به نقل از «خبرگزاری دانشجو»

حکم تخلیه خانه «احمدعزیزی» صادر شد

تاریخ انتشار: ۹ اردیبهشت ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۷۷۶۵۴۴۲

بنیاد مستضعفان انقلاب اسلامی حکم تخلیه منزل زنده‌یاد احمد عزیزی از شاعران انقلابی را از دادگاه گرفت تا خانواده او طی مهلت ۳۰ روزه خانه را تخلیه کنند.

به گزارش گروه فرهنگی خبرگزاری دانشجو، حکم تخلیه منزل ورثه زنده‌یاد احمد عزیزی از شاعران انقلابی از سوی بنیاد مستضعفان و جانبازان انقلاب اسلامی به خانواده این شاعر ابلاغ شد و قرار است طی مهلت ۳۰ روزه خانواده این شاعر خانه را تخلیه کنند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

در حکم شعبه ۲ اجرای احکام کیفری دادسرای عمومی و انقلاب ناحیه ۲۴ تهران آمده است:

مستند به ماده ۱۳ قانون اجرای احکام مدتی و به موجب این حکم و با تفویض اختیار دادور به شما ماموریت داده می‌شود تا شخصا یا با تفویض امر به نیروی ابواب جمعی آن کلانتری به آدرس تهران، فرمانیه، خیابان دیباجی شمالی، مجتمع مسکونی یاس، محل تحت تصرف ورثه مرحوم احمد عزیزی مراجعه و در ابتدا ضمن اعطاء مهلت ۳۰ روزه به متصرف فوق‌الذکر مبنی بر اینکه راسا نسبت به تخلیه و تحویل ملک موصوف اقدام نماید.

در ادامه این ابلاغیه تاکید می‌شود: بدیهی است چنانچه در پایان مهلت اعطایی اقدام موثری از سوی متصرف یا متصرفین صورت نگرفته باشد در معیت نماینده اعزامی از بنیاد مستضعفان انقلاب اسلامی و با اذن ورود به ملک مذکور اقدام شود.

نامه مذکور ۳۰ بهمن ماه به خانواده احمد عزیزی ابلاغ شده و احتمالا مهلت ۳۰ روزه قید شده در آن به واسطه شیوع ویروس کرونا کمی به تاخیر افتاده و طی روز‌های اخیر این حکم اجرایی می‌شود.

پیش از این نیز یک حکم تخلیه دیگر در سال ۹۷ برای ابوالفضل عزیزی فرزند زنده یاد احمد عزیزی از شاعران انقلاب اسلامی ارسال شده بود.

پیش از این گفته می‌شد که این خانه به صورت اهدایی در اختیار این شاعر قرار گرفته بود، اما مستنداتی در این باره در دست نیست.

سعید بیابانکی از شاعران کشور در این باره طی یک پست در صفحه شخصی خود نوشت:

احمد عزیزی عمر و آبرویش را پای شعر انقلاب گذاشت. ذوق سرشار و سلیم او و تاثیرش بر جریان شعر انقلاب به ویژه در حوزه نو آوری در زبان بر هیچکس پوشیده نیست. مثنوی‌های ارجمند او در کفش‌های مکاشفه و بعد‌ها در کتاب‌های دیگر هنوز که هنوز است دلربا و استوار است.

سال‌ها پیش که این شاعر روستایی از سر پل ذهاب به تهران آمد، یک واحد مسکونی در اختیارش گذاشتند تا برای خانواده‌اش سرپناهی باشد، ولی نگفتند وقتی پس از سال‌ها بیهوشی و بی‌حالی در کما از دنیا می‌روی، این خانه را از تو خواهیم گرفت و خانواده‌ات را آواره خواهیم کرد که اگر به او می‌گفتند زیر بار این منت هرگز نمی‌رفت.

عزیزی اگر در جبهه ضد انقلاب و سلطنت‌طلب قلم می‌زد امروز هم خودش جایگاه والاتری داشت هم خانواده‌اش آواره نمی‌شدند.

همه جای جهان منازل مسکونی شاعران و هنرمندان را به شکل‌های مختلف حفظ می‌کنند و به موزه و خانه فرهنگ تغییر کاربری می‌دهند و به بازماندگان ایشان هم احترام می‌گذارند. از بیگانگان که نه ادعای مسلمانی دارند و نه ادعای انقلابی بودن، می‌توان این رفتار‌ها را آموخت.

گرچه به قول خواجه:
ما آبروی فقر و قناعت نمی‌بریم
با پادشه بگوی که روزی مقدر است...

سال‌ها فعالیت ادبی احمد عزیزی منجر به انتشار شمار زیادی کتاب شعر از وی شد. آثاری با ویژگی‌هایی بعضا منحصر به فرد و حتی متفاوت از یکدیگر.

