اهمیت ورزش در رده‌های سنی پایه/ نیاز دانش آموزان به انجام کارهای گروهی/ کودکان و نوجوانان با روحیه همکاری و اجتماعی آینده کشور را می‌سازند
تاریخ انتشار: ۱ اردیبهشت ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۷۶۶۱۴۲۲
ورزش در رده‌های سنی پایه یک مسئله بسیار مهم است که می‌تواند موضوعات آموزشی را در قالب یک تفریح و همراه با فعالیت جسمانی به کودکان بیاموزد.
به گزارش گروه ورزشی خبرگزاری برنا؛ ورزش کردن و انجام فعالیت‌های جسمانی در کودکی و نوجوانی تاثیر بسیار زیادی در سلامت افراد در بزرگسالی دارد و علاوه بر این فعالیت‌های گروهی به کودکان کمک می‌کند که اجتماعی‌تر باشند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
افراد از 7 تا 18 سالگی، تقریبا 9 ماه از سال را سر کلاسهای درس و در مدارس می‌گذارند. به همین دلیل ورزش در مدارس و در واقع زنگ تربیت بدنی نقش بسیار مهمی در آینده دانش‌آموزان دارد. نوع و زمان این فعالیت باید بسیار سنجیده و دقت انتخاب شود.
ورزش‌های گروهی مانند بسکتبال، والیبال، هندبال، فوتبال و ... روحیه کار گروهی را در دانش‌آموزان بالا می‌برد و آن را اجتماعی می‌کند. همچنین در چنین رشته‌هایی علاوه بر تقویت استقامت و قدرت، چابکی آنها را نیز بالا می‌برد.
انجام رشته‌های انعطافی مانند ژیمناستیک، بسیار مهم است، چون عضلات از سلامت بیشتری برخوردار هستند. علاوه بر این انعطاف‌پذیری به افراد کمک می‌کند که در سالمندی، جسمی سالم‌تر داشته باشند.
در پایان ورزش‌های استقامتی و قدرتی مانند دوومیدانی تاثیر فراوانی روی سلامت سیستم قلبی و عروقی، تنفسی، عضلانی و ... افراد دارد و می‌تواند از ایجاد بسیاری از بیماری‌های مختلف مانند چاقی، دیابت، سستی عضلات و ... جلوگیری کنند.
در کل ورزش روحیه جوانمردی، قبول شکست، مقاوت در برابر سختی‌ها، همکاری، همیاری و ... را در قالب یک قعالیت تفریحی به کودکان و نوجوانان آموزش می‌دهد که علاوه بر تمام این موارد، پویایی و شادابی را در آنها به ارمغان خواهد آورد.
*مدارس فضای مناسبی برای ورزش ندارند
دانیال طیماجی، معاون مرکز سنجش آکادمی ملی المپیک طی گفتگو با خبرنگار برنا در این خصوص بیان کرد: فعالیت در ورزش‌های گروهی برای رده‌های سنی پایه خیلی خوب است یعنی اولویت باید ورزش‌های گروهی باشد، چون بچه‌ها دوستان جدید پیدا می‌کنند و دوستان جدید از نظر روحی و روانی می‌توانند روی آنها تأثیر داشته باشند. با توجه به این که لان همه آپارتمان نشین هستند و بچه‌ها در خانه می‌مانند، شرایط مثل قدیم نیست که بچه‌ها در کوچه و محله با هم بازی کنند، پس احتیاج است دوستان جدیدی داشته باشند.
وی ادامه داد: در بحث ورزش کودکان دو فاکتور بسیار مهم است که پیشنهاد می‌کنم به آنها بیشتر بپردازند، یکی از آنها تمرینات دویدن یا هوازی است. معمولا تا سن 6/7 سالگی ساختار ریه کودکان تغییر پذیر است، یعنی اگر تمرینات هوازی انجام بدهند ساختار ریه‌شان تغییر می‌کند. اما بعد از آن دیگر ساختار ریه تغییر نمی‌کند فقط با تمرینات هوازی عملکرد آن بهتر و تعداد حبابچه‌ها بیشتر می‌شود. این تمرینات هوازی می‌تواند در قالب همان ورزش گروهی باشد، البته نه ورزش گروهی که بارها در مدارس مشاهده شده است که بسیار ساده انجام می‌شود.
