بحرانی که پایههای قدرت پوتین را لرزاند
تاریخ انتشار: ۱ اردیبهشت ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۷۶۶۶۸۶۶
به گزارش اقتصادآنلاین به نقل از ایسنا، در اوایل مارس سعودیها در نشست گروه اوپک پلاس خواستار افزایش کاهش تولید به ۱.۵ میلیون بشکه در روز برای تقویت قیمتهای نفت شدند که تحت تاثیر شیوع بیماری کووید ۱۹، کاهش فعالیت اقتصادی و تقاضا نزول کرده بود اما روسیه این پیشنهاد را نپذیرفت.
به گفته سخنگوی روسنفت که بزرگترین تولیدکننده نفت روسیه است، این توافق از نظر منافع روسیه به هیچ وجه منطقی نبود.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
مسکو دلایل دیگری داشت که بخواهد به بخش انرژی آمریکا ضربه بزند. اواخر سال گذشته واشنگتن پروژه ساخت خط لوله گازی نورد استریم ۲ را هدف تحریم قرار داد و باعث به تاخیر افتادن تکمیل این پروژه شد، در حالی که همزمان صادرات گاز شیل آمریکا به بازارهای اروپایی در جریان بود. این اواخر آمریکا شرکت روسنفت تریدینگ که زیرمجموعه روسنفت بود را به دلیل کمک به تجارت نفت ونزوئلا هدف تحریم قرار داد. اما مسکو انتظار نداشت سعودیها به مخالفت روسیه با کاهش بیشتر تولید واکنش نشان دهند.
تهدید سعودیها برای گشایش شیرهای نفت و تخفیف های چشمگیر برای صادرات نفت، قیمتهای را به سطحی نزول داد که در چند دهه گذشته کمسابقه بود. جنگ قیمت آغاز شد و در مقابل افزایش تولید روسیه به میزان ۳۰۰ هزار بشکه در روز، سعودیها ۲.۵ میلیون بشکه در روز به میزان عرضه خود اضافه کردند. مسکو موضع تدافعی به خود گرفت و با وجود وابستگی به نفت برای دو سوم درآمد صادراتی خود و ۴۰ درصد درآمد بودجه، وزارت دارایی روسیه اعلام کرد که این کشور میتواند با قیمت نفت در سطح ۲۵ دلار به مدت ۱۰ سال دوام بیاورد.
این کشور روی ۱۵۰ میلیارد دلار دارایی صندوق سرمایه گذاری ملی برای پوشش شکاف بودجه که روی قیمت ۴۲ دلار هر بشکه نفت تنظیم شده بود، حساب باز کرده بود. این ادعا قطعا اغراق آمیز بود و صنعت نفت روسیه هم در صورت محدود شدن فعالیت چاهها متحمل صدمات قابل توجهی میشد. با این حال مقامات این وزارتخانه این سیگنال روشن را فرستادند که تسلیم نخواهند شد.
با وجود لحن محکم روسها، فروپاشی قیمتهای نفت چالشهای داخلی را پیش روی رییس جمهور روسیه قرار داد. اوایل امسال پوتین در سخنرانی سالانه خود بر بهبود اقتصاد و ارتقای استانداردهای زندگی که در شش سال گذشته تقریبا تغییری نداشتند، تاکید کرده بود. شرایط اجتماعی اقتصادی نامطلوب باعث نارضایتی مردم روسیه شده و شهروندان روسی به مسائل آموزشی، درمانی و محیط زیستی و همچنین فساد مالی و بی کفایتی مسئولان معترض شدند. این ناآرامی به سطحی نرسید که دولت را تهدید کند اما کرملین همواره نسبت به نارضایتی عمومی محتاط بوده است زیرا اعتراضات کارگران نقش مهمی در سقوط حکومت استبدادی در سال ۱۹۱۷ و فروپاشی اتحادیه جماهیر شوروی سابق در سال ۱۹۹۱ داشت.
اکنون تبعات اقتصادی جهانی بیماری کووید ۱۹ به شکل اجتناب ناپذیری رشد اقتصادی روسیه را آهسته خواهد کرد. فروپاشی طولانی قیمتهای نفت مطمئنا اقتصاد این کشور را به رکود میکشاند. قولهای پوتین به باد رفت. در چنین شرایطی پوتین به تقویت و تثبیت قیمتهای نفت نیاز داشت و سوال این بود که چگونه این کار را بدون تسلیم شدن در برابر فشارهای سعودیها یا آمریکاییها انجام دهد.
دونالد ترامپ، رییس جمهور آمریکا فرصتی که پوتین به دنبال آن بود را فراهم کرد. ترامپ ابتدا از کاهش قیمت نفت به عنوان یک اتفاق خوب برای مصرف کنندگان استقبال کرد اما تا پایان مارس تحت فشار صنعت داخلی نفت، لحنش تغییر یافت و تلاش کرد دو سیاستمدار قدرتمند یعنی ولادیمیر پوتین و محمد بن سلمان، ولیعهد عربستان سعودی را متقاعد کند.
