با فشارهای روانی مالی در این دوران چه کنیم؟
تاریخ انتشار: ۳۱ فروردین ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۷۶۵۸۸۵۲
شما هم وقتی در فکر فرو میروید به یاد شکستها، ناکامیها و نداشتههایتان میفتید؟ میدانستید اگر بیشاز حد به مسایل منفی فکر کنید دچار افسردگی میشوید؟ خب حالا باید چه کنیم؟ در این دوران قرنطینه خانگی که ناکامیهای زندگی بیشتر از هر زمان دیگری راه گلوی ما را میگیرند. ما را عصبی و پرخاشگر میکنند و دیگر کارهایمان دست خودمان نیست؛ حتی ممکن است با خانواده نیز دعوا و مشاجره راه بیندازیم.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
مثالهایی که میگویند شما هم میتوانید
۱. سام والتون
سام والتون در ۴۴ سالگی از شغلی که داشت راضی نبود و به سراغ علاقهاش رفت و برند وال مارت را به ثبت رساند. همه انتظار داشتند او شکست بخورد؛ اما در سال ۲۰۱۴ در مجله فوربز رتبهی ۱۹ پرارزشترین برندها را نصیب خود کرد.
۲. لیو شوانژی
لیوشوانژی در ۳۹ سالگی توانست به آرزوی خود برسد و شرکت لنوو (تولید لپتاپ و کامپیوتر) را تاسیس کند. شرکت لنووو در سال ۲۰۰۵ با واحد مربوط به تولید رایانه ایبیام ادغام شد.
۳. ویلیام بوئینگ
ویلیام بوئینگ شرکت بوئینگ را در سن ۳۵ سالگی تاسیس کرد. خلاقیت و خطرپذیری ویلیام بوئینگ به حدی بود که برای تحقق رویاهای برادران رایت دست به اقدام مهمی بزند و حدود یک قرن پیش، شرکت هواپیمایی بوئینگ را راهاندازی کرد.
۴. نامیهی اودایرا
نامیهی اودایرا در سال ۱۹۱۰، بعد از تجربه کار در نیروگاه برق یک معدن و شرکتهای متعدد صنعت برق در ژاپن، در سن ۳۶ سالگی هیتاچی رو تاسیس کرد. این شرکت در حال حاضر ۱۱ زیر مجموعه اصلی دارد که از ارتباطات و فناوری اطلاعات تا صنایع دفاعی، حمل ونقل ریلی، تأمین تجهیزات و مواد پیشرفته برای صنایع، سرمایهگذاری، مشاوره و همچنین ساخت نیروگاه را شامل میشود.
۵. ماسارو ایبوکا
ماسارو ایبوکا در سن ۳۸ سالگی توانست باز هم به مانند سایر افرادی که از قبل اسم بردیم، دست از کاری که داشت بکشد و برند محبوب و معروف سونی رو در سال ۱۹۴۵ تاسیس کند. پلی استیشن یکی از پرچمداران شرکت سونی به حساب میاد.
شکست تلخ خود را فراموش نکنید
بسیاری از دوستان ما در هنگام دلداری میگویند: «این نیز بگذرد، فراموشش کن». «ایرنا زندگی» به شما میگوید این کار را نکنید، هیچ وقت آن تجربه و شکست را فراموش نکنید. فراموش کردن یک شکست و تجربهای که از آن به دست آوردهاید مانند این میماند که به یک نمایشگاه ماشین بروید و گرانترین را بخرید؛ اما ماشین را همراه خود نبرید. شما برای به دست آوردن تجربه از آن شکست، هزینهاش را پرداخت کردهاید. این پرداخت میتواند با زمان، پول، شکسته شدن احساسات و حتی تخریب شخصیتی باشد. به هر حال شما بهای آن را با ارزشمندترینها پرداخت کردهاید پس حالا بهتر است آن را با خود به خانه ببرید. روی آن کار کنید ببینید کجا را اشتباه رفتید، چرا آن نتیجهای را که میخواستید به شما نداد. اگر اشکال را در خودتان یافتید سعی کنید تا میتوانید برای برطرف کردن آن تلاش کنید؛ چون اگر اینکار را نکنید محکوم به شکستهای مشابه هستید.
