به نقل از «ایرنا»

چون کوه، پشت مدافعان سلامت

تاریخ انتشار: ۴ اردیبهشت ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۷۷۰۱۶۰۹

این قصه از سوم فرودین ماه شروع شد. زمانی که بنیاد خیریه سپاس تصمیم گرفت کلاس های آموزشی ذهن آگاهی، مولاناشناسی، عشق و خدمت و... را تبدیل به کارگاه های تولید ماسک، شیلد صورت و گان کند. محصولاتی حفاظتی که جامعه به شدت نیاز به آن داشت و زمان عشق و خدمت فرا رسیده بود.

این بود که اعضای بنیاد با فراخوانی از داوطلبانی که تا دیروز در کلاس های خودشناسی و ذهن آگاهی رایگان شرکت می کردند درخواست کمک و همراهی کرد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

این درحالی بود که با وجود اعلام قرنطینه و نگرانی از ابتلا به کرونا اما خیلی ها تصمیم گرفتند این بار پای چرخ خیاطی بنشینند و آموزه هایشان را به عمل تبدیل کنند.

حالا  روزانه ۱۰۰ داوطلب زن و مرد «مسن و جوان» در دو شیفت پای چرخ های خیاطی که اهدایی خیرین تا پایان شکست کرونا است، می نشینند و هر آنچه از دستشان برمی آید انجام می دهند تا حداقل یک پزشک یا یک پرستار با پوشیدن و استفاده از محصولات دست دوز آنها، کمتر آسیب ببینند.

با تمام قوا تا شکست کرونا

عده ای از داوطلبان در واحدی که مخصوص تولید ماسک است، پشت چرخ نشسته اند و با انرژی مشغول به کار هستند. آنها از پارچه ای مرغوب ماسک پنج لایه تولید می کنند که قابل شست وشو و استفاده مجدد است.

شقایق حبیب فرعی مسئول جلب مشارکت و رسانه بنیاد سپاس می گوید که آنها با توافق هلال احمر دو بیمارستان معین را برای خدمت رسانی تحت پوشش دارند.

وی می افزاید: بیمارستان شهدای تجریش و قلب تهران که بیماران مبتلا به کرونا در آن هستند بیمارستان های معین بنیاد هستند. در این میان هر اقلامی این دو بیمارستان نیاز داشته باشد با هماهنگی هلال احمر و وزارت بهداشت در اختیار آنها و هشت بیمارستان دیگر در شهرستان قرار می گیرد. برای مثال همین چند روز پیش برای بیمارستانی در دامغان بسته های ماسک و گان ارسال کردیم».

به گفته حبیب فرعی، بنیاد و خیرین آن در حال حاضر با شیوع کرونا در کشور، قرار است تمام توان خود را صرف شکست این بیماری کنند.

وی می افزاید: ‌«خیرین ما، اغلب شرکت کننده های دوره های آموزی بنیاد هستند. بنیاد دو دپارتمان آموزش ک و اجتماعی دارد. در این دپارتمان ها آموزش خودشناسی، مولانا شناسی، مثنوی خوانی، عشق و خدمت و... را به مخاطبان به صورت رایگان آموزش می دهیم. حاللا خیرین یا داوطلبانی که امروز پای چرخ ها نشسته اند و با عشق محصولات حفاظتی پزشکان و پرستاران و بیماران را می دوزند از دل همین کلاس ها رشد یافته و به طور کامل با مفهوم عشق، خدمت و بخشش آشنایی دارند».

به گفته حبیب فرعی حتی دو واحد آپارتمان که امروز برای تولید ماسک و گان و شیلد مورد استفاده قرار می گیرد را همسایگان آنها به طور موقت و برای سهیم شدن در این کار خیر در اختیار آنها قرار داده اند.

