به نقل از «ایران اکونومیست»

رحیمی: شاید برگشتم؛ اما نه به هر قیمتی

تاریخ انتشار: ۸ اردیبهشت ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۷۷۴۵۲۴۶

ایران اکونومیست- «حسن رحیمی» را به جرات می‌توان یکی از بهترین سبک وزن‌های تاریخ کشتی کشورمان بدانیم. کسی که در ۶ دوره حضور در پیکارهای قهرمانی جهان از سال ۲۰۰۹ تا ۲۰۱۵ موفق به کسب یک طلا، ۲ برنز و یک مدال نقره و سابقه حضور در ۲ دوره بازی‌های المپیک را دارد که در المپیک ۲۰۱۶ ریو موفق به کسب مدال برنز شد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

 

رحیمی که اکنون ۳۱ سال از سنش می‌گذرد همچنین در سال ۲۰۰۷ موفق به کسب مدال طلای جوانان جهان شد و البته به غیر از مدال طلای جوانان جهان در سال ۲۰۰۸ مدال برنز و طلای بزرگسالان آسیا را نیز در کارنامه دارد.

او در ۲ دوره حضور در بازی‌های آسیایی یعنی ۲۰۱۰ گوانگژو چین و اینچئون کره‌جنوبی نتوانست مدال کسب کند. رحیمی آزادکار تهرانی تیم ملی سابقه حضور به همراه تیم ملی ایران در ۸ دوره جام جهانی را دارد که سه عنوان قهرمانی و ۲ نایب قهرمانی را در این پیکارها به همراه تیم ایران در کارنامه دارد.

او بعد از جام جهانی سال ۲۰۱۷ که به میزبانی کرمانشاه برگزار شد و قهرمانی تیم ایران نیز بعد از شکست تیم قدرتمند آمریکا به دنبال داشت، به دلیل مصدومیت نتوانست به کشتی ادامه دهد، هر چند بعد از عمل جراحی زانوی خود امیدوار به حضور در میادین بود و در قالب تیم کشتی بیمه رازی در جام باشگاه‌های کشتی آزاد جهان سال ۲۰۱۸ در بابل نیز حضور یافت اما مصدومیت نگذاشت او بتواند همچون گذشته به دنیای قهرمانی بازگردد تا اینکه او در اواخر سال ۹۷ با انتشار پستی در صفحه شخصی خود برای همیشه از دنیای قهرمانی خداحافظی کرد.

او بعد از خداحافظی و با توجه به مسوولیت اجتماعی که به عنوان یک قهرمان در جامعه دارد، وارد امور خیریه شد و با حضور در مناطق محروم سیستان و بلوچستان و همچنین مناطق سیل‌زده به کمک مردم محروم نیازمند در کنار سایر قهرمانان همچون کمیل قاسمی، رسول خادم، عزت الله اکبری، عباس طحان و اصغر بذری شتافت.

این روزها که به دلیل شیوع ویروس کرونا بسیاری از مردم از جمله افراد و خانواده‌های بدون پس‌انداز و زنان سرپرست خانواده و محروم با مشکلات زیادی دست و پنجه نرم می‌کند، او با حضور در نقاط مختلف کشور و با ارایه کمک به یاری مردم سرزمینش رفته است.

اما نکته‌ای که این روزها سبب شده نام «حسن رحیمی» یک بار دیگر بر سر زبان بیافتد، تعویق بازی‌های المپیک توکیو و برگزاری آن در سال ۲۰۲۱ است، بله صحبت از بازگشت او به میادین قهرمانی است. حال این موضوع چقدر واقعیت دارد، رحیمی در گفت وگویی پاسخگوی سووالات خبرنگار ایرنا بود.

آقا رحیمی در خصوص تصمیمت برای بازگشت بگو.

توضیح خاصی ندارم چرا که هنوز تصمیم خاصی نگرفته‌ام.

