مرور مطالب کمتر مطرح‌شده از زندگی امام حسن(ع)/ آقازاده‌ای که به ازای خدمتش، بهره‌ای از پول و مقام نخواست
تاریخ انتشار: ۲۰ اردیبهشت ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۷۸۸۰۲۱۵
امام حسن علیه‌السلام، آقازاده‌ای است که از فرماندهی لشکر تا رسیدگی به امور شهری را در کارنامه فعالیت خود قبل از رسیدن به امامت دارد، اما هیچ‌گاه پول، پست و مقامی دریافت نکرد. ۲۰ ارديبهشت ۱۳۹۹ - ۰۰:۴۵ فرهنگی دین ، قرآن و اندیشه نظرات - اخبار فرهنگی -
به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، نقش تاریخی و مهم امام حسن مجتبی علیه السلام، تنها به دوران امامت آن حضرت مربوط نیست.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
خبرگزاری تسنیم در گفت‌وگویی که با حجت‌الاسلام محمدمهدی امیری، استاد حوزه و کارشناس دینی انجام داده، بخش‌های کمتر مطرح شده زندگی پر خیر و برکت امام حسن علیه السلام را مرور کرده است. آن طور که این کارشناس دینی توضیح می‌دهد، حق مطلب در مورد امام حسن علیه السلام در دوران قبل از امامت ایشان، آن است که آن حضرت را دستیار مخصوص امام علی علیه السلام بخوانیم. درواقع امام حسن علیه السلام در زمان حکومت حضرت امیرالمؤمنین علیه السلام، موقعیت و به اصطلاح امروزی پست رسمی نداشتند اما در شرایط گوناگونی آن حضرت مدافع حریم امامت، اسلام و مسلمانان بودند و به امام علی علیه السلام خدمت می‌کردند. برخلاف برخی مسئولین امروز که وقتی به قدرت و موقعیتی می‌رسند، فوراً فرزندان خود را هر اندازه هم که بی‌لیاقت و بی‌استعداد باشند، بر پست‌هایی می‌نشانند و به ضرر مسلمانان و جامعه اسلامی قدم برمی‌دارند.
در این شرایط عدل و عدالت را باید از حضرت امیرالمؤمنین علیه السلام یاد بگیریم. نمونه‌ای از عدل آن حضرت در مورد امام حسن علیه السلام تجلی پیدا کرده است، که هرچند ایشان دارای درایت، استعداد و لیاقت فوق‌العاده بودند به قدری که از سوی خدای متعال به عنوان امام و هادی دوم مسلمانان در طول تاریخ انتخاب شدند، اما امام علی علیه السلام هرگز درصدد اعطای موقعیت ویژه و پست به فرزند گرامی خود برنیامدند. امام حسن علیه السلام نیز با اینکه نصیب دنیایی از یاری رساندن به اسلام نداشتند، اما از جان گرامی خود به نفع اسلام می‌گذشتند که نمونه آن در جنگ جمل قابل مشاهده بود.
رساندن آب به خلیفه سوم
یکی از موقعیت‌های تاریخی که شاهد حضور و نقش امام حسن مجتبی علی السلام هستیم، مربوط به واقعه‌ای است که در مورد خلیفه سوم روی داد. درباره آن برهه تاریخی نقل‌هایی وجود دارد، ازجمله اینکه گفته می‌شود حضرت امیرالمؤمنین امام علی علیه السلام، امام حسن و امام حسین علیهماالسلام را به در خانه عثمان فرستادند. این عمل به چه منظور انجام شد و امام حسن علیه السلام چه نقشی در آن زمان داشتند؟
طبق روایت‌های مستند و معتبر تاریخی، امام علی علیه السلام در اقدامی، دو فرزند خود یعنی امام حسن و امام حسین علیه السلام را به همراه تعدادی از افراد و شخصیت‌های بنی‌هاشم برای رساندن آب به در خانه او فرستاد. درواقع حضور امام حسن علیه السلام در کنار امام حسین علیه السلام در مقابل در خانه عثمان، تنها به منظور آب رساندن به او بود. چون او مورد حمله مخالفان خود قرار گرفته و آنها حتی راه آب را به خانه‌اش بسته بودند.
