورت بگیرد که این لوگو حذف و اسپانسر پیراهنی جدید جذب باشگاه شود و این پیشنهاد با موافقت قائممقام ایرانسل همراه شد.»
بیشتر بخوانید:
باید دعا کنم بیرانوند زودتر برود؟توافق بانک گردشگری با انصاریفرد چقدر بود؟
پیگیریها نشان میدهد مشکل عدم قرارداد مکتوب پرسپولیس با بانک حامی مالیاش به مسائل مالی مربوط نبوده و آنها بر سر بندهایی ازجمله تمدید قرارداد و فسخ یکطرفه با یکدیگر کشمکش داشتهاند و از لحاظ مالی توافق کامل در همان روزهای ابتدایی مذاکره بین طرفین شکل گرفته است.
آنطور که منابع موثق خبر دادهاند این قرارداد با مبلغ هشت میلیارد تومان آماده امضا شدن بوده و مشکلی از لحاظ رقم بین طرفین وجود نداشته است ولی خب مشخص نیست چرا تا روزی که انصاریفرد در باشگاه سمت داشته این قرارداد به امضای نهایی نرسید. برخی میگویند مذاکرات پرسپولیس با بانک گردشگری یکی از موارد محل اختلاف اعضای هیات مدیره با انصاریفرد بوده و بعید نیست دلیل امضا نشدن قرارداد نیز همین مساله باشد.
پول رضایتنامه یحیی پرید!
خیلیها امروز به انصاریفرد خرده میگیرند که با توجه به شرایط موجود در باشگاه و بدهیهای ریزودرشت به داخلیها و خارجیها چرا حاضر شد زیر بار بدهی چند میلیاردی رضایتنامه یحیی گلمحمدی برود. اما ظاهرا انصاریفرد که خیالش از بابت قرارداد با بانک گردشگری راحت بود تصمیم به جذب گلمحمدی و دادن یک تعهد سنگین شد. مدیرعامل سرخها در نظر داشت که با دریافت هشت میلیارد تومان بدهی خود به تیم مشهدی را بابت رضایتنامه گلمحمدی پرداخت کرده و مبلغ باقیمانده را هم بین بازیکنان پخش کند که البته این اتفاق رخ نداد و حالا باید گفت که پول رضایتنامه یحیی هم پرید!
پرسپولیس فقط 2میلیارد تومان گرفت
مهدی رسولپناه که بعد از استعفای انصاریفرد به عنوان سرپرست کارش را در باشگاه شروع کرد، پیش از عید مبلغی را به حساب بازیکنان و کادر فنیاش واریز کرده که حالا خبر میرسد این واریزیها در کل حدود 2 میلیارد تومان بوده که بد نیست بدانید این پول هم توسط مدیران باشگاه درآمدزایی و تهیه نشده و از بانک گردشگری بابت 6 بازی که لوگوی آنها روی سینه پرسپولیسیها حک شده، دریافت شده است. البته برخی میگویند قرمزها باید رقم بیشتری از این اسپانسر دریافت میکردند.
بعد از جدایی انصاریفرد از جمع پرسپولیسیها، سیدمهرداد هاشمی در یک برنامه زنده اعلام کرد که سرخها باید بابت این 6 بازی رقمی در حدود 10 تا 15 میلیارد تومان از اسپانسر خود دریافت میکردند که خب این عدد بسیار بالاتر از مبلغی بود که بانک گردشگری به پرسپولیس میداد.
حالا هواداران پرسپولیس در فضای مجازی در این خصوص بحث میکنند و معتقدند اگر پیراهن تیمشان تا این حد میارزد، مدیران باشگاه باید بتوانند برای دیدارهای آتی که تعدادشان 9 بازی است، اسپانسر 15 میلیاردی جذب کنند که باید دید این ادعا تا چه حدی به واقعیت نزدیک میشود.
رونمایی از اسپانسر سوم در آغاز لیگ
آنطور که شواهد امر نشان میدهد مدیران فعلی علاقهای به ادامه همکاری با بانک گردشگری ندارند و با توجه به اینکه قرارداد مکتوبی میان آنها نبوده، این بار مشکلات حقوقی گریبان مدیران جدید را نخواهد گرفت و سرخها باید از این بابت خدا را شاکر باشند چرا که پیش از این سرخها مجبور شدهاند غرامتهای سنگینی از بابت فسخ قرارداد مدیر تازهوارد با اسپانسر رسمی باشگاه بپردازند ولی این غرامت شامل حال مدیران فعلی نمیشود. شنیده میشود مهرداد هاشمی در حال مذاکره با چند شرکت برای حمایت مالی از پرسپولیس است و با این حساب با شروع مجدد بازیهای لیگ باید شاهد سومین اسپانسر این فصل روی پیراهن سرخها باشیم.
