غياب امين شعر انقلاب در محفل رمضانى شاعران/گلايه بازيگر سينما از صداقتى كه موجب بيكاريش شد

سینما بدون چهره کارگر ایرانی

به گزارش گروه رسانه‌های خبرگزاری تسنیم، روز جهانی کارگر، روز ارزش‌گذاری و احترام به تلاش گروه فعال، زحمتکش و ارجمندی از بدنه اجتماع است که در صف مقدم تلاش برای حفظ استقلال اقتصادی کشور قرار دارند. کارگران، در هر صنف و رشته‌ای چه کارگران صنعتی، چه خدماتی و... تنها برای خود و تأمین معاش‌شان فعالیت نمی‌کنند، بلکه تلاش آنها در نگاهی بزرگ‌تر و کلی‌تر، برای همه جامعه است، آنها هستند که نبض اصلی تولید کشور را در دست دارند و بدون تلاش پیگیر و همواره آنان، نمی‌توان به شعارهایی از جنس جهش تولید دست یافت.

خارج شدن تولید از رکود و ارتقای آن نیازمند اجرایی‌شدن مجموعه‌ای از بایسته‌هاست. بخشی از این بایسته‌ها، البته اقتصادی و مدیریتی است. مسئولان باید برای مهار تورم و افزایش ارزش پول ملی تمهیداتی بیندیشند و در خصوصی‌سازی و واگذاری مراکز اقتصادی و کارخانه‌ها به شکلی عمل کنند که حقوق کارگران، ضایع نشود. با همه اینها، همه چیز اقتصادی نیست. بخش مهمی‌ از این مسأله، فرهنگی هم هست. ممکن است بگویید حقوق عقب افتاده کارگر را چه به فرهنگ؟! مسأله اینجاست که اگر فرهنگ تولید و تولیدگرایی، در سرزمین ما به‌خوبی ریشه کند، تولید و فعالان این بخش ارزش واقعی خود را خواهند یافت و تصویر کلی جامعه به سمتی خواهد رفت که یک تلاشگر در یک کارخانه، یک کارگر دلسوز و حرفه‌ای و یک کارفرمای حق‌گزار را به چشم سربازانی در میدان پیشرفت ملی خواهند دید و این گونه است که دیگر به‌راحتی نمی‌شود حقوق کارگر را به عقب انداخت و حق‌شان را خورد. بخشی از این فرهنگ‌سازی را باید هنرمندان کشور به‌دست بگیرند.

احتیاط در گفتن از کارگران
واقعیت این است که ادبیات کارگری در کشور ما دارای پیشینه‌ای قابل بررسی است. آثار نویسندگانی چون احمد محمود، علی‌اشرف درویشیان و محمد‌علی گودینی در این زمینه ارزش‌های ادبی و هنری دارد اما این شاخه از ادبیات داستانی ما خیلی زود زیر سایه ادبیات داستانی زبان‌گرا و نیز داستان‌های آپارتمانی رنگ باخت. از سوی دیگر سینمای ایران از همان نخست، چنان دور از فضای واقعی اجتماع بود که در پیش از انقلاب، کلاه مخملی‌ها در آن، چهره پررنگ بودند و در بعد از انقلاب هم بعد از چندین سال دوباره سینمای ما به گنده لات‌های قمه‌کش رجوع کرده است. در چنین سینمایی همیشه کارگر، نادیده گرفته شده است؛ البته از این مسأله هم نباید گذشت که بخشی از نادیده گرفتن فضاهای کار و کارگری در سینما و ادبیات ایران، کژکارکرد ادبیات مارکسیستی است. ادبیات و هنر چپ که تحت تأثیر ادعاهای مارکسیسم، خود را ناجی کارگران و زمینه‌ساز ظهور انقلاب‌های کارگری محتوم در جهان می‌دانست، تا توانست از نام کارگر استفاده کرد. این‌که کارگران در جوامع کمونیستی همچنان همان موجودات استثمار شده پیشین بودند، بدون این‌که امیدی به آزادی بیان و رفاه اجتماعی داشته باشند. سینماگران و ادیبان ایرانی از بیم این‌که به مارکسیسم متهم شوند، در نزدیک‌شدن به مسأله کارگران با احتیاط بسیار عمل کردند.