البته تعدادی از منابع اهل تسنن ادعا کرده‌اند که امام علی علیه السلام، فرزندان خود را برای دفاع از عثمان به در خانه او فرستاده بودند، که این رویکرد از منظر شیعه به هیچ عنوان قابل قبول نیست. حتی رساندن آب به او، از روی رأفت اسلامی انجام شد.
بیشتر بخوانید: بررسی شبهاتی در قیام مختار ثقفی و یاران و خائنان به او/ چرا ابراهیم بن مالک اشتر، مختار را تنها گذاشت؟
فعالیت‌های امام حسن علیه السلام پیش از امامت
می‌دانیم که نقش امام حسن علیه السلام تنها به دوران امامت آن حضرت مربوط نمی‌شود. ایشان در دوران پیش از امامت و زمان حکومت امام علی علیه السلام چه می‌کردند و چه مسئولیت‌هایی بر عهده داشتند؟
حق مطلب در مورد امام حسن علیه السلام در دوران قبل از امامت ایشان، آن است که آن حضرت را دستیار مخصوص امام علی علیه السلام بخوانیم. درواقع امام حسن علیه السلام در زمان حکومت حضرت امیرالمؤمنین علیه السلام، موقعیت و به اصطلاح امروزی پست رسمی نداشتند اما در شرایط گوناگونی آن حضرت مدافع حریم امامت، اسلام و مسلمانان بودند و به امام علی علیه السلام خدمت می‌کردند. برخلاف برخی مسئولین امروز که وقتی به قدرت و موقعیتی می‌رسند، فوراً فرزندان خود را هر اندازه هم که بی‌لیاقت و بی‌استعداد باشند، بر پست‌هایی می‌نشانند و به ضرر مسلمانان و جامعه اسلامی قدم برمی‌دارند.
در این شرایط عدل و عدالت را باید از حضرت امیرالمؤمنین علیه السلام یاد بگیریم. نمونه‌ای از عدل آن حضرت در مورد امام حسن علیه السلام تجلی پیدا کرده است، که هرچند ایشان دارای درایت، استعداد و لیاقت فوق‌العاده بودند به قدری که از سوی خدای متعال به عنوان امام و هادی دوم مسلمانان در طول تاریخ انتخاب شدند، اما امام علی علیه السلام هرگز درصدد اعطای موقعیت ویژه و پست به فرزند گرامی خود برنیامدند. امام حسن علیه السلام نیز با اینکه نصیب دنیایی از یاری رساندن به اسلام نداشتند، اما از جان گرامی خود به نفع اسلام می‌گذشتند که نمونه آن در جنگ جمل قابل مشاهده بود.
از سوی دیگر امام حسن علیه السلام متولی موقوفات امام علی علیه السلام شدند و وصی آن بزرگوار بودند و مسئولیت تغسیل و تدفین پیکر مطهر پدرش را عهده‌دار شدند و امام حسین علیه السلام هم در کنار آن بزرگوار حضور داشتند.
از فرماندهی لشکر تا اداره امور شهری
به جنگ جمل اشاره کردید. در زمان وقوع ناکثین و در جریان جنگ جمل، امام حسن علیه السلام را به عنوان فاتح اصلی این جنگ می‌شناسیم. چگونه آن حضرت به این درجه از شجاعت نائل شدند؟
وقتی ناکثین ظهور کردند، حضرت امیرالمؤمنین علیه السلام ناگزیر شدند که از مدینه به سوی بصره حرکت کنند. در این زمان، امام حسن و امام حسین علیهماالسلام را نیز به همراه خود بردند. امام حسن علیه السلام به این دلیل فاتح اصلی جنگ جمل شناخته می‌شوند که نبردی جانانه و شجاعانه با ناکثین داشتند. ایشان شتر عایشه را پی کردند و سقوط پیمان‌شکنان به این صورت قطعی شد.
