جشن هفته معلم در «شاد»/ برای همیشه یادم می‌ماند مُعلّمم هرگز در برابر کرونا کوتاه نیامد

برای همیشه یادم می ماند که کلاس اوّلِ من همراه شد با بیماریِ سختی که سراسرِ دنیا را دربر گرفت امّا مُعلّمی داشتیم که هرگز کوتاه نیامد و همچنان به تلاشِ خود ادامه داد.

خبرگزاری فارس ـ گروه آموزش و پرورش: هفته معلم سال 99 پایان یافت اما امسال هفته معلم با تمام سال‌ها متفاوت بود؛ امسال خبری از مراسم روز معلم در مدرسه و کلاس درس نبود و جشن روز معلم به فضای مجازی خلاصه شد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

هرچند که همین جشن در فضای مجازی هم خالی از لطف نبود و بچه‌ها سعی کردند احساساتشان را در قالب نوشته، صوت و تصویر به معلمانشان ابراز کنند؛ البته در کنار این موضوع، مدیران مدارس هم تلاش کردند که با ارسال پیام، تماس تلفنی و حتی دیدار حضوری در جلوی منازل معلمان، محبت و زحمات معلمانشان را به هر شکلی که در توان دارند، تقدیر کنند.

 اپلیکیشن «شاد» که همان شبکه آموزشی دانش‌آموزان است در هفته معلم پر از پیام، تصویر و فیلم شده است و رنگ و بوی شادی به خود گرفته است؛ ناگفته نماند غم دوری از تک تک دانش‌آموزان که برای خانم معلمان و آقا معلمان ایران در حکم فرزندانشان هستند، جز با دیدار چهره به چهره به شادی تبدیل نمی‌شود ولی گوشه‌ای از غم‌شان تسکین می‌یابد.

در هفته معلم، دانش‌آموزان در کلاس‌های درسی‌شان به خانم معلم و آقا معلم مهربانشان تبریک گفتند و  کلی هم از اینکه نمی‌توانستند معلمشان را ببینند، ناراحت بودند.

مادر یک دانش‌آموز کلاس اولی در شهر تهران می‌گوید: خودم وقتی دانش‌آموز بودم برای روز معلم ذوق داشتم و امسال که فرزندم به کلاس اول رفت، کلی برنامه داشتم تا برای روز معلم پیاده کنم اما کرونا نگذاشت.

وی ادامه می‌دهد: اول تصمیم داشتیم به همراه تعدادی از مادرها به خانه خانم معلم فرزندم برویم اما چون تعداد خانواده‌ها و دانش‌آموزان درخواست کننده زیاد بود، تصمیم گرفتیم که جشن روز معلم را ان‌شاءالله با جشن روز شکست کرونا برگزار کنیم.

یوتاب سپهوند دانش‌آموز کلاس اولی هم برای خانم معلمش که یک نامه نوشته است؛ او در این نامه نوشته است: «به نام پروردگار بی همتا؛ روزِ مُعّلم آمد و چه بد که من نمی‌توانم با شاخه گُلی از مُعلّمِ عزیزم تَشکّر کُنم. چه بد که من هفته‌هاست مُعلّمِ خوبم را ندیده‌ام، صدای زنگِ تفریح را نشنیده‌ام، روی نیمکتِ کلاس ننشسته‌ام، با بَچّه‌های کلاس بازی نکرده‌ام. امّا همینکه هر روز صدای مهربانِ شما مُعلّمِ عزیزم را می‌شنوم خوشحالم. همینکه می‌دانم شما در هر ساعت، هر دقیقه و هر ثانیه به فکرِ ما هستید از ته دل سپاسگزارم.

مُعلّمِ عزیزم خانم جلالیانِ مهربان، هرچه را که امروز می‌توانم بنویسم یا بخوانم نتیجه زحمت و تلاشِ بی‌نهایتِ شُماست؛ برای همیشه یادم می ماند که کلاس اوّلِ من همراه شد با بیماریِ سختی که سراسرِ دنیا را دربر گرفت امّا مُعلّمی داشتیم که هرگز کوتاه نیامد و همچنان به تلاشِ خود ادامه داد.