طیماجی تصریح کرد: باید کاری کنیم بچه‌ها به نفس نفس بیفتند، این موضوع در قدیم اتفاق می‌افتاد و بچه‌ها در کوچه با هم بازی می‌کردند و می‌دویدند. پیشنهاد من این است که بچه‌ها را به نفس نفس بیندازیم که در واقع باعث بهبود ساختار سیستم قلبی عروقی و تنفسی‌شان می‌شود. علاوه بر این تمرینات هماهنگی عصبی و عضلانی برای بچه‌ها مفید است. تمریناتی که هماهنگی دست و پای بچه‌ها را افزایش دهد، می‌تواند برایشان خوب باشد. همچنین تمرینات کششی به بچه‌ها کمک می‌کند تا طول عضلات‌شان کوتاه نشود و می‌تواند برایشان مفید باشد. در واقع ورزش‌های مادر نیز باید در مدارس اجرا شوند. الان مدارس حیاط بزرگ یا فضای مناسبی برای ورزش ندارند که این یک ضعف است و باید اهمیت بیشتری به این مسئله بدهند.
معاون مرکز سنجش آکادمی ملی المپیک تاکید کرد: البته پیش از تمام این‌ها، اول باید تست‌های پزشکی روی دانش‌آموزان انجام شود، یعنی قبل از اینکه فعالیت‌های ورزشی را شروع کنند، بچه باید یک چکاپ پزشکی بدهد. تمام موارد ذکر شده ملزم به این است که دانش‌آموز مشکلی نداشته باشد.
اما در مدارس کشور ما و با ظهور مدارس آپارتمانی که حتی حیاط ندارد، زیرساختهای مناسبی برای انجام اکثر رشته‌های ورزشی وجود ندارد. به همین دلیل ورزش در مدارس خلاصه در یک سری رشته‌های خاص شده که طی 12 سال بارها تکرار می‌شوند. همچنین در نظام آموزشی زمانی که به زنگ تربیت بدن اختصاص داده شده، بسیار کم و کوتاه است. این در حالیست که ورزش مخصوصا در دوره ابتدایی می‌تواند علاوه بر تاثیرات جسمانی، مقش آموزشی داشته باشد.
*آموزش و پرورش به دنبال پرورش قهرمان نیست
حسن بابوئی، رییس فدراسیون ورزش دانش‌آوزی ایران طی گفتگو با خبرنگار برنا در این رابطه عنوان کرد: ما دو بخش فعالیت ورزشی داریم، یک بخش فعالیت‌های ورزشی است که داخل مدارس انجام می‌شود و به آن مسابقات یا رشته‌های ورزشی آموزشگاهی می‌گوییم. این بخش شامل رشته هایی می‌شود که قابل اجرا هستند، مثل بسکتبال، والیبال، هندبال، فوتسال، تنیس روی میز، بدمینتون و... . در بخش دوم یک‌سری رشته‌های ورزشی دیگر داریم که دانش‌آموزی هستند اما در کانون‌های ورزشی ما به آن پرداخته می‌شود. بسیاری از رشته‌ها مثل جودو، کشتی، شنا، دوومیدانی، ژیمناستیک و ... که دانش آموزان به آنها علاقه‌مند هستند، در سطح کانون‌های ورزشی فعالیت می‌کند و اردوهای این رشته‌ها برگزار می‌شود.
وی افزود: در بخش اول معلمین تربیت بدنی مدارس به آن می‌پردازند، اما در بخش دوم مربیان تخصصی خاص آن رشته‌ها را داریم. البته معلم‌های تربیت بدنی داریم که در رشته‌های مختلف، متخصص هستند، مثلا معلم ورزشی داریم که مربی تکواندو یا جودو است. مسابقاتی که فدراسیون ورزش دانش‌آموزی هر ساله برگزار می‌کند شامل تعدادی از رشته‌های کانونی به اضافه رشته‌های آموزشگاهی است. نزدیک به 35 سال است که مسابقات آموزشگاه‌ها برگزار می‌شود، حتی قبل از انقلاب هم جسته و گریخته رویدادهای این چنین برگزار می‌شده و رقابت‌های آموزشگاهی سابقه طولانی دارد.
