هندی ها به خاطر ترس، از قرنطینه کروناویروس استقبال میکنند

سرویس جامعه فردا: بهاند، هند - در جاده مستقیم و طولانی ای که به روستای بهاند ختم میشود، بعد از مزارع گوجه فرنگی، بادمجان و گندم هایی به رنگ زنگ، با یک ایستگاه پلیس مواجه شدیم، نشانه ای که با جایی به آن کوچکی و دورافتادگی  ناهمخوان به نظر میرسید

با گذر از دومین خط دفاعی که توسط افسرهای پلیس خیس از عرق برپا شده بود، روستاییان چوب به دست، با صورت هایی پوشانده شده توسط دستمال های کهنه، جاده را بسته بودند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

با ترس از شیوه کروناویروس، مصمم شده بودند که دستورات دولت برای ماندن در خانه را اجرا کرده و به غریبه ها اجازه ندهند به دهکده آن ها وارد شوند

هیچکس به این مردها پول نمیدهد. آن ها هر روز، کل روز را آنجا، زیر آفتاب شدید می ایستند، حتی زمانی که مزارع پشت سر آن ها به علت بدهی از کار می افتند

مبارک خان، یک کشاورز گوجه فرنگی که طی سه هفته اخیر، حدود 50 مایل دورتر از دهلی نو، از دروازه های بهاند محافظت کرده است میگوید: «پلیس باشد یا نباشد ما ادامه میدهیم. من نگرانم، همه ما نگرانیم، اما احساس وظیفه میکنم که اینجا باشم»

هند، این کشور زودرنج با 1.3 میلیارد نفر جمعیت که در آن وادار کردن کل افراد و جوامع به پیروی از قوانین برای مدت زیادی دشوار بوده است، خودش دست به قرنطینه به علت کروناویروس زده - بزرگترین قرنطینه - با غیرتی مثال زدنی

مردم تنها فرمان بردارانه از قوانین پیروی نمیکنند. بسیاری از آن ها از قوانین فراتر میروند. دسته های گشت زنی داوطلبانه ویروس همه جا در حال ظهور اند و هشیاری بیشتری را در سراسر کشور به وجود می آورند. همسایگان قوانین بیشتری را اعمال کرده و بین خودشان فاصله ایجاد میکنند

با توجه به وضعیت اکثر بیمارستان های هند، جمعیت بالای این کشور و شرایط زندگی از جمله محله های پرجمعیت که مردم را به طور ویژه ای در برابر شیوع بیماری ها آسیب پذیر میکند، تلاش های داوطلبین میتواند به هند در محافظت مردمش در برابر این همه گیری کمک کند

هند حدود 16000 ابتلای تایید شده و 500 فوتی را گزارش کرده است که نسبت به بسیاری از کشورهای ثروتمندتر سرانه پایین تری دارد. اما نرخ تست هم در این کشور پایین است، برخی متخصصین سلامت معتقدند که این ویروس میتواند بدون این که شناسایی شود مخفیانه در مکان های مختلف انتشار یابد

بسیاری از هندی ها به علت ترس از بیمار شدن در کشوری با سیستم مراقبت بهداشتی ضعیف و هزینه هایی که از پسش بر نمی آیند، در حال متحد شدن اند. اما شهرت نخست وزیر هند، نارندا مودی نیز بخشی از این اطاعت را توجیه میکند. برای بسیاری از مردم اینجا، این قرنطینه آقای مودی است، و هرچه بگوید انجام میشود. دولت او قدرتمندترین دولت هند در دهه های گذشته است بنابراین بسیاری از هندی ها از شکستن قوانینش میترسند

آقای مودی با تحسین شهروندانش به خاطر رفتارشان که مثل «یک سرباز وظیفه شناس» بوده سعی در پروروش احساس برادری تحت شرایط قرنطینه دارد. اخیرا از همه هندی ها خواسته است که در زمان مشخصی جلوی در منازلشان بروند و دست بزنند یا سر و صدا کنند. و همینطور جشنواره ملی روشن کردن شمع. در هر دو، میلیون ها نفر شرکت کردند.

حدود یک ماه از قرنطینه هند میگذرد و آقای مودی به تازگی آن را تا سوم ماه می تمدید کرد. ادامه قرنطینه تحسین هایی را به همراه داشته اما نگرانی هایی را نیز در رابطه با اجرای بیش از حد متعصبانه، به ویژه در جمعیت های فقیر تر و اقلیت ها برانگیخته است.

