به نقل از «تابناک»

همسرتان را کنترل نکنید

تاریخ انتشار: ۲۱ اردیبهشت ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۷۸۹۵۶۴۳

یک روانشناس درباره پیامدهای کنترل کردن همسر توسط یکی از زوجین توضیحاتی داد.

به گزارش باشگاه خبرنگاران، مهرسا حسینی روانشناس خانواده و زوج درمانگر درباره کنترل دائم همسر اظهار کرد: بزرگترین آفت زندگی زناشویی کنترل کردن دائم همسر است. معمولا یکی از زوجین می‌گویند که من تقصیر ندارم، همسرم عامل تمام مشکلات زندگی است و من وظیفه دارم با کنترل او برای تغییر و اصلاح رفتار‌هایش هر کاری انجام دهم.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

وی با بیان اینکه معمولا افراد برای تغییر رفتار فرد دیگر از رفتار‌های مخربی مانند انتقاد، سرزنش، شکوه، تهدید، تنبیه و تحقیر کردن استفاده می‌کنند، بیان کرد: تا زمانی که فکر کنیم عامل اصلی مشکلات زندگی ما، طرف مقابل است و نه خود ما، هیچ تلاشی برای تغییر خودمان انجام نمی‌دهیم، پس باید اول در رفتار خودمان تغییر ایجاد کنیم تا رابطه ما بهبود پیدا کند. اغلب زوج‌ها روی خشنود کردن یکدیگر تمرکز نمی‌کنند و فقط دنبال آن هستند که همسرشان آن‌ها را راضی کند.

حسینی افزود:گاهی در رابطه زناشویی، زوجین برآورده کردن نیازها و خواسته های خود را وظیفه طرف مقابل می‌دانند، در حالی که از این غافل هستند که هر دو طرف نسبت به هم مسئول هستند و وظایفی بر عهده دارند که اگر قرار است در رابطه آن‌ها بهبودی حاصل شود، باید تغییر کنند.

وی گفت: در این میان تنها راه حل مشکلات زناشویی در ابتدا یادگیری شیوه گفت‌وگو با هم است و ما فقط می‌توانیم رفتار‌های خود را کنترل کنیم و بالاخره عادت‌های مهرورزی و پیوند دهنده را جایگزین آن رفتار‌هایی کنیم که رابطه را تخریب می‌کنند.

این روانشناس درباره رفتار‌های پیوند دهنده زوجین، گفت: گوش کردن، اعتماد کردن، احترام گذاشتن، حمایت کردن، تشویق، پذیرفتن فرد همان طوری که هست و بالاخره گفت‌وگوی همیشگی بر سر اختلافات از جمله رفتارهای پیوند دهنده هستند، بنابراین تنها کسی که می‌توانیم کنترلش کنیم خود ما هستیم،

وی با اشاره به اینکه اگر رابطه ناموفقی داریم، باید فکر کنیم و ببینیم خود ما چه کاری می‌توانیم انجام دهیم که باعث بهبودی رابطه‌مان شود و نه اینکه سعی کنیم دیگری را با کنترل کردن تغییر دهیم، تصریح کرد: تقریبا در تمامی موارد هنگامی که دست از کنترل بیرونی برمی‌داریم، همسرمان هم تغییر می‌کند و در این میان باید تا جایی که امکان دارد به همسرمان کمک کنیم تا نیازهایش را هم ارضا کند و همان طور که قبلا گفتیم برای دستیابی به این هدف لازم است تا عادت‌های مهرورزی و پیوند دهنده را جایگزین رفتار‌هایی کنیم که رابطه را تخریب می‌کنند.

حسینی تصریح کرد: تجربه نشان می‌دهد حتی زمانی که احتمال می‌دهیم کمترین اختلافی وجود دارد، باید قبل از هر اقدامی، فکر کنیم و اولین فکرمان این باشد که تا جای ممکن از به کارگیری رفتار‌های مخرب اجتناب کنیم، زیرا می‌دانیم که استفاده از این رفتار‌ها ما را بیشتر از هم دور می‌کند و بر مشکلات ما اضافه می‌کند و بعد از آن برای رفع اختلاف‌هایمان رفتار‌های مهرورزانه به کار ببریم. این کار بسیار ساده به نظر می‌رسد، اما عملی کردن آن خیلی دشوار است، مگر آن که همواره به یاد داشته باشیم که با اعمال رفتار‌های مخرب تا چه حد به زندگیمان صدمه وارد می‌کنیم. به محض اینکه حرفی از دهانتان بیرون آمد یا حالت چهره تان عوض شد، دیگر نمی‌توانید آن را پس بگیرید، حتی اگر این رفتار‌ها واقعا همسرتان را از شما نراند، به احتمال زیاد او تصمیم می‌گیرد بیش از پیش از شما فاصله بگیرد.

