فرآیند انتخاب رئیس، اولین آزمون انقلابیگری در مجلس
تاریخ انتشار: ۱۱ اردیبهشت ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۷۷۸۰۸۰۵
در آستانه انتخاب ششمین ریئیس مجلس در تاریخ ۴۰ ساله انقلاب اسلامی، گزینههای متعددی بعنوان گزینههای نهایی برای جدال ریاست بر مجلس خود نمایی میکنند، گزینههایی که مطمئنا نام هایی، چون محمد باقر قالیباف، مرتضی آقاتهرانی، علیرضا زاکانی، مصطفی میرسلیم و حتی زاهدی و نیک زاد نیز در آنها به چشم میخورد.
به گزارش گروه دیگر رسانه های خبرگزاری دانشجو، مرحوم «اکبر هاشمی رفسنجانی» اولین رئیس مجلس شورای اسلامی در جمهوری اسلامی ایران است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
«علیاکبر ناطق نوری» فردی بود که به عنوان سومین رئیس مجلس شورای اسلامی عهده دار کرسی ریاست پارلمان شد. ناطق نوری از ۱۲ خرداد ۱۳۷۱ تا ۶ خرداد ۱۳۷۹ ریاست قوه مقننه را در یک بازه زمانی ۸ ساله بر عهده داشت. در مجلس هفتم «غلامعلی حداد عادل» این وظیفه را بر عهده داشت. او از ۱۷ خرداد ۱۳۸۳ تا ۶ خرداد ۱۳۸۷ عهده دار کرسی ریاست مجلس شورای اسلامی بود.
با آغاز مجلس هشتم «علی لاریجانی» به نمایندگی از مردم قم وارد مجلس شورای اسلامی شد تا در رقابت با «غلامعلی حداد عادل» برای تصدی کرسی ریاست پیروز شود و در نهایت برای سالهای متمادی این عنوان را در اختیار بگیرد. لاریجانی که یک چهره اصولگراست، با اینکه مورد تایید برخی اصولگرایان نظیر جبهه پایداری و برخی نواصولگرایان نیست، از ۱۲ خرداد ۱۳۸۷ در مجالس هشتم، نهم و دهم کرسی ریاست قوه مقننه را در اختیار گرفت تا با ۱۲ سال ریاست مجلس رکورددار این عرصه لقب بگیرد و حال همه منتظر انتخاب ششمین رئیس مجلس هستند.
گمانه زنی های متفاوت از گزینه های ریاست بر مجلسدر آستانه انتخاب ششمین ریئیس مجلس در تاریخ 40 ساله انقلاب اسلامی، گزینه های متعددی بعنوان گزینه های نهایی برای جدال ریاست بر مجلس خود نمایی می کنند، گزینه هایی که مطمئنا نام هایی چون محمد باقر قالیباف، مرتضی آقاتهرانی، علیرضا زاکانی ، مصطفی میرسلیم و حتی زاهدی، حاجی بابایی و نیک زاد نیز در آن ها به چشم می خورد و رسانه ها و روزنامه های مختلف سعی می کنند با حساب و کتاب احتمالات متفاوت گمانه زنی خود را برای ریاست بر مجلس یازدهم اعلام کنند.
اما آنچه از تحولات میدانی مشخص است ریاست مجلس یازدهم لوایی است که قرار است بر تن محمدباقر قالیباف یا علیرضا زاکانی بنشیند و این دو بیش از هر گزینه دیگری در معرض توجه و انتخاب قرار گرفته اند.
قالیباف با یک میلیون و ۲۶۵ هزار و ۲۸۷ رای به عنوان نفر اول انتخابات به نمایندگی رسیده مدعی ریاست مجلس است. هر چند الگوهای ریاست در ادوار قبل نشان داد که تنها رأی اول تهران بودن دلیلی بر لزوم ریاست نماینده منتخب نخواهد بود. قالیباف با داشتن سوابق نظامی در سپاه و نیروی انتظامی، سه دوره کاندیداتوری ناکام در انتخابات ریاست جمهوری و ۱۲ سال شهرداری تهران یکی از مدعیان سرسخت جانشینی لاریجانی است.
علیرضا زاکانی که با ۱۹۰ هزار و ۴۲۲ رای به عنوان نفر سوم قم راهی بهارستان شده سابقه نمایندگی ادوار هفتم تا نهم مجلس را در کارنامه دارد و رئیس کمیسیون ویژه برجام در مجلس نهم بوده است.
مخالفان قالیباف عمدتا بر چند موضوع تاکید می کنند: این که وی یک مدیر اجرایی است و قانون گذاری با پروژه و عمران متفاوت است، همچنین مخالفین وی همواره بحث مدیریت وی در دوران شهرداری همچون پرونده مالی و مسکن نجومی را پیش می کشند و وی را شخصیت برجسته ای از لحاظ مدیریتی نمی بیینند.
