به نقل از «فرارو»

خودکشی دخترک ایلامی و مثله کردن عمه مارک تواین

تاریخ انتشار: ۲۸ فروردین ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۷۶۱۷۹۶۶

عباس عبدی در اعتماد نوشت: تا به حال یکی دو بار از این داستان برای بیان مقصود خود استفاده کرده‌ام. داستانی که نمی‌دانم درست است یا ساختگی است، ولی مفهوم آن مهم است. یکی از دوستان مارک تواین نویسنده آمریکایی نقل می‌کند که به دیدن او رفته بود. تواین می‌گوید که می‌خواهی ویژگی‌های اخلاقی افراد طبقات مرفه را بدانی؟ من امروز ساعت ۵ بعد از ظهر از سوی یکی از خانم‌های ثروتمند دعوت به مهمانی عصرانه شده‌ام که طبعاً افراد مشهور آنجا زیاد هستند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

تو را می‌برم تا متوجه شوی؛ ولی با نیم ساعت تأخیر می‌رویم.

در ساعت ۵/۵ به منزل آن خانم ثروتمند می‌رود و در بدو ورود آن خانم برای خوشامدگویی به مارک تواین جلوی در می‌آید. مارک تواین می‌گوید که ببخشید که با تأخیر آمدم. چون من داشتم عمه‌ام را می‌کشتم و بدنش را مثله می‌کردم و دستانم را می‌شستم، لذا قدری معطل شدم. خانم میزبان با خنده‌رویی گفت: هیچ اشکالی ندارد، قدمتان به روی چشم بفرمایید داخل؟! مارک تواین به دوست همراهش گفت که این‌ها همین طور هستند. اصلاً گوش نمی‌کنند که تو چه می‌گویی. گوش هم کنند، محتوا برایشان مهم نیست. حالا قضیه مدیران در جامعه ایران شده است. می‌پرسید چطور؟

در این روز‌ها دو گزارش دیدم که مرا به یاد این داستان انداخت. اولی سخنان رییس سازمان مالیاتی کشور یا در همین ردیف، در یک گفتگوی زنده تلویزیونی است که در باره فرار مالیاتی برخی از واردکنندگان خودرو افشاگری می‌کند و می‌گوید برخی اشخاصی وارد کننده خودرو ۸۶۰ میلیارد تومان فرار مالیاتی داشته‌اند، ۳۰۴۹ مودی مالیاتی شناسایی که ۶۳۰۰ میلیارد تومان از آن‌ها مطالبه مالیاتی کردیم.

در ادامه توضیح می‌دهد که تمام تلاش‌ها برای انصراف ما از این پیگیری‌ها آغاز شد. سپس برای پیگیری مالیاتی به محل می‌روند تا اطلاعات جمع کنند، که مدارک را در حضور مأموران آتش می‌زنند. یا اینکه که کسی در سال ۱۳۹۲ فوت کرده و در سال ۱۳۹۴ به نام وی ارز خرید و فروش شده است؟! در زیرنویس آورده که هنوز برنامه وی تمام نشده بود که از کار برکنار و اخراج شد؟!

مورد دیگر که بازتاب بیشتری داشت خودکشی یک دختر ۱۲ ساله در ایلام بود که گفته شد به علت فقر و ناداری دست به چنین اقدامی زده است. جزییاتی که از زندگی خانواده این دختربچه منتشر شده تأسف‌آور است. تا اینجای ماجرا اتفاق مهم سکوت مسئولین و صاحبان قدرت در برابر این رویداد‌ها است. دقیقاً مثل سکوت و خوش‌آمدگویی همان خانم ثروتمند به مارک تواین است. گویی که یا نشنیده‌اند یا گمان می‌کنند که هیچ اتفاقی نیافتاده است.