از طبقه های پایین تر مردم بیشتر از قبل دوری میشود. عبارت «فاصله گذاری اجتماعی» مستقیما به قرن ها طرد گروه های خاصی از مردم که تا کمی قبل «نجس» نامیده میشدند دامن میزند

مسلمانان، یکی از اقلیت های بزرگ در این سرزمین هندو، نیز با سیلی از تعصب و حملات روبرو اند. دولت هند مدام به مسئولیت یک سمینار اسلامی در دهلی نو در آلوده ساختن هزاران نفر اشاره میکند. حالا بسیاری از هندی ها باور دارند که همه مسلمانان بیشتر از دیگران ناقل کروناویروس هستند

آدارش شاستری، یکی از سیاست مداران در گنکره ملی هند، حذب مخالف اصلی، میگوید: «این یکی از مشکلات تعصب بیش از حد است. مردم این امکان را دارند که قوانین را بر اساس تعصبات شخصی خود تحمیل کنند»

مانند ایالات متحده و دیگر کشور ها، قرنطینه زنجیره تامین را با مشکل مواجه کرده. دست کشاورزان از بازار و دست مردم گرسنه از غذا کوتاه شده است.

برخی از این مشکلات به علت نحوه تفسیر قوانین قرنطینه تشدید شده اند. برای مثال کامیون های محصولات باید اجازه رد شدن از پاسگاه ها را داشته باشند. اما بسیاری از هندی ها حالا میترسند که راننده کامیون ها ناقل ویروس باشند. کامیون های پر از سبزیجات توسط افسران پلیس و نگهبانان داوطلب برگردانده میشوند

دولت در تایید نسبی سختگیرانه بودن قرنطینه، تصمیم دارد آزاد کردن صنایعی مانند کشاورزی، کشت و زرع کائوچو و چای، باربری، و پروژه های حفاظت از آب را - که برخی از آن ها باید در هر صورت باز باشند - به طور رسمی در روز دوشنبه تشویق کند. این دستورالعمل جدید تنها در مناطقی که آلودگی بالایی ندارند اجرا خواهد شد.

هندی ها در سراسر کشور از دستورات برای ماندن در خانه پیروی کرده اند، هرچقدر هم که محل زندگیشان شلوغ بوده باشد. یکی از اعضای منزل برای خرید غذا بیرون میرود که معمولا به صورت روزانه نیست و همواره از ماسک استفاده میکند

با این حال ترس در حال افزایش است. جوامع بیشتری برای تشدید بیشتر قرنطینه و توقف عبور و مرور مردم معیارهای خود را تحمیل میکنند

در یک مورد، در دهلی، پسری پدر خودش را به خاطر بیرون رفتن لو داد. در مورد دیگری، در ایالت بنگال غربی، بعضی خانواده ها که میخواستند فاصله گذاری اجتماعی را حفظ کنند از عزیزانشان خواستند که در جنگل بخوابند

انجمن های همسایگی به ویژه در مناطق ثروتمند اقدامات احتیاطی بیشتری را اتخاذ میکنند. یک انجمن در قاضی آباد، نزدیک دهلی، از همه ساکنین خواست تا اپ رسمی کروناویروس دولت را روی موبایل هایشان دانلود کنند، اما تعداد زیادی از ساکنین اعتراض کردند که این کار تجاوز به حریم خصوصی آن هاست

در   جور باغ، منظقه محافظت شده پارک ها، پرندگان و آپارتمان های چند میلیون دلاری، رهبران انجمن های همسایگی، رفت و آمد های ساکنین، مهمانان و کارکنان را محدود کرده اند. به جز کارکنانی مانند نگهبانان خصوصی یا پیک های تحویل پیتزا که باید از محدودیت ها معاف باشند.  