کارگر در سینمای ایران، بی‌چهره است
در سینمای بعد از انقلاب، با وجود این‌که کارگران خود از قشرهایی بودند که از نخست، همدل و همپای انقلاب بودند و در دوران سخت مبارزه با پیوستن به اعتصابات سراسری در فلج کردن نظام شاهنشاهی نقشی پیشرو داشتند، این کم‌اعتنایی به کارگران ادامه داشت. شاید با قدرت گرفتن چپ‌های اسلامی‌ در دوره‌هایی از حیات جمهوری اسلامی، انتظار این بود که ادبیات و فرهنگ کارگری جانی بگیرد اما در همین دوره‌ها هم تکنوکرات‌های راستگرا بخش مهمی‌ از قدرت را به‌دست گرفتند و فرهنگ و هنر در دوران استیلای آنان بیشتر به سمت فضایی رفت که آنان به‌دنبال آن بودند، فضایی که در آن تولید و کارگر و چیزهایی از این دست اولویتی نداشتند. نتیجه این غفلت طولانی در پرداختن به کارگران در سینمای ایران، این شده است که در سینمای ایران ما قهرمان یا چهره برجسته‌ای که کارگر باشد، نداریم. کارگران در سینمای ایران نه‌فقط مورد توجه نبوده‌اند، اصولا بی‌چهره‌اند. همین الان اگر بخواهید چهره‌های سینمایی برجسته در حوزه‌های مختلف را در ذهن مجسم کنید، نمونه‌هایی به ذهن‌تان می‌آید. مثلا چند کارمند شاخص، پزشک شاخص، نظامی‌ شاخص و... اما یک شخصیت سینمایی شاخص که کارگر باشد به ذهن نمی‌آید. کارگران در سینما همیشه حاشیه بوده‌اند و به همین دلیل برجسته نشده‌اند و تصویری از آنها در ذهن نمانده است.

کارگری که هست، کارگری که دیده می‌شود
فهرستی از فیلم‌هایی را که شخصیت اصلی آنها کارگر بوده است، مرور کنیم: «جنگ جهانی سوم» هومن سیدی،«روسری آبی»، «زیر پوست شهر» و «قصه‌ها» رخشان بنی‌اعتماد، «اینجا بدون من» بهرام توکلی، «کارگر ساده نیازمندیم» و «زندگی جای دیگری است» منوچهر‌ هادی، «زندگی ادامه دارد» عباس کیارستمی، «بادکنک سفید» جعفر پناهی، «جمعه» حسن یکتاپناه، «زمانی برای مستی اسب‌ها» بهمن قبادی، «آبادانی‌ها» کیانوش عیاری، «دان» ابوالفضل جلیلی، «آتشکار» و «خواب تلخ» محسن امیریوسفی، «چندکیلو خرما برای مراسم تدفین» سامان سالور، «چند می‌گیری گریه کنی» شاهد احمدلو، «چهارشنبه‌سوری» و«جدایی نادر از سیمین» اصغر فرهادی، «باد در علفزار می‌پیچد» خسرو معصومی، «تنها دوبار زندگی می‌کنیم» بهنام بهزادی، «محیا» اکبر خواجویی، «هیچ»، «استراحت مطلق» و «بیست» رضا کاهانی، «کیفر» حسن فتحی، «دیگری» مهدی رحمانی، «لطفا مزاحم نشوید» محسن عبدالوهاب، «آقا یوسف» علی رفیعی، «آلزایمر» احمدرضا معتمدی، «شیفت شب» و «سوت پایان» نیکی کریمی، «گزارش یک جشن» ابراهیم حاتمی‌کیا، «مرگ کسب و کار من است»، «مردی که اسب شد» و «همه چیز برای فروش» امیرحسین ثقفی، «جیب‌بر خیابان جنوبی» سیاوش اسعدی، «حوض نقاشی» مازیار میری، «چندمتر مکعب عشق» جمشید محمودی، «ارسال یک آگهی تسلیت برای روزنامه» ابراهیم ابراهیمیان، «انتهای خیابان هشتم» علیرضا امینی، «پنج‌ستاره» مهشید افشارزاده، «خداحافظی طولانی» فرزاد موتمن، «چهارشنبه 19 اردیبهشت» وحید جلیلوند، «ابد و یک روز» و «برادران لیلا» سعید روستایی، «سینما نیمکت» محمدرضا رحمانیان، «برادرم خسرو» احسان بیگری، «به یک کارگر ساده نیازمندیم» پدرام کرمی‌ و... .