آموزش هایی که بر دل می نشیند

روال کار به این صورت است که ماسک و گان ها توسط داوطلبان دوخته می شوند و در اتاق بسته بندی، عده ای دیگر بر روی درزهای دوخته شده چسب ضد آب می زنند که کاملا عایق باشد. «این محصولات پس از استرلیزه شدن توسط هلال احمر در اختیار بیمارستان ها قرار می گیرد».

یکی از اقدامات جالب این گروه در این مدت اهدای ۱۰ هزار ماسک به بیماران دیالیزی در یکی از شهرهای کشور بود. «این بیماران باید یک روز در میان دیالیز شوند و نیاز به ماسک تمیز و بهداشتی دارند. ما این ماسک ها را از طریق هلال احمر در اختیار این بیمارستان قرار دادیم و حالا خوشحالیم که ماسک بیماران از سوی بیمارستان تامین شده و در اختیارشان قرار می گیرد».

اما اعضای بنیاد سپاس در روزهای آخر اسفندماه به زحمت و سختی به طاقه های پارچه برای تولید گان و ماسک دست پیدا کردند. حبیب فرعی می گوید: «مدیرعامل بنیاد با رایزنی های بسیار بالاخره توانست از یک شرکت این پارچه ها را خریداری کند. پارچه ها را در یک کارگاه برش زده و سپس برای دوخت و دوز به اینجا منتقل کردیم. جنس ماسک بسیار مرغوب و پنج لایه است و در اتاق جراحی نیز می توان از آن استفاده کرد. الگوی ساده ای دارند و بینی و دهان را به خوبی می پوشاند یا یک مدل از گان هایی که تولید می کنیم ضدآب محافظتی است. پارچه آن بسیار گران اما ارزشمند است زیرا به گفته مسئول یکی از بیمارستان ها، آنها می توانند با مواد ضدعفونی کننده تا پنج بار این محصول را شست وشو و پس از مراحل دیگر ضدعفونی بار دیگر استفاده کنند».

به گفته وی، آنها به زحمت توانستند پارچه این نوع گان را در بازار خریداری کنند اما اینکار به زحمتش می ارزید.

حبیب فرعی ادامه می دهد: رسالت بنیاد سپاس، توسعه فرهنگ عشق ورزیدن و خدمت داوطلبانه است. تمام فعالیت های بنیاد بر اساس همین رسالتش استوار شده و افرادی که در کلاس های بنیاد شرکت می کنند خیلی زود با این مفهوم به صورت عملی و با خواست خودشان آشنا می شوند. 

مسئول جلب مشارکت و رسانه بنیاد سپاس می گوید: اینجا جایی است که آدم ها به دلشان وصل می شوند. کسی کاری به دانستگی افراد ندارد و آموزش ها به شیوه ای است که به دل افراد می نشیند و آنها را تحت تاثیر فرار می دهد و تمامی فعالیت ها داوطلبانه و با میل داوطلبان صورت می گیرد.

تو نیکی می کن و در دجله انداز

مسئول کارگاه گان دوزی و ماسک دوزی بنیاد سپاس و یکی از داوطلبانی است که بدون هیچ چشمداشتی و به عشق کار خیر از سوم فروردین ماه و تا امروز از منطقه کرج به تهران می آید تا در کنار دیگر دوستانش فعالیت کند. چه آهو و چه زنان و مردان دیگر در این کارگاه ها خطر ابتلا به کرونا را به جان خریده، روزهای تعطیل یا قرنطینه را رها کرده تا در این روزهای حساس کنار پرستاران و پزشکان این مرز و بوم باشند.

آهو جزایی می گوید: اینجا از سوم فروردین در دو شیفت از ساعت ۹ صبح تا دو بعدازظهر و از دو تا هشت شب میزبان داوطلبان است. حدود ۱۰۰ داوطلب کارهای راسته دوزی، سردوزی و بسته بندی را انجام می دهند و روزانه حدود ۳۰۰ گان و سه هزار ماسک و حدود هزار شیلد تولید می کنیم.

