اگر جناب کرونا اجازه دهد...
تاریخ انتشار: ۱۶ اردیبهشت ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۷۸۳۸۴۹۵
این نویسنده ادبیات کودک و نوجوان درباره حال و هوایش در این روزهای کرونایی در گفتوگو با ایسنا، اظهار کرد: «کرونا شرایط ویژه خود را دارد. ما نویسندهها از قبل به خانهنشینی عادت داشتهایم در واقع خانهنشینی بخشی از سرشت کار نویسندگی است. من هم همراه با مردم به ناچار خانه نشستهام و همان کارهای قبلیام را انجام میدهم؛ بیشتر میخوانم و مینویسم.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
او درباره فعالیتهایش در این روزها نیز گفت: «من «شاهنامه» و تاریخ ایران را برای کودکان و نوجوانان به صورت رمان مینویسم که ۳۰ جلد آن برای نوجوانان و ۵۶ جلد برای کودکان چاپ شده است. بقیه مجلدها هم کرونا سراغش آمد که نمایشگاه کتاب را هم بههم ریخت. البته پروژه را ادامه میدهم و روی همان کار میکنم و حالا در بخش قائممقام هستم و آرام آرام به انقلاب مشروطه میرسم. ویژگی این رمانها این است که داستان با داستانهای «شاهنامه» شروع میشود، سپس «شاهنامه» تمام میشود و رستم و فردوسی وارد تاریخ میشوند، سلسلهها رمان میشود و جلو میآید. الان به قائممقام رسیدهام و اگر جناب کرونا اجازه دهد، ادامه پیدا میکند.»
یوسفی درباره نوشتن در خصوص کرونا هم بیان کرد: «هر حادثهای که پیش بیاید خود به خود شاخکهای حسی هنرمندان را از هر صنفی به خود جلب میکند. طبیعتا در حال حاضر ما یک حالت هیجانزده به سوژهها داریم اما تجربه ثابت کرده هرچه از حادثه بگذرد و بیات شود و ذهن برخورد احساسی اولیه را فراموش کند و به ژرفای حادثه بپردازد، آثاری که به وجود میآید خود به خود عمیقتر است. مثلا درباره انقلاب مشروطه نخستین کاری که نوشته شده، بافت روایی دارد و بافت رمانی ندارد «انقلاب مشروطه» کسروی است، اما هرچه زمان میگذرد و آثار بعدی که درباره آن روزگار به وجود میآید خود به خود عمیقتر است؛ مثلا مباحث عشایر را در «کلیدر» میبینیم و با یک شاهکار روبهرو میشویم. علت این است که آن برخوردها و آن سالها به حافظه جمعی مردم آمده است و این حافظه جمعی از زبانهای بسیار متکثری روایت شده و نویسنده این روایتهای گوناگون را میشنود یا اگر منابع مکتوب باشد به آنها مراجعه میکند و خود به خود دریافتهایش عمیقتر میشود.»
او در ادامه خاطرنشان کرد: «ما درون حادثه کرونا هستیم و ناخودآگاه بیشتر برخوردهایمان احساسی است. باید بتوانیم از این ماجرا بیرون بیاییم و از بیرون به آن نگاه کنیم. این ماجرا فجایع گوناگونی به وجود آورده است؛ حوادث تلخ داریم و اگر نگوییم حوادث شیرین، حوادث قابل تأمل داریم. کرونا حادثهای است که بعد از قرون و اعصار بشر را مجبور به تعقل کرده است. کرونا یک حادثه شگفتانگیز و نقطه عطف تاریخی است؛ اینکه ما چطور با حوادث برخورد کنیم. چنین حادثهای با این ابعاد جهانی تا به الان طاعون، مالاریا و وبا بوده است، اما نه به این معنا جهانی شده و نه جهان به این شکل از آن مطلع بوده است. مردم جهان به دلیل رسانههای جمعی مطلعاند که کرونا مثلا در اسپانیا و یا در فلان کشور دورافتاده چه کرده است. این حادثه در تاریخ بشر پیش نیامده بود و واکنشهایی که به این ماجرا بوده، جالب است. اینکه بخشی از جهان تعطیل میشود و رشد فرهنگی مردم و بشریت به قدری بالا رفته که این تعطیلی را میپذیرد. در هیچ کجای تاریخ نتوانستهاید ۵۰ درصد چرخه اقتصاد را متوقف کنید مگر به دلیل جنگها؛ اما به شکل انتخابی و دموکراتیک تا به حال نتوانستهاید. اتفاقات این شکلی و عجیب و غریب رخ میدهد و این اتفاقات هرچه در حافظه هنرمندان رسوب کند و اتفاقات از خودشان بشود، بازخوردها را در آثارشان میبینیم و در آینده آثار شگفتانگیزی خواهیم داشت.»