بنده نمی‌دانم که آیا سخنان آن آقا در تلویزیون درست است یا خیر؟ ولی دو نکته را به طور قطع می‌دانم. اول اینکه بخش مهمی از مردم آن را باور کرده و بر این اساس داوری خواهند کرد. دوم اینکه عدم رسیدگی به این ادعا‌ها نه تنها نشان‌دهنده وجود فساد است، بلکه فساد را ریشه‌ای و نظام‌مند و حتی عادی جلوه خواهد داد.

اگر در یک جامعه سالم باشیم و کسی این سخنان را بگوید، مثل بمب منفجر می‌شود. فوری دستگاه قضایی، رسانه‌ها، مقامات حکومتی واکنش نشان خواهند داد و خواهان ذکر جزییات و نام‌ها خواهند شد. فوری پلیس وارد ماجرا می‌شود یا تأیید می‌کند یا تکذیب و اجازه نمی‌دهد که ادعا‌ها به صورت استخوان لای زخم بماند.

در مورد خودکشی آن دختربچه ۱۲ ساله دیگر نمی‌توان چه گفت، که آه از نهاد کسی در نمی‌آید؟ درست است که یک مقام استانی اقدامی کرده است ولی این‌ها کفایت نمی‌کند. این نحوه برخورد را که با آموزه‌های دینی مقایسه کنیم خجالت زده خواهیم شد.

پرسش این است که چه می‌توان کرد؟ پیشنهاد می‌شود که قانونی تصویب شود که هر مقامی در سطح فرماندار یا بخشدار که کسی در حوزه مسئولیت او از تاریخ معینی با وضعیت فقر و فاقد حداقل شرایط زندگی شرافتمندانه بود، از کار دولتی برای همیشه برکنار شود مگر اینکه پیش‌تر موضوع را به مقامات بالاتر یا ذیربط خود ارجاع داده باشد و اگر مقام بالاتر رسیدگی نکرده باشد، او برکنار شود و به همین ترتیب عمل شود. در هر حال وجود چنین مواردی باید با عزل و مجازات کسانی همراه شود.

در مورد افشاگری‌های مرسوم نیز قانونی تصویب شود که هر کس از طریق صداوسیما، مطبوعات و فضای مجازی که رسانه رسمی محسوب می‌شوند، افشاگری کند، دستگاه قضایی موظف است خارج از نوبت ادعای او را به صورت علنی رسیدگی و سایر رسانه‌ها نیز مجاز هستند تا پیش از آغاز رسیدگی رسمی هر گونه اخبار و اظهار نظری را در باره آن افشاگری منتشر نمایند و مصون از تعقیب هستند. ببینیم در این روز‌های کرونایی این دو ایده عملی می‌شود؟ احتمالاً خیر؟!

منبع: فرارو

کلیدواژه: خودکشی دختر 12 ساله وضعیت جامعه ایرانی فساد اقتصادی عباس عبدی مارک تواین

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت fararu.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «فرارو» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۷۶۱۷۹۶۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

روند افزایشی خودکشی از 1388 تا 1401

خودکشی، امری عمومی در جوامع انسانی است. از این رو، می‌توان آن را هم در تمام جوامع و هم در دوره‌های گوناگون تاریخی سراغ گرفت. هر چند خودکشی با عوامل محیطی و اجتماعی ارتباطی تنگاتنگ دارد، اما همیشه و در هر شرایطی به عنوان مسأله اجتماعی بروز پیدا نمی‌کند. آن چه که خودکشی را در سطح مسأله اجتماعی بازنمایی می‌کند، از یک سو نرخ خودکشی و از سوی دیگر احساس عمومی نسبت رواج آن و نیز تمایل به خودکشی است. نرخ خودکشی هر چند خود را در آمارها نشان می‌دهد، اما در مواجهه با مصادیق خودکشی، فهم عامه نیز درکی از رسیدن تعدد خودکشی به مرزهای نوعی از ترس اجتماعی دارد؛ چرا که خودکشی در شرایط آنومیک و بحرانی، پدیده‌ای سرایتی است و با گسترش و تنوع آن، افراد مستعد را به خود مشغول می‌کند.