خانمِ جَلالیانِ عزیزم، شُما برای همیشه در قلب و یادِ من می مانید. تا ابد از شُما به نیکی یاد خواهم کرد.
خانم مُعلّمِ خوبم روزِتان مبارک. بهترین مُعلّمِ دنیا دوستِتان دارم».

 

در هفته معلم، برخی دانش‌آموزان نامه و پیام خودشان را با صدای خودشان ضبط کردند که برای معلمشان فرستادند یا اینکه از خودشان فیلم گرفتند. 

مادر یک دانش‌آموز کلاس سومی می‌گوید: پسرم خیلی ناراحت بود که هفته معلم نمی‌تواند معلمش را ببیند و برایش هدیه‌ای بگیرد؛ با خانم معلم تماس گرفتیم و فرزندم را آرام کرد و به او گفت که جشن روز معلم را بعدا می‌گیریم. حالا هم پسرم فقط آرزو می‌کند که کرونا تمام شود تا در کنار خانم معلم و دوستانش جشن روز معلم را بگیرند.

این دانش‌آموز پایه سوم هم امین هوشمند است که برای معلمش فیلم تهیه و ارسال کرده است. 

البته در کنار دانش‌آموزان، مدیران مدارس هم سعی کردند که برای روز معلم کاری انجام دهند و به معلمانشان بگویند که به آنها افتخار می‌کنند.

به عنوان مثال نرگس رضاخانی مدیر مدرسه میثم منطقه یازده تهران به همراه مسؤول انجمن اولیا و مربیان مدرسه با تهیه دسته‌گل و هدایای مهرورزانه به درِ منازل معلمان مدرسه‌ تحت مدیریتش رفت و این روز را به آنها تبریک گفت.  

خانم رضاخانی می‌گوید: در پاسداشت مقام معلم آنچه همکاران ما را به وجد می‌آورد، قدر شناسی اولیا و مربیان و است و اینکه مسؤولان کشور به یاد معلمان باشند؛ امسال از فیض ملاقات با رهبر فرزانه انقلاب محروم بودیم، اما ایشان با پیام سراسر مهر، عاطفه و تدبیرشان، خستگی را به شادی مبدل کردند.  

وی درباره روز معلم و تقدیرش از معلمان ادامه می‌دهد: برای اینکه این اقدام پیام تربیتی هم داشته باشد، گلها و هدایایی که در نظر گرفته بودم را به نام شهدای منطقه یازده تقدیم معلمان می‌کردم و همان جلوی درِ منزل، بخشی از زندگی شهدای منطقه را برایشان توضیح می‌دادم که البته ضمن یادآوری حماسه‌سازان همیشه جاوید، با ابراز احساسات و اشک شوق همکاران فرهنگی مواجه بودم.

امسال رنگ و بوی هفته معلم، متفاوت از همه سال‌هاست؛ معلمان سرافراز کشورمان در این روزها که بحران کرونا کل جهان را در برگرفته است، عاشقانه برای علم‌آموزی دانش‌آموزان تلاش می‌کنند و از هیچ کوششی فروگذار نیستند. 

این روزها تصاویر حضور معلمان در کلاس درس در روستاها و خانه دانش‌آموزان، روی تخت بیمارستان در حال آموزش، در فضای مجازی دست به دست می‌شود تا یادمان نرود که قدر معلمانمان را باید بدانیم. 

آری همانطور که یوتاب 7 ساله گفت، برای همیشه یادمان می‌ماند که کلاس درس امسالمان همراه شد با بیماری سختی که سراسرِ دنیا را دربر گرفت امّا معلمانی داشتیم که هرگز کوتاه نیامدند و همچنان به تلاش خود ادامه دادند.

