کرونا زنگ خطر مصرف آب را به صدا درآورد
تاریخ انتشار: ۷ اردیبهشت ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۷۷۳۲۹۹۴
خرداد: شیوع ویروس کرونا زنگ خطر چگونگی تامین آب سالم را برای جامعه بشری به صدا درآورده، به عبارت دیگر این ویروس از یک سو و بحران جهانی آب از سوی دیگر باعث نگرانی مضاعف کارشناسان شده که البته این وضعیت در کشورهایی مانند ایران که بر روی کمربند خشک قرار دارند، چشمگیرتر است.
به گزارش خرداد به نقل از ایرنا ،ایران بر روی کمربند خشک و نیمه خشک قرار گرفته به این معنا که میزان ریزش‌های آسمانی آن بین یک سوم تا یک چهارم کمتر از متوسط جهانی است از سوی دیگر تبخیر آن نیز معمولا ۵۰ درصد بیشتر از متوسط جهانی است بنابراین با یک حساب سرانگشتی می توان فهمید که ایران در خصوص منابع آبی در مضیقه است اما با این وجود بر اساس اعلام کارشناسان و منابع مرتبط، سرانه مصرف آب در ایران دو برابر استاندارد جهانی است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
با وجود چنین کمبودی، اما ایران در میان کشورهایی قرار دارد که سالانه نزدیک به ۸۰ درصد ذخیره آب در دسترس خود را مصرف می‌کند این یعنی ما در وضعیت «خیلی بحرانی» قرار داریم که جای تامل دارد، حال در این میان چندی است که سر و کله ویروسی جدید با نام کووید ۱۹ پیدا شده که متخصصان پزشکی معتقدند راه مقابله با آن شست و شوی مداوم دست به مدت ۲۰ ثانیه است، حال باید دید این نحوه مصرف با منابع آبی کشوری مانند ایران که در لبه پرتگاه کاهش منابع آبی قرار دارد چه خواهد کرد.
در واقع متخصصان و فعالان محیط‌زیست معتقدند که شیوع ویروس کرونا فرصتی برای محیط زیست و تنوع زیستی موجود در آن بوده است، هوا در کلانشهرهای دنیا بهتر شده و حیوانات آزادانه حتی در فضاهای شهری تردد می کنند اما از سوی دیگر برای برخی منابع مانند آب مشکلاتی ایجاد شده که بنا به گفته مسوولان ذیربط در زمان شیوع کرونا مصرف آب در کشور بین ۲۵ تا ۴۰ درصد افزایش یافته است؛ در شهری مانند تهران این چشمگیرتر است که مدیر عامل شرکت آب و فاضلاب استان تهران اعلام کرده بود که میزان آب مصرفی تهران در ۲۹ اسفند معادل ۳.۵ میلیون متر مکعب در ۵۰ سال اخیر در فصل زمستان بی‌سابقه بوده است، در حالی که اگر در زمان شستن دست شیر آب را ببندند تا ۷۰ درصد در مصرف آب صرفه جویی می شود.
این اعداد و ارقام می تواند زنگ خطری برای کشوری مانند ایران باشد که بر روی کمربند خشک و نیمه خشک قرار دارد؛ باید مراقب باشیم که یک بحران منجر به رقم خوردن بحران دیگری نشود که اصغر محمدی‌فاضل رییس انستیتوی محیط‌زیست سازمان همکاری اقتصادی (اکو) دراین باره به خبرنگار محیط زیست ایرنا گفت: با همه گیری جهانی ویروس کرونا، مصرف آب به مرز نگران کننده ای رسیده و کارشناسان معتقدند الگوی کنونی مصرف منجر به کمبود شدید منابع آبی در کشورهای مختلف شود.
