به نقل از «شبستان»

مهارت های زندگی در حکمت ۳۸ و ۶۱ کتاب نهج البلاغه

تاریخ انتشار: ۳۰ فروردین ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۷۶۳۷۵۱۶

احترام متقابل، مواسات، همدلی مومنانه، انتقادپذیری، معاشرت و ... از مهارت های زندگی است که در نهج البلاغه شریف نسبت به آن ها اصول و دستوراتی داده شده است.

خبرگزاری شبستان- البرز: روزهای خانه نشینی در جریان مبارزه با ویروس کرونا بستری را فراهم آورد تا خانواده ها بیش از همیشه در کنار یکدیگر قرار بگیرند؛ این در حالی بود که به صورت معمول افراد خانواده مجبور بودن همواره بخش عمده ای از ساعات را به کار، تحصیل و .

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

.. اختصاص دهند.

 

کاهش ساعات خارج از منزل، یک فرصت برای اعضاء خانواده بود تا بار دیگر نسبت به شناخت یکدیگر، مواسات کردن در حق هم و مهربانی ورزیدن تلاش کنند. آنچنان که سختی های معیشتی که برای بسیاری از خانواده ها را نیز به همراه داشت که همین امر، مهارت هایی ارتباطی و اجتماعی را یادآور می شود.

 

تکلیف داشتن نسبت به هم نوع یکی از شاخص های دین مبین اسلام است؛ آنگونه که اسلام نسبت به وحدت و باهم بودن و کارتشکیلاتی تأکید دارد نشان می دهد که تا چه اندازه جایگاه مهارت های رفتاری اهمیت دارد.

 

مهارت دوستی و دوست یابی( حکمت۳۸ نهج البلاغه)

 

«حجت الاسلام حمیدرضا مهدوی ارفع» در سلسله نشست های حسینیه مجازی با اشاره به اهمیت مهارت دوستی و دوست یابی گفت: یکی از مهارت هایی که در بحث معاشرت با دیگران باید نسبت به آن تسلط داشته باشیم، مهارت دوستی و دوست یابی است.

 

دبیرنهضت جهانی نهج البلاغه خوانی افزود: در بحث دوستی و دوست یابی، مهمترین نکته توجه به شاخص هایی است که دوستان خوب را از بد می توان جدا کرد.

 

این استاد نهج البلاغه خوانی ادامه داد: امام علی(ع) در کتاب نهج البلاغه خوانی به فرزندشان امام حسن (ع) توصیه های بسیار جذابی در حکمت 38 نهج البلاغه مطرح کرده اند که در بخشی از آن چهارنشانه و شاخص از کسانی که این ها در آن ها بود ما حق نداریم با او دوستی کنیم.

 

حجت الاسلام مهدوی ارفع مطرح کرد: یکی از آن ها انسانی است که عقل درستی ندارد، دومین شاخصه فردی است که فاسق است و سوم اینکه بخیل است و چهارم فردی که عادت به دروغ دارد.

 

در متن حکمت ۳۸ نهج البلاغه آمده است: « پسرم از دوستی با احمق بپرهیز که او می خواهد به تو نفعی برساند ولی ضرر می زند. از دوستی با بخیل بپرهیز، چرا که چیزی که سخت به آن احتیاج داری از تو دریغ می کند، از دوستی با فاسق بپرهیز که هرجا نیاز باشد تو را می فروشد و از دوستی با کذاب و دروغ گو بپرهیز چرا که مانند سرابی است که دور را برای تو نزدیک و نزدیک را برای تو دور می کند».

 

مهارت احترام متقابل (حکمت ۶۱ نهج البلاغه)

 

« حجت الاسلام مهدوی ارفع» در خصوص مهارت احترام متقابل از نگاه نهج البلاغه گفت: انسان ها چون عزیز و محترم هستند باید به یکدیگر احترام بگذارند؛ احترام متقابل در حکمت ۶۱ نهج البلاغه شریف مطرح شده است.

 

دبیرنهضت جهانی نهج البلاغه خوانی افزود: امیرالمونین(ع) در خطبه ۶۱ می فرمایند: «وقتی تو را ستودن، او را بهتر از آنچه ستوده، ستایش کن». یعنی وقتی کسی از شما تعریف و تمجیدی کرد، شما بهتر از او عمل کنید و از خوبی های او بازگو کنید. این باعث می شود ارتباط ها در قلب ها تحکیم شود.

 

این استاد حوزه ادامه داد: امیرالمومنین(ع) ادامه می دهند که « وقتی به تو احسان کردن، تو بیشتر از آن ببخش». قدیم ها معمول بود وقتی کسی ظرف غذایی به همسایه اش می داد، وقتی می خواستند که آن ظرف را برگردانند، حتما تحفه ای را در آن ظرف می گذاشتند و این به معنای جبران آن احسان بود.

