آسپرین و آنچه ما باید بدانیم
تاریخ انتشار: ۲ اردیبهشت ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۷۶۸۶۱۹۸
وانگ فن رئیس بخش قلب و عروق بیمارستان پکن هشدار داد: ما باید به خاطر داشته باشیم که آسپرین درمانی برای همه بیماری‌ها نیست. همه هواداران فوتبال می‌دانند که دیگو مارادونا کیست، هرکسی که موسیقی را دوست دارد با آثار موتزارت آشناست. هنگام تولید دارو و تجویز داروهای قلبی - عروقی، بدون آسپرین کاری نمی‌شود کرد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
آسپرین به عنوان داروی ضد تب، ضد درد و ضد التهاب مورد استفاده قرار می‌گیرد (دو داروی دیگر معروف دیازپام و پنی سیلین هستند). به این خاطر بسیاری بار‌ها پرسیده اند: اگر آسپرین بسیار بدرد بخور است، آیا می‌توانیم بیشتر از آن استفاده کنیم و آنرا برای موارد ناگهانی ذخیره کنیم تا در صورت لزوم بدون مجوز پزشک از آن استفاده نماییم؟
البته که نه! قبل از مصرف آسپرین، باید در مورد خطرات احتمالی آن با پزشک خود مشورت کنید. آسپرین در پیشگیری و درمان بیماریهای قلبی -عروقی و مغزی - عروقی نقش مهمی ایفا می‌کند. با این وجود، بسیاری از افراد تصور روشنی از تأثیرات درمانی آسپرین، دوزها، تعدد موارد استفاده و همچنین درمان عوارض جانبی آن تصوری ندارند. بیایید امروز کمی در مورد این "درمان کلاسیک ستاره ای" صحبت کنیم.
آسپرین مانند هر "داروی ستاره" کاربرد‌های گسترده‌ای دارد: بیماری سرخرگ کرونری قلب، بیماری شریان کاروتید، آنوریسم آئورت شکمی و سایر بیماریهای سیستم عروقی انسان. در گذشته به ویژه بیماران با استنت، بای پس قلبی، انفارکتوس میوکارد و ایسکمی مغزی باید در صورت عدم وجود منع مصرف، آسپرین مصرف می‌کردند. در صورت بروز بیماریهای فوق الذکر، آسپرین نقش پیشگیری ثانویه را ایفا می‌کند و استفاده فعال آسپرین در این موارد بدون تردید است.
همچنین پیشگیری اولیه از بیماری نیز وجود دارد. این یک مجموعه اصلی اقدامات برای جلوگیری از بروز بیماری‌ها و از بین بردن عوامل خطر برای رشد آن‌ها است. به عنوان مثال، اگر بیمار فقط فشار خون بالا داشته باشد و هیچ مشکلی دیگری نداشته باشد. زیرا عوارض جانبی احتمالی (خونریزی) می‌تواند مزایای احتمالی را خنثی نماید. بنابراین، پیشگیری اولیه باید براساس عوامل خطر باشد تا مشخص شود آیا آسپرین مصرف می‌شود و مقدار دوز دارو تعیین گردد. پزشکی نوین بر اساس تجربیات ثابت شده، تأیید می‌کند که دامنه دوز‌های آسپرین برای پیشگیری و درمان بیماریهای قلبی و عروقی و عروقی - مغزی ۷۵-۳۲۵ میلی گرم در روز است. بدین سان، می‌توان فرض کرد دوز خیلی بالا یا پایین آسپرین خطر عوارض جانبی را افزایش می‌دهد. البته در مرحله حاد، اولین دوز آسپرین باید ۳۰۰ میلی گرم در روز باشد و قرص قبل از بلعیدن جویده شود.
صرف نظر از توصیه‌های پزشکی یا اقدامات بالینی، مصرف آسپرین یک بار در روز بی خطر و قابل اعتماد است، این بهترین انتخاب است! در مورد زمان پذیرش، زمان ثابت استفاده از آن اهمیت زیادی ندارد، اما باید بدانید که قبل یا بعد از غذا خورده شود. برای انجام این کار، لازم است شکل دارو را به روشنی تشخیص دهید. شکل دارو در تصمیم گیری در مورد مصرف دارو قبل یا بعد از غذا بسیار مهم است. قرص‌های دارای پوشش قبل از غذا هنگامی که معده خالی است، مصرف می‌شوند و قرص‌های بدون پوشش باید بعد از غذا استعمال شوند. در مرحله حاد بیماری، قرص‌های بدون پوشش باید ترجیح داده شوند، اما اگر شما فقط قرص‌های دارای پوشش دارید، قبل از بلعیدن، قرص را بجوید. از نظر اثربخشی طولانی مدت و احتمال کم عوارض جانبی، شما باید قرص‌های پوششدار را انتخاب کنید. این یک روش درمانی امن، مطمئن و مؤثر است که معمولاً در کشور‌های پیشرفته اروپا و آمریکا مورد استفاده قرار می‌گیرد.