بعد از سقوط پیمان‌شکنان و بیعت کردن مردم بصره با حضرت امیرالمؤمنین علیه السلام، امام حسن علیه السلام در حدود یک ماه در بصره ماندند و اوضاع و شرایط این شهر را سامان دادند. در همان زمان حضرت امیرالمؤمنین علیه السلام دچار بیماری شده بودند، به طوری که گاهی نمی‌توانستند نماز جمعه و جماعت را اقامه کنند. امام حسن علیه السلام به نیابت از ایشان در شهر بصره فریضه جمعه و جماعت را اقامه می‌کردند.
ظاهراً امام حسن علیه السلام در جنگ جمل نیز فرمانده بخشی از سپاه مسلمانان بودند. درست است؟
بله. در جنگ صفین امام حسن علیه السلام به همراه امام حسین علیه السلام فرماندهی بخشی از سپاه را بر عهده داشتند. البته در این جنگ حضرت امیرالمؤمنین علیه السلام مانع ورود و حضور آن دو بزرگوار در عرصه‌های سخت می‌شدند تا مبادا آسیبی به آنها وارد شود.
هنگامی که قرارداد ترک مخاصمه بین دو طرف در پی خیانت بخشی از کوفیان که فریب قرآن بر سر نیزه زدن دشمن را خورده بودند نوشته شد، امام حسن علیه السلام جزو شهود، این قرارداد را امضا کردند. همچنین آن حضرت از سوی امام علی علیه السلام برای بازگرداندن خوارجی که هنوز دست به سلاح نبرده اما از حضرت امیرالمؤمنین جدا شده بودند، به محل استقرار آنها در منطقه حرورا رفتند و مسائلی مطرح کردند که خوارج در پاسخ به ایشان درمانده شدند.
انتقال امامت به برادر
یکی از پرسش‌هایی که برای بسیاری از مردم مطرح می‌شود آن است که بعد از اینکه امام حسن مجتبی علیه السلام به امامت رسیدند، چرا امامت از نسل ایشان ادامه پیدا نکرد؟ بلکه امامت به امام حسین علیه السلام منتقل شد و از نسل ایشان ادامه یافت؟
دقت داشته باشید که مشخص کردن امام مردم و تعیین مقام امامت و ولایت، تنها به اراده و حکمت خدای متعال مربوط است و حتی پیغمبر خدا نیز نمی‌تواند در این مورد نقش تعیین‌کننده‌ای داشته باشد. بلکه همه پیامبران و ائمه علیهم السلام از سوی خدای متعال انتخاب و برگزیده می‌شوند و تنها می‌توانند دیگری را معرفی و به او یاری برسانند. چنانکه نبی مکرم اسلام نیز تنها امام علی علیه السلام و سایر ائمه اطهار علیهم السلام از نسل ایشان را معرفی کردند و خود، هیچ نقش تعیین‌کننده‌ای در این زمینه نداشتند.
اراده و خواست خداوند متعال بر این قرار گرفته بود که امامت بعد از امام حسن علیه السلام، به امام حسین علیه السلام منتقل شده و از نسل آن حضرت ادامه پیدا کند. هرچند باید دانست که در میان فرزندان و نسل امام حسن علیه السلام نیز شاهد حضور چهره‌های بزرگ، اثرگذار، دانشمند و فقیه بسیاری هستیم. حضرت قاسم بن الحسن که در واقعه کربلا به شهادت رسید و عبارت «احلی من العسل» را در وصف شهادت در راه خدا به کار برد، فرزند امام حسن علیه السلام است. حضرت عبدالعظیم حسنی که در شهر ری مدفون هستند نیز از نسل امام حسن علیه السلام هستند که یکی از چهره‌های دانشمند، فقیه و عالم در تاریخ به شمار می‌روند. افرادی بسیار دیگری نیز در نسل امام حسن علیه السلام هستند که دارای فضایل و مکارم اخلاقی و علمی هستند، اما اراده خدای تعالی بر آن قرار داشته که امامت در نسل امام حسین علیه السلام تداوم پیدا کند.