-اگر فضای اجتماعی تقویت کننده این تمایل و احساس باشد، خودکشی مانند یک ویروس ذهنی، افراد بسیاری را با خود درگیر می‌کند. خودسوزی زنان ایلامی نمونه بارز این سرایت‌پذیری است. خودکشی پزشکان نیز از این نوع است؛ وقتی پزشکی که از نظر ما دارای شغلی با منزلت اجتماعی بالایی است و به نظر موفق می‌آید، به عنوان فردی اثرگذار بر محیط خود نقش‌آفرینی می‌کند، دست به خودکشی می‌زند، دیگر پزشکان را به عنوان راهی برای رهایی از فشارهای محیطی به اندیشه وامی‌دارد. این که در مدت کوتاهی، جامعه با خودکشی افرادی مواجه شده که پیش از آن یا در این باره خبری نمی‌شنید و یا چنان نادر بود که شاخک‌های فهم عامه نسبت به آن به عنوان موضوعی متفاوت حساس نمی‌شد، واجد اهمیت است. 20 خودکشی موفق پزشکان در سال گذشته، عدد کوچکی نیست که بتوان به سادگی از کنار آن گذشت. خودکشی کارگران در محل کار خود از طریق حلق آویز و یا خودسوزی که سال گذشته موارد متعددی گزارش شد، از این زمره است که می‌تواند به راحتی به دیگرانی که آن شرایط را دارند، سرایت کند.

وقتی به خودکشی به عنوان پدیده اجتماعی نگاه می‌کنیم، باید آمار آن و روند تحولات آن را مورد توجه قرار دهیم. متأسفانه آمار خودکشی در ایران چندان دقیق نیست. سابقه گردآوری منظم آمار خودکشی در ایران چندان طولانی نیست و ما اطلاعات دقیقی از آمار خودکشی دهه‌های گذشته را یا نداریم و یا دقیق نداریم. به عنوان مثال، آمار ثبتی مشخصی از خودکشی پیش از انقلاب و دو دهه اول پس از پیروزی انقلاب اسلامی نداریم. در حال حاضر نیز بین آمار انتشار یافته از سوی مرکز آمار ایران در سالنامه‌های آماری که عمدتا متکی به آمار نیروی انتظامی است با آمار پزشکی قانونی تفاوت وجود دارد که قابل توجیه است(اولی مربوط به خودکشی در صحنه وقوع خودکشی و دومی مربوط به نتیجه خودکشی پس از رساندن فرد به بیمارستان و عدم موفقیت درمان در مورد تعدادی دیگر می‌شود)، اما انتشار دوگانه آن می‌تواند موجب خطای توصیف و تحلیل پدیده خودکشی شود.

به عنوان مثال داده‌های سالنامه آماری مرکز آمار ایران طی سال‌های 1380 تا 1391 نشان می‌دهد که 27168 نفر بر اثر خودکشی فوت شده بودند. این در حالی است که براساس آمار سازمان پزشکی قانونی کشور فوت‌شدگان ناشی از خودکشی در این دوره 38691 نفر بود که حدود 11523 نفر بیشتر از مرکز آمار ایران است. به هر صورت باید در نظر داشته باشیم که آمار موجود در ایران، حداقلی است و واقعیت تعداد خودکشی بیش از تعدادی است که اعلام می‌شود؛ چرا که باید در نظر گرفت که ما در ایران با نوعی از پنهان کاری در بیان خودکشی در برخی از لایه‌های اجتماعی به خاطر انگ خودکشی مواجه هستیم، و یا حتی نگاه امنیتی به خودکشی در بین برخی افراد و سازمان‌ها می‌تواند در انتشار آمار خودکشی سهم داشته باشد. با این حال، بر اساس آمار منتشر شده که وضعیت حداقلی را به نمایش می‌گذارد، میزان و روند خودکشی در ایران، قابل تأمل است و نیازمند توجه خاص به شرایطی که در حال تشدید خودکشی در ایران است.

