شیوه دفاع از پایان‌نامه در دانشگاه فردوسی مشهد مشخص شد
تاریخ انتشار: ۷ اردیبهشت ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۷۷۳۴۸۹۵
به گزارش روز یکشنبه دانشگاه فردوسی مشهد، در این دستورالعمل آمده است: با توجه به قوانین و مقررات ابلاغ شده از سوی وزارت علوم، تحقیقات و فناوری در خصوص برگزاری جلسه‌ها به صورت مجازی از طریق نرم افزار وبینار یا نرم افزارهای مشابه و همچنین در شرایط خاص که برخی اعضای هیأت داوران یا دانشجویان امکان شرکت در جلسه مجازی را نداشته باشند، دفاع از رساله به صورت نیمه حضوری انجام می‌شود.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
براساس این دستورالعمل، با توجه به مکانیزه شدن بیشتر فعالیت‌های پژوهشی که بدون حضور فیزیکی دانشجویان، اعضای هیأت علمی و کارکنان انجام می‌شود، همه کارکنان حوزه پژوهشی در دانشکده‌ها و سازمان مرکزی بوسیله امکانات مختلف ارتباطی همچون سامانه ساعد، اتوماسیون اداری، ایمیل و تلفن‌های داخلی در ساعات اداری در دسترس و پاسخگو خواهند بود.
همچنین تمام جلسه ها از جمله جلسه سمینار دانشجویان کارشناسی ارشد و دکتری، تصویب پیشنهاد رساله یا پایان‌نامه، پیش دفاع رساله، دفاع نهایی رساله یا پایان‌نامه می‌تواند حداکثر تا پایان شهریور ماه سال جاری با رعایت تمام نکات لازم در زمان شیوع بیماری، به صورت مجازی یا با اختصاص اتاقی مشخص در هر دانشکده با امکانات مناسب برای برگزاری جلسه به صورت نیمه حضوری برگزار شود.
در این دستورالعمل خواسته شده است، کاربرگ تکمیل شده درخواست برگزاری جلسه دفاع، توسط دانشجو از طریق ایمیل به استاد راهنما ارسال گردد و سپس استاد راهنما، در صورت تایید، از طریق اتوماسیون اداری، درخواست برگزاری جلسه مجازی یا نیمه حضوری را به مدیر گروه رشته مربوطه برای انجام مراحل اداری بعدی ارسال کند. تمامی مدارک مورد نیاز همچون کاربرگ تقاضای دفاع، فایل پی.دی.اف رساله، فایل پی.دی.اف مقالات مستخرج از رساله یا پایان نامه باید به این نامه‌ها پیوست گردد.
همچنین تمامی مدارک مورد نیاز جلسه دستکم سه روز قبل از تاریخ برگزاری دفاع باید در اختیار مدیرگروه و نماینده تحصیلات تکمیلی دانشکده قرار گیرد تا مدارک و فایل نهایی به تمام اعضای هیات داوران ارسال شود.
در این شیوه نامه همچنین خواسته شده جلسه دفاع مجازی از طریق وبینار ضبط گردد و پس از ارائه دفاع و پرسش و پاسخ، دانشجو از جلسه خارج و با حفظ محرمانگی و طبق مقررات، نماینده تحصیلات تکمیلی نمره نهایی را با استعلام نمره همه داوران تعیین و نتیجه را به دانشجو اعلام کند.
اعضای هیأت داوران که به صورت مجازی در جلسه شرکت می‌کنند، باید کاربرگ نمره دهی رساله یا پایان‌نامه را در پایان جلسه دفاع، امضا و از طریق ایمیل خود برای نماینده تحصیلات تکمیلی ارسال کنند و به نماینده تحصیلات تکمیلی اجازه دهند که صورتجلسه دفاعیه را از طرف ایشان امضا نماید.
در این شیوه نامه نماینده تحصیلات تکمیلی، مدیر جلسه و مسوول حفظ آرامش و رعایت مقررات دانشگاهی است و در موارد اختلاف، تصمیم نهایی با رعایت همه جوانب، به عهده نماینده تحصیلات تکمیلی است.
دانشگاه فردوسی مشهد به عنوان سومین مرکز آموزش عالی دیرقدمت ایران پس از دانشگاههای تهران و تبریز در گستره ۳۰۰ هکتاری با برخورداری از ۱۳ خوابگاه دانشجویی، امکانات رفاهی و خدماتی ۲۵ هزار دانشجو در مقاطع کارشناسی و تحصیلات تکمیلی در ۱۳ دانشکده و هفت پژوهشکده دارد.