بچه ها به فعالیت در این کارگاه اعتماد کامل دارند. فاصله ها رعایت شده و در بدو ورود هر تازه واردی، داوطلبان با تب سنج و مواد ضدعفونی کننده به استقبالش می روند. «خوشبختانه تا کنون موردی مبتلا به کرونا نداشته ایم».

به گفته زن جوان، آنها به صورت روزانه تولید دارند اما بسته ها در زمان درخواست و نیاز بیمارستان ها در اختیارشان قرار می دهند.

جزایی ادامه می دهد: اینجا هیچ اجباری در کار نیست. حداقل نصفی از داوطلبان کل روزهای عید حتی سیزده به در را نیز بدون یک روز تعطیلی برای کمک به اینجا آمده اند. حتی یکبار جمعه که قصد داشتیم کار را تعطیل کنیم خود بچه ها قبول نکردند. اینجا همه با عشق می آیند به خاطر همین احساس خستگی نمی کنیم و تمام تلاشمان این است که پرستاران و پزشکان با پوشیدن و استفاده از لباس های محافظتی سلامتشان حفظ شود. ما در پشت صحنه سعی داریم حامی این افراد که در خط مقدم شکست کرونا قرار دارند باشیم.

به گفته وی، خیلی از داوطلبان تجربه خیاطی نداشتند و یک مربی طی آموزشی فشرده آنها را با سردوزی و راسته دوزی آشنا کرد. حالا داوطلبان یک تجربه خوب را نیز به دست آورده و به قول خودشان می توانند در کارگاه خیاطی مشغول به کار شوند. «همه این بچه ها خروجی دپارتمان عشق و خدمت بنیاد سپاس هستند. ما اینجا یک جمله معروف داریم که می گوید: تو نیکی می کن و در دجله انداز و با بقیه آن دیگر کاری نداریم. یعنی فقط تمرکزمان روی نیکی کردن است . مطمئن هستیم که اثرات آن به زندگی مان برمی گردد اما به نتیجه وابسته نیستیم».

به اطراف توجه می کنم

سیمین شاید یکی از کوچکترین داوطلبان در این جمع باشد. تا پیش از این نه سوزن دست گرفته بود نه از خیاطی چیزی می دانست اما حالا با وجود اینکه هنگام کار سوزن به دستش رفته اما باز برای کمک در جمع حضور دارد. متولد ۷۲ است و تخصصش برنامه نویسی است. در روزهای تعطیل فروردین ماه در این کارگاه مشغول بوده و میل زیادی برای کمک کردن به دیگران دارد.

«حدود دو سال است که در کلاس های بنیاد شرکت می کنم و تاثیر خوبی روی من داشته. آنقدر که مادرم هم در این کلاس ها حضور یافت و من از ۱۳ فروردین برای کمک به اینجا آمدم و مادرم از ۵ فروردین ماه».

سیمین معتقد است که تا پیش از حضور در کلاس های بنیاد توجهی به محیط اطراف نداشت و بیشتر به خودش و علایقش توجه می کرد. «اما امروز ذهنیتم عوض شده. عشق و خدمت را از توجه به کودکان کار شروع کردم تا کارهای خدماتی دیگر در جریان سیل یا تهیه لوازم مدرسه مهرماه بچه های کم برخوردار و...

کودکان کار یا کارهای خدمتی سیل بود کیف مدرسه و مهرماه بود و.... اطرافیان هستند و باید به محیط اهمیت دهیم. با وجود اینکه یکی از اعضای کوچک جمع هستم اما طی آموزش ها یاد گرفتن اختلاف سنی مطرح نیست. همه همدل و هم نظر کنار هم برای هدفی واحد مشغول فعالیت هستیم و من از تجربیات بزرگترها استفاده می کنم و این باعث رشد من می شود.