اگرچه کاربرد‌های آسپرین از طیف وسیعی برخوردار است، اما اشکالاتی نیز در آن وجود دارد. برخی از افراد باید با احتیاط از آسپرین استفاده کنند: منظور بیمارانی که گرایش به خونریزی دارند، زخم معده، بیماران مبتلا به بازگشت اسید به مری، پایین بودن پلاکت خون، نارسایی جدی کبد، حساسیت به آسپرین و همچنین بیمارانی که وارفارین مصرف می‌کنند.
تصمیم نهایی در مورد مصرف آسپرین باید براساس ارزیابی خطرات بالینی و فواید دارو توسط پزشک انجام شود. منبع:بهداشت نیوز
منبع: پارسینه
کلیدواژه: دارو آسپرین پارسی خبر عوارض جانبی بیماری ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.parsine.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «پارسینه» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۷۶۸۶۱۹۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
تمرینات ورزشی برای مبارزه با کبد چرب
بیماری کبد چرب غیرالکلی به یک نگرانی رو به رشد سلامت در سراسر جهان تبدیل شده است و سبک زندگی بی‌تحرک باعث افزایش چنین وضعیت خطرناکی در سلامتی می‌شود. به گزارش ایسنا، کبد یکی از مهمترین اندام‌های بدن است که سبب دفع سموم ناشی از بیماری‌هایی مثل چاقی، دیابت و فشار خون بالا می‌شود و کبد چرب به بیماری گفته می‌شود که در آن چربی در کبد تجمع کرده باشد و وقتی درمان نشود ممکن است منجر به سایر عوارض کبدی شود. علائم کبد چرب شامل خستگی، حالت تهوع، درد شکم، کاهش اشتها، زردی پوست و چشم‌ها و ادرار تیره و مدفوع خاکستری است. پیشگیری از کبد چرب برای اینکه کبد سالمی داشته باشید باید غذای سالم بخورید و از مصرف الکل خودداری کنید، همچنین باید ورزش کنید و وزن خود را پایین بیاورید، خوب بخوابید، بیماریهای زمینه‌ای خود را کنترل کنید و سبک زندگی خود را تغییر دهید. ورزش‌های قلبی عروقی دویدن، شنا کردن، حرکات موزون و ایروبیک، می‌توانند سبب سوزاندن چربی و بهبود عملکرد قلب شوند. تمرینات مقاومتی ایجاد توده عضلانی بدون چربی از طریق تمرینات قدرتی می‌تواند متابولیسم شما را افزایش دهد و یکی از بهترین راه‌ها برای پایین آوردن سریع چربی خون، تمرینات مقاومتی است۰ یوگا و پیلاتس این ورزش روی کشش، قدرت مرکزی و تعادل کار می‌کند و به صورت غیر مستقیم می‌تواند استرس را کاهش داده و از سلامت کبد و مدیریت وزن حمایت کند. تمرینات تناوبی با شدت بالا و ریکاوری کوتاه تمرینات تناوبی با شدت بالا و ریکاوری کوتاه می‌توانند عملکرد کبد را بهبود بخشند و چرخش نیم‌تنه بالایی که باعث اکسیژن‌رسانی هر چه بهتر به کبد می‌شود و در عین حال شنا کردن، اسکات زدن، تمرینات شکم، وزنه زدن و دوچرخه‌سواری از جمله این ورزش‌ها به شمار می‌روند. پیاده‌روی بر اساس این مطلب که از سوی زهرا داوودی، فیزیولوژیست ورزشی تهیه شده و توسط فدراسیون پزشکی ورزشی در اختیار ایسنا قرار گرفته، آمده است: پیاده‌روی سریع و منظم فوائد بسیار زیادی برای سلامتی دارد و در مطالعه‌ای معتبر ثابت شده که افراد اگر در پنج روز هفته به مدت یک ساعت پیاده‌روی کنند، می‌تواند به میزان قابل توجهی کلسترول LDL خون را کاهش دهند. شاید جالب باشد بدانید حتی ورزشکاران حرفه‌ای هم ممکن است با مشکلات چربی و کلسترول بالا دست و پنجه نرم کنند؛ به عبارت دیگر ورزش در کنار سایر بخش‌های دیگر مثل تغذیه خوب، حذف چربی‌های ترانس، مصرف غذاهای غنی از امگا ۳، افزایش مصرف فیبر محلول و مصرف پروتئین وی، خواب صحیح، سبک زندگی متعادل و آرامش روحی، می‌تواند تاثیر دو چندانی داشته باشد. کانال عصر ایران در تلگرام
مدیررسانهای پرسپولیس: سپاهان به جای شکایت بیجا، عذرخواهی کند