مخالفان زاکانی نیز وزن خاصی از لحاظ سیاسی و مدیریتی برای او متصور نیستند و زاکانی را شخصیتی در حد مناظرات می بییند که چندان به مشاوره عادت ندارد و با توجه به سبقه نمایندگی اش نمی تواند، نماینده تمام عیاری برای کلیت مجلس باشد.
حال سوال اینجاست که پس چگونه باید انتخاب کرد؟اصولگرایان همواره سعی داشتند خود را به عنوان جریان انقلابی در اذهان عمومی جا بزنند و امروز که اکثریت قاطع مجلس در اختیار آن هاست شاید بزرگترین آزمون برای این جریان است، آزمونی برای پایبندی به شاخص ها در انتخاب مسئولین مختلف مجلس از ریاست مجلس تا ریاست بر کمیسیون ها!
بهرحال مجلس یازدهم بزرگ ترین فرصت و آزمون جریان اصولگرایی است تا چسبندگی دائمی خود ساخته به جریان اصیل انقلابی را این بار با عمل اثبات کند و باید دید آیا در ابتدای راه می توان شاهد انتخاب رئیس مجلس فارغ از سهم خواهی و حزب بازی بود؟
رئیس مجلس انقلابی مطمئنا مولفه هایی دارد: سابقه مدیریت کلان، سلامت در سابقه مدیریتی، آشنایی کامل با ساختارها و رویه های مجلس شورای اسلامی، ارائه طرح و برنامه هدفمند توسط کاندیدای ریاست بر مجلس و کمیسیون ها، سلامت شخصی و داشتن عملکرد انقلابی و جهادی در پرونده خود، قدرت سامان دهی افکار متفاوت مجلس، تضمین عدم بازگشت لابی گری درون مجلس و ده ها محور دیگر که نشان داد این اشخاص برای انتخاب بر اساس چندین شاخص عمومی و چند شاخص انقلابی انتخاب شدند و وحدت انتخاب به دلیل بر وحت بر سر شاخص هاست و نه همان وحدت زمان انتخابات که صرفا وحدت برای برد به هر قیمتی بود و چهره های متفاوت و گاها ضد و نقیض کنار همدیگر در یک لیست نشسته بودند.
تعیین میزان عیار شاخص های انقلابی برای هر فرد را باید در سابقه وی جست اینکه هر فرد در مهم ترین رویدادهای اخیر کشور و در بزنگاه ها چه واکنشی نشان داد و چه موضعی داشت: بزنگاه هایی مانند برجام، FATF، فتنه 88، ولایت مداری در برهه های مختلف، در مسیر و قالب گفتمان مقاومت بودن و ده ها شاخص دیگر که که نمایندگان برای انتخاب رئیس مجلس باید احصا کنند.
ششمین رئیس مجلس هم انتخاب می شود و این برهه هم میگذرد اما آنچه در یادها می ماند و تحلیگران جوان بدان توجه خواهند داشت رویه ها و چرایی انتخاب رئیس مجلس توسط نمایندگان است، باید دید این نمایندگان که سعی دارند خود را در سبد حزب اللهی جای بدهند در بزنگاه ها و موقع انتخاب بر چه معیار و اصولی انتخاب می کنند؟
منبع: خبرنامه دانشجویان ایران
منبع: خبرگزاری دانشجو
کلیدواژه: مجلس یازدهم قالیباف اصولگرایان میرسلیم آقاتهرانی مجلس شورای اسلامی علیرضا زاکانی ریاست بر مجلس انتخاب رئیس ریاست مجلس کرسی ریاست تا ۶ خرداد رئیس مجلس بر عهده
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت snn.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری دانشجو» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۷۷۸۰۸۰۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
خالص سازها به سراغ قالیباف رفتند /حمله همه جانبه برای جلوگیری از ریاست مجدد قالیباف بر مجلس /پایداری ها پشت متکی می ایستند؟
به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین، روزنامه سازندگی در گزارشی نوشت:
قالیباف پس از چهار سال، سکوت همیشگیاش بر تمام کاستیهای دولت سیزدهم را شکسته و هم خودش به دولت انتقاد میکند و هم دست مجلسیها را باز گذاشته است. آن هم قالیبافی که با پایداریها و طرفداران دولت که برای ریاستجمهوری سیدابراهیم رئیسی تلاش بسیار کردند برای پیروز شدن در انتخابات مجلس دوازدهم ائتلاف کرد. اما حتی در آخرین نشستی که هفته گذشته با اقتصاددانهای دولتی داشت، آخرین اولتیماتومها را به دولت سیدابراهیم رئیسی و کابینهاش داد تا هرچه سریعتر برای مشکلات ارزی و اقتصادی چارهای بیندیشند.