وی افزود: اگرچه راهبردهای مختلفی برای پیشگیری و مقابله با گسترش این ویروس در جهان مطرح شده اما راهکار ساده ای که توسط عموم مردم قابل انجام است شست وشوی دست به مدت ۲۰ ثانیه با آب و صابون است، سازمان بهداشت جهانی معتقد است شست و شوی مکرر و کامل دست ها می تواند به کاهش احتمال ابتلا به بیماری های عفونی و نیز کووید ۱۹ کمک کند، این سازمان به آمارهای جهانی سال ۲۰۱۷ استناد می کند که اثبات می کند بهداشت ضعیف و دسترسی محدود به امکانات شست و شوی دست، منجر به مرگ ۱.۵ میلیون نفر در سراسر جهان شده است.
وی ادامه داد: این توصیه در حالی که جهان درگیر یکی از بدترین بیماری های همه گیر خود است، زنگ خطر چگونگی تأمین آب سالم را برای جامعه بشری به صدا درآورده است، بازگرداندن توجه انسان ها به یکی از بزرگترین خطرات زیست محیطی یعنی فقدان منابع آب سالم بسیار دشوار است، تهدید ویروس کرونا از یک سو و بحران جهانی آب از سوی دیگر باعث نگرانی کارشناسان مضاعف این حوزه شده است.
ویروس کرونا چگونه می تواند به بحران جهانی آب منجر شود؟
محمدی فاضل گفت: فرض کنید یک شیر آب معمولی در طول ۲۰ ثانیه شست وشوی دست ۱.۵ تا ۲ لیتر آب مصرف کند، در این شرایط بحرانی و توصیه پزشکان برای شست وشوی مداوم دست ها، با فرض ۱۰ بار تکرار می توان نتیجه گرفت روزانه حدود ۱۵ تا ۲۰ لیتر آب سرانه مصرف آب فقط برای شست وشوی دست ها خواهد شد، با این محاسبه یک خانواده پنج نفری روزانه حداقل ۱۰۰ لیتر آب اضافه مصرف دارد.
وی افزود: کمبود آب نیز همانند ویروس کرونا یک مشکل جهانی است که نیاز به اقدام جمعی دارد، فرصت دیگری برای رسیدگی به بحران آب در جهان وجود ندارد اکنون که به طور مداوم به مردم یادآوری می شود از آب برای مقابله با گسترش ویروس استفاده کنند می بایست توصیه های نحوه شست وشوی دست ها با حداقل آب مورد نیاز را هم به مردم گوشزد کرد تا بحران دیگری ایجاد نشود.
رییس انستیتوی محیط‌زیست سازمان همکاری اقتصادی اظهار داشت: تاکنون بحران ویروس کرونا به ما آموخته که اقدامات جمعی، راه حلی مناسب برای برطرف کردن یک مشکل مشترک است، به اشتراک گذاشتن دانش در جامعه به شیوه ای فراگیرتر، به دیگران کمک می کند تا راه حل های خلاقانه ای را برای حفاظت از منابع آب، کاهش تولید فاضلاب و توسعه پروژه های بهداشتی ابداع کنند و در نهایت رهایی از این بیماری همه گیر شود. برچسب ها: کرونا ، مصرف آب
منبع: خرداد
کلیدواژه: کرونا مصرف آب شست وشوی دست ویروس کرونا سوی دیگر محیط زیست منابع آبی منابع آب مصرف آب دست ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.khordad.news دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خرداد» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۷۷۳۲۹۹۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
داستان سرماخوردگی در انسان‌ها از چه زمانی آغاز شد؟
غزال زیاری- اکثر مردم حداقل سالی یک‌بار سرما می‌خورند و درنتیجه سرماخوردگی یکی از رایج‌ترین تجربیات انسانی به شمار می‌رود؛ اما حالا این سؤال مطرح است که در تاریخ هوموسپینس (انسان خردمند)، اولین بار انسان‌ها از چه زمانی دچار سرماخوردگی شده‌اند؟
پاسخ دادن به این سؤال کار سختی است؛ چراکه ویروس‌های متعدد و زیادی باعث ایجاد سرماخوردگی می‌شوند و از سوی دیگر، تعداد کمی از این ویروس‌ها در بقایای انسانی باقی می‌مانند؛ اما قدیمی‌ترین شواهد باستان‌شناسی انسان‌ها، حکایت از آن دارد که برخی از اولین انسان‌های هومو سپینس متعلق به حداقل سیصد هزار سال پیش با سرماخوردگی دست‌وپنجه نرم می‌کردند.