 

دبیرنهضت نهج البلاغه خوانی عنوان کرد: در ادامه می فرمایند که « آن کس که مقدم می شود به احسان، پاداشش بیشتر است». به واقع در این حکمت ۲ مطلب بیان شده است اول اینکه سعی کن که همیشه تو پیشگام باشی در خدمت کردن و احترام و دوم اینکه پاسخ احسان هر فردی را بیش از آنچه انجام داده است بدهید.

 

پایان پیام/301

منبع: شبستان

کلیدواژه: آموزش مهارت های زندگی حجت الاسلام مهدوی ارفع حکمت های نهج البلاغه مهارت های زندگی نهج البلاغه نهج البلاغه خوانی دوستی و دوست یابی احترام متقابل

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت shabestan.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «شبستان» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۷۶۳۷۵۱۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

زندگی سخت است آیا فلسفه می‌تواند کمک کند؟

فرارو- کی رن ستیا، استاد فلسفه در دانشگاه‌ام آی تی در کمبریج در ماساچوست است. عمده فعالیت‌های فلسفی او در زمینه اخلاق، معرفت‌شناسی و فلسفه ذهن هستند. از ستیا کتاب «راهنمای مواجهه فلسفی با میانسالی» با ترجمه «سینا بحیرایی» توسط انتشارات «مهرگان خرد» به زبان فارسی چاپ شده است. تازه‌ترین کتاب او «زندگی سخت است» نام دارد و با مضمونی فلسفی دارای فصولی در مورد ناتوانی، تنهایی، اندوه، شکست، بی‌عدالتی، پوچی و امید است. این کتاب به عنوان یکی از بهترین کتاب‌های معرفی شده از سوی نشریه «نیویورکر» در سال ۲۰۲۲ میلادی انتخاب شده است. از دیگر کتاب‌های او می‌توان به «شناخت درست از غلط» (انتشارات آکسفورد، ۲۰۱۲ میلادی) و «دلایل بدون عقل گرایی» (انتشارات دانشگاه پرینستون، ۲۰۰۷ میلادی) اشاره کرد.

به گزارش فرارو به نقل از وُکس، فلسفه چیست؟ این یک پرسش قدیمی است شاید یکی از قدیمی‌ترین پرسش‌ها در تاریخ فلسفه و هرگز یک پاسخ متفق القول درباره آن وجود نداشته است. برخی از افراد فکر می‌کنند هدف فلسفه این است که دنیا را معنا کند تا نشان دهد چگونه همه چیز به یکدیگر پیوند خورده است. برای عده‌ای دیگر فلسفه ابزاری عملی است که باید به ما بگوید چگونه زندگی کنیم. اگر شما در اردوگاه دوم قرار دارید پس منصفانه است که بگویم فلسفه را نوعی خودیاری قلمداد می‌کنید. این یک سنت فکری است که دست کم از لحاظ نظری می‌تواند شما را به سوی زندگی‌ای بهتر یا چیزی شبیه به آن راهنمایی کند.

من در کتاب خود تحت عنوان "راهنمای مواجهه فلسفی با میانسالی" نشان داده ام که فلسفه می‌تواند به ما در مواجهه با مشکلات عینی زندگی و روزمره و دست و پنجه نرم کردن با آن کمک کند.

من در کتاب ام نوشته ام "زندگی سخت است". آیا فلسفه زندگی می‌تواند در این سه واژه خلاصه شود به گمان ام می‌تواند. فیسلوفان عصر باستان مانند افلاطون و ارسطو در مورد زندگی ایده آل می‌اندیشیدند و سعی می‌کردند نقشه‌ای برای آن ارائه دهند. این می‌تواند غیر واقع بینانه و هم به نوعی خود تنبیه کننده باشد. اغلب راه درست برای نزدیک شدن به زندگی ایده آل این است که فکر کنید: "این در دسترس نیست. من نباید خود را بخاطر این واقعیت که در دسترس نیست سرزنش کنم". واقعیت آن است که خوب زندگی کردن یا تا آنجا که می‌توانید خوب زندگی کردن مربوط به مواجهه با روش‌هایی است که در آن زندگی سخت است.