سانی سارنا، رئیس انجمن جور باغ میگوید: «تصمیم گرفتم از فرمان های دولت فراتر بروم و برای محافظت از مردمم قوانین سختگیرانه تری را اعمال کنم»

برخی ساکنین به خاطر این که نمیتوانند غذا را درب منازلشان تحویل بگیرند گلایه داشتند. اما بعد از این که یک مامور تحویل پیتزا در محله دیگری از دهلی بیمار شد و ساکنین 72 خانه که به تازگی به آن ها مراجعه کرده بود تحت قرنطینه قرار گرفتند این شکایات متوقف شدند. به نظر میرسد اکثر ساکنین جور باغ از این قوانین بیشتر استقبال میکنند

در مناطق روستایی، گروه های داوطلب ویروس هر روز و هر شب در جاده ها گشت زنی میکنند. برخی از آن ها با خود چوب، داس و کیسه های پر از میخ برای سوراخ کردن تایر ماشین هایی که مشکوک به نظر میرسند، حمل میکنند

مانو مانسار، رئیس محافظین روستایی در ایالت هاریانا میگوید: «میتوانید ما را مدافعین غیرنظامی بنامید»

وقتی یک ون نزدیک شد، او فریاد زد: «آهای بایستید! همراهتون چی دارید؟»

او ون را بازرسی کرد و جعبه های زنبور از یک مزرعه عسل پیدا کرد

به سه مردی که کمکش میکردند گفت: «کندوی عسل است. بگذارید بروند»

آقای مانسار هماهنگ کننده باجرانگ دال، یک گروه ملی گرای هندو است که طی سال ها به جرم حمله به افراد غیرهندو مورد سرزنش واقع شده است. این واقعیت که برخی از این گروه های گشت زنی ویروس شامل افرادی هستند که پیش از این اقلیت ها را هدف قرار داده اند، ارتباط جرایم ناشی از نفرت اخیر را با کروناویروس توضیح میدهد

تقریبا دو هفته پیش، سهیم الدین، یک افسر ذخیره پلیس و یک مسلمان که، مانند بسیاری از هندی ها، یک نام دارد، در یک جاده روستایی حدود 40 مایل در جنوب دهلی با موتورش حرکت میکرد. گروهی از کشاورزان که سنگری را در یک روستا اداره میکردند از او بازجویی کردند و سپس به روستای بعدی اطلاع دادند تا مراقب باشد

وقتی آقای سهیم الدین به روستای بعدی نزدیک شد، چندین کشاورز هندو در یک سنگر یک طناب دور گردنش انداخته و او را از موتورش به پایین پرت کردند. به گفته خانواده سهیم الدین، آن ها او را به شدت کتک زدند تا جایی که نزدیک بود گلویش له شود. افسران پلیس این ادعا را تایید کرده اند

او در حال حاضر در بیمارستان است، نمیتواند صحبت کند و برای نفس کشیدن مشکل دارد

همسرش، سامینا میگوید: «نمیدانید این اتفاق چقدر مرا عصبانی میکند. متوقف کردن همسر من به آن مردها هیچ ارتباطی نداشت»

در محله ای دیگر در جنوب هند، ساکنین طبقه بالا به تازگی یک خندق پنج فوتی دور خانه های چندین دالیت، پایین ترین طبقه در نردبان اجتماعی، کنده اند تا محله ها از هم جدا شوند.

عصر یکشنبه، احتمالا در پاسخ به گزارش های رو به افزایش جرایم ناشی از تنفر، آقای مودی در توئیتر نوشت که کروناویروس بین نژادها، ادیان، طبقات اجتماعی ها یا عقاید تبعیض قائل نمیشود

کووید-19 پیش از حمله، به نژاد، دین، رنگ پوست، طبقه اجتماعی، عقیده، زبان یا مرزها نگاه نمیکند

پاسخ و رفتار ما از این پس باید در وهله اول بر پایه اتحاد و برادری باشد

همه ما  در این مسئله در کنار همیم

منبع: فردا

کلیدواژه: کرونا قرنطینه مردم هند

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.fardanews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «فردا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۷۶۷۹۸۰۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

چرا در تهران قدیم خودرو‌ها وسط خیابان پارک می‌کردند؟

پارک خودرو در حاشیه خیابان اگرچه امروز یک تصویر آشنا برای همه شهروندان است، اما روزگاری در تهران رسم بود که رانندگان خودرو‌های خود را درست در وسط خیابان پارک کنند.

به گزارش همشهری آنلاین، این تصویر جالب از خیابان سعدی تهران به سمت میدان مخبرالدوله که در دهه ۳۰ ثبت شده است، قوانین شهری متفاوت آن روزگار را نشان می‌دهد. همان روز‌ها که اگرچه شمار خودرو‌ها بسیار کمتر بود، اما رانندگان باید برخلاف قوانین فعلی، خودرو‌های خود را در وسط خیابان پارک می‌کنند. موضوعی که اگرچه امروز هم در برخی معابر تهران مشاهده می‌شود، اما علت آن کمبود جای پارک حاشیه‌ای است.