به نقل از «ناطقان»

جنون جوانی چه علائمی دارد؟

تاریخ انتشار: ۱۵ اردیبهشت ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۷۸۲۹۲۳۸

جنون جوانی یا روان پریشی که به معنای وضعیت روانی غیرطبیعی و اختلالات روانی که افراد در حالت مثبت آن دچار توهم و هذیان می شوند. ناطقان: جنون جوانی یا روان پریشی یکی از بیماری های مزمن و اغلب ناتوان کننده روانی است که موجب دور شدن افراد از جامعه ، واقعیت و فعالیت های مختلف می شود. روان پریشی یا سایکوز (Psychosis) به معنای وضعیت روانی غیرطبیعی و اختلالات روانی در اصطلاح پزشکی است که بیمار در آن حالت دچار توهم و هذیان گویی می شود.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

این افراد گاه ممکن است دچار اختلال شخیت نیز شوند. گاه افراد سایکوتیک اختلال شخصیت نیز دارند.

در گذشته های دور نیز علایم این بیماری شناخته شده بود. اما گذشتگان تعابیر اسطوره ای از این بیماری داشتند ولی پیشینیان تعبیرهای اسطوره ای برای آن داشتند. در گذشته به این بیماری، جنون جوانی می گفتند که امروزه این نام، جایگاه مناسبی در میان نظرات پزشکان و روانشناسان ندارد. آنها اعتقاد داشتند که دیوانه کسی است که دیو ببیند و مجنون کسی است که جن را می بیند.
علل جنون جوانی

عوامل ارثی و ژنتیکی، فشار های خیلی شدید روانی، جسمی و محیطی که به دلیل آمادگی از قبل در عوامل ژنتیکی، باعث ظهور بیماری می شوند، مصرف الکل و داروهای خاص می توانند سبب جنون شوند، بیماریهای دوقطبی(مانیا افسردگی )، تومورهای مغزی، صرع، افسردگی سایکوتیک، اسکیزوفرنی ، زوال عقل (مانند آلزایمر )، سکته مغزی.
علایم و نشانه های روان پریشی

 توهم:

احساس اشیاء و چیزهایی که در واقعیت وجود ندارد، مانند تصور صداهای در هم و بر هم



 هذیان:

اعتقادات فردی که بر اساس واقعیت نیستند، مانند بدبینی در مورد اینکه علیه شما توطئه چینی می شود یا مورد آزار قرار می گیرید.

 هذیان های عجیب و غریب:

مثلاً اعتقاد به اینکه مریخی ها افکار شما را کنترل می کنند.

     اختلال عملکرد در محل کار یا موقعیتهای اجتماعی
     مشکلات بهداشت شخصی
     فقدان احساس یا نشان دادن احساسات نامتناسب
     اختلالات ساختمانی شیمیایی مخفی در مغز می تواند با ایجاد بیماری مرتبط باشد.
    جنون جوانی ممکن است به تنهایی یا همراه با سایر بیماریهای روانی یا طبی بروز کند.

درک نادرست از جنون جوانی و ارتباط آن با سایر بیماریهای روانی فراوان است.
حقایق زیر می تواند به حل بسیاری از مسائل کمک کند :

     جنون جوانی مشابه چند شخصیتی بودن نیست. اختلال چند شخصیتی یک وضعیت جداگانه و نادر است.
     گرچه برخی افراد دچار جنون جوانی تمایل به خشونت دارند، اکثر آنها این چنین نیستند.
     بسیاری از آنها به جای تقابل با دیگران در خود فرو می روند.
     هر کسی که بدبین است یا رفتار خشنی دارد، دچار جنون جوانی نیست. برخی افراد اختلال شخصیت بدبینانه دارند، نوعی گرایش به مظنون بودن یا بی اعتمادی به دیگران، بدون سایر نمودهای جنون جوانی هر کس که صدایی را می شنود دچار جنون جوانی نیست. بعضی افراد افسرده هم ممکن است صداهایی بشنوند.
     شنیدن صدا ممکن است در نتیجه یک بیماری خطرناک طبی یا به علت اثر داروها ایجاد شود.

به طور کلی، جنون جوانی باعث کاهش تدریجی و پیشرونده توانایی کار افراددر زمینه های مختلف به خصوص در شغل فرد و زندگی فردی می شود. علائم و نشانه های جنون جوانی به میزان زیادی متغیر است.