مگر تمرینات سنگین کشتی را انجام می‌دهی؟

تمریناتم در حد اینکه سلامتی بدنم را حفظ کنم، است. ولی فعلا تصمیم خاصی و جدی برای بازگشت نگرفته‌ام. البته در مورد آن فکر می‌کنم، اما به گونه‌ای نیست که بخواهم صد درصد به کشتی برگردم. به هر حال تعویق یک ساله بازی‌های المپیک ذهنم را درگیر کرده و در موردش فکر می‌کنم و باید ببینم شرایط بدنیم چگونه است و آیا آسیبدیدگی اجازه حضور دوباره را به من می‌دهد یا خیر.

با توجه به تجربه‌ای که داری به نظر می‌رسد بتوانی موفق باشی.

نمی‌توانم بگویم که اگر به کشتی برگشتم، نمی‌توانم موفق باشم. البته کشتی دوستان، علاقمندان و طرفداران شاید شرایط را نمی‌دانند و دوست دارند که من برگردم. از سوی دیگر نمی‌توانم صرفا برای باخت بیایم و باید برای پیروزی قدم به روی تشک بگذارم، آن هم در مسابقاتی همچون پیکارهای آسیایی، جهانی و المپیک که نمی‌توان بیگدار به آب زد.

باید شرایط را همه جانبه بسنجم و اینکه اوضاع روحی و روانی و زندگی شخصی و از سوی دیگر آسیب‌دیدگی این اجازه را به من می‌دهد که به کشتی برگردم یا خیر. همه این موارد را باید به شرایط نرمال و متوسطی برسانم و بعد از آن باید ببینم می‌توانم کشتی بگیرم یا نه؟ و شاید برخی مشکلات همچون آسیب‌دیدگی و زندگی شخصی، اجازه حضور در میادین قهرمانی را به من ندهد.

نزدیک به ۲، ۵ سال از کشتی دور هستم و اصلا تمرین نداشتم و فقط در حد دوومیدانی و رفتن روی تشک و تمرین با رده‌های نونهالان و نوجوانان بوده و اینکه تمرین مداوم داشته باشم به این صورت نبوده؛ به هر حال بعد از این مدت دوری شرایط به طور کلی تغییر کرده و هر چند تجربه نیز موثر است اما اینکه بعد از این مدت بخواهم برگردم آن هم در میدان بزرگی همچون المپیک، به چه قیمتی؟ و فکر می‌کنم خودخواهی است و خوردن حق چند جوان است.

اگر آسیب دیده نبودی به راحتی می‌توانستی سومین المپیک خود را نیز تجربه کنی.

بله می‌توانستم به المپیک بروم و در رزومه ورزشکاران حضور در بازی‌های المپیک بسیار مهم است. اما اینکه برای ورود به المپیک بخواهم که فدراسیون برای من انتخابی نگذارد موضوع درستی نیست چرا که من همواره برای حضور در مسابقات جهانی، المپیک و آسیا در مسابقات انتخابی شرکت کردم و بدون حضور در انتخابی در هیچ میدانی حاضر نشدم و شاید برخی این تصور برایشان ایجاد شود که می‌خواهم این موضوع را القا کنم که وضعیتم خوب است و به دلیل داشتن تجربه، می‌توان روی من حساب کرد در حالی که چنین نیتی ندارم که به هر قیمتی به بازی‌های المپیک بروم و اینکه یک دور کشتی بگیرم و برگردم و رزومه‌ای برای من باشم؛ من حضور با چنین شرایطی را نمی‌خواهم چرا که همین الان در تیم ملی و در وزن ۶۵ کیلوگرم جوانانی هستند که مسابقات انتخابی را پشت‌سر گذاشته‌اند و به این مرحله رسیده‌اند.

باید به داشتن روحیه پهلوانی در شما تبریک گفت. پس احتمال برگشتت به کشتی زیاد است.

