از ماسک رنگی تا شیلد محافظ؛ وقتی کرونا با خودش«مُد» می‌آورد

به گزارش مهر، با شیوع کرونا در دنیا و ایران، مهم‌ترین توصیه‌های بهداشتی برای دور ماندن از این ویروس ناشناخته، رعایت بهداشت فردی بوده است. نکته‌ای که همچنان نیز مورد تاکید دست اندرکاران حوزه سلامت است. شستشوی دست‌ها با آب و صابون به مدت بیست ثانیه، استفاده از دستکش و ماسک و در نهایت محلول‌های بهداشتی، توصیه‌هایی هستند که این روزها زیاد می‌شنویم.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

اما در کنار این نکات بهداشتی، شاهد تغییراتی در ظاهر برخی شهروندان هستیم. به طوری که این روزها، شاهد استفاده همزمان از ماسک، دستکش، «شیلد» یا همان محافظ و یا عینک هستیم. وسایلی که شاید استفاده همزمان از آنها چندان هم ضروری و نیاز نباشد، اما چون مد شده است، عده‌ای دوست دارند که استفاده کنند.

راه اصلی انتقال ویروس کرونا در درجه اول از طریق ذرات ریزی است که فرد مبتلا با عطسه سرفه و یا حتی حرف زدن در هوا پخش می‌کند و در مرحله بعد، یا از طریق تنفسِ این قطرات، ویروس به بدن وارد می‌شود یا در اثر دست زدن به سطوح آلوده با این ترشحات، ابتدا به دست و سپس از طریق دست آلوده به دهان بینی یا چشم راه پیدا می‌کند. این طرق انتقال مورد توافق و تأیید تمامی سازمان‌های بهداشتی از جمله مرکز کنترل و پیشگیری بیماری‌ها (CDC) و سازمان جهانی بهداشت (WHO) است.

روزهای اول سراغ هر داروخانه‌ای می‌رفتیم، دریغ از یک عدد ماسک معمولی که به صورت بزنیم. از دستکش هم خبری نبود، چه برسد به اینکه بخواهیم دنبال شیلد و عینک باشیم. وسایلی که این روزها بیشتر خودنمایی می‌کند.

بازار داغ ماسک‌های رنگی

حالا نه تنها بعضی‌ها دنبال ماسک‌های سفید نیستند، که برعکس فقط دنبال نوع رنگی این ماسک‌ها از این داروخانه به آن داروخانه می‌روند و پرس و جو می‌کنند، شاید توانستند ماسک آبی و قرمز و شاید مشکی، گیر بیاورند و بزنند.

این در حالی است که اخیراً تاکید شده که استفاده از ماسک در وسایل حمل و نقل همگانی مثل اتوبوس و مترو، لازم است که استفاده شود. در واقع، هنوز هیچ الزامی به استفاده از ماسک در محیط‌های خلوت شهری و هنگام تردد وجود ندارد. در حالی که برخی از شهروندان، نکات بهداشتی را فاکتور گرفته و دنبال «مُد» هستند.

شیلد و عینک هم از راه رسید

علاوه بر ماسک‌های رنگی، این روزها چهره برخی افراد با استفاده از شیلد یا همان محافظ صورت پوشانده شده است و بعضی‌ها نیز به استفاده از عینک‌های تلقی روی آورده‌اند.

اگر گذرتان به فروشگاه‌های بزرگ افتاده باشد، حتماً با دستفروشانی برخورد کرده‌اید که مشغول فروش شیلد هستند، آن هم به قیمت ۱۰ هزار تومان. تا یک ماه قبل نمی‌توانستیم با ۱۰ هزار تومان، یک عدد ماسک پیدا کنیم، اما حالا به راحتی می‌توان از شیلد برای محافظت از صورت استفاده کرد.

نظر کارشناسان برای استفاده از شیلد و عینک

در مورد رفتارها و روش‌های پیشگیری از ابتلاء به بیماری کرونا، نکته بسیار مهمی که باید به آن توجه کرد این است که بیش از آنکه وسایل حفاظت فردی مثل دستکش یا ماسک یا حتیشیلد کمک کننده باشند، مهم‌ترین فاکتور رعایت نکات بهداشت فردی است. به عنوان مثال فاصله گذاری اجتماعی به همراه رعایت بهداشت تنفسی شامل پوشاندن دهان و بینی در هنگام عطسه و سرفه با دستمال و یا قسمت داخلی آستین و انداختن دستمال آلوده در سطل زباله و متعاقب آن شستن دست‌ها و البته نکته بسیار مهم و غفلت شده یعنی تهویه مؤثر در مکان‌های سرپوشیده می‌تواند پاسخگوی نگرانی‌هایی باشد که ما در مورد انتقال ویروس از راه هوا داریم.