"سرماخوردگی" اصطلاحی کلی برای گروهی از عفونت‌های تنفسی است که معمولاً در افرادی با سیستم ایمنی سالم، به‌صورت خفیف بروز می‌کند. راینوویروس‌ها، کرونا ویروس‌ها و ویروس سنسیشیال تنفسی (RSV) اغلب باعث ایجاد سرماخوردگی می‌شوند و قبل از اینکه این پاتوژن‌ها بین انسان‌ها گسترش پیدا کند، احتمالاً انسان آنها را از مهره‌داران دیگر دریافت کرده است.
جوئل ورتهایم، ویروس‌شناس فرگشتی دانشگاه کالیفرنیا دراین‌باره توضیح می‌دهد: «زندگی در مجاورت حیوانات راه ساده‌ای است که انسان را در معرض مکرر ویروس‌های جدید قرار دهد و همین می‌تواند منجر به تبدیل‌شدن این ویروس به یک ویروس بومی انسانی شود.»
انتقال ویروس‌ها از حیوان به انسان؟معمولاً در صورت انتقال ویروس حیوانی به بدن انسان، این ویروس نمی‌تواند باعث ایجاد عفونت شود؛ چون با بدن میزبان جدیدش سازگار نیست. بااین‌حال، گاهی یک ویروس مجموعه‌ای از ژن‌های مناسب را برای جهش موفق و حتی انتشار در بین انسان‌ها در اختیار دارد؛ مثلاً ویروس‌های کووید-۱۹ و آنفولانزای خوکی به همین شکل پدید آمده‌اند.
دانشمندان فرضیه‌های متعددی درباره زمانی که ویروس‌های سرماخوردگی برای اولین بار شکوفا شدند، مطرح کرده‌اند و جالب اینجاست که شروع آنها در نقاط بسیار متفاوتی از جدول زمانی انسان قرار می‌گیرد. تعدادی از محققان بر این باورند که انتقال ویروس‌ها از حیوانات به انسان، در طلوع تمدن بشری (بین ۵ هزار تا شش هزار سال قبل) صورت گرفته؛ زمانی که انسان‌ها زندگی در محله‌های نزدیک به هم را آغاز کردند؛ بدین ترتیب پاتوژن‌ها راحت‌تر می‌توانستند پخش شوند و در آن زمان، انسان‌ها شروع به پرورش حیواناتی مملو از ویروس نمودند.
البته که همه دانشمندان موافق این فرضیه نیستند.
فرانسوا بالوکس، زیست‌شناس محاسباتی دانشگاه کالج لندن بر این باور است که جمعیت‌های شکارچی-گردآورنده که به کشاورزی نمی‌پرداختند، از طریق شکار در معرض ویروس‌های حیوانی قرار می‌گرفتند. شکارچیان از قبل از انسان‌های خردمند هم وجود داشته‌اند (مثلاً در گونه‌های انسان‌تبار منقرض‌شده‌ای مثل انسان‌های راست‌قامت (Homo erectus) که اولین بار ۲ میلیون سال پیش ظهور کردند). بالوکس معتقد است که ویروس‌های سرماخوردگی مختلف در طول فرگشت انسان در زمان‌های مختلف در رفت‌وآمد بوده‌اند.
او دراین‌باره می‌گوید: «فکر می‌کنم احتمالاً یکی از رویدادهایی که منتهی به افزایش قابل‌توجه جذب عوامل بیماری‌زا در انسان شده، گسترش انسان‌ها به خارج از آفریقاست که طی آن، افراد ویروس‌های سرماخوردگی جدیدی را دریافت کردند.» قدمت اولین انسان‌های خردمند در خارج از آفریقا به حدود دویست و ده هزار سال قبل بازمی‌گردد.
