به نقل از «فرارو»

پشت پرده دوگانه‌سازی چین_آمریکا؛ دوست و دشمن کیست؟

تاریخ انتشار: ۲۹ فروردین ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۷۶۲۹۲۲۸

فرارو- در جریان جدال توئیتری کیانوش جهانپور سخنگوی وزارت بهداشت و سفیر چین در تهران بر سر آمار کرونا در چین، در ایران بسیاری به انتقاد از سخنگوی وزارت بهداشت و ستاد ملی مبارزه به کرونا پرداختند که چرا دولت چین را زیر سوال برده است. عده‌ای هم به دفاع از جهانپور پرداختند و موضع او را علمی دانستند که در دنیا نیز بسیاری از این موضع سخن می‌گویند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

کیانوش جهانپور، سخنگوی وزارت بهداشت چندی پیش در جلسه مطبوعاتی روزانه خود با اشاره به بروز  کرونا  در ووهان چین، آمار منتشر شده درباره مرگ و میر این بیماری به وسیله مقام‌های چینی را "یک شوخی تلخ" دانست.   او گفت: "به نظر می‌رسد آمار‌های چین یک شوخی تلخ بود. زیرا بسیاری در همه جهان فکر کردند این بیماری مثل آنفلوآنزا است و مرگ و میر کمتری دارد. همه این موارد مبتنی بر گزارش‌هایی بود که از چین گزارش می‌شد... اگر در چین گفته می‌شود دو ماهه یک اپیدمی مهار شده، باید بیشتر درباره آن فکر کرد. "
پس از این اظهارنظر چانگ هوا سفیر چین در پاسخ به جهانپور به انگلیسی نوشت: "وزارت بهداشت چین هر روز کنفرانس خبری برگزار می‌کند. پیشنهاد می‌کنم که شما برای نتیجه گیری اخبار آن‌ها را به دقت بخوانید."
جهانپور پاسخ داد: «مباحث علمی رو هیچگاه نه می‌توان و نه باید با سیاست آمیخت، همه محافل آکادمیک دنیا بر پایه اطلاعات اپیدمیولوژیک و گزارش محققین چین، حداقل آنفلوآنزای تیپ A. را از ویروس نوپدید کرونا وخیم‌تر قلمداد کردند، امروز یافته‌ها خلاف این را نشان میدهد، به یافته‌های خودی اطمینان بیشتری داریم.»
اما عباس موسوی، سخنگوی وزارت امور خارجه ایران نیز بدون اشاره به این سخنان، بر لزوم قدردانی از اقدام‌های چین در رابطه با مقابله با شیوع ویروس کرونا تاکید کرده است.
اصولگرایان از جمله روزنامه کیهان از سخنان جهانپور انتقاد کردند. حتی عده‌ای به جهانپور توصیه کردند که از سفیر چین عذرخواهی کند. این در حالی است که همزمان بعضی از رسانه‌های آمریکایی مانند نیویورک تایمز دولت چین را به آمارسازی در ارتباط با شیوع ویروس کرونا متهم کرده بودند.
در این جا بحثی شکل گرفت که آیا این رویکرد نسبت به چین با شعار "استقلال" در نظام همخوانی دارد. اگر همین رفتار و نحوه پاسخگویی از سوی سفیر کشور دیگری نسبت به یک مقام رسمی رخ می‌داد این رسانه‌ها و جریانات سروصدا به پا نمی‌کردند؟
عده‌ای استدلال کردند که اگر کشور‌های غربی به ویژه آمریکا ایران را تحریم کرده اند چین و روسیه نیز همیشه به قطعنامه‌های تحریمی رای مثبت داده‌اند. این دو کشور همیشه از تحریم ایران سود برده‌اند و مطابق منافع خود هیچ قطعنامه تحریمی را وتو نکردند. حتی برخی گفتند چین در جنگ هشت ساله مانند کشور‌های غربی از عراق حمایت کرد.
نتیجه این استدلال‌های این بود که نباید فرق زیادی مثلا میان چین و فرانسه قائل شد. در نقطه مقابل مدافعان چین می‌گویند این کشور دوست ایران است و همیشه به ایران کمک کرده است. آن‌ها نگاه به چین را تنها راه حل خروج از تحریم می‌دانند. بیشتر بخوانید: جنجالی که سخنگوی وزارت بهداشت به پا کرد؛ جدال "آمریکوفیل‌ها و چاینوفیل‌ها"! چانگ هوا سفیر چین و جهانپور سخنگوی وزارت بهداشت 
سوال مهم این است که آیا اساسا در روابط بین الملل دوست و دشمن واقعی وجود دارد؟