معادل‌سازی کارگر و فقر
در اغلب این فیلم‌ها، کارگران موضوع فیلم شده‌اند تا وضعیت اقتصادی وخیم، شوربختی و بی‌پولی‌شان به‌تصویر درآید. در بیشتر فیلم‌های سینمای ایران، کارگری و فقر معادل هم قرار گرفته‌اند و در نتیجه این فقر است که آنها گاه دست به کارهایی می‌زنند که برای‌شان دردسرساز است. کارگر در بیشتر فیلم‌های ایرانی، به‌خاطر شرافتش در انجام دقیق و درست کارش با وجود کم بودن حقوق و مزایایش تصویر نشده است. البته که وضعیت اقتصادی بسیاری از کارگران ما قابل قبول نیست اما اگر سینمای ایران چشمش را روی این قشر شریف بهتر می‌گشود، سوژه‌های تازه و جذابی در زندگی همین قشر می‌دید.

چرا این کارگران را ندیدید؟
این سؤال مطرح است که چرا داستانی از کارگرانی که در کوران انقلاب، اعتصاب‌های سراسری را به راه انداختند، ساخته نشده است؟ چرا از شجاعت و احساس مسئولیت شهدای کارگر که در برابر بمباران‌های دشمن ایستادگی کردند اما اجازه توقف اقتصاد کشور را ندادند، چیزی نمی‌بینیم؟ (نیاز به توضیح نیست که فیلم‌هایی مانند پالایشگاه را دچار ضعف مفرطند، محسوب نکرده‌ایم)، کارگرانی که با هوشمندی و خلاقیت، دستگاه‌های از رده خارج را نوسازی کردند یا با اختراعات و ابتکارات خود، به افزایش بهره‌وری و رشد اقتصادی کشور کمک کردند، ارزش توجه نداشتند؟ سینمای ایران باید این غفلت تاریخی را جبران کند و دوباره در تعریف و توجه خود از جامعه کارگری تجدید‌نظر کند.

مسیری که برگشت
سینمای انقلاب اسلامی در سال‌های نخست حرکت خود، چشم بینایی درباره قشرهای مختلف اجتماعی داشت و با شکار داستان‌هایی از دل جامعه،سعی می‌کردچتری فراگیربرای همه اقشاراجتماعی داشته باشد.این امر از یک سو به وسعت نگاه و اطلاعات فیلمسازان برمی‌گشت و از دیگر سو به شرایط اجتماعی که درآن سهیم بودن همه اقشار واصناف برای سرپا نگه داشتن کشور در گرماگرم نبردی سخت و جنگی تحمیلی مشخص بود.ساخت فیلم‌هایی همچون «شیلات» به کارگردانی رضا میرلوحی و نویسندگی محمد بلیش مازندارانی، محصول سال 1362 با بازی ماندگارزنده یاد داوودرشیدی درباره کارگران شیلات وهمچنین«ترن» به نویسندگی و کارگردانی امیر قویدل محصول سال1366بابازی فرامرز قریبیان وخسرو شکیبایی درباره کارگران خط آهن، نمونه‌هایی از این دست فیلم‌هاست. هردو فیلم که با وجود گذشت چهار دهه از ساخت‌شان هر دو دیدنی و سرپاست، به نقش مستقیم و مهم کارگران در انقلاب توجه دارند، فیلم‌هایی که همچنان هم به لحاظ قصه وکشش داستانی مخاطبان رابه دنبال خود می‌کشانند، هم داستان‌هایی کاملا ایرانی وبومی دارند وهم البته به نقش مهم وسازنده کارگران گمنامی می‌پردازند که درمسیرپیشبرد اهداف انقلاب مؤثر بوده‌اند. این مسیر درسال‌های دهه70، ادامه نیافت وسینمای ایران به مسیری دیگر افتاد وفیلم‌هایی چون ترن و شیلات، فقط در خاطره تصویری مردم ما قرار دارند.

منبع: جام‌جم آنلاین

انتهای پیام/

دیگر خبرها

تسنیم۶ ساعت قبل

سینما بدون چهره کارگر ایرانی

این سوال مطرح است چرا از کارگرانی که در کوران انقلاب، اعتصاب‌های سراسری به راه انداختند، داستانی ساخته نشده است؟ چرا از شجاعت و احساس مسئولیت شهدای کارگر که در برابر بمباران‌های دشمن ایستادگی کردند و اجازه توقف اقتصاد کشور را ندادند، چیزی نمی‌بینیم؟ - اخبار رسانه ها - به گزارش گروه رسانه‌های خبرگزاری تسنیم، روز جهانی کارگر، روز ارزش‌گذاری و احترام به تلاش گروه فعال، زحمتکش و ارجمندی از بدنه اجتماع است که در صف مقدم تلاش برای حفظ استقلال اقتصادی کشور قرار دارند. کارگران، در هر صنف و رشته‌ای چه کارگران...