ورتهایم دراین‌باره می‌گوید: «رد پای بیماری ناشی از سرماخوردگی، به‌خوبی باقی نمی‌ماند.» این ویروس‌ها معمولاً علائم عفونت را در بافت‌های نرمی مثل ریه‌ها باقی می‌گذارند که پس از مرگ از بین می‌روند و اثری از آنها در استخوان‌ها و دندان‌های مقاوم باقی نمی‌ماند.
ژنوم‌های ویروسی در بقایای انسان‌های باستانی یافت شده که البته تنها مربوط به ویروس‌های مبتنی بر DNA است و نه ویروس‌های حاوی RNA که این پسرعموی ژنتیکی DNA، در بین ویروس‌های سرماخوردگی بسیار رایج‌تر است.
لوسی فان دورپ، متخصص ژنتیک دانشگاه کالج لندن در این رابطه توضیح می‌دهد: «RNA سریعتر از DNA تجزیه می‌شود، درنتیجه بازیابی آن به‌مراتب سخت‌تر است. به همین خاطر است که تا به امروز، هیچ ویروس RNA از مواد باستانی کشف نشده است.»
بالوکس و فان دورپ با انجام حفاری‌هایی در سیبری، به جست‌وجوی ویروس‌های باستانی در دندان‌های انسان پرداختند. در مقاله منتشره در bioRxiv آنها از دو ژنوم باستانی برای یک ویروس DNA به نام آدنوویروس C انسانی نام بردند که می‌تواند باعث ایجاد علائم سرماخوردگی شود.
طبق تخمین محققان، آخرین جد مشترک این ویروس‌ها تقریباً به هفت‌صد هزار سال قبل برمی‌گردد ( یعنی مدت‌ها قبل از ظهور انسان‌های خردمند یا هومو سپینس‌ها). این احتمال وجود دارد که این ویروس‌ها از بدن شامپانزه‌ها یا گوریل‌ها به انسان‌ها منتقل شده باشند، اما اینکه دقیقاً چه زمانی اتفاق رخ‌داده، در حد حدس و گمان باقی مانده است.
یافت بقایای کروناویروس قرن شانزدهمیباوجود آنکه دانشمندان هنوز ویروس‌های RNA از دوران باستان پیدا نکرده‌اند، اما موفق به یافتن یک ویروس کرونای قرن شانزدهمی در پالپ دندان اسکلت‌های انسان در فرانسه شده‌اند. RNA یافت‌شده با کروناویروس‌های شناخته‌شده امروزی متفاوت است و این حکایت از آن دارد که این پاتوژن‌های تاریخی ممکن است یا از بین رفته باشند یا فراتر از تشخیص، فرگشت یافته باشند.
در هر حال این احتمال وجود دارد که این ویروس کرونا به گردش خود در بدن انسان ادامه داده باشد؛ اما در دوران مدرن، توالی‌یابی نشده است. فان دورپ در این رابطه توضیح می‌دهد: «بسیاری از ویروس‌های عامل سرماخوردگی، در شرایط امروزی توالی ضعیفی دارند که از جمله آنها می‌توان از ویروس‌های کرونای سرماخوردگی که به‌طور منظم در گردشند، نام برد.»
بالوکس و همکارانش حالا و با در اختیار داشتن بقایایی کمیاب از ویروس‌های باستانی، بر پاتوژن‌های گذشته نزدیک تمرکز کرده‌اند و در حال مطالعه روی بقایای انسانی هستند که در دو قرن گذشته جمع‌آوری و در مراکز پزشکی ذخیره‌شده‌اند.
بالوکس گفت: «احتمالاً در آینده تصویر جمعی مناسبی از ویروس‌هایی که در طول ۲۰۰ سال گذشته با ما بودند، خواهیم داشت. این می‌تواند ردیابی تاریخچه این ویروس‌ها درگذشته‌های دور را برای دانشمندان آسان‌تر کند.»
منبع: livescience
۵۴۳۲۱
برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید. کد خبر 1902910
حقوق کدام یک از ایثارگران در سال ۱۴۰۳ افزایش داشت؟