این روانشناس با بیان اینکه تنها راه حل مشکلات زناشویی گفت‌وگو با زبانی پیوند دهنده و مهرورزانه است، گفت: اکثر گفت و شنود‌ها در دنیای واقعی عمیقا ریشه در کنترل بیرونی دارد، اما در گفت‌وگوی مهرورزانه هیچ یک از طرفین قصد ندارد بر دیگری فشار آورد تا خارج از انصاف عمل کند.

وی افزود: در زندگی زناشویی، یک گفت‌وگوی مناسب می‌تواند به این شکل باشد که به عنوان مثال زن از شوهرش انتظار داشته باشد که هر شب وقت شام به منزل بیاید، مرد هم می‌گوید که اگر این کار را هر شب انجام دهد، کارش را از دست می‌دهد. حال اگر کنترل بیرونی در این زندگی اعمال شود، زن به نق زدن هایش ادامه می‌دهد و مرد سعی می‌کند حتی دیرتر به خانه بیاید و لج همسرش را در بیاورد تا شاید زن دست از نق زدن بردارد، در چنین شرایطی این زوج می‌توانند با گفت‌وگوی مهرورزانه این مشکل را حل کنند. به این صورت که مرد پیشنهاد دهد هفته‌ای دو شب موقع شام به منزل بیاید و سه شب دیگر را هم سعی کند زودتر بیاید. زن هم پیشنهاد دهد که از این به بعد سعی کند جانب انصاف را نگه دارد، شرایط شوهر را درک کند و دست از نق زدن بردارد. مرد به قدری از فروکش کردن این نق‌ها لذت می‌برد که حتی سعی می‌کند بیشتر شب‌ها هرجور شده خودش را برای شام به خانه برساند. این راه حل ممکن است ساده و پیش پا افتاده به نظر رسد، اما همین مقدار به ظاهر ناچیز عشق و لذت بیشتری برای هر دو به ارمغان می‌آورد و زن می‌تواند از این به بعد شب‌هایی را که همسرش در محل کار می‌ماند راحت‌تر بگذراند و مرد هم مشتاق‌تر باشد تا زودتر به خانه بیاید.

منبع: تابناک

کلیدواژه: ویروس کرونا زلزله تهران گرگیعان علیرضا افتخاری دعای روز شانزدهم رمضان همسر کنترل روانشناس ویروس کرونا زلزله تهران گرگیعان علیرضا افتخاری دعای روز شانزدهم رمضان پیوند دهنده رفتار ها گفت وگوی

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.tabnak.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «تابناک» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۷۸۹۵۶۴۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

حمله عجیب روزنامه جوان به مدافعان تعطیلی شنبه: پیـام پنهان دارد | از بعد نمادین روزها غفلت نکنید!

رسانه اصولگرای جوان نوشت: مسئله فقط تعطیلی یک روز نیست، مسئله تغییر نظم اجتماعی است. نظم اجتماعی باید بر اساس یک منطق روشن تنظیم شود. تعطیلی شنبه‌ها یعنی محوریت نظم اجتماعی بر اساس منطق اقتصادی، اما تعطیلی جنبه تنظیم نظم اجتماعی براساس منطق فرهنگی است.

روزنامه جوان نوشت:

دین برای زمان اهمیت ویژه قائل است. اسلام به برخی زمان‌ها نگاه ارزشی دارد . عناوینی، چون «شب قدر، روز مبعث، عید غدیر، روز عاشورا، عید فطر، شب جمعه و روز جمعه» نشان از نگاه خاص اسلام به برخی از زمان‌ها و جانمایی خاص آن در زندگی انسان مسلمان دارد.

اساساً اسلام یکی از عناصر تنظیم‌گر در سبک زندگی اسلامی را زمان می‌داند. توجه به ساعات خاص، روزهای هفته، روزهای خاص در ماه، روزهای خاص در سال همه گویای نوع نگرش اسلام به مقوله زمان است.

تجربه نشان می‌دهد هنگامی که دو روز تعطیل است، به طور طبیعی روز دوم به عنوان روز اصلی تعطیل قلمداد می‌شود. چه اینکه امروزه در تهران روزهای پنج‌شنبه تعطیل است و مردم از آن به‌عنوان روز کارهای عقب‌مانده استفاده می‌کنند و جمعه را تعطیل به‌معنای استراحت و تفریح به شمار می‌آورند. چهره عمومی شهر نیز جمعه را به عنوان روز تعطیل نشان می‌دهد.