گزارش از: فاطمه شیری

برچسب‌ها ویروس کرونا کمیته کشوری کرونا سهم_من_در_مهارکرونا آسیب ها علائم کرونا پروندهٔ خبری پرونده | پیشنهادهایی برای پیشگیری از کرونا

منبع: ایرنا

کلیدواژه: ویروس کرونا کمیته کشوری کرونا آسیب ها علائم کرونا ویروس کرونا کمیته کشوری کرونا آسیب ها علائم کرونا بیمارستان ها قرار می گیرد بنیاد سپاس عشق و خدمت هلال احمر برای کمک بچه ها

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.irna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایرنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۷۷۰۱۶۰۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

پرسپولیس و پارادوکس مدافعان میانی؛ ستاره‌های منجی یا پاشنه آشیل؟

آفتاب‌‌نیوز :

داستان مدافعان میانی پرسپولیس در این فصل سمبل و نماد مشخص یک پارادوکس است. سه مدافع ملی پوش با تخصص بازی در قلب خط دفاعی که هر سه متخصص در زدن پنالتی و متبحر در استفاده از ضربات ایستگاهی هستند. مرتضی پورعلی‌گنجی، محمدحسین کنعانی‌زادگان و گیورگی گولسیانی در تمام سال‌های اخیر مدافعانی مطمئن و گلزن برای تیم‌هایشان بودند. انتظار می‌رفت این فصل پرسپولیس با این سه بازیکن هیچ مشکلی در دفاع نداشته باشد، اما دقیقاً برعکس! اول که پورعلی گنجی مصدوم شد، بعد ستاره گرجستانی و کنعانی هم در این فاصله بار‌ها به حاشیه رفته یا محروم شده است! از جانشینان آن‌ها یعنی فرجی و نعمتی هم حرف نزنیم بهتر است.

در اراک، اما داستان جور دیگری بود. زوج قلب خط دفاعی پرسپولیس در ضعیف‌ترین نمایش عمر خود مقصر اصلی روی هر چهار گل تیم میزبان بودند. آن‌ها نه در یارگیری موفق عمل کردند و نه در نظم دهی به خط دفاع که از بازیکنانی با این اسم و رسم و تجربه بسیار بعید بود. اما وقتی داستان به ضربات پنالتی رسید، دوباره مدافعان قهرمانان پرسپولیس شدند. در فوتبال همه می‌دانند که پنالتی اول و آخر در ضربات پنالتی چقدر مهم است همه تیم‌ها بهترین پنالتی زن خود را برای ضربه اول و آخر انتخاب می‌کنند.

در سال‌های اخیر این دو مدافع جانشین مهدی ترابی به عنوان پنالتی زن پرسپولیس شده‌اند. خود ترابی از زمین بیرون رفته بود وگرنه قرار بود پنالتی دوم یا سوم را او بزند. کنعانی طبق انتظار پنالتی اول را زد که به گل تبدیل شد. دانیال اسماعیلی فر خراب کرد، پرسپولیس شانس داشت که آلومینیوم هم یک پنالتی از دست داده بود. اسدبیگی پنالتی را گل زد، او که در جریان بازی هم یک شلیک تماشایی را به گل تبدیل کرده بود. سپس گولسیانی برای پنالتی چهارم آمد که او هم گل زد و پنالتی پنجم به مدافع ذخیره یعنی فرشاد فرجی رسید.

وقتی مدافع ذخیره هم پنالتی خود را گل کرد، این پارادوکس در ذهن طرفداران پرسپولیس ایجاد شد که چرا و چطور خط دفاعی که مقصر هر چهار گل میزبان بود، با بازیکن ذخیره خود هم پنالتی را گل می‌کند، اما در همان ضربات پنالتی مدافع راست فیکس تیم باعث ناکامی و شکست می‌شود؟ اصلاً بازیکنانی که برای زدن پنالتی در آن شرایط حساس و تحت فشار بعد از ۱۲۰ دقیقه بازی چنین تمرکزی دارند، چرا در طول مسابقه مرتکب چنان اشتباهاتی شدند؟

منبع: خبر ورزشی