بحران میانسالی یکی از آن پدیده‌های فرهنگی است که تاریخ پیدایش خاصی دارد. "الیوت ژاک" روانکاو کانادایی در سال ۱۹۶۵ میلادی مقاله‌ای با عنوان "مرگ و بحران میانسالی" و منشاء اصطلاح بحران میانسالی از آنجاست. ژاک به بیماران و زندگی هنرمندانی که بحران‌های خلاقانه میانسالی را تجربه کرده بودند نگاه می‌کرد. آنان اکثرا در دهه سوم عمرشان به سر می‌بردند و این موضوع واقعا با کلیشه بحران میانسالی امروزی سازگاری ندارد. تغییری در طرز فکر مردم در مورد بحران میانسالی ایجاد شده است. اکنون ایده این است که رضایت از زندگی افراد به شکل U با شیب ملایمی است که اساسا حتی اگر یک بحران نباشد افراد در دهه چهارم عمر خود در پایین‌ترین سطح آن شیب قرار دارند. این موضوع برای زنان و مردان صدق می‌کند و در سراسر جهان به درجات مختلف صدق می‌کند و بسیار فراگیر است. بنابراین، وقتی افرادی مثل من در مورد بحران میانسالی صحبت می‌کنند چیزی که واقعا در ذهن دارند بیش‌تر شبیه یک بیماری میانسالی است ممکن است به سطح بحران نرسد، اما به نظر می‌رسد چیزی به طور مشخص در مورد یافتن معنا و جهت گیری در این دوره میانسالی چالش برانگیز است.

بسیاری از موارد درباره بحران میانسالی وجود دارد. برخی در آن مقطع به گذشته نگاه می‌کنند و احساس پشیمانی می‌کنند. همیشه این حس وجود دارد که گزینه‌های شما محدود شده اند. این احساس وجود خواهد داشت که پیش‌تر فرصت‌هایی باز برای شما وجود داشتند و انواع مختلفی از زندگی وجود داشند که واقعا برای تان جذاب بودند، اما اکنون به روشی واضح، مادی و عینی نمی‌توانید با آن‌ها زندگی کنید. هم چنین این پشیمانی وجود دارد که همه چیز در زندگی شما اشتباه پیش رفته است شما اشتباه کرده اید اتفاقات بدی رخ داده و اکنون پروژه این است:"چگونه بقیه عمرم را در این شرایط ناقص زندگی کنم"؟ زندگی رویایی برای بسیاری از ما گزینه‌ای خارج شده از دسترس قلمداد می‌شود.

افراد هم چنین این احساس را دارند که بخش عمده زندگی درگیر روزمرگی است. به جای چیز‌هایی که زندگی را با ارزش به نظر می‌رسانند فقط یکی پس از دیگری درگیر روزمرگی هستیم. سپس مرگ به نظر می‌رسد که در فاصله‌ای قرار دارد که می‌توانید آن را با عباراتی که واقعا قابل درک هستند اندازه گیری کنید. شما این حس را خواهید داشت که یک دهه چگونه است و در بهترین حالت صرفا سه تا چهار دهه باقی مانده پیش روی تان خواهد داشت.

بخشی از احساس از دست دادن به چیزی مربوط می‌شود که فیلسوفان آن را "ارزش‌های غیر قابل مقایسه" می‌نامند. این ایده که اگر بین ۵۰ تا ۱۰۰ دلار انتخاب کنید و ۱۰۰ دلار را بگیرید لحظه‌ای پشیمان نمی‌شوید. اما اگر بین رفتن به کنسرت یا ماندن در خانه و گذراندن وقت با فرزندتان یکی را انتخاب کنید در هر صورت چیزی غیر قابل جایگزین را از دست خواهید داد.

یکی از چیز‌هایی که ما در میانسالی تجربه می‌کنیم انواع زندگی‌هایی است که نمی‌توانیم زندگی کنیم که با زندگی ما متفاوت است و هیچ جبرانی واقعی برای آن وجود ندارد و این می‌تواند بسیار دردناک باشد. فکر این که "من می‌توانستم زندگی بهتری داشته باشم همه چیز می‌توانست برای من بهتر پیش برود" تقریبا همیشه وسوسه انگیز است، اما می‌توانید این گونه فکر کنید که اگر هرگز فرزند فعلی تان را نداشتید با افراد فعلی‌ای که دوست هستید ملاقات نمی‌کردید، اما واقعیت آن است که در غیر این صورت یعنی در صورت نداشتن فرزند چند دوست دیگر داشتید که عالی بودند.

نقطه شروع آن است که با سختی‌ها بنشینیم و آن‌ها را تصدیق کنیم و سپس برای درک آن چه واقعا در حال رخ دادن است تلاش کنیم و ویژگی آن را واقعا توصیف کنیم. این با نوعی روش شناسی فلسفی مرتبط است که من آن را پذیرفته ام. بین توصیف ادبی و انسانی پدیده‌هایی مانند غم و اندوه و تأمل فلسفی تداوم واقعی وجود دارد.

اغلب آن چه تأمل فلسفی ارائه می‌دهد کمتر دلیلی بر این است که شما باید این گونه زندگی کنید و مفاهیم بیشتری را برای بیان تجربیات خود و سپس ساختار و راهنمایی نحوه ارتباط خود با واقعیت را نشان دهید. از این طریق می‌توانیم بفهمیم که چگونه فلسفه می‌تواند به عنوان خودیاری عمل کند.