بیانه ستاد کل نیروهای مسلح به مناسبت روز تاسیس سپاه
تاریخ انتشار: ۳۱ فروردین ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۷۶۵۶۲۹۲
ستادکل نیروهای مسلح با صدور بیانیه ای به مناسبت روز تاسیس سپاه اعلام کرد: قدرت خیره کننده امروز ایران و انقلاب اسلامی در عرصه مناسبات منطقهای ثمره مجاهدت رزمندگان نیروهای مسلح بویژه سپاه پاسداران است
به گزارش مشرق، ستاد کل نیروهای مسلح در بیانیهای با گرامیداشت دوم اردیبهشت ماه سالروز تأسیس سپاه پاسداران انقلاب اسلامی، به نقش حیاتی و رسالت و مأموریت خطیر این نهاد انقلابی در تثبیت، حفظ و توسعه انقلاب اسلامی پرداخت.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
در این بیانیه آمده است: نقش آفرینی و حماسه سازیهای بالنده، پیشرو و سرنوشتساز سپاه پاسداران انقلاب اسلامی در عمر پر برکت 41 ساله انقلاب اسلامی ضامن حفظ، استمرار و صدور پیام و اندیشه اسلام ناب محمدی (ص) و انقلاب اسلامی به اقصی نقاط دنیا و شکست توطئهها و دشمنیهای استکبار جهانی و نظام سلطه علیه ملت ایران در عرصههای مختلف بوده است.
این بیانیه با تبیین فلسفه وجودی، کارکردها و نقش آفرینی سپاه مقتدر در عرصههای مختلف تصریح میکند: طرحریزی راهبردهای هوشمندانه و ابتکار عمل سپاه درحوزه های نظامی، دفاعی، فرهنگی، اجتماعی و خدمت رسانی از همان روزهای نخست پیروزی انقلاب اسلامی تا هشت سال دفاع مقدس و پس از آن حضور موثر و کلیدی در عرصه سازندگی کشور و یاری رساندن به جبهه مقاومت اسلامی در سراسر جهان و خنثیسازی فتنهها و تحرکات ضد امنیتی و تروریستی استکبار جهانی و مزدوران و دنبالههای داخلی آنان از جمله منافقین جنایتکار و مزدور از عوامل و مصادیق اساسی و اصلی عبور ظفرمندانه ملت ایران و نظام اسلامی از مقاطع حساس و گردنه های سخت بوده است.
ستاد کل نیروهای مسلح در بخش دیگری از این بیانیه آورده است: تردیدی نیست که پروژه "سپاه هراسی" و هجمههای ناجوانمردانه علیه این نهاد مقدس انقلابی کشور و عصبانیت و کینهورزی آمریکا و رژیم صهیونیستی و دیگر دشمنان قسم خورده ایران اسلامی در قالب عملیات روانی و تبلیغات مسموم رسانهای با هدف مقابله با اقتدار این نیروی انقلابی و متعهد کشور ناشی از موفقیتهای بینظیر، حرکت پیروزمندانه و تأثیر نقش حیاتی سپاه در حفظ و تقویت بازدارندگی و اقتدار و سربلندی انقلاب اسلامی در برابر نقشههای شوم و شیطانی نظام سلطه بوده است.
این بیانیه میافزاید: کارنامه درخشان سپاه در عرصههای گوناگون پاسداری از انقلاب و مقابله هوشمندانه با انواع تهدیدها و فتنهها که توسط اتاق فکر استکبار جهانی بر علیه کشور و انقلاب اسلامی طراحی و مهندسی شده است نشان میدهد که پاسداران غیرتمند، ایثارگر و شهادت طلب در این راه مقدس در اوج بصیرت و هوشیاری همواره گوش به فرمان ولایت فقیه و فرماندهی معظم کل قوا حضرت آیت الله العظمی امام خامنهای (مدظله العالی) سربازانی شایسته برای ملت، کشور و انقلاب اسلامی بودهاند.
این بیانیه در پایان با گرامیداشت یاد و خاطره شهیدان والامقام و ایثارگران سرافراز و تکریم خانواده های معظم و معزز آنان با اشاره به راهبرد مهم و خدشه ناپذیر وحدت و یکپارچگی در نیروهای مسلح و هماهنگی، تعامل و هماهنگی و همافزایی بین آنها به ویژه ارتش و سپاه به عنوان خار چشم دشمنان انقلاب اسلامی و کشور به عنوان خط مقدم اقتدار دفاعی، بالندگی و بازدارندگی، تأکید کرده است: استحکام و قدرت خیره کننده امروز ایران و انقلاب اسلامی و حضور بالنده و موثر آن در عرصه مناسبات منطقهای و تاثیرگذاری در حوزه تعاملات و تحرکات منطقهای، حقیقت مسلمی است که مجاهدتها ایثارگریها و فداکاریهای رزمندگان و فرزندان انقلاب اسلامی در نیروهای مسلح به ویژه در سپاه پاسداران انقلاب اسلامی زمینهساز آن بوده اند.