استفاده عمومی از ماسک و به همین ترتیب دستکش همچنان مورد تأیید سازمان جهانی بهداشت نیست. به این دلیل که شواهد متقن و مستدلی وجود ندارد که استفاده عمومی از این تجهیزات می‌تواند در کاهش ابتلاء و سرایت در سطح جامعه مؤثر باشد در حالی که استفاده نادرست از این وسایل حتی می‌تواند خطر ساز شود. استفاده از ماسک و دستکش ممکن است سبب ایجاد یک احساس مصونیت کاذب بشود که در نتیجه فرد رفتارهای بهداشتی را به شکلی که باید انجام ندهد یا فاصله اجتماعی را رعایت نکند. نکته نهایی این است که در موارد بحران همیشه اولویت بندی استفاده از وسایل حفاظت فردی مطرح است و در این مورد با توجه به وسعت همه گیری و کمبود تجهیزات، اولویت با کادر درمانی است که با بیشترین خطر ابتلاء مواجه هستند. با در نظر گرفتن همه این موارد استفاده از ماسک و دستکش به صورت عموم توصیه نشده است و تاکید اصلی همچنان بر رعایت بهداشت فردی و فاصله اجتماعی و پرهیز از خروج از منزل مگر در موارد ضروری است.

ماسک‌های جراحی یا همان طبی بیشتر برای جلوگیری از انتقال ویروس از فرد استفاده کننده به سایر افراد مؤثر بوده و به همین جهت مرکز کنترل و پیشگیری بیماری‌ها (CDC) و سازمان جهانی بهداشت (WHO) استفاده از آن را در موارد خاص توصیه می‌کنند.

در درجه اول برای افراد بیمار توصیه می‌شود که هنگام سرفه یا عطسه یا حرف زدن از پخش شدن قطرات تنفسی در هوا جلوگیری کند. افرادی که با موارد مشکوک و یا تأیید شده کووید۱۹ در تماس نزدیک هستند شامل مراقبین بیمار اعم از کادر درمان یا اعضای خانواده. همچنین در صورت توصیه پزشک معالج به استفاده از ماسک مثلاً در گروه پر خطر که در معرض ابتلاء به فرم شدید بیماری هستند مانند بیماری‌های تنفسی زمینه‌ای، ضعف سیستم ایمنی. و پرسنل مراکز درمانی به جز مواردی که استفاده از ماسک‌های فیلتر دار N۹۵ ضرورت پیدا می‌کند که در تمام این موارد استفاده از ماسک جراحی به منظور کاهش احتمال تنفس قطرات آلوده و همچنین به عنوان محافظ فیزیکی برای جلوگیری از انتقال ویروس از دست آلوده به دهان یا بینی توصیه می‌شود.

مؤثر بودن ماسک منوط به رعایت اصول بهداشتی در زمان گذاشتن و برداشتن ماسک، همچنین تنظیم ماسک برای اطمینان از عدم نفوذ هوا و پرهیز از دست زدن به جدار داخلی و خارجی ماسک است. با این حال استفاده از ماسک (حتی به شکل صحیح و اصولی) به تنهایی جهت جلوگیری از ابتلاء مؤثر نبوده و باید با شستشوی مکرر دست‌ها همراه باشد. به عنوان مثال استفاده صحیح از ماسک فیلتردار مستلزم انجام تست نَشتی یا همان seal test است. به طوری که گفته می‌شود اگر شما در ماسک فیلتردار به راحتی نفس می‌کشید در واقع می‌توانید مطمئن باشید که آن را درست استفاده نکرده‌اید!

منبع: الف

کلیدواژه: استفاده از ماسک انتقال ویروس ماسک ها

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.alef.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «الف» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۷۷۵۴۶۳۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

شارژ رفاه با دورکاری؛ کرونا با زندگی ما چه کرد؟!