محسن جلیلوند تحلیلگر مسائل سیاست خارجی در این باره به فرارو گفت: «یک جمله استانداردی در روابط بین‌الملل وجود دارد که می‌گوید "نه دوست دائم داریم، نه دشمن دائم. فقط منافع دائم داریم." کشور‌ها قاعدتا بر مبنای منافع ملی خودشان دوست و دشمنانشان را تعریف می‌کنند. در سند امنیت ملی آمریکا که سال ۲۰۱۱ منتشر شد چین به عنوان بزرگترین تهدید آمریکا تعریف شده است در عین حال آمریکا بیشترین مبادلات بازرگانی را هم با چین دارد.»
او افزود: "حتی در روابط بین الملل دوست و دشمن خاکستری و سیال دیده می‌شوند. یعنی قابل تغییر هم هستند؛ بنابراین نمی‌توان گفت که یک کشوری دوست یا دشمن دائمی است. ما آمریکا را دشمن خود می‌دانیم و آمریکا هم همین رویکرد را نسبت به ایران داشته است، بین ایران و آمریکا عهدنامه دوستی و مودتی وجود دارد که در سال ۱۹۵۵ به امضا رسیده است، اما تاکنون نه ایران آن را لغو کرده است و نه آمریکا. وقتی بحث گروگانگیری سفارت اتفاق افتاد آمریکا با استناد به آن عهدنامه از ایران شکایت کرد و غرامت گرفت. وقتی آمریکا در دوران جنگ به سکو‌های نفتی ما حمله کرد ما با استناد به عهدنامه دوستی از آمریکا شکایت کردیم و خسارت دریافت کردیم و در بحث تحریم‌ها هم باز هم از آمریکا شکایت کردیم. "
این کارشناس مسائل بین الملل درباره رابطه ایران و چین هم گفت: "ایران و چین به عنوان دوست یکدیگر شناخته می‌شوند، اما در تمام قطعنامه‌های سازمان ملل چین به ضرر ما رای داده است، روسیه هم همینطور بود؛ بنابراین کشور‌ها براساس منافع ملی خود دوست و دشمن را تعریف می‌کنند." دوست ثابت، دشمن ثابت و منافع مشترک ثابت وجود ندارد مهدی مطهرنیا تحلیلگر مسائل بین الملل نیز در این باره به فرارو گفت: «مسئله دوست و دشمن و اینکه آیا در حوزه روابط بین الملل، ما دوست ثابت و یا دشمن ثابت داریم و یا ندارم مقوله‌ای است که به سپهر اندیشه‌گی و گزاره‌های فلسفی برسازنده این سپهر اندیشه باز می‌گردد. در فلسفه الئایی دو فیلسوف بزرگ هستند که دو دیدگاه متفاوت را در باب اندیشه از منظر چیستی وجود مطرح می‌کنند که یکی از آن‌ها پارمنیدس (فیلسوف پیشا سقراطی در یونان باستان) است که او را فیلسوف ثبات می‌نامند و دیگری هراکلیتوس است که او را هم فیلسوف حرکت می‌دانند. پارمنیدس می‌گوید یک اصل ثابت وجود دارد که همه چیز از آن اصل نشات می‌گیرد. اما دیدگاه هراکلیتوس آن است که آنچه ثابت است حرکت دائمی است و ماهیچ اصل ثابتی بر مبنای حرکتی دائمی به عنوان ذات، ماهیت، هویت و هستومندی جهان موجود نداریم و همه چیز در حال دگرگونی است.»
به گفته این تحلیلگر مسائل بین الملل «این دو نوع اندیشه هنوز هم در سپهر اندیشه بشری وجود دارد با نام‌های گوناگون. اگر ما اندیشه هراکلیتوسی را بپذیریم که جمله مشهور "آدم دوبار در یک رودخانه شنا نمی‌کند."، به این معنا که ما در هیچ وجهی از زندگی بشر امر دائم و مطلق نداریم. اطلاق مطلقیت به دو چیز امکانپذیر است که آن دو چیز هم ثبات به معنای سکون ندارند. اول حقیقت مطلقی به نام خداست که پروردگار و آفرینشگر است و دیگری واقعیت مطلقی به نام زمان است.»
مطهری نیا ادامه داد: «بر مبنای این نوع اندیشه نیکسون می‌گوید "ما نه دشمن دائم داریم و نه دوست دائم بلکه منافع دائم داریم"، من بر این باور هستم که ما نه دشمن دائم داریم، نه دوست دائم و حتی در دنیای پرشتاب کنونی منافع دائم هم وجود ندارد. از این جهت است که استراتژیست‌ها نوین بیان می‌کنند که استراتژی‌ها مرده به دنیا می‌آیند. سرعت و شتاب تحولات به حدی است که شما نه دوست دائم می‌توانید داشته باشید، نه دشمن دائم و نه حتی منافع دائم.»
این تحلیلگر مسائل بین الملل با اشاره به ماجرا اختلاف دیدگاه سخنگوی وزیر بهداشت و سفیر چین در تهران گفت: «در این ماجرا دعوا بر سر منافع است. دعوا بر سر دو حوزه تفکر است. یک حوزه تفکر از استقلال سخن می‌گوید و تنها آن را در رودررویی با واشنگتن می‌داند. استقلال اقتصادی را در این می‌داند که مثلا فورد آمریکایی وارد ایران نشود، ولی اگر جک چینی یا ابزارآلات چینی دسته چندم با قیمت‌های گزاف وارد ایران شود، هیچ اشکالی ندارد. استقلال ایران را با خطر روبه‌رو نمی‌کند، اما اگر خودرو آمریکایی با کیفیت بهتر و حتی قیمت مناسب وارد ایران شود موجب وابستگی بیشتر به واشنگتن می‌گردد. در این دیدگاه ورود کالای چینی به ایران موجب سلطه پکن به تهران نمی‌شود اگر هم شود سلطه پکن است و سلطه واشنگتن نیست. یعنی آنچه اهمیت دارد رودرویی با ایالات متحده آمریکاست، نه آنچه که در ماهیت، چیستی و هستومندی مفهوم استقلال وجود دارد.»