منبع: تسنیممنبع: مشرق
کلیدواژه: کرونا مدافعان سلامت سال جهش تولید اخبار بورس ستادکل نیروهای مسلح سپاه پاسداران انقلاب اسلامی کل نیروهای مسلح انقلاب اسلامی سپاه پاسداران
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.mashreghnews.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «مشرق» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۷۶۵۶۲۹۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
ماجرای یک مناسبت جدید و مهم در تقویم عربستان
سلطان العمر پژوهشگر مرکز مطالعات خاورمیانه در دانشگاه هاروارد در نشریه «نیو لاینز» نوشت: ۲۲ فوریه مصادف بود با پنجمین سالگرد یک مناسبت جدید در عربستان سعودی تحت عنوان روز تاسیس که طی سالهای اخیر در تقویم این کشور گنجانده شده است. این مناسبت که بر اساس حکم پادشاه عربستان در سال ۲۰۱۹ ایجاد شد، گرامیداشت «آغاز سلطنت امام محمد بن سعود و تاسیس اولین دولت سعودی» در سال ۱۷۲۷ است.
به گزارش انتخاب، بر خلاف روز ملی عربستان، که در آن ایده سیاسی اتحاد و تشکیل دولت معاصر عربستان در سال ۱۹۳۲ جشن گرفته میشود، روز تاسیس ۲ کارکرد اصلی دارد: گرامیداشت یک افسانه سیاسی و پاک کردن یک افسانه دیگر. این روز بزرگداشت این روایت تاریخی است که دولت معاصر سعودی سومین دولت در طی ۳ قرن متوالی در شبه جزیره عربستان است. این مناسبت همچنین این روایت سیاسی را که اولین دولت سعودی پس از انعقاد پیمانی بین محمدبن عبدالوهاب، موسس جنبش وهابی و محمد بن سعود در ۱۷۴۴ تشکیل شد رد میکند. با انتخاب سال ۱۷۲۷ به عنوان سال آغازین اولین دولت سعودی به جای سال ۱۷۴۴، روز تاسیس به دنبال جایگزین ساختن وهابیت در روایت سیاسی سعودی است.
برای بسیاری از متخصصان و تحلیلگران عربستان، زدودن روایت وهابی یک اقدام عمیق و رادیکال تلقی میشود. نگاه پذیرفته شده قبلی این بود که از ۱۷۴۴، دولت سعودی همواره به عنوان تنها محافظ و گسترش دهنده وهابیت برای خود مشروعیت قائل بوده و اینکه اقتدار سیاسی در عربستان سعودی بین خانواده سلطنتی آل سعودی و نخبگان مذهبی وهابی تقسیم شده است. بر اساس این نگاه، با کنار گذاشتن وهابیت، دولت سعودی یک منبع اصلی مشروعیت را از دست میدهد و به شرکت تاریخی خود با نظام مذهبی پایان میدهد.
اما نگاهی دقیقتر به نحوه تاسیس دولت معاصر سعودی نشان میدهد که این داستان که دولت سعودی با اتکا به وهابیت به خود مشروعیت بخشیده، گزارهای نادرست است. پادشاهی سعودی نه از طریق وهابیت بلکه با تکیه بر یک سنت هنجاری ترکیبی که شامل دو عنصر عربیت و سلفی گری بود مشروعیت یافته است.
اولین گام در فهم نحوه مشروعیت یافتن دولت معاصر سعودی در طی دوره تشکیل این است که به این نکته واقف باشیم که نخبگان حاکم آن دولت در آن دوران مردانی از آخرین نسل عربهای عثمانی بوده اند. این نسل به گفته ویلیام کلیولند، بین سالهای ۱۸۷۰ تا ۱۸۹۰ متولد شده بود و اعضای آن در دوران اواخر امپراطوری عثمانی آموزش دیده و صاحب مشاغل گوناگون شده و برای آینده برنامه ریزی کرده بودند.