به شخصه اگر قرار باشد چند درصدی به کشتی برگردم باید شرایط زندگی شخصی این اجازه را به من بدهد و باید ببینم که زانو، مچ و کمرم می‌توانند فشار تمرینات سخت را تحمل کنند و آیا شرایط مالی این اجازه را به من می‌دهد که یک سال دیگر همه چیز را کنار بگذارم و به کشتی برگردم و در کنار همه این موارد باید در مسابقات انتخابی نیز شرکت کنم. المپیک عقب افتاده و من هم کشتی را دوست دارم. هر چه دارم از کشتی است و ی جاهایی دوست دارم برگردم و البته دوست ندارم به هر قیمتی هم شده برگردم.

در دنیای کشتی موارد زیادی است که کشتی‌گیران بعد از مدتی که دور بودند بازگشت موفقیت آمیزی داشتند.

این موضوع صد درصد نیست. آمارها گویای همه چیز است. کشتی‌گیران خارجی و ایرانی را که یک سال دور بودند نه مثل که من حدود ۲ تا ۳ سال دور بودم که به کشتی بازگشتند، نتیجه عکس داشت و ۹۵ درصد آنها نتیجه نگرفتند و تنها ۵ درصد موفق بودند. البته تفکرات و هدف خیلی مهم است و من چنین تفکری را دارم و اگر هم یک روزی مربی یا سرمربی شدم هیچکسی را به یکباره نمی‌آورم و اگر کشتی‌گیری باشد که بتوان رویش حساب کرد شاید امتیازی به او بدهم اما همه فیلترها را به رویش باز نخواهم کرد.

در این خصوص با آقا رسول (خادم) هم صحبت کردی؟

اشاره‌ای کردم و گفتم که المپیک یک سال عقب افتاده و به من گفت بهش فکر می‌کنی؟ و در جواب گفتم اگر دروغ نگویم، کمی احساسی شدم و گفت که راجع به آن صحبت می‌کنیم. او مانند پدر است و به طور حتم راه درست را به من پیشنهاد می‌کند. با توجه به همه شرایط بهترین تصمیم را در این خصوص خواهم گرفت که به گونه‌ای نشود که همه چیز خراب شود و اینکه حق یک نفر را ضایع کنیم و بخواهند انتخابی بگذارند و حریف در شرایط نابرابر بخواهد وزن کم کند و استرس مبارزه انتخابی را نیز به هر حال مقابل نام «حسن رحیمی» را هم داشته باشد. از سوی دیگر من تجربه سال‌ها حضور در میادین مختلف را دارم و به راحتی می‌توانم خود را در شرایط مختلف جمع و جور کنم.

به خاطر دارم برای حضور در پیکارهای سال ۲۰۰۹ قهرمانی جهان در هرنینگ دانمارک قرار شد مسابقه انتخابی برگزار شود. ۲۰ روز مانده به مسابقات بین من و دباغ مسابقه انتخابی گذاشتند با اینکه شرایط خیلی خوبی داشتم اما نتوانستم بدنم را جمع و جور کنم و در نهایت با شکست حریف به رقابت‌های جهانی رفتم با این وجود شرایط سختی به من تحمیل شد.

در رابطه با بازگشتت با کادر فنی و «غلامرضا محمدی» سرمربی تیم ملی صحبتی داشتی؟

صحبت خاصی که با آقا غلام نداشتم. آنها هم هیچ اقدام و پیشنهادی نداشتند و البته نه اینکه قصد و غرضی داشته باشند چرا که شرایط من را می‌دانند که گفته‌ام کشتی نمی‌گیرم.

در صورت قطعی شدن بازگشت در وزن ۶۵ کیلوگرم کشتی خواهی گرفت؟

اگر بخواهم برگردم در وزن ۶۵ کیلوگرم کشتی خواهم گرفت و تصمیم به بازگشت در وزن ۵۷ کیلوگرم را ندارم چرا که دیگر توان وزن کم کردن را ندارم و دستگاه گوارشی این اجازه را به من نمی‌دهد. همین الان با مشکلات رفلاکس و اسید معده روبرو هستم و بدون اینکه تمرین کنم و بعد از غذا حتما باید قرص بخورم.

صحبت پایانی ...