فرد بیمار در زمانهای مختلف به اشکال مختلفی عمل کند. مثلا ممکن است به شدت پرخاشگر و عصبی شود، یا دچار حالت کاتاتونیا ( حالت بدون حرکت، بدون پاسخ و شبه بیهوشی ) شود، یا ممکن است اکثر اوقات رفتار طبیعی داشته باشد. تکرار مداوم و پیشرونده علائم و نشانه ها به مدت حداقل 6 ماه از نشانه های جنون جوانی می باشند.

به طور کلی جنون جوانی دارای علائم مثبت و علائم منفی است.
علائم مثبت و منفی جنون جوانی
علائم مثبت

علائم مثبت غالباً شامل توهم و هذیان است.

 توهم:

توهم زمانی اتفاق می افتد که صداها و چیزهایی را که وجود ندارند حس کرده و یا شنیده می شوند .ممکن است فرد بیمار با صداهایی که توسط دیگران شنیده نمی شوند صحبت کند و یا دیگران را تشویق به شنیدن آنها کند. توهم ممکن است باعث آسیب رساندن به دیگران شود.



 هذیان:

هذیان عقاید متعصبانه فردی هستند که هیچ پایه واقعی ندارند، شایعترین زیر مجموعه جنون جوانی، جنون جوانی پارانوئید ( بدبینانه ) است که در آن عقاید غیر منطقی مبنی بر اینکه دیگران علیه فرد بیمار توطئه می چینند یا به آنها آسیب می رسانند را دارند. مثلاً بعضی افراد دچار جنون جوانی ممکن است باور داشته باشند که نیروهای ماورایی و یا خارجی افکار آنها را کنترل می کند و یا تلویزیون رفتارهای آنها را جهت می دهد.
علائم منفی

چنانچه در ادامه ی این بخش از سلامت روان نمناک گفته ایم در اوایل شروع بیماری ممکن است این علائم ظاهر شوند . معمولا علائم منفی با اختلال تدریجی در عملکرد همراه می باشند که باعث کمتر اجتماعی شدن فرد می شوند. این علائم می تواند شامل بی احساسی / احساسات نامتناسب مانند ( خندیدن هنگام توصیف تصورات وحشتناک) و تغییر در صحبت کردن ( صحبت کند و یکنواخت ) می شوند.

متناسب با علت جنون، روشهای درمانی مختلفی وجود دارد. اغلب برای اطمینان از ایمنی و سلامت بیمار ، بستری شدن در بیمارتان ضروری می باشد .علاوه بر آن استفاده از داروهایی که توهمات شنوایی و هذیانها را کاهش می دهند، و تفکر و رفتار را پایدار می کنند(داروهای ضدروان پریشی) بسیار موثر هستند. گروه درمانی یا مشاوره روانی نیز برای درمان و کنترل روند بیماری کمک می کنند.
سن بروز و علت ها ی این بیماری

حدود 1% ازکل جمعیت دنیا به این بیماری مبتلا هستند. این بیماری معمولا در سن 13 تا 25 سالگی ظاهر می شود و در مردان معمولا زودتر از زنان رخ می دهد .در زنان شروع بیماری معمولا در سالهای 20 سالگی یا اوایل 30 سالگی اتفاق می افتد اما در مردان جنون جوانی در سنین نوجوانی تا 20 سالگی عمومیت دارد.

معمولا درمان مشخصی برای این بیماری وجود ندارد اما کنترل مداوم روان پزشک و یا سایر کارشناسان بهداشت در پیشگیری از رشد بیماری بسیار موثر است به ویژه زمانی که بیماری ، زود تشخیص داده شود. خوشبختانه امروزه با پیشرفت داروها ، این بیماری در حد زیادی قابل کنترل شدن است.

چه وقت باید به دنبال توصیه پزشکی بود

جنون جوانی نوعی بیماری نیست که فرد خود به دنبال راه چاره و درمان آن باشد. برای فرد بیماری  این توهمات و هذیان گویی ها جنبه واقعی دارند و نیازی به کمک گرفتن از پزشک در خود احساس نمی کنند.اگر در میان اعضای خانواده و یا نزدیکان خود فردی را با این علائم مشاهده کردید ، می توانید برای کمک به درمان ، او را نزد پزشک ببرید

مراجعه به پزشک
غربالگری و تشخیص جنون جوانی

غربالگری و تشخیص زود هنگام جنون جوانی اهمیت بسیاری دارد، به احتمال زیاد پیش از گذاشتن تشخیص جنون جوانی، پزشک سایر نشانه های محتمل مطرح کننده جنون را رد خواهد کرد زیرا برخی از بیماری های روانی و یا جسمی علائم مشابه با جنون جوانی دارند.