انتهای پیام/

منبع: فارس

کلیدواژه: آموزش و پرورش دانش آموزان معلم جشن روز معلم دانش آموزان برای همیشه دانش آموز هفته معلم خانم معلم کلاس او خانم م

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.farsnews.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «فارس» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۷۸۶۸۹۱۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

۲ دهه خدمت در منطقه محروم / روایت معلم غلامانی از زندگی معلمی

معلم غلامانی که دو دهه را در مناطق محروم خدمت کرده است، از سختی‌های شغل‌اش می‌گوید و اینکه چگونه وقت گذراندن با نوجوانان روزهای خدمت را برای او شیرین کرده است تا آنجا که «غلامان» را خانه خود می‌داند.

به گزارش خبرگزاری ایمنا از خراسان شمالی، «معلمی شغل انبیا است»؛ جمله‌ای که زیاد شنیده‌ایم و با آن آشنا هستیم، اما آنچنان از سختی و شیرینی‌های این شغل باخبر نیستیم. هفته معلم که یادآور شهادت بزرگ معلم انقلاب اسلامی ایران، شهید مرتضی مطهری است، فرصت مناسبی را به وجود می‌آورد تا دقایقی را با معلمان سپری کنیم تا شاید با گوشه‌ای از زندگی آن‌ها آشنا شویم.

به سراغ یک خانم معلم می‌رویم؛ یکی از فرهنگیان دغدغه‌مند خراسان‌شمالی که ۱۸ سال است با وجود آنکه می‌تواند در بهترین نقاط به کار بپردازد، اما در منطقه محروم غلامان مانده و صفا و صمیمیت خدمت در میان بچه‌های منطقه را با آسایش داشتن در مناطق و شهرهای مرفه عوض نکرده است.

وی عشق به دانش‌آموزان و مظلومیت آن‌ها در کمبود امکانت را عامل ماندگاری خود در این منطقه می‌داند و می‌گوید بیشتر معلم‌ها از همان لحظه‌ای که به اینجا می‌آیند برای گرفتن انتقالی و رفتن به نقاط بهتر لحظه‌شماری می‌کنند، اما ماندن در این محل برای او لذت دیگری دارد.

حلما امیری با ۱۸ سال سابقه خدمت در منطقه غلامان از تلخ و شیرین‌های شغلش و خاطراتش با دانش‌آموزان می‌گوید؛ او روزهای سختی را در سال‌های ابتدایی خدمتش گذرانده است؛ از جاده‌های پر از خطر منطقه تا دوری از خانواده، دوستان و کمبود انواع امکانات اولیه در منطقه خدمت، اما هیچکدام نتوانسته است از عشقش به معلمی بکاهد.

وی معلمی را عاشقانه دوست دارد و مهم‌ترین وظیفه‌اش را انسان‌سازی می‌داند؛ خانم امیری لذت می‌برد که یک معلم است و می‌تواند به دانش‌آموزان خدمت کند؛ خانواده‌اش نیز به معلم بودنش افتخار می‌کنند و تلاش کرده‌اند در سختی‌ها همراهش باشند.

حلما امیری کارشناس ارشد زبان و ادبیات فارسی در حال حاضر به عنوان مدیر مدرسه در شهر محروم غلامان خدمت می‌کند. وی مهم‌ترین رسالت یک معلم را خدمت به دانش‌آموزان و انسان‌سازی می‌داند، چراکه امروزه دانش‌آموزان نیاز فراوانی به رهنمودهای یک معلم دلسوز دارند.

این معلم می‌گوید اینجا منطقه محرومی است که بسیاری از معلمان به محض تمام شدن ابلاغ خدمت به دنبال رفتن از اینجا هستند، اما من نمی‌توانم دانش‌آموزان و مردمی که با آن‌ها اُنس گرفته‌ام را رها کنم چراکه آن‌ها را مثل خانواده خودم می‌دانم و همچون یک خانواده صمیمی برای دیدن موفقیت تک تک دانش‌آموزانم لحظه شماری می‌کنم.