منبع: روزنامه فرهیختگانمنبع: مشرق
کلیدواژه: کرونا مدافعان سلامت سال جهش تولید رضایتنامه یحیی گل محمدی پرسپولیس بانک گردشگری پرسپولیسی ها انصاری فرد سرخ ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.mashreghnews.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «مشرق» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۷۶۰۷۲۹۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
خط ریلی زاهدان-کویته نیازمند تبدیل تفاهمنامه به قرارداد عملیاتی
به گزارش خبرنگار مهر توسعه همکاریهای اقتصادی میان کشورها نیازمند وجود اسناد است که از یادداشت تفاهم شروع و در نهایت به قراردادهای الزامآور دو یا چند جانبه ختم میشود. قراردادهای عملیاتی با مشخصکردن جزئیاتی نظیر ساختار اجرای طرح، وظایف دقیق هر یک از بازیگران، ملاحظات حقوقی، تعهدات طرفین، ضمانتهای اجرا، زمانبندی طرح و شرایط نقض قرارداد، از قابلیت اجرایی بیشتر و جنبه حقوقی قویتری نسبت به تفاهمنامهها و توافقنامه برخوردار هستند. بنابراین امضای تفاهمنامه یا توافقنامه، نه بعنوان یک هدف، بلکه به عنوان یک واسطه برای انعقاد قرارداد عملیاتی در نظر گرفته میشود. روابط اقتصادی ایران در عرصه بینالمللی هم از این قاعده مستثنی نیست. در حال حاضر یکی از معضلات اصلی این روابط، مسئله نهایی نشدن قراردادهای لازم الاجرا و بسنده کردن به تفاهمنامهها و توافقنامههایی است که ضمانت اجرا ندارند. این شرایط سبب شده است که فرصتهای متعددی در عرصه اقتصاد بینالمللی از کشور سلب شود.
شکل: طیف کلی اسناد حقوقی بر اساس میزان الزامآور بودن
اهمیت اصلاح این موضوع تا به آنجا بود که رهبر معظم انقلاب اسلامی در سخنرانی نوروزی خود در اول فروردین ۱۴۰۳ ارتقای سطح تفاهمنامهها به قراردادهای حقوقی را به عنوان یکی از مطالبات جدی، مورد تاکید قرار دادند: «مخاطب من در اینجا دیگر مسئولین محترم دولتی هستند؛ در زمینه مسائل خارجی بایستی با کشورهایی که ارتباط اقتصادی داریم، این تفاهمنامههایی را که امضا میشود و چندان تأثیری ندارد، تبدیل کنند به قراردادهای حقوقی قابل عمل و قابل اجرا که در عمل، اثری داشته باشد؛ این را باید به طور جد دنبال کنند.»
جمهوری اسلامی پاکستان یکی از کشورهایی است که تفاهمنامهها و توافقنامههای متعددی در سابقه روابط با آن وجود دارد. با توجه به سابقه طولانی روابط سیاسی، فرهنگی واقتصادی با پاکستان، تعداد زیادی از موضوعات مختلف اقتصادی وجود دارند که به رغم امضای تفاهمنامههای متعدد، بدون پیشرفت و حلنشده باقی مانده است. با توجه به اعلام برنامه ارتقای تجارت از سطح فعلی به ده میلیارد دلار در سفر اخیر آقای رئیسی به پاکستان، لازم است نسبت به تأمین زیرساختهای خدمات تجاری بین دو کشور، از جمله مسیر حملونقل ریلی به عنوان یک ضرورت اقدام شود. بر این اساس ضروری است خط ریلی زاهدان-کویته به عنوان تنها مسیر تردد ریلی میان دو کشور مورد توجه قرار گیرد. با توجه به اهمیت فوقالعاده این خط آهن در توسعه مناسبات تجاری ایران و پاکستان، افزایش گردشگری و اتصال زمینی پاکستان به قفقاز، آسیای میانه، ترکیه و عراق، ارتقای این مسیر در سالهای گذشته موضوع مذاکرات دو طرف بوده، اما در عمل از حیطه توافقهای بیثمر فراتر نرفته است.