همچنین ۸۱۰ عضو هیأت علمی در قالب ۶۰ گروه آموزشی این دانشگاه مشغول تدریس هستند.
دانشگاه فردوسی مشهد رتبه ۴۷۰ را در بین ۵۰۰ دانشگاه برتر دنیا در چارچوب "نظام رتبه‌بندی لایدن ۲۰۱۹" کسب کرده است.
منبع: جماران
کلیدواژه: بودجه 99 ویروس کرونا تحصیلات تکمیلی تلفن علوم تحقیقات و فناوری قوانین و مقررات مشهد بودجه 99 ویروس کرونا امام خمینی س سید مصطفی خمینی سید احمد خمینی سید حسن خمینی انقلاب اسلامی نماینده تحصیلات تکمیلی دانشگاه فردوسی مشهد برگزاری جلسه جلسه دفاع
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.jamaran.news دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «جماران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۷۷۳۴۸۹۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
مشاوران شما بیت‌هایی بهتر از شاهنامه را می‌توانستند پیدا کنند
روزنامه هم میهن در مطلبی با عنوان «نگر تا نباشی به جز دادگر» نوشت؛ در شاهنامه زنان برجسته‌ای نقش‌آفرینی کرده‌اند که الگوی زن مطلوب امام جمعه مشهد نمی‌توانند باشند. برخی از زنان برجسته‌ی شاهنامه مثل منیژه در طلب معشوق در انتظار خواستاری و خواستگاری او نمانده‌اند.
چند سال پیش که شهرداری مشهد ذوقی به خرج داده بود و تصویرهایی از شاهنامه در و دیوار شهر را آراسته بودند، دستور به زدودن این تصویرها داده شد، گویی که بین این تصویرها و آن‌چه مشهد به آن شهره است، تقابلی وجود دارد. چندین دهه به دلیل همین تصور، توسعه و رسیدگی به آرامگاه فردوسی که یکی از بزرگ‌ترین شاعران و حکیمان ایران است، متوقف بود تا اینکه از مقامات بالاتر حکم به آبادانی آرامگاه فردوسی داده شد.
مقامات استانی و از جمله امام جمعه شال و کلاه کردند و به آرامگاه فردوسی رفتند. اگر اسم این مقامات و فردوسی را کنار هم در موتورهای جست‌وجوگر بنویسید و نتایج را هر چه بالا و پایین کنید، همان چند عکس را خواهید دید. با چنین پیشینه‌ای است که سخنان آیت‌الله علم‌الهدی و استنادش به شاهنامه برای دفاع از اجبار در پوشش با واکنش‌های بسیاری روبه‌رو شده است.
علم‌الهدی گفته است: مسئله حجاب نیز یکی از همین هویت‌های دینی و ملی است. اصلاً حجاب متعلق به فرهنگ ایران است. حتی آن زمان که هنوز اسلام وارد ایران نشده بود، حجاب فرهنگ ایرانیان بود؛ به‌خصوص در تاریخ ایران باستان و انعکاس این فرهنگ را می‌توان در شاهنامه حکیم ابوالقاسم فردوسی دید. او همچنین به‌عنوان نمونه بیتی از شاهنامه خوانده است که منیژه خطاب به بیژه گفته است: منیژه منم دخت افراسیاب/برهنه ندیده تنم آفتاب
این سخن که زنان ایرانی براساس آن‌چه به ما رسیده، پوششی برای موی سر داشته‌اند یا چیزی شبیه چادر حتی، نادرست نیست. حتی این سخن که در شاهنامه‌ی فردوسی پاکدامنی و شرم از ویژگی‌های مثبت زنان و البته مردان شمرده می‌شود، هم بی‌راه نیست، هرچند تعریف پاکدامنی در نگاه حکیم توس و امام جمعه مشهد متفاوت است، اما بیتی که آقای علم‌الهدی به آن ارجاع داده، ربطی به زنان ایران ندارد. افراسیاب شاه توران است و منیژه دختری تورانی است نه ایرانی.