سادات حسنی از نسل کدام فرزندان امام حسن علیه السلام هستند؟
به حضور چهره‌هایی مانند حضرت قاسم در میان فرزندان امام حسن علیه السلام اشاره کردید. می‌دانیم که در واقعه کربلا دو فرزند امام حسن علیه السلام به نام‌های قاسم و عبدالله به شهادت رسیدند. عده‌ای باور کردند که طی این واقعه و شهادت آن دو فرزند، نسل پسران امام حسن علیه السلام قطع شد. آیا چنین مطلبی می‌تواند صحت داشته باشد؟
خیر. این موضوع صحت ندارد.
که اگر صحت داشته باشد، سادات از نسل امام حسن علیه السلام نخواهیم داشت!
درست است. هرچند که عبدالله و قاسم به عنوان دو فرزند امام حسن علیه السلام در واقعه کربلای سال 61 هجری حضور داشته و در کنار امام حسین علیه السلام به شهادت رسیدند، اما نسل امام حسن علیه السلام با شهادت ایشان منقطع نشد و به لطف خدا، نسل ایشان تا به امروز تداوم داشته است.
با این توضیح، سادات حسنی از نسل کدام فرزند امام حسن علیه السلام هستند؟
سادات حسنی از دو فرزند امام حسن به نام‌های زید و حسن مثنی هستند. البته همان طور که اشاره شد، حضرت عبدالعظیم نیز از نسل امام حسن علیه السلام هستند و بخشی از سادات حسنی از طریق ایشان تداوم داشته‌اند.
زید، پسر بزرگ امام حسن علیه السلام بود و حسن مثنی نیز فرزند دیگر آن حضرت بود که اتفاقاً طبق برخی از نقل‌های تاریخی، او هم در واقعه کربلا حضور داشت و حتی به همراه خانواده خود به کربلا رفته بود، البته او با یکی از دختران امام حسین علیه السلام ازدواج کرده بود و به این ترتیب داماد امام حسین علیه السلام محسوب می‌شد.
اما حسن مثنی در واقعه کربلا مجروح شد و فردی به نام اسماء بن خارجه فزاری که از اقوام مادری او بود و در لشکر عمر سعد می‌جنگید، بدن مجروح حسن مثنی را به کنار خود برد و به این ترتیب مانع از کشته شدن او شد.
سادات طباطبایی از نسل حسن مثنی هستند
اینکه گفته می‌شد سادات طباطبایی از نسل حسن مثنی هستند، درست است؟
بله. چون حسن مثنی که فرزند امام حسن علیه السلام بود، با فاطمه دختر امام حسین علیه السلام ازدواج کرد، به فرزندان و نسل حاصل از ازدواج ایشان سادات طباطبایی گفته می‌شود. درواقع حسن مثنی و فاطمه اجداد سادات طباطبایی هستند.
انتهای پیام/
R1522/P/S4,37/CT2 واژه های کاربردی مرتبط ماه مبارک رمضان امام حسن (ع)منبع: تسنیم
کلیدواژه: ماه مبارک رمضان امام حسن ع ماه مبارک رمضان امام حسن ع حضرت امیرالمؤمنین علیه السلام مورد امام حسن علیه السلام فرزند امام حسن علیه السلام امام حسن علیه السلام امام حسن علیه السلام امام حسین علیه السلام امام علی علیه السلام امام حسین علیه سادات طباطبایی واقعه کربلا سادات حسنی خدای متعال نسل ایشان گرامی خود دو فرزند جنگ جمل آن حضرت
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.tasnimnews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «تسنیم» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۷۸۸۰۲۱۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
دعا برای زیاد شدن نور چشم | دستورالعمل برای زیاد شدن نور چشم
لذت زندگی همراه با عافیت بر کسی پوشیده نیست عافیتی همه جانبه که همه گونه درد و بیماری و رنج را از بدن انسان را در بر بگیرد، بخشی از این عافیت و سلامت مربوط به سلامت چشم می‌شود.