ممکن است پزشک سابقه خانوادگی و طبی را از بیمار بخواهد و او را معاینه بدنی کند. همچنین با انجام آزمایشات خون و ادرار بررسی می کند که آیا داروها ، سوء مصرف مواد و یا بیماری های جسمی منجر به بروز چنین علایمی شده اند یا خیر .زیرا همان طور که ذکر شد برخی از بیماری های روانی مانند افسردگی، اختلالات دو قطبی ، انواع دیگر جنون، برخی از بیماری های جسمی مانند عفونت های خاص ، اختلالات دستگاه ایمنی ، اختلالات دستگاه عصبی ، سرطانها و سایر بیماری ها ، مصرف برخی داروها و الکل علائمی مانند علائم جنون جوانی دارند.

اگر هیچ کدام از موارد بالا در فرد بیمار وجود نداشت پزشک جنون جوانی را تشخیص می دهد.

اگر هیچ علت زمینه ای دیگر یافت نشود، پزشک تشخیص جنون جوانی را براساس علائم و نشانه هایی که در بالا خلاصه شد، می گذارد.
درمان جنون جوانی

درمانهای ضد جنون، که به نام نورولپتیک نیز گفته می شوند، سنگ بنای درمان هستند. تا سال 1990 داروهای ضد جنون بیشتر بر روی علائم مثبت اثر می کردند تا علائم منفی، نسل جدیدی از داروهای ضد جنون اثرات بیشتری را بر روی هر دو نوع علائم مثبت و منفی می گذارد. این داروهای ضد جنون جدید شامل کلوزاپین( کلوزاریل)، رسپیرودون (ریسپیردال) ، اولانزاپین (زیپرکس)، کوتیاپین (سروکوئل)، زیپراسیدون (گئودون ) و آری پیپرازول ( آبیلیفی ) هستند.

براساس توصیه انجمن دیابت آمریکا، داروهای ضد جنون خاصی امکان دارد، خطر دیابت چاقی و افزایش فشار خون را افزایش دهند. به این دلیل، مطالعه ای در فوریه 2004 با عنوان مراقبت دیابت توصیه می کند که پزشکان بر وضعیت افرادی که کلوزاریل، ریسپردال، زیپرکس، سروکوئل، گئودون یا آبیلنفی مصرف می کنند نظارت داشته باشند.

دارو
بیمار مبتلا به اختلال جنون جوانی و ازدواج

فرد مبتلا به جنون جوانی و یا همان اختلال اسکیزوفرنی می تواند ازدواج کند اما مسئله ازدواج او کمی سخت است که باید تحت نظر و مشورت با پزشک صورت بگیرد. ازدواج موجب تامین نیازهای روانی، عاطفی و جنسی فرد بیمار می شود .البته باید توجه داشت که بیماری را نباید از همسر آینده خود پنهان نمایند.

ازدواج هر فردی برای خانواده او دارای اهمیت است اما نباید مسئله بیماری را پنهان کرد زیرا همه چیز در ازدواج خلاصه نمی شود. نیازهای عاطفی فرد بمیار را خانواده او نیز می توانند تامین کنند.اما در صورت داشتن قصد جدی برای ازدواج ، بهتر است همسر آینده خود را از شرایط بیماری مطللع نمایید تا با آگاهی کامل تصمیم به ازدواج با فرد بیمار داشته باشد.

