کشف سیاره ای که زمین بعدی می شود!
تاریخ انتشار: ۳۰ فروردین ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۷۶۴۴۵۴۲
ساعت24-دانشمندان ناسا با استفاده از دادههای تلسکوپ فضایی کپلر خبر از کشف یک سیاره فراخورشیدی بسیار شبیه به زمین دادند
تلسکوپ فضایی کپلر(Kepler) که شکارچی سیارات فراخورشیدی متعلق به ناسا است ممکن است اکنون ناتوان از خدمت رسانی شده باشد، اما دادههای آن هنوز نویدبخش است.
گروهی از دانشمندان ناسا دادههای کپلر را مورد بررسی قرار دادهاند و یک سیاره زمینمانند را کشف کردهاند که میتواند مانند زمین شرایط پشتیبانی از حیات را داشته باشد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
این سیاره فراخورشیدی "Kepler-۱۶۴۹c" نامگذاری شده و به دور یک ستاره کوتوله قرمز که در فاصله حدود ۳۰۰ سال نوری از زمین قرار دارد، میگردد. این سیاره تقریبا به اندازه زمین است و در "کمربند حیات" ستاره میزبان خود قرار دارد که به آب اجازه میدهد تا به صورت مایع روی سطح سیاره وجود داشته باشد.
کمربند حیات(Habitable Zone) در اخترشناسی بازهای از فاصله در سامانه یک ستاره است که بتوان در آن سیارهای با فشار اتمسفر کافی یافت کرد که شرایط وجود آب مایع در سطح خود را دارا باشد. این فاصله بر مبنای نیازهای شناخته شده بیوسفر زمین، موقعیتش در منظومه شمسی و مقدار انرژی حرارتی که از خورشید دریافت میکند، محاسبه میشود.
به دلیل اهمیت وجود آب مایع به عنوان لازمه زندگی تصور میشد میتوان با استفاده از کمربند حیات وسعتی از جهان که امکان زندگی فرازمینی در آن وجود دارد را تخمین زد. هر چند بعدها مشخص شد که امکان وجود آب مایع به علت وجود منابع حرارتی دیگر در اجرام آسمانی که خارج از این محدوده قرار دارند نیز وجود دارد و در واقع امکان زیست فرازمینی به این نواحی محدود نمیشود.
از سال ۱۹۵۳ میلادی که مفهوم کمربند حیات برای اولین بار مطرح شد تاکنون سیارههای زیادی در این نواحی یافت شدهاند که بیشتر آنها ابرزمین یا غول گازی با ابعادی بسیار بزرگتر از زمین هستند، چرا که شناسایی اینگونه سیارات آسانتر است.
سیاره "Kepler-۱۶۴۹c" هر ۱۹.۵ روزِ زمینی، یک دور به دور ستاره میزبان خود میچرخد که هیجان انگیز است، چرا که باعث میشود این سیاره در کمربند حیات یا منطقه قابل سکونت ستاره میزبان خود قرار بگیرد.
"توماس زوربوچن" سرپرست اداره ماموریت علمی ناسا در بیانیهای گفت: این دنیای جذاب و دوردست، به ما امید بیشتری میبخشد که زمین دیگری در میان ستارگان قرار دارد و منتظر کشف توسط ما بوده است.
تلسکوپ "کپلر" در زمان خود صدها سیاره را در فضا جستجو و کشف کرد. اکنون برخی از این دادهها هنوز هم اطلاعات خارق العادهای از قبیل کشف "Kepler-۱۶۴۹c" را که یک سیاره بالقوه قابل سکونت است، ارائه میدهد.
طبق مشاهدات "کپلر"، ۲۰ تا ۲۵ درصد از ۲۲۰ میلیارد ستاره موجود در کهکشان راه شیری دارای دنیاهایی هستند که میتوانند از حیات میزبانی کنند.