او از سختی‌های کار کردن در این منطقه حکایت‌ها دارد، آنچه خودش طی این سال‌ها با پوست و خون درک کرده است؛ «شهر غلامان فاصله زیادی با مرکز استان دارد و جاده‌های خطرناک‌، رفت‌وآمد را برای معلمان سخت می‌کند، علاوه بر اینها وجود قومیت‌های مختلف در این منطقه باعث می‌شود که بیشتر اوقات دانش‌آموزان دوزبانه را در مدرسه داشته باشیم که مشکلات خاص خودش را دارد.»

این معلم غلامانی از کمبود امکانات و فضاهای آموزشی می‌گوید که سختی‌های تدریس را دوچندان می‌کند؛ «من همین جا از همه همکارانم که سختی‌های خدمت در این منطقه را به جان می‌خرند و با عشق و علاقه زندگی خود را وقف دانش‌آموزان کرده‌اند تشکر می‌کنم.

حلما یکی از مهم‌ترین عوامل ماندگاری در منطقه غلامان را نگاه و لطف ویژه اهالی نسبت به معلمان و قشر فرهنگی می‌داند که باعث مضاعف شدن انگیزه معلمان در خدمت‌رسانی می‌شود، این شغل را با بینش و آگاهی انتخاب کردم و همواره به آن عشق می‌ورزم.

وی اذعان می‌کند که حضور در میان دانش‌آموزان و کمک به آن‌ها برای هر معلم بسیار لذت بخش است؛ برای من که مدیر دبیرستان هستم، دیدن موفقیت‌های علمی و پرورشی دانش‌آموزان در حیطه‌های مختلف شیرین‌ترین تجربه خدمتم را رقم می‌زند. سال گذشته یکی از دانش‌آموزانم که پدرش را در سن جوانی از دست داده بود و سودای رشته پزشکی را داشت، توانست در این رشته و در دانشگاه کرمان قبول شود و این خاطره‌ای شیرین برایم رقم زد که تا سال‌ها در ذهن من باقی خواهد ماند.

معلم غلامانی دیدن اشک دانش‌آموزان را بدترین خاطره‌اش عنوان می‌کند و ادامه می‌دهد: یک روز به یاد دارم که پدر یکی از دانش‌آموزان که از انجمن اولیا و مربیان مدرسه نیز بود به رحمت خدا رفت و دانش‌آموزم از این اتفاق خبر نداشت، من و همکارانم نمی‌دانستیم چطور باید این خبر را به او بدهیم تا اینکه عموی دانش‌آموز به مدرسه آمد تا او را با خود ببرد و خبر مرگ پدر را به او بدهد؛ این تلخ‌ترین لحظه‌ای بود که من در کل دوران خدمتم حس کردم و هرگز از یادم نمی‌رود.

وی از اوقاتی می‌گوید که ناامید شده است؛ «آنجایی که تمام تلاشم را می‌کنم، اما دیگران این تلاش را نمی‌بینند و فکر می‌کنند اگر به نتیجه نرسیدند به خاطر کم‌کاری من است من انگیزه‌ام را از دست می‌دهم اما وقتی من خدا را ضامن و شاهد کار خود قرار می‌دهم دوباره سعی می‌کنم با قدرت به وظیفه و رسالت خودم عمل کنم.»

حلما سر و کار داشتن با نوجوانان و در جمع آن‌ها بودن را بهترین مزیتی می‌داند که در شغل معلمی می‌توان داشت. وی ادامه می‌دهد: معلمان با دانش‌آموزانی سروکار دارند که دوران حساس زندگی خود را می‌گذرانند و بازیگوشی‌های مختص به این سن از سوی دانش‌آموزان لحظات تدریس را دشوارتر می‌کند.

از نظر این معلم غلامانی معلمی را باید با عشق و علاقه انتخاب کرد، نه به عنوان یک شغل پر درآمد چراکه هیچ‌گونه امتیازی نسبت به دیگر ارگان‌ها ندارد.

حلما یکی از مهم‌ترین مطالبات معلمان را ایجاد همسان‌سازی حقوق و برخوردار کردن معلمان از بسته‌های حمایتی و مزایایی که کارکنان سایر دستگاه‌ها دارند، عنوان می‌کند.

کد خبر 748209