ترامپ در ۳۱ مارس با پوتین تماس گرفت و درباره بحران ویروس کرونا و بازارهای نفت گفت و گو کرد. در بیانیههای کرملین درباره مکالمات پوتین با رهبران خارجی همواره بر این نکته تاکید میشود که چه کسی اول تماس گرفته است و این بار هم اعلام شد که ترامپ تماس گرفته و خواستار توقف جنگ قیمت نفت شده است. روز بعد روسیه یک محموله اقلام بشردوستانه به نیویورک ارسال کرد که دوباره نشان میداد این آمریکاست که به کمک نیاز دارد نه روسیه.
سه روز بعد پوتین اعلام کرد که روسیه آماده است با شرکای خود شامل آمریکا و عربستان سعودی برای تثبیت بازارهای نفت همکاری کند و تولید نفت را حداکثر ۱۰ میلیون بشکه در روز کاهش دهد. وی از دیدار فوق العاده اوپک پلاس برای مشخص کردن جزییات توافق جدید حمایت کرد. از منظر روسیه، کاهش تولید آمریکا که یکی از اهداف کلیدی این بحران به وجود آمده بود، باید بخشی از این توافق میبود.
همزمان با چرخش مواضع پوتین، دو روایت از جنگ قیمت نفت در مطبوعات روسیه پررنگ شد که در یکی گفته میشد سعودیها مصمم بودند برای حذف نفت شیل آمریکا از بازار، قیمتها را پایین بیاورند و در دیگری گفته شد جنگ قیمت از ابتدا توطئه مشترک آمریکا و عربستان سعودی برای تضعیف بخش نفت روسیه از طریق کاهش تولید و تحریم بود. روایت اول نقش روسیه را از هر گونه تلاش علیه آمریکا مبرا میکرد و دومی روسیه را یک قربانی بیگناه جلوه میداد. هر دو روایت مطابق با استانداردهای کرملین برای نشان دادن حسن نیت و بیگناهی روسیه بودند.
بر اساس گزارش اویل پرایس، معلوم نیست قیمتهای نفت تا چند ماه دیگر به چه سطحی خواهند رسید. دانیل یرگین، کارشناس برجسته بخش انرژی جهانی خاطرنشان کرد که قیمتهای نفت احتمالا در اواخر آوریل و ماه مه به دلیل افت تقاضا و تکمیل شدن ظرفیت مخازن نفت کاهش پیدا خواهد کرد. توافق هفته گذشته اوپک پلاس برای کاهش تولید ۹.۷ میلیون بشکه در روز برای متوقف کردن روند نزولی قیمتها کافی نیست.
در چنین شرایطی، کاهش تولید آمریکا همان طور که روسیه میخواهد و همچنین کاهش تولید روسیه و عربستان سعودی اجتناب ناپذیر خواهد بود. فارغ از سیاست ترامپ، محمد بن سلمان و پوتین، دوران دشواری پیش رو قرار دارند. اما برای روسها با وجود محاسبات اولیه اشتباهی که داشتند، به نظر خواهد رسید پوتین رهبر قاطع و سازنده ای در مبارزه با بحران بوده و نقش قویتری نسبت به ترامپ ایفا کرده است، مهمتر از همه این که پوتین و روسیه سرخم نکردهاند.
منبع: اقتصاد آنلاین
کلیدواژه: روسیه نفت ولادیمیر پوتین آمریکا اوپک پلاس میلیون بشکه در روز عربستان سعودی قیمتهای نفت کاهش تولید قیمت نفت سعودی ها جنگ قیمت
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.eghtesadonline.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «اقتصاد آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۷۶۶۶۸۶۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
تغییر مجدد معادلات جنگ اوکراین
آفتابنیوز :
خبر هفته گذشته بدون شک در کیف با شادی و در کرملین با اندوه مورد استقبال قرار گرفت. کنگره ایالات متحده سرانجام طلسم شش ماهه خود را شکست و بسته جدید کمک نظامی به اوکراین (و همچنین برای اسرائیل و تایوان) را تصویب کرد؛ و این پیشرفت تنها چند روز پس از آن اتفاق افتاد که رهبران اتحادیه اروپا نیز متعهد شدند که علاوه بر بستههای کمکی بزرگی که اخیراً تأیید کردند، حمایت بیشتری ارائه کنند. این که این حمایت چگونه باشد هنوز مشخص نیست، اما آلمان پیشتر متعهد به ارسال یک سیستم دفاع هوایی پاتریوت دیگر شده است - یکی از فناوریهای کلیدی که مانع از مزیت قاطع روسیه میشود- و سایر کشورهای عضو اتحادیه اروپا را برای کمک به تقویت دفاع هوایی اوکراین تحت فشار قرار داده است.
به نوشته پراجکتسیندیکیت، چنین حمایتی به شدت مورد نیاز است. اوکراین چند ماه سخت را تحمل کرده است. پس از آنکه حمله متقابل آن در سال گذشته تقریباً هیچ نتیجهای نداشت، شکست آمریکا در توافق بر سر بسته کمکی، ضربه شدیدی به روحیه اوکراینیها وارد کرد.