بسیاری از دادههای "کپلر" از طریق الگوریتمهای رایانهای فیلتر میشوند، اما به نظر میرسد که الگوریتمهای موجود، همه اطلاعات مهم را در نظر نمیگیرند. بنابراین گروهی از محققان برای انجام تحقیقات و حصول اطمینان از اینکه کلیه دادهها به درستی مطالعه میشوند، تشکیل شد و نتیجه داد، زیرا "Kepler-۱۶۴۹c" بخشی از این بازنگری در اطلاعات کپلر است که توسط الگوریتمها نادیده گرفته شده بود.
اندازه سیاره "Kepler-۱۶۴۹c" تنها ۱.۰۶ برابر زمین است و ۷۵ درصد از "انرژی ستارهای" را که سیاره ما از خورشید میگیرد، دریافت میکند. این ترکیب باعث میشود این دنیای تازه کشف شده بسیار خاص باشد.
محققان ناسا نوشتند: سیارات فراخورشیدی دیگری مانند "TRAPPIST-۱f" و طبق برخی محاسبات، "Teegarden c" وجود دارند که از لحاظ اندازه به زمین نزدیک هستند. بعضی دیگر نیز مانند "TRAPPIST-۱d" و "TOI ۷۰۰d" ممکن است از نظر دما به زمین نزدیک باشند.
فضاپیمای کپلر(Kepler) یک تلسکوپ فضایی ساخت ناسا است که با هدف کشف سیارات فراخورشیدی مشابه زمین در سال ۲۰۰۹ به فضا پرتاب شدهاست و برای این کار، درخشندگی ۱۰۰ هزار ستاره را در عرض ۳٫۵ سال بررسی میکند تا نشانهای از کاهش درخشندگی بر اثرگذار سیارهای بیابد. این مأموریت به نام ستارهشناس آلمانی "یوهانس کپلر" نامگذاری شدهاست.
تلسکوپ فضایی کپلر حتی پس از بازنشستگی هم دست از اکتشاف برنداشت و تصاویری از یک سیاره گازی شبیه به نپتون، یک اَبَرزمین و یک سیاره شبیه به زحل (که به دور ستاره ای در ابعاد خورشید ما می چرخید) را به زمین ارسال کرد. سازمان هوافضای ناسا آخرین تصویر ثبت شده توسط تلسکوپ فضایی کپلر به اسم «Last Light» یا «آخرین نور» را منتشر کرد. ناسا همچنین اظهار داشته که تلسکوپ مذکور یک ماه پس از ثبت این عکس، با اتمام سوخت به پایان عمر خود رسیده است. منبع: ایسنا
منبع: ساعت24
کلیدواژه: تلسکوپ فضایی کپلر کمربند حیات Kepler ۱۶۴۹c یک سیاره داده ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.saat24.news دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «ساعت24» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۷۶۴۴۵۴۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
نمای حیرتانگیز اسب سیاه آسمان از نگاه تلسکوپ فضایی جیمز وب / عکس و فیلم
به گزارش خبرآنلاین، تصاویر جدید تلسکوپ فضایی جیمز وب، بخشی از آسمان را در صورت فلکی جبار (شکارچی)، در سمت غربی ابر مولکولی شکارچی B نشان میدهد و بر لبه نورانی بالای ساختار متمایز غبار و گاز سحابی متمرکز است.
سحابی سر اسب که به «بارنارد 33» هم معروف است، از امواج متلاطم گاز و غباری برمیخیزد که 1300 سال نوری از ما قرار دارد و پیشستارگان فراوانی را در دل خود جای داده است. این سحابی از ابر میانستارهای عظیمی تشکیل شده که در حال فروپاشی است، ستاره جوان داغی در نزدیکی آن با قدرت تمام، میتابد و با پرتوهای پرانرژی خود، این سحابی را لایهبهلایه میتراشد. ابرهای گازی اطراف سر اسب قبلاً از بین رفتهاند، اما ستون برآمدگی از تودههای ضخیم موادی ساخته شده که فرسایش آنها سختتر است. منجمان تخمین میزنند که حدود پنج میلیون سال تا از بین رفتن کامل این سحابی زمان باقی مانده باشد.
