تهدید آمریکا علیه کشورهایی که درصدد ازسرگیری روابط با سوریه هستند

سخنگوی وزارت خارجه آمریکا گفت که تحریم‌های در نظر گرفته شده علیه سوریه، همچنین دولت‌هایی که قصد ازسرگیری روابط با نظام این کشور را دارند، نیز در برخواهد گرفت.

به گزارش ایسنا، جیرالدین گریفیث، سخنگوی وزارت خارجه آمریکا در امور منطقه در مصاحبه با العربی الجدید درباره قانون قیصر که قرار است طی کمتر از یک ماه و در ماه آتی میلادی اجرایی شود، اظهار کرد: کشورها و دولت‌هایی که در تلاش برای مصالحه و ازسرگیری روابط با نظام سوریه هستند در معرض تحریم‌های آمریکا قرار دارند و عملیات بازسازی سوریه مرتبط با حل و فصل سیاسی بحران این کشور است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

وی درباره سازوکار واشنگتن برای افزایش فشارها بر نظام سوریه از طریق قانون تحریم‌های قیصر مدعی شد: این قانون این امکان را برای آمریکا فراهم می‌کند تا با بازخواست نظام بشار اسد، رئیس جمهوری سوریه به درگیری‌های وحشتناک و مداوم در سوریه پایان دهد.

گریفیث در ادامه گفت: قانون قیصر شامل چند بند اصلی است که از طریق مجازات کسانی که به نظام سوریه در دستیابی به کالا، خدمات و موارد دیگر کمک می‌کنند، تحریم‌هایی را علیه نظام سوریه و هم‌پیمانان آن إعمال می‌کند.

سخنگوی وزارت خارجه آمریکا در ادامه هشدار داد: اگر دولتی درصدد مصالحه با نظام سوریه باشد، تحریم‌های الزام‌آور آمریکا شرکت‌های آن کشور را که درصدد مشارکت در بازسازی سوریه هستند، به شدت تهدید خواهد کرد. قانون قیصر شامل تحریم و ممنوعیت سفر برای کسانی است که از اعضای نظام سوریه و حامیان سوری و بین‌المللی آن هستند.

جیمز جفری، فرستاده ویژه آمریکا در امور سوریه جمعه گذشته تصریح کرد که قانون قیصر در ژوئن آینده اجرایی می‌شود تا فشارها بر دولت سوریه را افزایش دهد.

به موجب این قانون، آمریکا می‌تواند حامیان و هر شخص یا گروه یا دولتی را که به دولت سوریه کمک مالی یا کالایی یا تکنولوژیک می‌کند، تحریم کند.

این قانون همچنین به آمریکا اجازه تحریم "ناقضان حقوق بشر" و خانواده‌هایشان در سوریه را می‌دهد و در آن از افراد مشخصی نام آورده شده و پیشنهاد تحریم‌شان مطرح شده است، از جمله رئیس جمهوری سوریه، نخست‌وزیر و معاونان وی، فرمانده کل نیروهای مسلح، فرمانده نیروی زمینی و دریایی و دستگاه اطلاعات، مقامات وزارت کشور و پلیس، مدیران زندان‌های سوریه و رؤسای شاخه‌های امنیتی.

انتهای پیام

منبع: ایسنا

کلیدواژه: سوريه قانون قیصر نظام سوریه

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.isna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایسنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۷۹۰۹۴۷۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

درخواست آمریکا از چین برای مهار ایران

به گزارش تابناک به نقل از خبرآنلاین، نشریه فارن پالیسی در مقاله ای با عنوان "چین واقعاً چقدر بر ایران اهرم دارد؟" نوشت: حتی قبل از اینکه ایران صدها هواپیما بدون سرنشین و موشک را به سمت اسرائیل پرتاب کند، مقامات آمریکایی از چین خواسته بودند تا از نفوذ خود برای متقاعد کردن تهران برای مهار اقدامات تحریک‌آمیز خود و گروه‌های مقاومت در سراسر خاورمیانه استفاده کند.

حمله انتقام جویانه ایران که اولین حمله مستقیم این کشور به خاک اسرائیل بود، ایالات متحده را به استفاده بیشتر از اهرم بالقوه پکن در خاورمیانه ترغیب کرده است. چین مدت‌هاست که بزرگترین شریک تجاری ایران است و مقامات ارشد ایالات متحده از جمله رئیس جمهور جو بایدن، به طور علنی از پکن خواسته‌اند تا به کنترل تهران کمک کند، به ویژه در حالی که ماه‌ها حملات گروه انصارالله در دریای سرخ که توسط ایران تشویق می‌شوند، حمل و نقل جهانی را مختل کرده است. جان آلترمن، مدیر برنامه خاورمیانه در مرکز مطالعات استراتژیک و بین‌المللی گفت: « حدود یک سوم از کل تجارت ایران با چین شکل می‌گیرد و این کشور به یک محافظ مهم برای منافع ایران در شورای امنیت تبدیل شده است. به نظر من چین تنها کشوری است که بیشترین توانایی را برای نفوذ بر ایران دارد، اگر بخواهد.»