فشارهای روانی مالی را کنترل کنید
بهتر است از این مطالب نکته برداری کنید. شاید شما هم فرزند ۱۸ تا ۳۰ ساله در خانه دارید که نگران شغل و منبع درآمد آنها در آینده هستید. بهتر است این مطلب را به او هم بدهید تا بخواند و بداند پول در آوردن زیاد هم سخت نیست؛ بلکه نگه داشتن و هدفمندسازی آن نیاز به کوشش فراوان دارد.
۱. قدم اول این است که بدانیم هیچ هدفی بدون سعی و تلاش زیاد بدست نمیآید. پس اگر واقعا برای هدف خود حاضر به تلاش کردن هستید ادامه دهید.
۲. از یاد گرفتن هیچ مهارتی شانه خالی نکنید. مطمئن باشید یادگیری آن مثبت خود را در زندگی شما دیر یا زود میگذار. اگر آن زمان که نیاز به آن مهارت دارید، در گذشته کسب نکرده باشید به راحتی یک بخت را از دست میدهید.
۳. سعی کنید شغلی مناسب با روحیات و روان خود پیدا کنید و حقوق خود را به ۳ دسته تقسیم کنید: ۱. برای خانواده ۲. برای خودتان ۳. برای پسانداز
۴. بهتر است نگویید من تا جوان هستم باید خوشی کنم. شما اگر طبق این الگو زندگی کنید تا ۵۰ سالگی هیچ شخصیت و اعتبار جدیای برای خود نمیسازید. تا جوان هستید برای خود عادات خوب به سوی هدفتان بسازید.
۵. هیچگاه خود را دست کم نگیرید و برای خود رویاسازی کنید.
۶. مراقب افرادی که با آنها معاشرت میکنید باشید. رفتار شما میانگینی از ۵ فرد اطراف شماست پس افراد اطراف خودتان را با دقت بچینید. اگر با پنج نفر از افراد موفق در ارتباط باشید، شما ششمی خواهید بود.
۷. از خواندن و دانستن هیچگاه سیر نشوید. امروزه کسی موفق است که اطلاعات بیشتر و به روزتری داشته باشد.
۸. از کسی طلبکار نباشید، نه از پدر، مادر و نه از هر کس دیگری. این زندگی شماست و اگر میخواهید اعلام استقلال کنید باید خودتان برایش تلاش کنید.
۹. همیشه ادب و احترام را رعایت کنید، مخصوصا در محیط کار و نسبت به بزرگترها. هیچکسی از یک انسان موفق بیادب خوشش نمیآید.
۱۰. سعی کنید بر روی حرفهای که به آن علاقه دارید تمرکز کنید و در مسیر آن قدم بردارید. بهتر است اینگونه برنامه بچینید: یک هدف کلی برای خود مشخص کنید و در مسیر رسیدن به آن، هدفهای کوچک برای خود بگذارید. برای رسیدن به هدفهای خود وقت تعیین کنید، به طور مثال ۱ سال به خود زمان دهید تا سرمایه اولیه برای کسب و کار خود را پسانداز کنید.
منبع: پارسینه
کلیدواژه: پارسی خبر قرنطینه خانگی برای خود
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.parsine.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «پارسینه» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۷۶۵۸۸۵۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
همه چیز درباره انگ اجتماعی
در سالهای دور، روی پوست بدن بردههای سیاه پوست و مجرمان داغ گذاشته میشد تا نسبت به سایر افراد متمایز باشند و این نشانهگذاری در لغت لاتین "انگ (Stigma) " گفته میشود! انگ اجتماعی هرگونه نگرش منفی، پیشداوری و تعصب یا باورهای غلط مرتبط با ویژگیها یا شرایط خاص افراد جامعه مثل ویژگی ظاهری، محل سکونت و بیماری روانی و جسمی در جامعه را شامل میشود! به طور کلی این نگرشها، رفتار افراد جامعه را با فردی که گرفتار نوعی انگ اجتماعی است تعیین میکند.