شوک کرونا باعث گسترش دورکاری در اکثر کشور‌ها شد. حال پس از گذر از این همه‌گیری، اندکی از حجم دورکاری‌ها کم شده است؛ اما مزیت‌های آن باعث شده است که تعادل جدیدی میان کار و زندگی ایجاد شود. مطالعات جدید نیز نشان می‌دهد، می‌توان تعطیلات یا دورکاری نیروی کار را به نحوی تنظیم کرد که نه تنها اثر منفی در عملکرد اقتصادی نداشته باشد، بلکه باعث بهبود رفاه خانوار‌ها شود.

به گزارش دنیای اقتصاد؛ یک مطالعه جدید از صندوق بین‌المللی پول، اثرات کاهش زمان رفت و آمد بر افزایش رفاه را تایید کرده است. همچنین یک گزارش در اکونومیست نیز شکل جدید دورکاری در اقتصاد آمریکا را مورد بررسی قرار داده که باعث بهبود وضعیت زندگی افراد شده است.

در هفته‌های اخیر، بحث تعطیلات دو روزه در ایران مطرح شده است که بسیاری از کارشناسان بر مزایای اجرایی شدن آن تاکید می‌کنند؛ بنابراین می‌توان همسو با عصر جدید پساکرونا، در اقتصاد ایران نیز تعادل جدیدی میان کار و زندگی تعریف کرد.

یک پژوهش انجام‌شده توسط صندوق بین‌المللی پول نشان داده است که کاهش ساعات رفت‌وآمد برای کار یکی از والدین می‌تواند اثری مثبت معادل ۱.۵ تا ۴.۵ درصد میزان مصارف خانوار برای آن خانواده داشته باشد. این پژوهش در زمانی که مباحثه در رابطه با ویکند دو روزه در کشور بالا گرفته است، می‌تواند دلالت‌های مثبتی را در حمایت از این طرح داشته باشد. پژوهش صندوق بین‌المللی پول اثر مثبت رفاهی انواع دورکاری را که می‌تواند رفت‌وآمد افراد را کاهش دهد، ارزیابی کرده است.

اثر کرونا بر کاهش زمان رفت‌وآمد‌ها

همه‌گیری کووید-۱۹ به روش‌های بی‌سابقه‌ای دنیای کار را تغییر داده است؛ به‌طوری که کار از راه دور یا دورکاری به‌عنوان یک نوع مهم کار در بازار‌های کاری دنیا مورد توجه قرار گرفته است. با گسترش دورکاری، شیوه کار، مکان انجام کار و ساختار آن تغییر داده شده و هنجار‌های سنتی در مورد زمان کار، رفت‌وآمد و تعادل بین کار و زندگی به چالش کشیده شده است.

توانایی دورکاری به‌طور قابل توجهی زمان رفت‌وآمد را کاهش می‌دهد یا حتی به‌طور کامل آن را حذف می‌کند، یک جزء تقریبا بزرگ از روز کاری که می‌تواند به فعالیت‌های دیگر اختصاص یابد. این تغییر در الگو‌های کار و رفت‌وآمد به تنهایی بر کارگران تاثیر نمی‌گذارد؛ اما می‌تواند تصمیمات کل خانواده را تغییر دهد.

دورکاری یکی از والدین می‌تواند به‌طور قابل توجهی بر تخصیص زمان دیگری تاثیر بگذارد؛ میزان اثرگذاری این زمان ذخیره‌شده بستگی به این دارد که زمان پس‌انداز شده، چگونه صرف می‌شود. با وجود مطالعات بسیاری که در مورد تغییرات در الگو‌های کاری و تخصیص زمان به دلیل همه‌گیری انجام شده است، پویایی‌های مرتبط بین همسران و پیامد‌های رفاهی گسترده‌تر این پویایی‌ها نسبتا ناشناخته باقی مانده است.

هدف پژوهش انجام‌شده توسط صندوق بین‌المللی پول این بوده است که با تحلیل چگونگی تغییر تخصیص زمان در دوران پس از همه‌گیری، با در نظر گرفتن تغییرات بر اساس جنسیت و شغل افراد، به این حوزه مطالعاتی توسعه‌نیافته کمک کند.