این به خودی خود ایرادی در استدلال امام جمعه به حساب نمی‌آید و می‌تواند بگوید که حکیم خصلت نیکو را حتی در دشمن ستوده است. ماجرا از اینجا جالب می‌شود که بدانیم این بیت را منیژه کی خوانده است و اصلاً ارتباطی به پوشش سر دارد یا نه؟
منیژه دل‌بسته‌ی بیژن شاهزاده‌ی ایرانی می‌شود و -به زبان امروزی- او را چیزخور کرده بی‌هوش به شبستان خود می‌آورد و همه‌ی این اتفاقات بدون اجازه‌ی والدین و بدون پیمان زناشویی -که از قضا در ایران باستان هم مرسوم بوده- رخ می‌دهد. بیژن در قصر او به هوش می‌آید و باقی قضایا و منیژه در چنین لحظات احساسی درباره‌ی اهمیت چیزی که به بیژن عرضه می‌کند این بیت را به زبان می‌آورد که تا به حال چنین بوده، اما بعدش را می‌توان در شاهنامه خواند.
البته اگر مشاوران امام جمعه با شاهنامه به از این بودند که هستند، بیت‌هایی می‌توانستند پیدا کنند که به کارشان بیاید، مثلاً آنجا که شیرین می‌گوید:
به سه چیز باشد زنان را بهی/ که باشند زیبای گاه مهی/ یکی آنک با شرم و با خواسته است/ که جفتش بدو خانه آراسته است/ دگر آن که فرخ پسر زاید او/ ز شوی خجسته بیافزاید او/ سه دیگر که بالا و رویش بود/ به پوشیدگی نیز مویش بود
این ابیات به روشنی از پوشیدگی موها می‌گوید، درحالی‌که در بیت استنادی امام‌جمعه‌ی مشهد، تفاوت برهنگی و نداشتن پوشش سرنادیده گرفته است. این مغالطه در سخنان بسیاری دیگر از مقامات هم دیده می‌شود.
نداشتن پوشش سر با برهنگی هم‌معنا نیست. با این حال هم‌چنان که در بیت انتخابی امام جمعه مشهد و این ابیات می‌بینیم هیچ‌کدام توصیه‌ی فردوسی نیست و سخنان شخصیت‌های شاهنامه است. شاهنامه مثل هر متن کهن ادبی در کنار ارزش‌های ادبی و زیباشناختی و روایی خود، مجموعه‌ای از ارزش‌های اخلاقی و اجتماعی زمانه‌ی خود را منتقل می‌کند که به دنیایی دیگر تعلق دارند، چنان‌که در همین بیت‌های بالا پسرزا بودن جزو ارزش‌هایی شمرده شده است.
در شاهنامه زنان برجسته‌ای نقش‌آفرینی کرده‌اند که الگوی زن مطلوب امام جمعه مشهد نمی‌توانند باشند. برخی از زنان برجسته‌ی شاهنامه مثل منیژه در طلب معشوق در انتظار خواستاری و خواستگاری او نمانده‌اند و از جمله‌ی آنان تهمینه است مادر سهراب که در شاهنامه زنی ستوده است و تنها یک شب هم‌خواب رستم بوده است. رودابه مادر رستم نیز در راه دادن زال به قصرش از موی خویش کمندی بافته و انداخته و بعد هم که ماجرا در شاهنامه روشن است.
در این میان داستان گردآفرید اگرچه متفاوت است، اما در کنشگری از روابط خصوصی پیش‌تر رفته و اگر روی و موی پوشیده به این خاطر است که شناخته نشود و آنجا که روی و موی گشاده به قصد فریب دشمن است:
رها شد ز بند زره موی اوی/ در افشان چو خورشید شد روی اوی/ بدانست سهراب کو دختر است/ سر و موی او از در و افسر است
درست است که فکر می‌کنم شاهنامه ارزش‌های جهانی دیگر را منتقل می‌کند و چنین استناداتی به آن راه به جایی نمی‌برد، اما به نظرم از قضا در شاهنامه برای صاحبان مقام و قدرت توصیه‌هایی شایسته‌تر می‌توان یافت، مضمون‌هایی که بارها تکرار شده است. یکی از این مضمون‌ها دادگری است. دادگر در شاهنامه هم‌صفت خداوند است که جای نام نشسته است و هم وظیفه‌ی صاحب قدرت. فردوسی می‌گوید، پادشاهی که دادگر باشد، نیازی به فریادرس ندارد: کجا پادشا دادگر بود و بس/ نیازش نیاید به فریادرس
نویسنده: علی‌اصغر سیدآبادی
همسان سازی حقوق بازنشستگان کشوری از خردادماه سال جاری