بررسیهای تاریخی نشان میدهد که این خط ریلی در سال ۱۳۰۱ ه. ش. (۱۹۲۲ م.) با ۷۳۲ کیلومتر طول، توسط انگلیس و در راستای اهداف استعماری و تسهیل انتقال نیروها و تجهیزات از شبهقاره هند به ایران احداث شد و تا پایان جنگ جهانی دوم فعال بود. پس از پایان استعمار انگلیسش و تجزیه شبهقاره به هندوستان و پاکستان، مالکیت این خط به پاکستان منتقل شد. بعد از این اتفاق، این خط ریلی، به دلیل حجم پایین مراودات ایران و پاکستان، دغدغههای امنیتی، عدم اتصال زاهدان به شبکه ریلی کشور و عدم تعمیر و نگهداری مناسب، به مرور به یک خط ریلی تقریباً متروکه تبدیل شد.
با اتصال زاهدان به شبکه ریلی کشور در سال ۱۳۸۸ ه. ش. (۲۰۰۹ م.) دو دولت تصمیم به احیای این خط گرفتند که در این راستا توافقنامهها و تفاهمنامههای مختلفی به امضا رسیده که در ادامه به آنها اشاره میشود:
۱- توافق قطار اکو در ۱۳۸۸: پس از اتمام خط ریلی کرمان-زاهدان در سال ۱۳۸۸، با امضای توافقنامه سهجانبه ایران-پاکستان-ترکیه «قطار اکو» در سال ۱۳۸۸ (۲۰۰۹ م.) راهاندازی شد و حمل بار ریلی میان ایران و پاکستان پس از گذشت چند دهه دوباره به جریان افتاد. طی این توافق یک قطار باری از اسلامآباد حرکت خود را آغاز کرد و پس از گذر از تهران، راهی استانبول شد که در مجموع ۱۵ روز به طول انجامید. با این حال این توافقنامه مدت زیادی دوام نیاورد و در آذرماه ۱۳۹۰ (دسامبر ۲۰۱۱) به دلیل انصراف طرف پاکستانی متوقف شد.
۲ - توافق راهاندازی قطار مسافری در کنار قطار باری در ۱۳۹۶: با توجه به ضرورت ارتباطات فرهنگی و توسعه گردشگری دو کشور، طی دیدار مدیرکل راهآهن منطقه جنوب شرق ایران و مقامهای وزارت راهآهن پاکستان در دیماه ۱۳۹۶، توافق راهاندازی قطار مسافری زاهدان-کویته به امضای طرفین رسید. به رغم این توافق و تجدیدهای بعدی آن در سالهای ۱۳۹۷ و ۱۴۰۰ تا کنون بخش مسافری این خط به بهرهبرداری نرسیده و و فعالیت آن منحصر به جابجایی محدود کالا است. این در حالی است که به دلیل وجود علاقه شدید مردم پاکستان به اهلبیت (ع)، ایجاد قطار مسافری میتواند به افزایش ورود زائران به کشور کمک کند.
۳ - توافق نوسازی و ارتقا کیفیت ریلی این خط با مشارکت و سرمایهگذاری ایران در ۱۳۹۷: بهسازی این خط آهن موضوع دیگری بود که توافق آن از سوی وزرای راه و شهرسازی وقت ایران و راهآهن پاکستان در سال ۱۳۹۷ به امضا رسید و در سالهای بعد (به طور خاص در سالهای ۱۴۰۰ و ۱۴۰۱) هم به دفعات این موضوع از سوی مقامات مسئول دو کشور مطرح شد؛ اما باز هم به نتیجه نرسید.
با این حال در سالهای گذشته تنها، ترددهایی محدود بین دو کشور از این خط انجام شده است که حجم آن بسیار کمتر از حد مطلوب است و عدد قابل توجهی به شمار نمیرود. نوسازی و بهسازی این خط و ایفای نقش آن در کریدور شرقی غربی کشور نیازمند آن است تا تفاهمنامههای موجود به یک قرارداد عملیاتی تبدیل شود. این قرارداد با مشخص کردن جزئیاتی نظیر وظایف طرفین، ضمانتهای اجرا، ملاحظات حقوقی و زمانبندی پروژه، بستر مناسبی را برای شکلدهی به تعاملات طرفین در استفاده از ظرفیتهای این پروژه و محقق کردن تجارت دهمیلیارد دلاری دو کشور فراهم میکند.
کد خبر 6097063 محمدحسین سیف اللهی مقدم