از اینکه بگم بیماری روانی دارم، میترسمدر این بین از برچسب گذاریها، بیش از نیمی از افراد مبتلا به بیماری روانی برای اختلالات خود کمکی دریافت نمیکنند. آنها اغلب از رفتار و برخورد متفاوت دیگران و یا از این که شغلشان را از دست بدهند میترسند! برای همین از درمان خودداری میکنند یا آن را به تعویق میاندازند. این به این دلیل است که انگ، تعصب و تبعیض علیه افراد مبتلا به بیماری روانی همچنان یک مشکل است. مهم نیست که چقدر آشکار و یا پنهان باشد و یا در چه ابعادی باشد این میتواند آسیبزا باشد!
حقایقی در مورد انگ، تعصب و تبعیضانگ اغلب ناشی از عدم درک یا ترس است. بازنمایی نادرست یا گمراه کننده رسانهای از بیماری روانی در هر دوی این عوامل نقش دارد. بررسی مطالعات در مورد انگ نشان میدهد که اگرچه عموم ممکن است ماهیت پزشکی یا ژنتیکی یک اختلال سلامت روان و نیاز به درمان را بپذیرند، اما بسیاری از مردم هنوز دیدگاه منفی نسبت به مبتلایان به بیماری روانی دارند.
انگ عمومی شامل نگرشهای منفی یا تبعیضآمیز است که دیگران ممکن است در مورد بیماری روانی داشته باشند. انگ ساختاری بیشتر سیستمی است و شامل سیاستهای دولت و سازمانهای خصوصی است که عمدا یا ناخواسته فرصتها را برای افراد مبتلا به بیماری روانی محدود میکند. به عنوان مثال میتوان به بودجه کمتر برای تحقیقات بیماری روانی یا خدمات بهداشت روان کمتر نسبت به سایر مراقبتهای بهداشتی اشاره کرد. انگ نه تنها مستقیماً بر افراد مبتلا به بیماری روانی تأثیر میگذارد، بلکه بر نزدیکان از جمله اعضای خانوادهای که از آنها حمایت میکنند، هم اثرگذار است.
انگ، اختلاف اجتماعی میسازد!کلیشهها و پیشداوریها در بسیاری از نقاط باعث شدند افراد مبتلا به بیماری روانی، خطرناک، بیکفایت، مقصر اختلال خود، غیرقابل پیشبینی، نالایق و خودسرزنشگر محسوب شوند. علاوه بر آن با تبعیض، کارفرمایان ممکن است آنها را استخدام نکنند، صاحبخانهها ممکن است به آنها اجاره ندهند و سیستم مراقبتهای بهداشتی ممکن است استاندارد کمتری از مراقبت ارائه دهد. انگ بیماری روانی جهانی است. گزارشی در سال ۲۰۱۶ در مورد انگ ننگ به این نتیجه رسید که "هیچ کشور، جامعه یا فرهنگی وجود ندارد که افراد مبتلا به بیماری روانی ارزش اجتماعی مشابهی با افراد بدون بیماری روانی داشته باشند. "
تاثیرات مخرب انگ اجتماعی بر مردمانگ و تبعیض علائم و احتمال درمان را بدتر میکند؛ کاهش امید، عزت نفس پایینتر، افزایش علائم روانپزشکی، مشکلات در روابط اجتماعی، کاهش احتمال ماندن در درمان و مشکلات بیشتر در کار از جمله این علائم است. بی میلی به دنبال کمک یا درمان و کاهش احتمال ماندن در درمان، ایزولهسازی اجتماعی، عدم درک خانواده، دوستان، همکاران یا دیگران، فرصتهای کمتر برای کار، مدرسه یا فعالیتهای اجتماعی یا مشکل در یافتن مسکن و قلدری، خشونت فیزیکی یا آزار و اذیت، این باور که هرگز در چالشهای خاص موفق نخواهید شد یا نمیتوانید وضعیت خود را بهبود بخشید از دیگر اثرات مضر انگ در اجتماع است.