با پایان جنگ جهانی اول، امپراطوری عثمانی از هم پاشید و بسیاری از اعضای این نسل نقشی محوری در تاسیس خاورمیانه پساعثمانی ایفا کردند. در مورد عربستان، این نسل نه تنها شامل بسیاری از مشاوران، بروکراتها و روشنفکران مصری، سوری و سایر ملل عرب بود که در تاسیس دولت سعودی ایفای نقش کردند، بلکه خود موسس رژیم یعنی عبدالعزیز آل سعود نیز از این نسل بود. عبدالعزیز در اولین مصاحبه خود با روزنامه الدستور چاپ بصره در سال ۱۹۱۳، خود را یک "عرب عثمانی" توصیف میکند که خود را متعهد به انجام هر کاری برای «صیانت از وطن عثمانی در شبه جزیره عربستان» میداند. وی این مصاحبه را برای توجیه بیرون راندن پادگانهای عثمانی از دو واحه استراتژیک در شرق عربستان یعنی الاحصی و القطیف و متقاعد کردن نخبگان حاکم عثمانی در بغداد و استانبول به اینکه اقدامات وی نباید به عنوان اقداماتی جدایی طلبانه قلمداد شود، انجام داد.
این تلقی از عبدالعزیز به عنوان عضوی از آخرین نسل عربهای عثمانی به نحو قابل توجهی با نگاههای آلترناتیو دیگر که در سالهای اخیر مورد استناد قرار گرفته و وی را رهبری وهابی یا یک عنصر امپراطوری بریتانیا توصیف میکند متفاوت است. آلترناتیو اول (رهبر وهابی) وی را از نسل و زمان خود جدا میسازد و عبدالعزیز را به یک گذشته افسانهای وهابی پیوند میزند که اغلب بدون در نظر گرفتن بستر زمانی خود مورد تفسیر و استناد قرار گرفته است. آلترناتیو دوم (عامل بریتانیا) عاملیت شخص عبدالعزیز را رد میکند و سه دهه پویایی سیاسی و رویدادهای تاریخی در شبه جزیره عربستان را که با ایجاد حکومت معاصر سعودی به اوج خود رسید، به یک طرح انگلیسی صرف تقلیل میدهد.
در اوایل قرن بیستم میلادی، واژه "سلفی گری" همچون امروز معادل واژه وهابی گری نبود. در آن دوران، این کلمه به یک جنبش اصلاحگری اسلامی اشاره داشت که به گفته هنری لائوزیر، «به دنبال آشتی دادن اسلام با ایده آلهای اجتماعی، سیاسی و روشنفکری عصر روشنگری بود.» این جنبش در اواخر قرن نوزدهم ظهور و بروز یافت و روشنفکران اصلی آن افرادی، چون جمال الدین افغانی، محمد عبدو و رشید رضا بودند. این جنبش انتقاداتی را بر آن دسته از رفتارها و اعتقادات مسلمانان که تناسبی با جهان مدرن نداشتند، مطرح میکرد.
بعد از جنگ جهانی اول، بسیاری از اعضای جنبش سلفی گری شروع به حمایت از پروژه سعودی کردند، زیرا آن را تنها امید باقی مانده برای یک ایجاد یک دولت مستقل عربی پس از تحمیل نظام قیمومیت بر بسیاری از سرزمینهای عرب پسا عثمانی میدانستند. به عنوان مثال، رشید رضا، اصلاحگرای شناخته شده اسلامی، مجله خود المنار را که در جهان اسلام به شدت صاحب نفوذ بود، به جبههای برای ترویج و مشروعیت بخشی به دولت جدید سعودی بر اساس اصول سلفی گری تبدیل کرد.
سایر سلفیها نیز تصمیم به مهاجرت برای ساخت دولت جدید سعودی گرفتند. یکی از آنها محمد بهجت البیتر، اصلاح طلب سوری بود که نقش برجستهای در امر آموزش در عربستان سعودی ایفا کرد. آنگونه که دیوید کومینز، مورخ غربی مینویسد، سلفیها همچنین نقش مهمی در تفسیر ایدئولوژی وهابی به عنوان بخشی از سلفی گری و جنبش ناسیونالیستی متعهد به پیشرفت در شبه جزیره عربستان ایفا کردند.
آنچه از همه این روایتهای تاریخی برداشت میشود این است که دولت سعودی به عنوان دولتی وهابی که ادامه و دنباله قرارداد خیالی بین خاندان آل سعود و یک خانواده مذهبی باشد، تاسیس نشد. این رژیم به عنوان یک پادشاهی عرب با تاکید جدی بر سلفیت مدرن تاسیس شد. فهم این مسئله از اهمیت روز تاسیس و گسست آن با روایت سیاسی وهابی نمیکاهد، اما توجه ما را به دو نکته جلب میکند: اول اینکه روایت وهابی از از ساخت قدرت توسط موسس عربستان سعودی معاصر مورد استناد قرار نگرفته است. دوم اینکه استفاده از روایت وهابی به عنوان ابزار مشروعیت بخشی یک پدیده جدید است که با به قدرت رسیدن ملک فیصل رواج یافت. تاسیس دولت سعودی نتیجه مستقیم تلاقی نیروهای تاریخی بود که رویکرد سعودی به سیاست و دولت سازی را تغییر داد.