به نقل از «خبرگزاری برنا»

کشف یک سیاره زمین دیگر

تاریخ انتشار: ۲۲ اردیبهشت ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۷۹۱۸۷۳۱

تلسکوپ فضایی کپلر حتی پس از بازنشستگی هم دست از اکتشاف برنداشت و تصاویری از یک سیاره گازی شبیه به نپتون، یک اَبَرزمین و یک سیاره شبیه به زحل (که به دور ستاره ای در ابعاد خورشید ما می چرخید) را به زمین ارسال کرد. سازمان هوافضای ناسا آخرین تصویر ثبت شده توسط تلسکوپ فضایی کپلر به اسم «Last Light» یا «آخرین نور» را منتشر کرد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

به گزارش گروه اجتماعی خبرگزاری برنا؛ ناسا همچنین اظهار داشته که تلسکوپ مذکور یک ماه پس از ثبت این عکس، با اتمام سوخت به پایان عمر خود رسیده است.

دانشمندان ناسا با استفاده از داده‌های تلسکوپ فضایی کپلر خبر از کشف یک سیاره فراخورشیدی بسیار شبیه به زمین دادند.

تلسکوپ فضایی کپلر(Kepler) که شکارچی سیارات فراخورشیدی متعلق به ناسا است ممکن است اکنون ناتوان از خدمت رسانی شده باشد، اما داده‌های آن هنوز نویدبخش است.

گروهی از دانشمندان ناسا داده‌های کپلر را مورد بررسی قرار داده‌اند و یک سیاره زمین‌مانند را کشف کرده‌اند که می‌تواند مانند زمین شرایط پشتیبانی از حیات را داشته باشد.

این سیاره فراخورشیدی "Kepler-۱۶۴۹c" نام‌گذاری شده و به دور یک ستاره کوتوله قرمز که در فاصله حدود ۳۰۰ سال نوری از زمین قرار دارد، می‌گردد. این سیاره تقریبا به اندازه زمین است و در "کمربند حیات" ستاره میزبان خود قرار دارد که به آب اجازه می‌دهد تا به صورت مایع روی سطح سیاره وجود داشته باشد.

کمربند حیات(Habitable Zone) در اخترشناسی بازه‌ای از فاصله در سامانه یک ستاره است که بتوان در آن سیاره‌ای با فشار اتمسفر کافی یافت کرد که شرایط وجود آب مایع در سطح خود را دارا باشد. این فاصله بر مبنای نیازهای شناخته شده بیوسفر زمین، موقعیتش در منظومه شمسی و مقدار انرژی حرارتی که از خورشید دریافت می‌کند، محاسبه می‌شود.

به دلیل اهمیت وجود آب مایع به عنوان لازمه زندگی تصور می‌شد می‌توان با استفاده از کمربند حیات وسعتی از جهان که امکان زندگی فرازمینی در آن وجود دارد را تخمین زد. هر چند بعدها مشخص شد که امکان وجود آب مایع به علت وجود منابع حرارتی دیگر در اجرام آسمانی که خارج از این محدوده قرار دارند نیز وجود دارد و در واقع امکان زیست فرازمینی به این نواحی محدود نمی‌شود.

از سال ۱۹۵۳ میلادی که مفهوم کمربند حیات برای اولین بار مطرح شد تاکنون سیاره‌های زیادی در این نواحی یافت شده‌اند که بیشتر آن‌ها ابرزمین یا غول گازی با ابعادی بسیار بزرگتر از زمین هستند، چرا که شناسایی اینگونه سیارات آسان‌تر است.

سیاره "Kepler-۱۶۴۹c" هر ۱۹.۵ روزِ زمینی، یک دور به دور ستاره میزبان خود می‌چرخد که هیجان انگیز است، چرا که باعث می‌شود این سیاره در کمربند حیات یا منطقه قابل سکونت ستاره میزبان خود قرار بگیرد.

"توماس زوربوچن" سرپرست اداره ماموریت علمی ناسا در بیانیه‌ای گفت: این دنیای جذاب و دوردست، به ما امید بیشتری می‌بخشد که زمین دیگری در میان ستارگان قرار دارد و منتظر کشف توسط ما بوده است.