اطلاعات آماری مربوط به خودکشی در سال گذشته(1402) هنوز منتشر نشده است، اما در سال 1401 بنا به گفته رییس مرکز مشاوره دانشگاه علوم پزشکی ایران بیش از 6 هزار نفر بر اثر خودکشی فوت کرده‌اند که به نظر می‌رسد در سال 1402 افزایش قابل ملاحظه‌ای داشته است. تعداد خودکشی منجر به فوت در سال 1400 از سوی نیروی انتظامی 5085 نفر بیان شد که در سال 1401 حداقل 18 درصد رشد داشته است. اگر سال 95 را برای مقایسه در نظر بگیریم، تعداد خودکشی منجر به مرگ در ایران حدود 59 درصد رشد داشته است. این میزان رشد، نشان می‌دهد که نمی‌توان مدعی بود رشد خودکشی تابعی از رشد جمعیت است؛ چرا که جمعیت ایران طی این 7 سال، 59 درصد رشد نداشته است. رشد جمعیت ایران در سال 1401 در مقایسه با سال 95 حدود 9.5 درصد می‌شود؛ بنابر این، درصد رشد خودکشی در ایران طی این مدت حدود 6.2 برابر درصد رشد جمعیت بوده است. پس باید علل افزایش میزان خودکشی را جای دیگری جستجو کنیم.

از زوایه‌ای دیگر به آمار خودکشی در ایران نگاهی بیاندازیم. نرخ خودکشی موفق که بر مبنای 100 هزار نفر محاسبه می‌شود در سال 1401 بنا به گفته رییس مرکز مشاوره دانشگاه علوم پزشکی ایران به 7.4 نفر رسید. کافی است بدانیم نرخ خودکشی در سال 1388 حدود 4.1 نفر بود؛ یعنی طی 14 سال اخیر بر نرخ خودکشی 3.3 نفر افزوده شده است. به عبارتی، نرخ خودکشی در دو دهه اخیر رو به فزونی بوده است و در مقایسه با سال 88 فاصله اندکی تا دو برابر شدن دارد. این در صورتی است که نرخ اقدام به خودکشی در اوایل دهه 60 حدود 1.3 بود؛ که قطعا نرخ خودکشی‌های موفق در آن سال بسیار کمتر از این میزان است. با توجه به این که به ازای هر خودکشی موفق بین 20 تا 30 برابر اقدام به خودکشی داریم، احتمالا در سال 1401 بین 120 تا 180 هزار اقدام به خودکشی داشتیم.

حال اگر حد وسط این دو را در نظر بگیریم بر حسب 150 هزار اقدام به خودکشی، نرخ اقدام به خودکشی 176.5 خواهد بود؛ یعنی در سال 1401 از هر 100 هزار نفر 176.5 نفر اقدام به خودکشی کرده‌اند که در مقایسه با ابتدای دهه 60 نرخ اقدام به خودکشی حدود 135 برابر شده است. این افزایش عجیب، ناشی از شرایط کلان حاکم بر جامعه ایران و سیر تحولات آن در چند دهه گذشته است. باید توجه داشت که انباشت مسائل در شرایط کنونی به‌ویژه چند سال اخیر، به شرایط فوق هشدار رسیده و ضروری است نهادهای مسئول نسبت به آن توجه ویژه داشته باشند. این توجه نه در تقویت فعالیت‌های مددکاری مانند اورژانس 123 ـ که البته در جای خود بسیار مهم است ـ بلکه به تغییر رویه‌هایی معطوف است که جامعه ایرانی را با بحران گذران زندگی و فرایند کاهش شأن انسانی افراد در موقعیت‌های پایدار و بازتولیدشونده توهین و تحقیر و تبعیض، و نادیده گرفتن حقوق شهروندی و حق فردیت مواجه کرده است.

نرخ خودکشی موفق در ایران از سال 1388 تا 1401(به ازای 100 هزار نفر)

بیشتر بخوانید:

216216

برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل‌ رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید. کد خبر 1901656