در عین حال نمیشود به این موضوع تنها اکتفا کرد زیرا قالیباف کسی نیست که برای دولت رئیسی و طرفدارانش خطونشان بکشد چون بارها ثابت کرده که خیلی راحت میتواند چشم بر ضعفها و حتی فسادهای موجود در قوه مجریه سیزدهم ببندد بنابراین، این سوال پیش میآید که چرا قالیباف به ناگه به دولت انتقاد میکند؟ و چرا دولت رئیسی برای رئیس کنونی پارلمان دیگر آن دولت قبل نیست؟ شاید آنطور به نظر برسد که سیدابراهیم رئیسی هم دیگر برای قالیباف همپیمان قدیمی نیست و دور از ذهن نیست که او حتی برای اینکه مجدداً صاحب ریاست شد به عنوان یکی از منتقدان شرایط موجود، انتقاداتش را از دولت افزایش دهد. فردی که اگر دوباره کرسی قدرت را به دست بگیرد احتمالاً رقیب جدیتری برای سیدابراهیم رئیسی در ریاستجمهوری ۱۴۰۴ خواهد شد.
موضوعی که عباس سلیمینمین که نزدیکی سیاسی نیز با رئیس مجلس دار، سال گذشته آن را رد کرد. او در گفتوگو با سایت قرن نو گفته بود که رئیسی برای بار دوم کاندیدا خواهد شد و قالیباف خود را وارد رقابت با او نخواهد کرد. سلیمینمین تاکید کرده بود: «قرابت فکری بین جبهه پایداری و رئیسی وجود ندارد» موضوعی که البته مسکوت ماند و در شرایط کنونی طور دیگری به نظر میرسد.
درست است که محمدباقر قالیباف با ائتلاف پایداریها به مجلس راه یافت اما گویا در جنگ قدرتی که میان اصولگرایان اکنون باقی است، قالیباف ترجیح میدهد، طرف جریان وابسته به دولت سیزدهم قرار نگیرد. گویا بدهبستانهای سیاسی چهار سال اخیر به مذاق رئیس مجلس خوش نیامده است. او چشمهایش را روی ضعفهای دولت بست اما از آن طرف آنها تمام تلاششان برای وارد کردن بیشترین هجمهها به قالیباف انجام دادند. به طوری که همچنان نیز بر سر ریاست مجلس افرادی مانند مجتبی ذوالنوری و نبویان و حتی حمید رسایی که با جریان شریان شناخته میشود به عملکرد قالیباف نقد میکنند.
در نظرسنجیای که عصر ایران منتشر کرده و کمتر از ۲۴ ساعت روی سایت فعال بود ۸۳۵۵ نفر در آن شرکت کردند. نتیجه بسیار جالب توجه و تاملبرانگیز بود؛ حدود ۸۲ درصد شرکتکنندگان اعلام کردند که اگر نماینده بودند به منوچهر متکی رای میدادند و تنها ۱۸ درصد قالیباف را ترجیح دادند. این نشان میدهد که دستکم بخشی مهمی از افکار عمومی دیگر تمایلی به ریاست قالیباف بر قوه مقننه ندارند و ترجیح میدهند یک چهره معقولتر در مجلس آینده که احتمالاً بسیار هم پرتلاطم خواهد بود، مدیریت پارلمان را بر عهده بگیرد.
بر همین اساس و با توجه به کارنامهای که دوستان دولت در این سالها انجام دادند، جریان قالیباف هم اگر در نهایت نتواند نظر اکثریت را معطوف او کند، فردی مثل متکی را بر پایداریچیها ترجیح میدهد. قالیباف راه سختی را برای ریاست دوباره پارلمان در پیش دارد. حال که پایداریها توانستند، نماینده بیشتری به مجلس بفرستند و در شرایطی که رقیبان اصلی او ممکن است نبویان و ذوالنوری از چهرههای شناخته شده پایداری باشند، قالیباف باید تلاش بیشتری کند. طرفداران رئیسی همواره سعی دارند تا تنها جریان رقیبشان را از زمین بیرون کنند. از بیمحلی به همایش انتخاباتی قالیباف در آبان امسال تا به حاشیه راندن مجلس توسط افرادی همچون الیاس نادران که از شناختهشدهترین افراد اصولگرایی و نزدیک به طیف رئیسی است.