زیسان۷ ساعت قبل

سرگذشت غم‌انگیز نخستین زن بازیگر سینمای ایران

دهم اردیبهشت‌ماه سالروز درگذشت بازیگری است که نه تنها به عنوان نخستین هنرپیشه زن ایرانی شناخته می‌شود بلکه از منظری دیگر او را اولین قربانی در ناتوانیِ بومی کردنِ تفکر مدرن در سینمای ایران می‌دانند. صدیقه (روح‌انگیز) سامی‌نژاد بازیگر فیلم «دختر لر» پس از نقش‌آفرینی در نخستین فیلم خود آنقدر سختی دید که هرگز حاضر به تکرار این تجربه نشد. نام روح‌انگیز سامی‌نژاد که متولد سال ۱۲۹۵ در کرمان بود، با بازی در نقش «گلنار» در فیلم «دختر لُر» برای همیشه در تاریخ سینمای ایران باقی مانده است. «دختر لر»...

مهر۷ ساعت قبل

رییس هیات اجرایی سی‌امین جشنواره علوم پزشکی رازی منصوب شد

به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از وزارت بهداشت، دکتر بهرام عین اللهی، وزیر بهداشت، درمان و آموزش پزشکی در حکمی، دکتر یونس پناهی، معاون تحقیقات و فناوری وزارت بهداشت را به عنوان «رییس هیات اجرایی سی امین جشنواره تحقیقات و فناوری علوم پزشکی رازی» منصوب کرد. در این حکم آمده است: دکتر یونس پناهی معاون تحقیقات و فناوری وزارت بهداشت «نظر به توانمندی های علمی و اجرایی جنابعالی، به موجب این ابلاغ، به عنــوان نایب‌رییس شــورای‌عالی و رییس هیأت اجرایی سی امین جشنواره تحقیقات و فناوری علوم پزشکی رازی...

همشهری آنلاین۹ ساعت قبل

بازداشت بازیگر سرشناس سینما با اتهامات اخلاقی بزرگ

به گزارش همشهری آنلاین، به نقل از ورایتی، ژرار دوپاردیو به دلیل اتهام تجاوز جنسی دیروز در پاریس بازداشت شد. وکیل این بازیگر فرانسوی ۷۵ ساله گفت وی دیروز (دوشنبه) خود را به یک مرکز پلیس پاریس معرفی کرد تا برای اتهام تجاوز جنسی که از سوی ۲ زن به وی وارد شده مورد بازجویی قرار گیرد. گفته می‌شود هر دوی این موارد مربوط به فیلم‌های وی است که یکی به سال ۲۰۲۱ و دیگری به سال ۲۰۱۴ بازمی‌گردد. طبق گزارش‌های رسانه‌های فرانسوی، اولین زن او را به تجاوز در...

طرفداری۱۰ ساعت قبل

تصویری دیده نشده از علی انصاریان در پشت صحنه یک فیلم

حسین سلیمانی، بازیگر سینما و تلویزیون، عکسی دیده نشده از مرحوم علی انصاریان منتشر کرد. طرفداری | حسین سلیمانی تصویری از خودش کنار علی انصاریان را به اشتراک گذاشت. در تصویری که حسین سلیمانی، بازیگر سینما و تلویزیون، از خود به همراه مرحوم علی انصاریان منتشر کرده، آن ها در پشت صحنه فیلم سینمایی «کولبرف» حضور دارند و تاکنون این عکس منتشر نشده بود. در این تصویر حسین سلیمانی با چهره زخمی، مشغول صحبت با علی انصاریان است. حسین سلیمانی کنار علی انصاریان از دست ندهید ???????????????????????? محمد مورایس؛...

مهر۱۰ ساعت قبل

جشنواره فیلم پکن برندگانش را شناخت/تجلیل از چن کایگه با حضور ییمو

به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از ورایتی، چهاردهمین دوره جوایز سالانه جشنواره بین‌المللی فیلم پکن (BJIFF) برندگان خود را شناخت. این دوره جشنواره که هیات داوران بین‌المللی ۷ نفره آن به ریاست امیر کوستوریتسا، کارگردان صربستانی برگزار شد، جایزه بهترین فیلم خود را به «طلا یا گند» ساخته فی لانگ از چین اهدا کردند. این جایزه با حضور کوستوریتسا و توسط ژانگ ییمو و جیانگ ون، ۲ کارگردان برجسته چینی، به برنده اهدا شد. «طلا یا گند» داستان مرد جوانی را دنبال می‌کند که با از دست دادن همه...