با افزایش تنش بین اسرائیل و ایران، قانونگذاران آمریکا فشار را بیشتر می‌کنند. در تازه‌ترین اقدام، مجلس نمایندگان آمریکا با اکثریت قریب به اتفاق قانون تحریم‌های انرژی ایران و چین را تصویب کرد. این قانون برای هدف قرار دادن شرکت‌های چینی که نفت خام ایران را خریداری می‌کنند و در نتیجه پول را به اقتصاد ایران پمپاژ می‌کنند، طراحی شده است. این لایحه برای تصویب نهایی به سنا منتقل شده است.

جاش گوتهایمر، نماینده دموکرات کنگره گفت: «در حالی که ما اینجا هستیم، ایران از تجارت نفتی خود با چین برای آوردن درآمد ۱۵۰ میلیون دلاری در روز استفاده می‌کند. چین با واردات میلیون‌ها بشکه نفت در روز، ایران را در تجارت نگه می‌دارد و بودجه‌های مهمی را برای برنامه هایی چون توسعه موشکی و تسلیحات هسته‌ای فراهم می‌کند.

اگرچه ایالات متحده به طور فزاینده ای به دنبال چین برای تحت تأثیر قرار دادن ایران است، برخی کارشناسان هشدار می دهند که این موضوع به این سادگی ها نیست.

کمتر کشوری به اندازه چین با ایران روابط اقتصادی قابل توجهی دارد. چین برای بیش از یک دهه بزرگترین شریک تجاری ایران بوده است، یک رابطه طولانی مدت که عمدتا حول محور تجارت نفت بوده است. بین سال‌های ۲۰۲۰ تا ۲۰۲۳، شرکت‌های چینی واردات نفت ایران را بیش از سه برابر کردند و فروش را به بالاترین حد در ۱۰ سال اخیر رساندند.

اما روابط اقتصادی آنها به لحاظ نفوذ نابرابر است. به عنوان مثال، سال گذشته بیش از ۹۰ درصد صادرات نفت خام ایران به چین بوده است. با این حال، چین تامین‌کنندگان بسیار دیگری فراتر از ایران دارد و عرضه تهران تنها ۱۰ درصد از کل واردات چین را تشکیل می‌دهد.

پاتریشیا کیم، یکی از همکاران موسسه بروکینگز، به فارین پالیسی گفت: پکن به‌عنوان بزرگ‌ترین شریک تجاری و حامی قدرت بزرگ ایران، از کانال‌های ارتباطی ممتاز با تهران برخوردار است و بدون شک نفوذ بیشتری بر این کشور نسبت به ایالات متحده یا متحدانش دارد.

او افزود: «اگر رهبران چین تصمیم بگیرند رویکرد مداخله جویانه تری اتخاذ کنند، سخت است بگوییم که پکن چقدر می تواند تهران را مهار کند.»

ویلیام فیگوروآ، کارشناس روابط چین و ایران در دانشگاه گرونینگن هلند، گفت: در حالی که چین از نظر فروش و تجارت نفت دارای اهرمی است، استفاده از این اهرم هم از نظر سیاسی و هم از نظر لجستیکی چالش برانگیز است.

به عنوان مثال، پالایشگاه های خصوصی چین که در بازار سیاه فعالیت می کنند، به طور غیرقانونی بیشتر نفت ایران را خریداری می کنند، نه پالایشگاه های دولتی. او گفت که این پالایشگاه‌های خصوصی «به‌شدت دشوار است که کنترل شوند» و کنترل مستقیم واردات نفت ایران از چین را برای پکن چالش‌برانگیز می‌کند.

مقیاس سرمایه گذاری چینی ها در ایران که عمدتاً توسط شرکت های خصوصی هدایت می شود، همچنان یک موضوع آزاردهنده در روابط بین دو کشور است. فیگوئروا گفت که چین به طور مزمن در ایران سرمایه گذاری ناکافی کرده است، که شکایت هایی را از سوی تهران برانگیخته و بر تمایل آنها برای تن دادن به فشار چین تأثیر می گذارد.

*ترجمه: ابوالفضل خدائی