انگ میتواند بر خانواده و دوستان تأثیر بگذارد
اعضای خانواده و دوستان که اغلب کمک و حمایت اساسی برای افراد مبتلا به بیماری روانی ارائه میکنند، میتوانند انگ را تجربه کنند. آنها ممکن است ننگ را درونی کنند و خود را سرزنش کنند، یا ممکن است ترس داشته باشند که مردم آنها را به خاطر ایجاد بیماری یکی از عزیزانشان سرزنش کنند یا خانواده را از نظر اجتماعی طرد کنند. این انگ میتواند باعث کاهش حمایت عاطفی، انزوای اجتماعی و بی میلی به مراقبت از خویشاوندان شود.
انگ در محل کار
کارمندان با استرسهای شغلی-زندگی، مسائل خانوادگی، نگرانیهای مالی، مشکلات روابط یا نگرانیهای قانونی، مقابله میکنند. یک نظرسنجی ملی در سال ۲۰۲۲ از انجمن روانپزشکی آمریکا (APA) نشان داد که انگ سلامت روان هنوز یک چالش بزرگ در محل کار است. حدود نیمی (۴۸درصد) از کارگران میگویند که میتوانند صریح و صادقانه در مورد سلامت روان با سرپرست خود صحبت کنند که این نسبت از ۵۶درصد در سال ۲۰۲۱ و ۶۲درصد در سال ۲۰۲۰ کاهش یافته است.
راههای کاهش انگبه گزارش وب گاه تبیان، شناخت یا تماس با فرد مبتلا به بیماری روانی یکی از بهترین راهها برای کاهش انگ است. افرادی که صحبت میکنند و داستانهایشان را به اشتراک میگذارند میتوانند تأثیر مثبتی داشته باشند. وقتی کسی را میشناسیم که بیماری روانی دارد، کمتر ترسناک و واقعیتر و قابل ملموس میشود. بر اساس نظرسنجی ملی حدود چهار نفر از هر ۱۰ نوجوان گفتند که به دنبال افرادی با نگرانیهای سلامت مشابه بودهاند. بسیاری از افراد مشهور مانند دمی لواتو، دواین "راک" جانسون، مایکل فلپس، تاراجی پی هنسون و لیدی گاگا داستانهای خود را در مورد چالشهای سلامت روان به طور عمومی به اشتراک گذاشتهاند و بحث را بسیار بیشتر به رسانههای عمومی و گفتگوهای روزمره آوردهاند. جوانان به دنبال اطلاعات و این داستانهای شخصی آنلاین هستند.
اقدامات فردی برای کاهش انگاتحاد ملی در مورد بیماری روانی (NAMI) پیشنهاداتی را برای کمک به کاهش انگ بیماری روانی ارائه میدهد:
علناً در مورد سلامت روان صحبت کنید، مانند اشتراکگذاری در رسانههای اجتماعی
به خود و دیگران با به اشتراک گذاشتن حقایق و تجربیات آموزش بدهید
از زبان آگاه باشید، به مردم یادآوری کنید که کلمات مهم هستند
برابری بین بیماریهای جسمی و روانی را تشویق کنید - با نحوه رفتار آنها با فرد مبتلا به سرطان یا دیابت مقایسه کنید
نسبت به افراد مبتلا به بیماری روانی ابراز همدردی کنید
در مورد درمان صادق باشید - درمان سلامت روان را عادی کنید، درست مانند سایر درمانهای مراقبتهای بهداشتی.
به رسانهها اطلاع دهید که وقتی از زبان تحقیرآمیز استفاده میکنند و داستانهای بیماری روانی را به شیوهای انگزننده ارائه میکنند
توانمندسازی را به جای شرم انتخاب کنید - "من با انتخاب یک زندگی قدرتمند با ننگ مبارزه میکنم. برای من این به معنای مالکیت زندگی و داستانم است و از دادن اجازه به دیگران برای دیکته کردن من به خودم یا احساس من در مورد خودم، امتناع میکنم. "
منبع: ایرنا
باشگاه خبرنگاران جوان وبگردی وبگردی