تحولات فرهنگی هیچ‌گاه یک‌شبه رخ نمی‌دهد. ذهنیت اجتماعی آرام‌آرام شکل می‌گیرد. به امروز که ذهنیت عمومی جمعه را روز تعطیل می‌داند نگاه نکنید. تعطیلی شنبه به‌مرور زمان و طی یک دهه آینده موجب خواهد شد ذهنیت اجتماعی جمعه را از مدار و محور بودن تعطیلات خارج کند و جمعه نقشی را در زندگی بیابد که امروز پنج‌شنبه به‌عنوان روز نیمه‌کاری و کم‌کار هفته انجام می‌دهد.

جایگاه جمعه در فرهنگ اسلامی، اما جایگاه خطیری است. در اسلام جمعه محور بخشی از اعمال عبادی فردی و اجتماعی، رسیدگی‌های فردی و دینی به شمار آمده‌است. از صبح جمعه که با دعای ندبه و انتظار ظهور آغاز می‌شود تا ظهر جمعه که محل اجتماع مسلمین در نماز جمعه است. تا ده‌ها آداب فردی که برای جمعه تصویر شده‌است.

جمعه روز خاص و نماد اسلام است و به نوعی از شعائر اسلامی شناخته می‌شود. در برابر شنبه که نماد یهود است و یک‌شنبه که نماد مسیحیت است. ما نسبت به بعد نمادین روزها غفلت داریم.

بعد نمادین دین یکی از عناصر هویت‌سازی دینی است. عنصر هویت‌ساز مرز شما با غیر شما و دیگری شما را تعیین می‌کند، اما غفلت از آن موجب درهم آمیختگی فرهنگی، هویت‌زدایی و عدم تشخص آن جامعه می‌گردد. ظاهر استدلال برای تعطیلی شنبه‌ها خیلی روشن و در نگاه ابتدایی مقبول است. باید برای تجارت خارجی خود را با ایامی که جهان در حال کار است، هماهنگ باشیم، اما نکته این است که مسئله را نباید سطحی دید.

مسئله فقط تعطیلی یک روز نیست، مسئله تغییر نظم اجتماعی است. نظم اجتماعی باید بر اساس یک منطق روشن تنظیم شود. تعطیلی شنبه‌ها یعنی محوریت نظم اجتماعی بر اساس منطق اقتصادی، اما تعطیلی جنبه تنظیم نظم اجتماعی براساس منطق فرهنگی است. اسلام برای حیات انسانی ارزش ویژه بر مدار حیات طیبه قائل است و نظم اجتماعی را نیز براین مدار سامان می‌دهد. (این بخش نیازمند توضیح و تبیین فنی و براساس روح شریعت است.)

در نامه اخیر اتاق بازرگانی ایران خطاب به مقام معظم رهبری مبنی بر لزوم تعطیلی شنبه‌ها این است:

«اثربخشی اقدامات دولت برای افزایش ارتباط با سایر کشورهای بلوک شرق و غرب و توسعه روابط تجاری و اقتصادی، در گرو پذیرش هر چه بیشتر استانداردهای اقتصاد جهانی است.»

این استدلال که باید خودمان را با نظم جهانی در حوزه اقتصاد تطبیق دهیم، آشناست. سال‌ها قبل طیفی سخن از جامعه جهانی می‌زدند، اما این جهان، جهانی است که امریکا و غرب محور آن هستند. حرکت به‌سمت استانداردهای مثلاً جهانی یعنی پذیرش گام‌به‌گام نظم غربی در حالی‌که امروز دنیا در حوزه‌های مختلف از جمله اقتصاد در حال عبور از نظم فعلی و تک قطبی است.

تشکیل پیمان‌های مالی و اقتصادی بزرگ، چون پیمان شانگ‌های و بریکس، پیمان‌های مالی دو یا چندجانبه و دلارزدایی همه به‌معنای عبور از نظم موجود است. در چنین دوران عبور از نظم امریکایی سوق دادن کشور به سمت آن نوعی ارتجاع تمدنی است.

تأکید می‌کنم مسائل کلان را نباید اتمیک و نقطه‌ای دید، تعطیلی شنبه‌ها را باید در یک اتمسفر کلان فرهنگی، اجتماعی، ملی و بین‌المللی تحلیل کرد. پیامدها، روندها، آسیب‌ها و دیگر جوانب باید در این بستر تحلیل و بررسی شود. پس مسئله تنها تعطیلی یک روز نیست، مسئله تحول در رویکرد کلان جامعه، وجهه اجتماعی، پیام پنهان این تصمیم به ناخودآگاه جامعه است.