او افزود: "گروه دیگری هم وجود دارد که اساسا توپیدن به چین و روسیه را نوعی رودروریی با نظام می‌دانند و به تبع با رویکردی رادیکال به مسئله نگاه می‌کنند. هر دو دیدگاه دچار خطا هستند با این تفاوت که خطای رویکرد رادیکالی خطای حکومتی و رسمی نیست بلکه خطای گروه‌های سیاسی است که به دنبال اهداف تعریف شده خود برای کسب قدرت هستند. اما خطایی که از جانب حکومت صورت می‌پذیرد موجب واگرایی ملت از دولت و حکومت می‌شود و نوعی عصبانیت فروخفته را از منظر روانشناسی سیاسی در درون مردم نسبت به کشور‌های مختلف به وجود می‌آورد."

به گفته مطهرنیا " وقتی سخنگوی رسمی ستاد ملی مبارزه با کرونا که رهبری نظام تصمیمات آن ستاد را لازم الاجرا برای همه نهاد‌ها و ارکان در این دوران بحران دانسته اند، از آمار رسمی دولت چین درباره کرونا انتقاد می‌کند و آن را زیر سوال می‌برد، مراجع رسمی حکومت و دولت این سخنان را بی ادبی و جسارت به ساحت مقدس سفیر محترم چین در تهران می‌دانند. به تبع برای ناظری که این ماجرا را از زوایای مختلف بررسی می‌کند این سوال مطرح می‌شود که چه پیوندی میان جناح‌های قدرت و پکن وجود دارد که اینگونه از سفیر چین حمایت می‌شود. چه فواید اقتصادی در این حمایت نهفته است؟ آیا پاسخ جز این خواهد بود که مسئله حقیقت، سیاست و منافع مردم نیست بلکه منافع جناحی، شخصی و گروهی است که در اینجا دخیل است؟"