رئیس فدراسین ورزش دانش‌آموزی گفت: اگر بخواهیم به این نکته از لحاظ اجرایی نگاه کنیم، یعنی تا چه اندازه اجرای یک سری رشته‌ها در مدارس ممکن است. ساعت فعالیت مدارس مشخص است، از ساعت 7 و نیم صبح شروع می‌شود تا یک بعدازظهر، پس در این مدت نمی‌توانیم ساعت نامحدودی را برای درس تربیت بدنی در نظر بگیریم که در آن ساعات به تمام رشته‌های ورزشی پرداخته شود. چون تعداد رشته‌ها بالاست و شاید نزدیک به 30، 40 رشته داشته باشیم اما 12 پایه تحصیلی بیشتر نداریم. همچنین امکان انجام تعدادی از رشته‌ها مثل ژیمناستیک و شنا را در داخل مدرسه نداریم. آموزش و پرورش با زنگ تربیت بدنی صرفا به دنبال پرورش قهرمان و مسائل این چنینی نیست بلکه می‌خواهد از طریق ورزش، دانش‌آموز را اجتماعی‌تر کند و احترام به قانون را به او بیاموزد تا کار گروهی را بیشتر دنبال کند. بنابراین برای حل این موضوع، ورزش مدارس به دو دسته تقسیم شده، یکی رشته‌های آموزشگاهی که داخل مدارس و در زنگ تربیت بدنی انجام می شوند، به مابقی آنها در کانون‌های ورزشی پرداخته می‌شود.
*سخن پایانی
ورزش به کودکان آموزش می‌دهد که چگونه بزرگ شوند و در واقع بازی‌های ورزشی آنها را با سختی‌ها و مشکلاتی که ممکن است در بزرگسالی با آن روبه‌رو شوند آشنا می‌کند. ورزش نوجوانان و کودکان را برای ورود به دنیای بزرگسالی آماده می‌کند. ما می‌توانیم با این روش بسیار ساده و با پرورش نسلی که روحیه همکاری و اجتماعی دارد، آینده کشور خود را بسازیم.
منبع: خبرگزاری برنا
کلیدواژه: ورزش در مدارس رده های سنی پایه رشته های ورزشی بسیار مهم دانش آموزان تربیت بدنی زنگ تربیت رشته ها بچه ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.borna.news دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری برنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۷۶۶۱۴۲۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
معلم عشایری که پدرانه مشق علم و ادب می‌کند
ایسنا/گیلان مدیرآموزگار مدرسه عشایری قتئم قلعه چال ریک گفت: دانش‌آموزان عشایری بعد از اینکه پایه ششم را تمام می‌کنند به مدارس شبانه روزی در نواحی شهری می‌روند که این رفت و آمدها برای این دانش‌آموزان و خانواده‌هایشان سخت است، ای کاش می‌شد در ییلاقات همجوار یک مدرسه شبانه روزی دخترانه احداث کنند.
زندگی عشایری که سراسر با تلاش، زحمت و سختی فراوان در پستی و بلندی‌های کوه و دشت و طبیعت عجین شده لذت‌های خاص خود را دارد، اگر با عشایر همزیست شده باشی نمک‌گیر خوان پربرکت و صفای دل گرم‌شان می‌شوی تا حدی که حتی از عافیت و رفاه کار و زندگی در شهر می‌گذری.
عاطف باستانی‌فر مدیرآموزگاری که ۱۷ سال است با خواست و علاقه قلبی خود درس علم، ادب، مهر و زندگی را برای کودکان و دانش‌آموزان مناطق ییلاقی و عشایری در تالش مشق می‌کند و امسال به عنوان مدیرآموزگار نمونه شهرستان تالش برگزیده شده است.
وی هر روز مسیر طولانی ۳۵ کیلومتری را با ماشین شخصی و پس از آن مسیری را هم با پای پیاده طی می‌کند و به عبارتی خود می‌سوزد تا نور سوادآموزی در دل کودکان مستعد فراگیری دانش در ییلاقات عشایرنشین تالش قوت بگیرد و خاموش نشود.
باستانی‌فر دوره تحصیلی خود را تا سوم راهنمایی در حوزه شهری سپری می‌کند و پس از آن به دلیل مشکلات زندگی و برای کمک به خانواده ترک تحصیل می‌کند تا اینکه به خدمت سربازی می‌رود و بعد از اتمام خدمت، بنابر شرایط سنی در مدرسه شبانه ادامه تحصیل می‌دهد و دیپلم، فوق دیپلم حسابداری و لیسانس تربیت بدنی را دریافت می‌کند.
وقتی که با وی تماس می‌گیرم تا به مناسبت روز معلم صحبت کنم ضمن استقبال فرصتی می‌خواهد تا به نقطه‌ای برسد که آنتن‌دهی سهل‌تر باشد، اینگونه آغاز می‌کند: در قالب طرح مهرآفرین توفیق خدمت در آموزش و پرورش را پیدا کردم، ۱۷ سال و ۷ ماه سابقه آموزشی دارم، قبل از آن ۵ سال هم به عنوان امور دفتری و معاون در مدارس مناطق محروم بودم.