شفاء در پناه قرآن و اسلامآیهای در قرآن کریم داریم که می‌فرماید: «وَ نُنَزِّلُ مِنَ الْقُرْآنِ ما هُوَ شِفاءٌ وَ رَحْمَهٌ لِلْمُؤْمِنِینَ وَ لا یزِیدُ الظَّالِمِینَ إِلَّا خَساراً؛ واز قرآن، آن چه شفا و رحمت است برای مؤمنان نازل می‌کنیم؛ و ستمگران را جز خسران (و زیان) نمی‌افزاید. خدا که خودش طبیب و شفا دهنده‌ی همه بیماری‌ها و رنج‌ها هست، در این آیه قرآن را مایه شفا و رحمت معرفی می‌کند.
همچنین حضرت امیرالمومنین علیه السلام می‌فرماید: واستشفوا بنوره فإنه شفاء الصدور؛ از نور آن شفا بجویید که شفابخش سینه هاست. از طرف دیگر برای سوره‌های قرآن خاصیت‌هایی ذکر شده که در صورت تلاوت آنها اثراتش در زندگی مادی و معنوی ما کاملا مشهود خواهد بود. اینها را گفتیم که بگوییم هر دردی در پناه اسلام و قرآن قابل درمان هست از جمله زیاد شدن نور چشم.
دعا برای زیاد شدن نور چشمبسیاری از ما که به بیماری‌های چشمی مبتلا هستم حداقل برای یکبار هم که شده سراغ یک دعا برای زیاد شدن نور چشم رفته ایم. بزرگان دینی ما توصیه‌هایی داشته اند برای اینکه نور چشم مان زیاد شود در این فرصت اول می‌خواهیم سراغ سوره‌ها و آیه‌هایی برویم که برای نور چشم توصیه شده اند و بعد از آن به سراغ دعا‌هایی که در این زمینه آمده است.
اولین توصیه قرآنی برای زیاد شدن نور چشم همین نگاه کردن به قرآن است. امام صادق علیه السلام می‌فرمایند: «هر کس قرآن را از روى آن تلاوت کند چشم وى نیز از قرآن بهره بردارى مى نماید و از عذاب او و پدر و مادرش هم کاسته مى شود گرچه با کفر از دنیا رفته باشند» همچنین از پیامبر گرامی اسلام روایت شده که فرمودند: «هر کس پیوسته به قرآن بنگرد، تا زنده است، از بهره بینایی برخوردار می‌شود» پس خود نگاه کردن به قرآن باعث زیاد شدن نور چشم می‌شود.
خواندن آیت الکرسیدر آثار و خواص خواندن آِیت الکرسی همین زیاد شدن نور چشم را عنوان کرده اند. از حضرت علی روایت شده که فرمودند: «زمانی که کسى مبتلا به چشم درد شود آیه الکرسى را به نیّت شفا بخواند و [اگر]به دل یقین داشته باشد که خوب می‌شود به راستى، إن شاء اللَّه، درمان یابد» در بحث دعا برای زیاد شدن نور چشم به آیت الکرسی زیاد اشاره شده است ولی در روایات تنها به خواندن آیت الکرسی برای نور چشم اشاره شده است ولی میان مردم هم رایج است که بعد از نماز دست‌ها را روی چشم می‌گذارند و آیت الکرسی می‌خوانند هر چند در روایات خواندن آیت الکرسی با این کیفیت نیامده ولی از سید بن طاووس نقل شده که: نور چشم شخصى ضعیف شد.