منبع: فرارو

کلیدواژه: سیاست خارجی ایران چین سخنگوی وزارت بهداشت روابط بین الملل مسائل بین الملل تحلیلگر مسائل دوست و دشمن دائم داریم منافع دائم سفیر چین کشور ها

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت fararu.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «فرارو» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۷۶۲۹۲۲۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

پشت پرده ساخت اسکله روی هزاران تن آوار خانه‌های فلسطینیان

در هفته‌های اخیر، ایالات متحده و اسرائیل کار ساخت یک بندر به بهانه کمک رسانی به غزه در مساحتی به وسعت ۲۷۰ دونم را آغاز کردند. (هر دونم یک هزار متر مربع در نظر گرفته می‌شود).

به گزارش فارس، به گفته پنتاگون، اسکله قرار است از اوایل ماه می (اردیبهشت) آغاز به کار کند و در مرحله اول امکان رسیدن ۹۰ محموله در روز از طریق کشتی‌ها فراهم است و سپس تا ۱۵۰ محموله خواهد رسید.

ارتش رژیم صهیونیستی و دولت آمریکا مایل نیستند که این اسکله بندر خوانده شود، اما یک منبع سیاسی ماه گذشته به وبگاه اسرائیلی کالکالیست گفت که این احتمال وجود دارد که اسکله موقت بعداً دائمی شود.

با این حساب معلوم می‌شود که حتی پس از افتتاح اسکله هم راه اصلی انتقال کالا به نوار غزه راه زمینی است که این روز‌ها تحت فشار بین المللی و با انتشار گزارش‌ها درباره بروز بحران انسانی و گرسنگی در غزه روزانه صد‌ها کامیون از گذرگاه‌های رفح و کرم ابوسالم وارد می‌شود

طرح احداث بندر در ساحل غزه را جو بایدن رئیس جمهور آمریکا دو ماه پیش با ادعای افزایش کمک رسانی‌ها به نوار غزه با وجود چندین گذرگاه در مرز این منطقه ارائه کرد و انتظار می‌رود قریب به یک هزار نظامی آمریکایی برای اجرای این طرح در غزه مستقر شوند.

ناظران و گزارش‌های متعدد مطبوعاتی بر این باورند که احداث این بندر واقعاً به دلایل انسانی مرتبط نیست، بلکه با تشدید محاصره انسانی و اقتصادی بر روی ساکنان نوار غزه که از سال ۲۰۰۶ در معرض محاصره شدید قرار گرفته اند، مرتبط است.

دریای غزه یک ریه اقتصادی برای ساکنان نوار غزه محسوب می‌شود که در ساحل آنجا پروژه‌ها، مغازه‌ها و فروشگاه‌ها دایر شده و همچنین منبع امرار معاش هزاران ماهی‌گیر است که سال‌هاست از سوی رژیم صهیونیستی با خطرات متعددی از جمله تیراندازی به سمت ماهیگیران روبرو بوده‌اند.

فتحی ریاض مهندس فلسطینی به آناتولی گفت: احداث بندر با استفاده از صد‌ها هزار تن نخاله از آوار‌های خانه‌های مردم نیاز دارند، یعنی همه آن‌ها از همه مناطق شهر غزه جمع شوند، زیرا این آوار‌ها به بندر جدید نزدیک هستند.

وی افزود: حمل این حجم از آوار‌ها مستلزم تعداد زیادی کامیون و بولدوزر‌های غول پیکر است و نمی‌توان به ماشین آلات موجود در این بخش از شرکت‌های داخلی غزه اتکا کرد، زیرا دارای قابلیت‌های ضعیفی هستند.

مهندس فلسطینی گفت که ده‌ها خودروی سنگین در هفته‌های گذشته وارد غزه شده‌اند و هم‌اکنون انتقال حجم عظیمی از آوار را از خانه‌ها به بندر جدید آغاز کرده‌اند.