در این پژوهش از داده‌های نظرسنجی استفاده از زمان آمریکا (ATUS) استفاده شده است، یک نظرسنجی جامع که توسط اداره آمار کار ایالات‌متحده انجام شده است و نحوه تخصیص زمان افراد در ایالات‌متحده را در فعالیت‌های مختلف ارزیابی می‌کند. داده‌های ATUS نشان می‌دهد قبل از همه‌گیری تفاوت‌های قابل‌توجهی در تخصیص زمان بین مردان و زنان وجود دارد.

به‌طور کلی مردان ساعت‌های بیشتری کار می‌کنند و بیشتر از زنان در رفت‌وآمد هستند. پس از همه‌گیری، کاهش قابل توجهی در زمان رفت‌وآمد کارگران در مشاغل دورکار شناسایی شده است که به ۱.۷ ساعت در هفته برای مردان و ۱.۲ ساعت در هفته برای زنان می‌رسد. علاوه بر این، بررسی‌های این پژوهش حاکی از کاهش بیش از یک‌ساعت در هفته در ساعات کاری مردان است، با این حال تغییر قابل توجهی در ساعات کاری زنان مشاهده نمی‌شود.

نتایج پژوهش چه می‌گوید؟

بررسی‌ها نشان می‌دهد دستاورد‌های رفاهی قابل توجهی با کاهش زمان رفت‌وآمد به‌دست می‌آید و این دستاورد‌ها برای خانواده‌هایی که کاهش بیشتری را تجربه می‌کنند، بیشتر است. هنگامی که حداقل یکی از همسران در یک شغل از راه دور کار می‌کند، سود کل رفاه از ۱.۵ تا ۴.۵ درصد در معادل مصرف متغیر است.

این سود مخصوصا برای زوج‌هایی که هر دو طرف در مشاغل دورکار، کار می‌کنند مشهود است؛ زیرا زن و شوهر هر دو از این تغییر سود می‌برند. دومین سود بزرگ را زوج‌هایی در یافت می‌کنند که شوهر در شغلی از راه دور کار می‌کند و کمترین سود زمانی مشاهده می‌شود که زن در یک شغل دورکار مشغول شده است.

دلالت‌های این پژوهش برای ایران چه می‌تواند باشد؟

دورکاری به‌عنوان یک گزینه کاری در بسیاری از محیط‌های کاری ایران نیز در دوران همه‌گیری به‌صورت گسترده اجرایی شد. کسب‌وکار‌های فراوانی به صورت دورکار به پیشبرد اهداف خود پرداختند؛ با این حال، با پایان همه‌گیری و بازگشایی پس از آن، اغلب کسب‌وکار‌ها به شیوه حضوری کار کردن بازگشتند.

بررسی‌های این پژوهش نشان می‌دهد دورکاری در بسیاری از کسب‌و‌کار‌ها می‌تواند مازاد رفاهی را برای کارکنان شرکت‌ها ایجاد کند که بدون هزینه مشخص مالی برای کارفرماست. البته این مساله در این پژوهش مورد بررسی قرار نگرفته که دورکاری چه اثری بر بهره‌وری کسب‌وکار‌ها می‌گذارد، با این حال اثر رفاهی این شیوه کار و جذابیت آن برای نیروی کار اثبات شده است.

به‌خصوص در شرایطی که رفت‌وآمد در شهر‌های بزرگ هزینه‌های زیادی را چه به لحاظ زمانی و چه به لحاظ مالی بر افراد تحمیل می‌کند.

دلالت مهم دیگر این پژوهش را می‌توان اهمیت کاهش رفت‌وآمد‌ها و فراغت کارکنان از کار، با کاهش ساعت کاری دانست. مدت‌هاست در کشور ما، صحبت‌ها در رابطه با ویکند یا آخر هفته دوروزه بالا گرفته است. به نظر می‌رسد دو روزه شدن تعطیلات آخر هفته، حتی اگر منجر به کاهش ساعات کاری نیروی کار نیز شود، اثر رفاهی مثبتی را برای جامعه خواهد داشت.

پژوهش‌هایی که در رابطه با اثر ویکند دوروزه بر میزان بهره‌وری کسب‌وکار‌ها انجام شده است، تاکید دارند که این شیوه از توزیع روز‌های تعطیل اثر منفی بر بهره‌وری کسب‌وکار‌ها ندارد و چه بسا با تقویت وضعیت روحی نیروی کار، منجر به رشد بهره‌وری کسب‌وکار‌ها نیز بشود.