در خواب، شخصی را دید که به او می‌گوید این کلمات را بخوان: «أُعِیذُ نُورَ بَصَرِی بِنُورِ اللَّهِ الَّذِی لَا یُطْفَى؛ پناه می‌دهم روشنى چشم خود را به نور خدا که خاموش نمی‌شود» سپس دست‌هاى خود را بر چشمان خود بمال و به دنبال آن آیه الکرسى را بخوان. راوى گوید: پس، آن مرد چنان کرد، چشم‌هایش خوب شد و به دفعات، دیگران نیز این را تجربه کرده و از آن نتیجه گرفتند»
سوره حمد؛ شفای چشمبرای سوره حمد خواص بسیاری ذکر شده و در واقع سوره حمد نسخه‌ای هست برای همه آلام و درد‌هایی که ممکن است داشته باشیم در روایتی از امام صادق علیه السلام نقل شده است که فرمودند: «چنانچه بر مردهای ۷۰ بار سوره حمد خواندید و زنده شد تعجب نکنید.»، اما یک از خواص عجیب این سوره در باره نور چشم هست چرا که پیامبر فرمودند: «چون کسی را درد چشم باشد یا در بینایی او ضعفی باشد در اول ماه، چون هلال ماه را ببیند دست بر چشم خود بنهد و سوره فاتحه را ۱۰ بار با نیت خالص و توجه به معنی آن بخواند و در آخر سوره مبارکه «توحید» را ۳بار بخواند بعد از آن ۷بار بگوید: «یا ربِّ قَوِّ بَصَری».
سپس بگوید: «اللهم اکف انت الکافی، اللهم عاف انت المعافی». درد چشم و ضعف بینایی به صحت مبدل می‌گردد. (خواص آیات قرآن کریم، محمدتقی نجفی، ص۱۰)
دعا برای زیاد شدن نور چشم در روایاتامام رضا علیه السلام توصیه‌های بسیار مفیدی برای تقویت چشم و زیاد شدن نور چشم دارند که به کار بستن آنها براحتی می‌تواند ما را از بیماری‌های چشمی برهاند. از جمله مواردی که امام رضا علیه السلام به آن دستور داده اند کوتاه نمودن ناخن‌ها هست.
در کتاب کافی آمده است که علی اسباط از امام رضا علیه السلام نقل می‌کند که ایشان مرا در خراسان دید در حالی که چشم درد داشتم. حضرت به من فرمودند: می‌خواهی تو را به کاری دعوت کنم از این وضع خلاصی یابی. او گفت بله! حضرت فرمودند: هر روز ۵شنبه‌ها ناخن هایت را کوتاه کن. من هر هفته چنین کردم و تاپایان عمر به چشم درد مبتلا نشدم.
همچنین حضرت مسواک کردن را موجب تقویت بینایی می‌دانند و می‌فرمایند: «اَلسِّواکُ یَجْلُو الْبَصَرَ وَ یُنْبِتُ الشَّعْرَ وَ یَذْهَبُ بِالدَّمْعَهِ؛ مسواک زدن، نور چشم و رشد مو را زیاد و آبریزش چشم را برطرف مىکند.»
توصیه بعدی امام رضا علیه السلام سرمه کشیدن است «من اصابه ضعف فی بصره فلیکتحل سبعه مراود عند منامه من الاثمد؛ هر کس ناراحتى و ضعفى در چشم خویش احساس مى کند به هنگام خواب هفت بار سرمه اثمد بکشد، چهار بار در چشم راست و سه بار در چشم چپ»
همچنین فرمودند: «من کان یؤمن باللّه و الیوم الاخر فلیکتحل؛ کسى که ایمان به خداوند و روز قیامت دارد پس سرمه بکشد»؛ و در نهایت در نسخه شفابخش امام رضا علیه السلام برای چشم آمده است که: «هرکس بعد از طلوع آفتاب ۱۰۰۰ مرتبه بگوید «الظاهر» ایزد تعالی او را از نابینائی نگاه دارد.
tags # دعا سایر اخبار
خودکشی یک پزشک دیگر؟/ جزئیاتی بیشتر از درگذشت متخصص بیمارستان شریعتی