هشام خریسات کارشناس اردنی در امور نظامی و استراتژیک به خبرگزاری آناتولی گفت: هزینه اولیه این اسکله ۳۵ میلیون دلار برآورد شده است که آمریکا آن را پرداخت خواهد کرد و عمق آب خور کشتی‌ها در اسکله کمتر از ۱۷ متر نخواهد بود تا همه کشتی‌های کمک رسانی را در آنجا جای دهد.

در هشتم مارس گذشته نیز، گزارشگر ویژه سازمان ملل متحد در امور حق غذا، مایکل فخری، پیشنهاد آمریکا برای ساخت یک اسکله را محکوم کرد.

فخری گفت: اولین بار است که می‌شنوم کسی می‌گوید، ما باید از اسکله استفاده کنیم، نه مردم فلسطین و نه جامعه بشردوستانه درخواست اسکله نکرده‌اند.

نیت خبیث آمریکا

فخری این پیشنهاد بایدن را «بدخواهانه» و در راستای منافع انتخاباتی خود در آمریکا توصیف و تاکید کرد، ایالات متحده در عین حال که از اسرائیل برای حمله به غزه حمایت مالی می‌کند و به آن بمب و مهمات می‌دهد دم از کمک رسانی به فلسطینیان می‌زند.

محمد محمد المغیر مسئول بخش امداد نهاد دفاع مدنی غزه نیز در گفتگو با فارس گفته است که اتحادیه پیمانکاران فلسطینی خواهان عدم تعامل با رژیم اشغالگر در خصوص ساخت اسکله هستند، اما رژیم صهیونیستی شرکت‌های پیمانکاری را تهدید کرده که باید با این رژیم همکاری کنند.

وی ساخت اسکله در ساحل غزه را از مطالبات و برنامه‌های دولت فلسطین در غزه خواند و گفت، اما حالا آمریکا و رژیم اشغالگر می‌خواهند این طرح را به نفع خود مصادره کنند.

بر اساس طرح کمک رسانی دریایی به غزه قرار است از قبرس به اسکله ساحلی غزه ارسال شود و در آنجا صهیونیست‌ها ابتدا آن را بازرسی خواهند کرد، چیزی که در حال حاضر در مرز‌های زمینی اتفاق می‌افتد که این خود به معنای تشدید بیشتر محاصره مردم غزه است.

در اواسط ماه مارس، یک کشتی حامل حدود ۲۰۰ تن غذا از بندر لارناکا در قبرس در یک پروژه آزمایشی برای باز کردن یک مسیر دریایی جدید برای رساندن کمک‌های بشردوستانه به فلسطینیان نوار غزه که در آستانه قحطی هستند، به آنجا رسید.

به نام فلسطین به کام صهیونیست‌ها

در همین حال وبگاه خبری وای نت رژیم صهیونیستی گفته که این رژیم می‌خواهد ترانزیت کالا از مبدا قبرس را فعال کند تا در شرایط تنش در جبهه شمالی اگر حزب الله با موشک‌های خود بندر حیفا را مسدود کند، قبرس به عنوان مکان بارگیری موقت کالا به بنادر ایلات و اشدود در سرزمین‌های اشغالی باشد.

وای نت آورده که بر خلاف گزارش‌های خبری هدف اصلی از تاسیس بندر اسرائیلی در قبرس انتقال کمک‌ها به غزه نیست، بنابراین این طرح به نام فلسطین، اما به کام اسرائیل است.

یک مقام آگاه هم به روزنامه اسرائیل الیوم گفته که اسرائیل می‌خواهد بندر لارناکا بخشی از کریدور ترانزیتی کالا برای اتصال هند به اروپا با عبور از اسرائیل باشد.

شخصی که امتیاز بهره برداری از بندر لارناکا را در اختیار دارد، میلیاردر اسرائیلی یاکیر گابای، یک تاجر اسرائیلی با تابعیت قبرسی است که کنسرسیوم Roundtown SA، بزرگترین شرکت تجاری املاک و مستغلات در آلمان را در اختیار دارد که کارش ترمیم بنادر و اسکله هاست و شرکای امتیاز بهره برداری از بندر لارناکا هم برادران ناکش هستند که امتیاز بهره برداری بندر ایلات را هم در اختیار دارند.