این بیماری ممکن است که میل جنسی را کاهش دهد و یا داروهایی که مصرف می شود بر میل جنسی تاثیر منفی بگذارد. بنابراین همسر فرد بیمار باید بتواند با کمک پزشک بتواند به بیمار کمک کند تا نیازها و آرزوهای خود را بیان نماید.حمایت خانواده و همسر از فرد بیمار به او بسیار کمک می کند بنابراین کسی که می خواهد با فرد بیمار ازدواج کند باید با پزشک مشورت نماید.
برچسب ها: جنون ، جوانی ، ناطقان ، اختلالات

منبع: ناطقان

کلیدواژه: جنون جوانی ناطقان اختلالات علائم مثبت روان پریشی علائم منفی نشانه ها فرد بیمار

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت nateghan.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ناطقان» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۷۸۲۹۲۳۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

از کجا بفهمیم سرطان معده داریم؟ + راهنمای کامل

در سرطان معده، سلول‌های دیواره معده یا بافت‌های مختلف آن رشد بی‌رویه دارند. این رشد بی‌رویه عملکرد سلول‌های سالم را مختل می‌کند و در نتیجه معده کارایی خود را به تدریج از دست می‌دهد.

فاکتورهایی مانند سابقه خانوادگی، رژیم غذایی ناسالم، استعمال دخانیات و عفونت هلیکوباکتر پیلوری (Helicobacter pylori) ریسک بروز این بیماری را افزایش می‌دهند. اگر جزو گروه‌های پرخطر هستید، لازم است با علائم و شیوه‌های تشخیص این بیماری بیشتر آشنا شوید.

بهترین راه برای تشخیص سرطان معده چیست؟

به گزارش گجت نیوز، بهترین و مطمئن‌ترین راه برای این‌که بدانید به سرطان معده (Stomach cancer) مبتلا هستید یا خیر، آزمایش است. در ادامه آزمایش‌هایی را به شما معرفی می‌کنیم که پزشکان گوارش اغلب آن‌ها را برای تایید سرطان معده و رد سایر احتمالات پزشکی توصیه می‌کنند:

آزمایش خون: این تست می‌تواند شامل آزمایش CBC و تومور مارکرها مانند CEA باشد. این تست سرطان معده در منزل به‌راحتی انجام می‌شود و نیازی نیست حتما به آزمایشگاه مراجعه کنید. برای این آزمایش‌ها به نمونه خون نیاز دارید که از ورید بازویی گرفته می‌شود. تست‌های تصویربرداری پزشکی مانند سی‌تی اسکن آزمایش بلع باریم (Barium swallow): این تست یک روش تصویربرداری پزشکی است که برای تشخیص مشکلات و بیماری‌های مرتبط با دستگاه گوارش فوقانی مانند معده و مری استفاده می‌شود. آندوسکوپی فوقانی: در این آزمایش لوله ظریف و باریکی به نام آندوسکوپ از راه دهان وارد مری و معده می‌شود. در انتهای آن یک لنز قرار دارد که از وضعیت داخلی اندام‌های گوارشی تصویر تهیه می‌کند. پزشک با بررسی این تصاویر در مانیتور بروز سرطان معده را بررسی خواهد کرد. بیوپسی: در واقع این آزمایش به‌طور دقیق مشخص می‌کند که آیا سرطان معده رخ داده است یا خیر. پزشک در طی آندوسکوپی نمونه‌ای از بافت معده را خارج می‌کند و به آزمایشگاه می‌فرستد. علائم اولیه سرطان معده چیست؟

سرطان معده مانند بسیاری از سرطان‌های دیگر در مراحل ابتدایی نشانه خاصی ندارد یا علائم آن با سایر بیماری‌های گوارشی همپوشانی دارد. بسیاری از بیماران به بهانه مشکلات گوارشی به دکتر گوارش مراجعه می‌کنند و در ادامه متوجه می‌شوند به این بیماری مبتلا شده‌اند. در واقع آن‌ها زمانی متوجه سرطان معده می‌شوند که بیماری پیشرفت کرده است. از علائم اولیه سرطان معده می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

سوء هاضمه

این مشکل گوارشی اغلب با احساس ناراحتی در قسمت بالایی یا میانی شکم، سوزش معده، احساس پُری شکم و ترشی دهان همراه است. سوءهاضمه می‌تواند به دلایل مختلف مانند پُرخوری، استرس و مصرف بیش از حد غذاهای چرب نیز ایجاد شود.

تهوع و استفراغ

سرطان معده به تدریج باعث تخریب بافت‌های سالم معده و کاهش اسید معده می‌شود. این فرآیند باعث اختلال در فرآیند جذب و هضم غذا خواهد شد و می‌تواند با تهوع و استفراغ همراه باشد. از سوی دیگر، تومورهای سرطانی به‌طور مستقیم بر سیستم گوارش فشار وارد می‌کنند.