فرارو۱ روز قبل

(ویدئو) ماجرای خدمتی که عباس کیارستمی در دهه ۷۰ به سینمای ایران کرد چه بود؟

فریدون جیرانی در آخرین گفت‌وگوی ویدئویی خود در «اعتمادآنلاین» روبروی ابوالحسن داوودی، کارگردان و تهیه‌کننده و فرهاد توحیدی، فیلمنامه‌نویس نشست و درباره شرایط روز سینمای ایران سخن گفتند. در بخشی از این گفتگو فریدون جیرانی به سینمای عباس کیارستمی و تاثیر آن در دهه ۷۰ شمسی پرداخته است و با مهمانان به بررسی آن شرایط و دوره‌های پس از آن پرداخته‌اند. به گزارش اعتمادآنلاین، در ادامه این بخش صحبت‌های جیرانی و ابوالحسن داوودی را می‌خوانید و می‌بینید: کد ویدیو دانلود فیلم اصلی در تحلیل دولتمردان فرهنگی دهه ۷۰ خیلی از...

آفتاب۱ روز قبل

داوران جشنواره کن معرفی شدند

آفتاب‌‌نیوز : «لیلی گلادستون» بازیگر نامزد اسکار فیلم «قاتلان ماه کامل»، «اوا گرین» بازیگر فرانسوی، «عمر سی» بازیگر فرانسوی، «ابرو سیلان» نویسنده فیلم برنده نخل طلای «خواب زمستانی» در سال ۲۰۱۴، «نادین لبکی» کارگردان فیلم «کفرناحوم» که در سال ۲۰۱۸ برنده جایزه هیات داوران جشنواره کن شد، «خوان آنتونیو بایونا» کارگردان اسپانیایی فیلم نامزد اسکار «انجمن برف»، «پیرفرانچسکو فاوینو» بازیگر ایتالیایی و «هیروکازو کورئیدا» کارگردان ژاپنی برنده نخل طلای ۲۰۱۸ با فیلم «دزدان فروشگاه» اعضای هیات داوران بخش مسابقه اصلی جشنواره کن را تشکیل می‌دهند و طبق اعلام پیشین «گرتا...

تابناک۱ روز قبل

داوران جشنواره کن چه کسانی هستند؟

به گزارش تابناک به نقل از ورایتی، «لیلی گلادستون»، بازیگر نامزد اسکار فیلم «قاتلان ماه کامل»، «اوا گرین» بازیگر فرانسوی، «عمر سی» بازیگر فرانسوی، «ابرو سیلان» نویسنده فیلم برنده نخل طلای «خواب زمستانی» در سال ۲۰۱۴، «نادین لبکی» کارگردان فیلم «کفرناحوم» که در سال ۲۰۱۸ برنده جایزه هیات داوران جشنواره کن شد، «خوان آنتونیو بایونا» کارگردان اسپانیایی فیلم نامزد اسکار «انجمن برف»، «پیرفرانچسکو فاوینو» بازیگر ایتالیایی و «هیروکازو کورئیدا» کارگردان ژاپنی برنده نخل طلای ۲۰۱۸ با فیلم «دزدان فروشگاه» اعضای هیات داوران بخش مسابقه اصلی جشنواره کن را تشکیل می‌دهند...

آنا۱ روز قبل

اعضای هیئت داوران جشنواره فیلم کن معرفی شدند

به گزارش گروه فرهنگ و جامعه خبرگزاری علم و فناوری آنا، ۸ عضو هیات داوران بخش رقابتی جشنواره فیلم کن ۲۰۲۴ معرفی شدند تا در کنار گرتا گرویگ به عنوان رئیس این بخش به انتخاب بهترین‌ها بپردازند.لیلی گلادستون بازیگر آمریکایی نامزد اسکار برای بازی در «قاتلان ماه کامل»، ایوا گرین بازیگر فرانسوی «سه تفنگدار»، عمر سای بازیگر فرانسوی سریال «لوپین»، ابرو سیلان فیلمنامه‌نویس ترکیه نویسنده برنده نخل طلای ۲۰۱۴ برای «خواب زمستانی»، نادین لبکی کارگردان لبنانی فیلم «کفرناحوم» که سال ۲۰۱۸ برنده جایزه هیئت داوران جشنواره کن شد، از جمله...

غياب امين شعر انقلاب در محفل رمضانى شاعران/گلايه بازيگر سينما از صداقتى كه موجب بيكاريش شد

سینما بدون چهره کارگر ایرانی

دیگر خبرها

از نگاه رسانه‌ها

پربیننـده‌ترین‌هـا

از سراسر وب

اخبار استان‌ها

کلیدواژه

آخرین خبرها