شرح عکس: چشمانداز لبه فوقانی سحابی سراسب در نور فروسرخ نزدیک. در زمینه تصویر میتوانید ستارگان کهکشان (اجرام نورانی ۸ پر) و کهکشانهای دوردست را ببینید. برای مشاهده عکس در ابعاد بزرگتر، اینجا را کلیک کنید.
سحابی سر اسب، از شناختهشدهترین مناطق تحت سلطه فوتون (PDR) ست. در چنین منطقهای، نور فرابنفش ستارگان جوان و سنگین، ناحیهای از گازوغبار گرم و عمدتاً خنثی را بین گازهای کاملاً یونیزهشده اطراف ستارگان پرجرم و ابرهایی که در آن متولد شدهاند، ایجاد میکند. این تابش فرابنفش بهشدت بر رویدادهای شیمیایی گازهای این مناطق تأثیر میگذارد و بهعنوان مهمترین منبع گرما عمل میکند.
این مناطق در جایی پدیدار میشوند که گازهای میانستارهای از یکسو بهاندازهای متراکمند که خنثی بمانند و از سوی دیگر، آنقدر متراکم نباشند که از نفوذ نور فرابنفش ستارگان پرجرم جلوگیری کنند. نور ساطعشده از این نوعPDR ها ابزاری منحصربهفرد برای مطالعه فرآیندهای فیزیکی و شیمیایی است که باعث تحول ماده میانستارهای کهکشان ما و دیگر نقاط عالم، از دوران اولیه تشکیل ستارههای عظیم باستانی تا امروز میشود.
شرح عکس: نمای لبه فوقانی سحابی سر اسب در نور فروسرخ میانی.
سحابی سر اسب به دلیل نزدیکی و هندسه آن که تقریبا از لبه دیده میشود، هدف ایدهآلی برای اخترشناسان است تا ساختار فیزیکی PDRها و تکامل ویژگیهای شیمیایی گازوغبار و مناطق انتقالی بین آنها را مطالعه کنند. PDRها از بهترین اجرام آسمان برای بررسی نحوه تعامل تابش با ماده میانستارهای به شمار میروند.
آنچه جیمز وب دیده است
به لطف ابزارهای MIRI و NIRCam که بهترتیب تصاویر فروسرخ میانی و فروسرخ نزدیک را ثبت میکنند،گروهی بینالمللی از اخترشناسان برای اولین بار، ساختارهای کوچکمقیاس لبه نورانی سر اسب را آشکار کردند. آنها همچنین شبکهای از ویژگیهای طولی را شناسایی کردهاند که عمود بر جبهه PDR گسترش یافته و حاوی ذرات غبار و گاز یونیزهشده در جریان تبخیر فوتونی سحابی کشیده شدهاند. این مشاهدات همچنین به اخترشناسان امکان داده است که اثرات تضعیف و انتشار غبار را بررسی کنند و شکل چندبعدی سحابی را بهتر درک کنند.
در مرحله بعد، ستاره شناسان قصد دارند دادههای طیفسنجی بهدستآمده از سحابی را برای اثبات تحول خواص فیزیکی و شیمیایی مواد مشاهدهشده در سراسر سحابی مطالعه کنند.
تلسکوپ فضایی جیمز وب با آینه ۶٫۵ متری خود، بزرگترین و قدرتمندترین تلسکوپی است که تاکنون به فضا پرتاب شده است و امید میرود که تا پایان این دهه به مأموریت خود ادامه دهد.
منبع: آژانس فضایی اروپا
۵۴۵۴
برای دسترسی سریع به تازهترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید. کد خبر 1901324 ذوالفقار دانشی