با بدتر شدن اوضاع برای اوکراین، کرملین توانست ادعای پیروزی تبلیغاتی کند. اگرچه بسیاری از روسها خواهان پایان دادن به جنگ هستند، رئیس جمهور ولادیمیر پوتین توانست به آنها اطمینان دهد که اراده غرب در حال فروپاشی است. نه تنها کارخانجات مهمات روسیه در حال تولید انبوه هستند، بلکه دونالد ترامپ شانس خوبی برای پیروزی در انتخابات ریاست جمهوری آمریکا و بازگشت به کاخ سفید در اوایل سال آینده دارد. به نظر میرسید که پیروزی روسیه در دسترس باشد.
جنگ اوکراین.
اما نباید فراموش کنیم که پوتین از زمان آغاز جنگ خود در فوریه ۲۰۲۲، مجبور شد تا حد قابل توجهی از اهداف خود عقب نشینی کند. او در ابتدا گفت که دولت ولادیمیر زلنسکی، رئیس جمهور اوکراین ظرف چند روز حذف خواهد شد و تمام قلمرو موسوم به اوکراین، به روسیه بازگردانده خواهد شد. قرار بود ارتش روسیه وارد کیف شود و در آنجا به عنوان نیروی آزادیبخش از آنها استقبال شود.
این یک اشتباه استراتژیک بود که در تاریخ نمونههای کمی دارد. حمله روسیه کمی بعد متوقف شد و نیروهای روسی مجبور به عقب نشینی کامل از مناطق کلیدی مانند اطراف کیف شدند. در ماههای بعد، آنها از خرسون و منطقه خارکف نیز بیرون رانده شدند.
عزم راسخ اوکراین تنها چیزی نبود که کرملین دست کم گرفت. آنها ظاهراً همچنین نتوانستند پیش بینی کنند که ائتلاف گستردهای از کشورهای غربی با کمکهای مالی و نظامی جامع پاسخ میدهند. تا سال ۲۰۲۳، نیروهای روسی در موضع دفاعی قرار گرفتند و انتظارات فزایندهای وجود داشت که اوکراینیها - مجهز به تجهیزات غربی - مهاجمان را به طور کامل دفع کنند.
وقتی این اتفاق نیفتاد، درگیری به یک جنگ فرسایشی تبدیل شد. با کاهش اراده غرب، پوتین اعتماد به نفس بیشتری پیدا کرد و به این نتیجه رسید که زمان به نفع اوست. در حالی که او بدون شک برای عملیات تهاجمی جدید آماده شده است، من گمان میکنم که او بیشتر از اینکه روی نیروهای خود حساب کند، روی کمک ترامپ حساب کرده است.
اما اکنون محاسبات بار دیگر تغییر کرده است. جمهوریخواهان کنگره، همراه با دموکراتها، با سرپیچی از انزواطلبهای ترامپیست و مماشات کنندگان با پوتین، حمایتی را تأیید کردند که اوکراینیها به شدت منتظر آن بودند. اگرچه مدتی طول میکشد تا محمولههای جدید مهمات و تجهیزات به خطوط مقدم برسند - جایی که نیروهای روسی در حال پیشروی تدریجی بودهاند- تأثیر سیاسی و روانی فوری آن قابل توجه است. شانس اوکراین برای حفظ خطوط خود و بقا پس از حمله جدید روسیه در سال جاری به طرز چشمگیری بهبود یافته است.
ناگهان، دیگر چندان مشخص نیست که زمان با پوتین است یا خیر. اگر این جنگ تاکنون چیزی به ما آموخته باشد، این است که دفاع آسانتر از حمله است. در میان مدت تا بلندمدت، تولید گلولههای توپخانه در اروپا و ایالات متحده به احتمال زیاد به تولیدات روسیه خواهد رسید، اگر نگوییم از آن پیشی میگیرد. علاوه بر این، توسعه مداوم قابلیتهای حمله دوربرد اوکراین نتایج قابل توجهی را به همراه خواهد داشت؛ و بسیج اخیر پرسنل توسط اوکراین برخی از نیروهای رزمی خط مقدم و نیروهای ذخیره آن را دوباره احیا خواهد کرد. به طور خلاصه، امید پوتین برای رژه پیروزی در سال جاری از بین خواهد رفت. تلاش جنگی او سیر نزولی خود را از سر خواهد گرفت.
اما یک امید باقی خواهد ماند. کرملین ناامیدانه منتظر نجات دهنده خود از مار-آ-لاگو خواهد بود - که یکی از جمهوریخواهان او را «عیسی نارنجی» نامیده است. اینکه آیا بازگشت ترامپ به دفتر بیضی شکل، واقعاً به مصیبتهایی که پوتین برای خود ایجاد کرد پایان میدهد یا نه، داستان دیگری است. در حال حاضر، روسیه بار دیگر به سمت شکست در اوکراین پیش میرود.
منبع: اکوایران