محمدرضا یوسفی درباره اینکه فکر میکند دنیای پس از کرونا به چه شکل خواهد بود، گفت: «در اقشار و طبقات مختلف متفاوت است. طیفی از مردم که به لحاظ سواد حداقل هستند، شاید این اتفاق رویشان تأثیر نگذارد و مثل حوادث دیگر با آن برخورد کنند. مثلا شنیده کسی بیماری گرفته و خوب شده است. او فکر میکند این بیماری هم چیزی شبیه آن است و چند ماه دیگر واکسنش تولید و این بیماری هم تمام میشود. چیزی که جالب است ارتقا یافتن اندیشمندان و عالمان حوزه علم است. جهان علم زنده شد و همه مجبور شدند ببینند فلان پزشک چه میگوید، وزارت بهداشت چه میگوید، سازمان بهداشت جهانی چه میگوید. این آرزویی بود که دانشمندان از قرن ۱۸ و ۱۹ میلادی داشتند که مردم به حرفشان گوش دهند، اما این اتفاق به جبر کرونا افتاد. امروزه مردم به حرف سیاسیون زیاد گوش نمیدهند، با وجود اینکه تریبون در اختیار آنها است. اما حواسشان را جمع میکنند که فلان دانشمند، فلان پزشک و فلان کاشف چه میگوید. ارتقای جایگاه علم در طیف وسیعی از مردم خیلی موثر است و نقطه عطفی خواهد بود. همچنین در نگاه انسانها به هستی هم تغییراتی به وجود میآید و فکر میکنم نظریههای دیگری پیش میآید که ما هستی را چگونه شناختهایم. من فردا را در برخی از اقشار خیلی شگفتانگیز میبینم.»
۵۷۵۷
کد خبر 1384699منبع: خبرآنلاین
کلیدواژه: ادبیات داستانی ادبیات ایران ادبیات کودک و نوجوان ویروس کرونا چه می گوید خود به خود
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.khabaronline.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرآنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۷۸۳۸۴۹۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
دبیرکل سازمان جهانی بهداشت: تفاهمنامه مقابله با همهگیریهای آینده باید امضا شود
ایتنا - دبیرکل سازمان جهانی بهداشت از کشورها خواست تا با امضای تفاهمنامهای برای کمک به مبارزه با همهگیریهای آینده موافقت کنند.
تفاهمنامه جدید و مجموعهای از بهروزرسانیهای قوانین موجود در مقابله با همهگیریها، به منظور تقویت دفاع جهانی در برابر عوامل بیماریزای جدید پس از همهگیری کووید-۱۹ که جان میلیونها تن را گرفت، تدوین شده است.
کشورهای عضو این سازمان قرار است در روز ۲۱ اردیبهشت مذاکرات بر سر این توافق را نهایی کنند تا بتوانند آن را در نشست سالانه سازمان بهداشت جهانی در اواخر ماه به تصویب برسانند، ولی اختلافات بزرگی بر سر متن این تفاهمنامه وجود دارد.
تدروس آدهانوم، دبیرکل سازمان جهانی بهداشت، در نشست ژنو با اشاره به اهمیت این توافق به کشورهای جهان گفت: «به مردم دنیا، مردم کشورهای تان، و مردمی که نماینده آنها هستید، آینده امنی بدهید.»
یکی از اصلیترین اختلافات میان کشورهای ثروتمند و کشورهای در حال توسعه، موضوع به اشتراکگذاری عادلانه داروها و واکسنها برای جلوگیری از تکرار معضلات دوران کرونا است.
دسترسی به پاتوژنهای شناسایی شده در داخل کشورها، دسترسی به محصولات مبارزه با بیماری همهگیر مانند واکسنهای تولید شده؛ و توزیع عادلانه نه تنها آزمایشها، درمانها و واکسیناسیونهای ضد همهگیر، بلکه ابزار تولید آنها از موضوعات مورد بحث میان کشورها است.
شماری از سیاستمداران در کشورهایی مانند آمریکا و استرالیا استدلال میکنند که این توافق که الزام قانونی دارد، قدرت زیادی را به سازمان بهداشت جهانی میدهد.
دبیرکل سازمان بهداشت جهانی این استدلال را رد میکند و میگوید تفاهمنامه به کشورها کمک میکند تا در برابر شیوع همهگیری بهتر از شهروندانشان محافظت کنند.
سازمان بهداشت جهانی در هفتههای اخیر در مورد رشد تصاعدی آنفولانزای مرغی با نگرانی در مورد اینکه در صورت شروع انتقال آن بین انسانها چه اتفاقی خواهد افتاد، زنگهای خطر را به صدا درآورد و این موضوع، فوریت رسیدن به این توافق را برجستهتر کرد.
در تاریخ ۷۵ ساله این نهاد وابسته به سازمان ملل متحد، تنها باری که کشورهای عضو توانستند با یک معاهده قانونی الزامآور موافقت کنند، معاهده کنترل دخانیات در سال ۲۰۰۳ میلادی بود.
سازمان بهداشت جهانی پس از همهگیری کووید-۱۹ به دلیل رویکرد خود در پیدا کردن منشاء ویروس آماج انتقادهای فراوان قرار گرفت.
در این ارتباط، این سازمان، یک بازدید به شدت کنترل شده از چین داشت و به این نتیجه رسید که «بسیار بعید» است که ویروس کرونا از آزمایشگاهی در شهر ووهان به انسان منتقل شده باشد.
با این حال سازمان بهداشت جهانی در پی فشارها، گزارش تحقیقی دیگری منتشر کرد و در آن، گروه متخصصان این سازمان گفتند که دادههای لازم برای توضیح چگونگی شروع همهگیری وجود ندارد.
گروه متخصصان سازمان بهداشت جهانی همچنین گفت که نمی توان نظریه «حادثه آزمایشگاهی» را نادیده گرفت اما تأکید کرد که چین اطلاعاتی به این نهاد بینالمللی ارائه نکرده است که در آن احتمال ابتلا به ویروس کرونا ناشی از نشت آزمایشگاهی ارزیابی شده باشد.