وی افزود: در حال حاضر مدیرآموزگار عشایری شهرستان تالش هستم از سال ۱۳۹۰ وارد حرفه آموزشی شدم، اولین منطقه خدمتم منطقه عشایری بره پشت بود که سه سال آموزگار چندپایه بودم، سپس به دهنه سراگاه منتقل شدم و ۶ سال هم آنجا خدمت کردم.
باستانی‌فر ادامه داد: از سال ۱۴۰۰ به ییلاق قائم قلعه چال ریک منتقل شدم که در حال حاضر در این مدرسه مدیرآموزگار هستم و الان ۵ پایه اول، دوم، سوم، چهارم و ششم را در این مدرسه تدریس می‌کنم، ۷ دانش‌آموز دارم که دو دانش‌آموز دختر پایه اول و یک دانش‌آموز دختر پایه ششم و بقیه آنها پسر هستند، چند نفر آنها از روستاهای همجوار ایربو و لِر و قلعه چال می‌آیند.
این معلم عشایری ادامه می‌دهد: دو فرزند به نام‌های امیرحسین که لیسانس برق دارد و امیرعلی امسال دیپلم گرفته و کنکور شرکت می‌کند،دارم . همسرم هم بازنشسته آموزش و پرورش است و لیسانس آی تی دارد و بر حسب علاقه به فضای آموزشی در حال حاضر مدرسه غیر دولتی دارد.
وی در خصوص مسیر رفت و آمد به مدرسه می‌گوید: هر روز از تالش ۳۵ کیلومتر را تا ییلاق قائم قلعه چال ریک طی می‌کنم و مجدد این مسیر را برمی‌گردم، البته تا یک مسیری با ماشین می‌روم و در نزدیکی پل ماشین را پارک می‌کنم و مجدد مسیر ۳۰ دقیقه‌ای را پیاده می‌روم تا به مدرسه برسم. حتی یکی از دانش‌آموزانم را که از روستاهای همجوار به مدرسه می‌آید تا یک مسیری موقع آمدن و برگشتن همراه خودم می‌آورم و می‌برم.
باستانی‌فر در خصوص تجربه آموزش چند پایه در یک کلاس گفت: به ترتیب پایه مباحث درس و تمرین و پرسش را از پایه اول آغاز می‌کنم، زنگ‌های تفریح فرصت‌های یک ربع برای استراحت دارند، چند پایه به نوعی تکرار و تمرین برای پایه‌های دیگر هم محسوب می‌شود.
این مدیرآموزگار مدرسه عشایری بااشاره به اینکه مدرسه تک کلاسه نوساز است که از سال ۱۳۹۸به همت خیرین مدرسه‌ساز احداث شده و در اختیار دانش آموزان عشایری قرار گرفته است، گفت: وسایل ورزشی و آموزشی، پروژکتور و لپ تاپ داریم و از نظر امکانات آموزشی تفاوتی با مدارس شهری ندارد، اما معتقدم آن فضا وامکانات آموزشی و بهداشتی که در شهر است باید در عشایری چند برابر شود.
وی در خصوص تفاوت آموزش در مناطق عشایری با سایر مناطق می‌گوید: بارزترین تفاوت تدریس در دوره کرونا مشهود بود در مناطق شهری به دلیل سهولت دسترسی به برق، اینترنت و سایر امکانات آموزشی آموزش‌های مجازی به سهولت پیگیری می‌شد اما برای مناطق ییلاقی چون به دلیل شدت وزش باد در این مناطق اغلب اوقات قطعی برق داشتند و آنتن‌دهی به دلیل پوشش منطقه مطلوب نبود، حضوری آموزش‌ها دنبال می‌شد.
وی پدارنه از شوق دانش‌آموزانش می‌گوید: دانش‌آموزان عشایری به شدت سختکوش هستند و با وجود اینکه کمک‌کار خانواده در امور دامداری و کشاورزی می‌باشند اما به نحو احسنت تکالیف و مشق‌ها را انجام می‌دهند.
این معلم عشایری در پاسخ به این سوال که چرا با وجود سختی‌های مسیر مصمم هستید که در مناطق عشایری تدریس کنید؟ گفت: من علاقه خاصی به عشایر دارم زیرا عشایر مردمان با صفا، صادق و پر تلاشی هستند، علاوه براین حضور در طبیعت علت دیگری است که باعث شده به عنوان آموزگار در مناطق عشایری خدمت کنم.