این موضوع نیز منجر به بازگشت اسید معده به مری، حالت تهوع و استفراغ می‌‌شود. همچنین سرطان معده ممکن است سطح هورمون‌ها و مواد شیمیایی در بدن را تحت تاثیر قرار دهد، این مشکل نیز می‌تواند با تهوع و استفراغ همراه باشد.

نفخ بعد از غذا خوردن

سرطان معده به‌طور مستقیم یا غیرمستقیم باعث ایجاد تغییراتی در عملکرد دستگاه گوارش می‌شود که ممکن است به نفخ و تورم شکمی پس از غذا خوردن منجر شود. برای مثال تومورهای سرطانی باعث ایجاد فشار در قسمت‌های مختلف دستگاه گوارش می‌شوند. این فشار می‌تواند عصب و بافت‌های حسی در دیواره معده را تحریک کند و باعث ایجاد نفخ شود.

کاهش حجم معده

همین‌طور که تومورها رشد می‌کنند، حجم معده را نیز اشغال خواهند کرد. به همین دلیل معده خیلی زودتر از ظرفیتش پُر می‌شود. در این حالت بیمار با خوردن مقدار کمی از غذا احساس سیری پیدا می‌کند. همچنین تومورهای سرطانی با تحریک عصب‌های معده باعث می‌شوند بیمار زودتر از حد طبیعی احساس سیری داشته باشد. این مشکل در طولانی‌مدت با کاهش وزن همراه می‌شود.

اگر به‌طور مکرر با این علائم گوارشی مواجه هستید باید برای بررسی‌های بیشتر و تشخیص دقیق به پزشک متخصص گوارش مراجعه کنید. همچنین به یاد داشته باشید بروز این علائم به این معنی نیست که حتما به سرطان معده مبتلا شده‌اید.

گاهی اوقات مشکلات ناشی از غدد می‌توانند منجر به بروز علائمی مانند کم‌اشتهایی یا کاهش وزن شوند، اگر تشخیص این باشد پزشک گوارش شما را به دکتر غدد ارجاع می‌دهد.

علائم سرطان معده در مراحل پیشرفته چیست؟

زمانی که بیماری پیشرفت می‌‌کند، علائم سرطان معده نیز به‌طور خاص دیده می‌شوند. از رایج‌ترین علائم سرطان معده در مراحل پیشرفته می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

درد

درد ناشی از سرطان معده به فاکتورهایی مانند مکان و اندازه تومور بستگی دارد. این درد می‌تواند در ناحیه معده و یا بافت‌های اطراف آن حس شود. بیماران اغلب آن را دردی تیز و مزمن توصیف می‌کنند که می‌تواند به سایر نواحی بدن مانند پشت، شکم، شانه‌ها و حتی قفسه سینه منتشر شود. همچنین بسیاری از بیماران پس از غذا خوردن با تشدید این درد مواجه می‌شوند.

خون در مدفوع یا مدفوع سیاه

یکی از عوارض متداول سرطان معده خونریزی معده است. تومور با آسیب رساندن به عروق خونی در دیواره معده باعث خونریزی داخلی می‌شود. این خون در فرآیند هضم قرار می‌گیرد و باعث سیاه شدن مدفوع خواهد شد. باید بدانید خون روشن و تازه در مدفوع اغلب نشانه‌ خونریزی اندام‌های گوارشی تحتانی است و در بیشتر مواقع به بیماری‌هایی مانند بواسیر و هموروئید مرتبط است.

استفراغ خونی

تومورهای سرطانی به عروق خونی آسیب می‌زنند و باعث خونریزی می‌شوند. این خون وارد دیواره معده وارد می‌شود و به دلیل حساسیتی که این قسمت از دستگاه گوارش دارد، ممکن است بیمار خون را به‌صورت استفراغ تخلیه کند.

آب آوردن شکم

رشد تومور در دیواره معده به انسداد آن منجر می‌شود و از عبور مواد غذایی جلوگیری می‌کند. این مشکل با انبساط معده و شکم همراه است، زیرا مواد غذایی و مایعات درون معده تجمع می‌یابند.

به این موضوع توجه داشته باشید که این علائم جدی هستند و در صورت بروز آن‌ها به مشاوره با پزشکان متخصص نیاز دارید. با این حال بروز این علائم اصلا به این معنا نیست که حتما سرطان معده رخ داده است.

 

کانال عصر ایران در تلگرام