احمد عزیزی ظهر جمعه ۱۳ اسفندماه ۱۳۹۵ با حالی وخیم تحت عمل جراحی روده قرار گرفت. او به دلیل عدم خون‌رسانی به روده، تحت عمل جراحی «ایسکمی مزانتریک» قرار گرفت و تکه‌ای از روده او بریده شد. این شاعر پس از طی دوران درمان در نهایت احمد عزیزی در تاریخ ۱۶ اسفند سال ۹۵ به دلیل وخامت حال ناشی از کاهش سطح هوشیاری، بیماری قلبی و کلیوی و ریوی دار فانی را وداع گفت.

«کفش‌های مکاشفه»، «شرجی آواز»، «خوابنامه و باغ تناسخ»، «ترجمه زخم»، «باران پروانه»، «رودخانه رؤیا»، «ناودان الماس»، «ترانه‌های ایلیایی»، «ملکوت تکلم»، «سیل گل سرخ» و «روستای فطرت» از آثار این شاعر هستند.

منبع: خبرگزاری دانشجو

کلیدواژه: احمد عزیزی شاعر انقلاب تخلیه خانه بنیاد مستضعفان اجرای احکام انقلاب اسلامی مهلت ۳۰ روزه احمد عزیزی حکم تخلیه

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت snn.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری دانشجو» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۷۷۶۵۴۴۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

علی دایی در خانه خبرنگار ورزشی و مادر ۸۹ساله‌اش!

علی دایی مرد کارهای نادر و عجیب و غریب است. اگر تا امروز تردیدی بود، دیگر به یقین تبدیل شد که او را نمی‌توان پیش‌بینی کرد.

کسی تا حالا سراغ ندارد که یک اسطوره ورزشی آنهم در رشته فوتبال که حالا دلیل محبوبیت‌اش در جامعه ایران فقط گل ها و رشادت‌هایش نیست، اینطور برای تبریک تولد و ملاقات خانواده یک خبرنگار ورزشی، به خانه‌اش رفته باشد و اینگونه از او بابت زحماتش تجلیل و تقدیر کند.

چنین کاری فقط از یک ستاره پیش‌بینی‌ناپذیر بر می‌آید که متوجه همه رویدادها و آدم‌های اطرافش هست و به جزیی‌ترین مسائل دقت می‌کند.

صالح محمدرحیمی خبرنگار و عکاس ورزشی با گرایش حوزه پرسپولیس دو دهه است که کار رسانه‌ای می‌کند و کسی در خانواده بزرگ فوتبال نیست که از علاقه فوق‌العاده او به شهریار فوتبال آگاه نباشد.

او سال‌هاست با علی دایی همراه و همگام است و فراز و نشیب روزگار برای آقای گل پیشین بازی‌های ملی فیفا، باعث کاهش این علاقه و دوستی نشده است. حتما اگر مخاطب تابناک بوده اید، تا حالا چندین گفت‌وگوی اختصاصی و جذاب و پرتیتر صالح محمدرحیمی با دایی را خوانده‌اید.

صالح به نوعی عکاس اختصاصی علی آقا هم هست و خبرنگار معتمد او محسوب می‌شود. تابناک هم طی سالیان اخیر رسانه معتمد علی دایی بوده و او حرف‌های مهمش را در تابناک به گوش مردم رسانده است و در لحظات سخت و حساس دو سه سال اخیر هم این ارتباط محکم و ناگسستنی ماند.

ظهر امروز اهالی شهرک اکباتان در حال زندگی روزمره و معمولی خود بودند که ناگهان مقابل ورودی بلوک خود، با قد افراشته و لب خندان و برخورد صمیمی علی دایی مواجه شدند.

برخی یادشان رفت نوشابه و خریدهای شان را کنار بگذارند و همانطور کنار دایی ایستادند و عکس یادگاری شان را گرفتند. بچه‌ها از مدرسه برمی‌گشتند که دیداری تاریخی برای‌شان رقم خورد. دایی همه سلام‌ها را جواب داد و با حوصله درخواست عکس از همه را در محله یک خبرنگار حرفه ای ورزش قبول کرد.

اما بخش جذاب این ملاقات، داخل منزل صالح رحیمی و در دیدار مادر ۸۹ساله او با علی دایی رقم خورد. انگار مادر و فرزندی پس از سالها همدیگر را می‌بینند. دایی، سر این مادر که مدتها کسالت و ناخوشی سخت را پشت‌سر گذاشت، بوسید و دل یک خانواده را شاد کرد و البته احترام متقابلش را به جامعه خبرنگاران و عکاسان ورزشی که طی دهه‌ها همراه او در پیروزی و شکست بودند، ثابت کرد.

صالح رحیمی فردا در یادداشتی جداگانه حس خود از این دیدار را به رشته تحریر در خواهد آورد.