فراموش نکنیم که حتی در آستانه دومین اجلاسیه مجلس و انتخابات هیاترئیسه در بهار ۱۴۰۰ و مهمتر از آن انتخابات ریاستجمهوری، یکی از اعضای جبهه پایداری در مجلس مدعی دستکاری بودجه پس از تصویب از سوی قالیباف و نزدیکانش شد. یکی دیگر از مواردی که سروصدای زیادی کرد ماجرای سفر خانواده قالیباف به ترکیه برای خرید سیسمونی نوه در راهشان بود. چندی بعد از این ماجرا مهدی طائب، رئیس قرارگاه عمار و از چهرههای اصولگرایان در یک فایل صوتی که از او درز پیدا کرد، مدعی شد که در پس افشای سفر خانواده قالیباف به استانبول، برادر داماد سیدابراهیم رئیسی قرار داشته است. درست است که موضوع سیسمونی نوه رئیس مجلس الان دیگر صدر اخبار نیست اما از آنجایی که جبهه پایداری و رئیس قوه مجریه چندان علاقهای به دخالتهای او ندارند بنابراین میتوان حدس زد که محمدباقر قالیباف تنها مرد بازمانده از طیف خودش است و شانس باخت بالایی دارد.
به هر حال گویا جریان خالصسازی توسط دولت و حامیانش در طول چند سال گذشته، دامن محمدباقر قالیباف را بیشتر از هر فرد دیگری گرفته و رئیس مجلس یازدهم از این موضوع خشمگین است. برنامه یکدست کردن به اختلاف سیاسی میان نیروهای جریان اصولگرا برای خالصسازی بیشتر منجر شد. ضمن آنکه از زمان قرار گرفتن ابراهیم رئیسی در جایگاه ریاستجمهوری، قالیباف بارها هدف هجمه حامیان او قرار گرفته است.
در این میان مطرح شدن نام منوچهر متکی، وزیر امور خارجه دولت احمدینژاد که به چهره معتدلتری نسبت به باقی نفرات شناخته میشود به مذاق قالیباف خوشتر است زیرا امکان رایزنی موفق برای حضور گزینههای جریان حامی قالیباف در هیاترئیسه را افزایش دهد. البته آنچه نباید از نظر دور داشت، تنش میان دولت و مجلس درخصوص سیاستهای اقتصادی است که دیگر دو طرف از آشکار شدن آن ابایی ندارند. زیرا از سویی به نظر میرسد که حامیان رئیسی به این باور رسیدهاند که حضور مجدد قالیباف بر ریاست مجلس فرصتی مناسب برای او خواهد بود تا خود را برای رقابت مستقیم یا نیابتی با رئیسی در انتخابات ریاستجمهوری پیشرو مهیا کند.
منوچهر متکی در افکار عمومی جزو اصولگرایان معتدل شناخته میشود و شاید سابقه دیپلماتیک وی در شرایط بینالمللی کنونی کشور در تقویت تمایل به او موثر بوده باشد. او قبلاً سفیر ایران در ژاپن و ترکیه سپس وزیر خارجه کشورمان بود که به دنبال مخالفت با سیاستهای نسنجیده محمود احمدینژاد در عرصه روابط خارجی و درحالی که در ماموریت دیپلماتیک سنگال به سر میبرد، برکنار شد. با این حال وارد فاز تقابل و هیاهو نشد و همین خویشتنداری او تحسین اصولگرایان را بیشازپیش برانگیخت و از همینروست که در محافل سیاسی اصولگرایان از وی به عنوان گزینه جدی و مورد وفاق برای ریاست مجلس یاد میشود. به گزارش عصر ایران، خبرها حاکی از این است قالیباف که بسیاری از یارانش در انتخابات اخیر از راهیابی به مجلس باز ماندند و موقعیت خود برای ریاست مجلس را در خطر میبیند، رایزنیهایش را آغاز کرده است تا بلکه بتواند با جلب نظر نمایندگان جدید، همراهی آنها را برای ریاست مجدد خود کسب کند.
البته این بدان معنا نیست که رقابت نهایی الزاماً بین قالیباف و متکی خواهد بود. جبهه پایداری ترجیح میدهد که یکی از اعضای خود مانند سیدمحمود نبویان را به ریاست مجلس برساند. با این حال اگر پایداریچیها نتوانند یکی از خودشان را به کرسی ریاست بنشانند، ترجیح میدهند برای جلوگیری از پیروزی قالیباف به متکی رای بدهند. معدود میانهروهای مجلس نیز فارغ از توافقهای پشت پرده- که دور از ذهن نیست- اصولگرای معتدلی چون متکی را بر تندروهای پایداری و فرد پرحاشیهای مانند قالیباف ترجیح میدهند.
۲۷۲۱۸
برای دسترسی سریع به تازهترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید. کد خبر 1901228