در پایان از همه علاقمندان و کشتی‌دوستان که شرایط من را دنبال کردند تشکر می‌کنم و اگر در این چند سال نیامدم به دلیل برخی شرایط بود و اکنون نیز اینگونه نیست که به راحتی تصمیم به بازگشت داشته باشم و حق چند کشتی‌گیر را ضایع کنم که این خودخواهی است و برای بازگشت باید همه شرایط را بسنجم و سپس تصمیم بگیرم.

 

 

 ایرنا

منبع: ایران اکونومیست

کلیدواژه: اجازه را به من بازی های المپیک کشتی برگردم تیم ملی یک سال

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت iraneconomist.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایران اکونومیست» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۷۷۴۵۲۴۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

شاید نمی‌دانستید که علی دایی آنجا حضور داشت!

به گزارش "ورزش سه"، نشریه معتبر فورفورتو در گزارشی مفصل، لحظاتی از تاریخ فوتبال را روایت کرده که شما احتمالا نمی‌دانید پای یک اسطوره بزرگ در آنجا در میان بوده است.

به عنوان مثال، به بازی انگلیس و آرژانتین در جام جهانی 98 اشاره می‌کند و لحظه‌ای که مایکل اوون موفق شد پیر لوئیجی کولینا را متقاعد به اعلام ضربه پنالتی به نفع سه‌شیرها کند. بعد از مخاطبان پرسیده آیا می‌دانستید کسی که روی اوون خطا کرد مائوریتسیو پوچتینو سرمربی حال حاضر چلسی بود؟

یکی دیگر از این موارد قهرمانی کاکا در جام جهانی است! بله این ستاره برزیلی هم فاتح جام جهانی شده هرچند هیچکس آن را به خاطر ندارد چرا که برنده توپ طلا در سال 2002 تنها با 17 سال سن عضو تیم ملی برزیل بود و هرگز در این مسابقات به میدان نرفت.  

یک مورد دیگر! آیا می‌دانستید زمانی که آگوئرو آن گل تاریخی را وارد دروازه کویئنز پارک‌رنجرز کرد و قهرمانی دراماتیک منچسترسیتی رقم خورد، فیل فودن ستاره این روزهای سیتی درست پشت دروازه QPR به عنوان توپ جمع‌کن نشسته بود؟

این گزارش طولانی شامل 32 مورد می‌شود. حضور رونالدوی اورجینال در المپیک، نشستن الکس فرگوسن روی نیمکت اسکاتلند در جام جهانی 1986، حضور مارکو ماترازی در جشن شادی گل جنجالی رابی فاولر که ادای اسنیف کوکایین را درآورد و...

اما نکته جالب اینکه مورد شماره یازده این گزارش به علی دایی اشاره دارد. فورفورتو در این رابطه عکسی منتشر کرده و در مورد عکس نوشته: سوپراستار بین‌المللی فوتبال، علی دایی، در زمین نیوکمپ بین مهمت شول (شماره 7) و الکساندر زیکلر (شماره 21) بایرن نشسته بود آن هم‌ زمانی که بایرن در فینال لیگ قهرمانان اروپا با منچستریونایتد مصاف می‌داد.  

سپس در این بخش که با عنوان «دایی در نیوکمپ در سال 1999» آمده، توضیح داده است: علی دایی مهاجم ایرانی قبل از اینکه کریستیانو رونالدو از او سبقت بگیرد، با ۱۰۸ گل بهترین گلزن بین‌المللی جهان به حساب می‌آمد. اما زمانی که منچستریونایتد در فینال لیگ قهرمانان اروپا در سال 1999 بایرن را شکست داد، دایی روی نیمکت بایرن مونیخ بود.

البته همه مردم ایران می‌دانند که علی دایی در آن بازی تاریخی بخشی از تیم بایرن مونیخ بود که با بدشانسی محض دستش از جام قهرمانی اروپا دور ماند. علی دایی هنوز تنها ایرانی حاضر در فینال لیگ قهرمانان اروپا به حساب می‌آید و بعید است فعلا بازیکنی از ایران به چنین جایگاهی برسد.