باستانی‌فر ادامه تحصیل دانش‌آموزان عشایر را مهم‌ترین دغدغه‌اش عنوان می‌کند و ادامه می‌دهد: دانش‌آموزان عشایری بعد از اینکه پایه ششم را تمام می‌کنند به مدارس شبانه روزی در نواحی شهری می‌روند که این رفت و آمدها برای این دانش‌آموزان و خانواده‌هایشان سخت است، ایکاش می‌شد در ییلاقات همجوار یک مدرسه شبانه روزی دخترانه احداث کنند زیرا بیشتر دانش آموزان عشایری دختر به دلیل مسافت مدرسه شبانه روزی بعد از اتمام پایه ششم ترک تحصیل می‌کنند.
این معلم که خود کوهنورد است و سابقه صعود به سبلان و دماوند هم دارد، در خصوص فعالیت‌های پرورشی دانش‌آموزان عشایر گفت: برای بچه‌های اردو برگزار می‌کنم که حتی خواهر و برادر کوچکترشان هم همراه خود می‌آورند، این اردو را در مسافتی نزدیک روستا و خارج از محیط مدرسه برگزار می‌کنیم و از نزدیک با داروهای گیاهی بومی منطقه و خواص‌شان آشنا می‌شوند.
وی با بیان اینکه معلم عشایر به نوعی عضو خانواده دانش‌آموزان است و همانطور که دلسوزانه درس می‌دهد و به دانش‌آموزانش کمک می‌کند با اولیای دانش‌آموزان هم ارتباط و تعامل صمیمانه دارد، تصریح کرد: گاهی اوقات که دانش‌آموز یا عضوی از خانواده‌شان بیمار می‌شود همراه خودم می‌آورم درمانگاه یا اگر به دارو نیاز داشته باشند از شهر تهیه می‌کنم برایشان می‌برم. حتی زمانی که فصل سرما و برف بود، کپسول خالی گاز را از روستا می‌آورم و شارژ می‌کنم و مجدد برایشان می‌برم، منظورم این است که در مناطق عشایری فقط معلم نیستیم به نوعی مثل عضوی از خانواده به اهالی در حد توان کمک می‌کنیم.
این معلم مدرسه عشایری قائم قلعه چال ادامه داد: حتی پیش آمده که در زمان برگشت بارش برف به حدی بوده که مجبور شدم ماشین را روستای ایربو بگذارم و یکی از اهالی که نیسان داشته، چادر ماشین‌ش را روی ماشین من کشیده و سه روز در منزل اهالی ماندم.
وی با اشاره به خاطرات تلخ و شیرین تدریس در مناطق عشایری گفت: سال ۱۳۹۹ وقتی در سراگاه مشغول خدمت بودم باید از ۷ پل چوبی گذر می‌شدیم تا به مدرسه برسیم، شدت بارش و وقوع سیل به حدی بود که پل‌ها را برد، آن روز من به همراه محمدعلی نیکخو که مدیرآموزگار بود و اکنون بازنشست شده، دانش‌آموزان را به صورت دست به دست و یکی به یکی از رودخانه عبور دادیم.
باستانی‌فر از آرزویش برای دانش‌آموزان عشایر می‌گوید: دانش‌آموزان عشایر فرشته‌های مظلومی هستند که شوق فراگیری آموزش دارند، باید خیلی بیشتر مورد توجه قرار گیرند. آرزو می‌کنم هیچ دانش‌آموز عشایری ترک تحصیل نکند. دانش‌آموز دختری داشتم که بنابر اجبار خانواده می‌خواست ترک تحصیل کند که بعد از کلی صحبت با پدرش توانستیم وی را راضی کنیم تا اجازه بدهد دخترش در مدرسه شبانه روزی ثبت‌نام کند و ادامه تحصیل دهد، الان همان دختر فارغ التحصیل شده و معلم است و هر وقت من را می‌بیند کلی تشکر می‌کند که شما نگذاشتید من ترک تحصیل کنم.
وی در پاسخ به این سوال که تاحالا هدیه روز معلم چی گرفتید، گفت: دانش‌آموزان خوب عشایری حاصل دسترنج‌شان که محصولات کشاورزی و دامی نظیر ماست و پنیر و تخم مرغ و شیر است، می‌آورند که باارزشترین هدیه است، من هم هفته‌ای یک روز همسرم غذا درست می‌کند برایشان می‌برم یا به عنوان تغذیه زنگ تفریح برایشان میوه می‌برم.
باستانی‌فر در پایان از خبرگزاری ایسنا که به یاد معلمان عشایری و ییلاقی بود، تشکر و قدردانی کرد.
انتهای پیام
تصاویر پدر ساواکی مهران غفوریان