تلسکوپ "کپلر" در زمان خود صدها سیاره را در فضا جستجو و کشف کرد. اکنون برخی از این داده‌ها هنوز هم اطلاعات خارق العاده‌ای از قبیل کشف "Kepler-۱۶۴۹c" را که یک سیاره بالقوه قابل سکونت است، ارائه می‌دهد.

طبق مشاهدات "کپلر"، ۲۰ تا ۲۵ درصد از ۲۲۰ میلیارد ستاره موجود در کهکشان راه شیری دارای دنیاهایی هستند که می‌توانند از حیات میزبانی کنند.

بسیاری از داده‌های "کپلر" از طریق الگوریتم‌های رایانه‌ای فیلتر می‌شوند، اما به نظر می‌رسد که الگوریتم‌های موجود، همه اطلاعات مهم را در نظر نمی‌گیرند. بنابراین گروهی از محققان برای انجام تحقیقات و حصول اطمینان از اینکه کلیه داده‌ها به درستی مطالعه می‌شوند، تشکیل شد و نتیجه داد، زیرا "Kepler-۱۶۴۹c" بخشی از این بازنگری در اطلاعات کپلر است که توسط الگوریتم‌ها نادیده گرفته شده بود.

اندازه سیاره "Kepler-۱۶۴۹c" تنها ۱.۰۶ برابر زمین است و ۷۵ درصد از "انرژی ستاره‌ای" را که سیاره ما از خورشید می‌گیرد، دریافت می‌کند. این ترکیب باعث می‌شود این دنیای تازه کشف شده بسیار خاص باشد.

محققان ناسا نوشتند: سیارات فراخورشیدی دیگری مانند "TRAPPIST-۱f" و طبق برخی محاسبات، "Teegarden c" وجود دارند که از لحاظ اندازه به زمین نزدیک هستند. بعضی دیگر نیز مانند "TRAPPIST-۱d" و "TOI ۷۰۰d" ممکن است از نظر دما به زمین نزدیک باشند.

فضاپیمای کپلر(Kepler) یک تلسکوپ فضایی ساخت ناسا است که با هدف کشف سیارات فراخورشیدی مشابه زمین در سال ۲۰۰۹ به فضا پرتاب شده‌است و برای این‌ کار، درخشندگی ۱۰۰ هزار ستاره را در عرض ۳٫۵ سال بررسی می‌کند تا نشانه‌ای از کاهش درخشندگی بر اثرگذار سیاره‌ای بیابد. این مأموریت به نام ستاره‌شناس آلمانی "یوهانس کپلر" نام‌گذاری شده‌است.

تلسکوپ فضایی کپلر حتی پس از بازنشستگی هم دست از اکتشاف برنداشت و تصاویری از یک سیاره گازی شبیه به نپتون، یک اَبَرزمین و یک سیاره شبیه به زحل (که به دور ستاره ای در ابعاد خورشید ما می چرخید) را به زمین ارسال کرد. سازمان هوافضای ناسا آخرین تصویر ثبت شده توسط تلسکوپ فضایی کپلر به اسم «Last Light» یا «آخرین نور» را منتشر کرد. ناسا همچنین اظهار داشته که تلسکوپ مذکور یک ماه پس از ثبت این عکس، با اتمام سوخت به پایان عمر خود رسیده است.

منبع: خبرگزاری برنا

کلیدواژه: تلسکوپ تلسکوپ فضایی زمین کپلر تلسکوپ فضایی کپلر کمربند حیات Kepler ۱۶۴۹c یک سیاره داده ها

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.borna.news دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری برنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۷۹۱۸۷۳۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

ناسا یک پیام از فاصله ۲۲۵ میلیون کیلومتری زمین دریافت کرد

فضاپیمای «سایکی» ناسا یک پیام را به زمین منتقل کرده که از فاصله ۱۴۰ میلیون مایل دورتر آمده است.

به گزارش ایسنا، ناسا فاش کرده که زمین به تازگی یک پیام لیزری را از ۱۴۰ میلیون مایلی(۲۲۵ میلیون کیلومتری) دریافت کرده است اما پیش از اینکه منتظر دیدن بیگانگان باشیم، باید به یک توضیح ساده توجه کنیم.

به نقل از دیلی میل، پیام لیزری توسط فضاپیمای «سایکی»(Psyche) ناسا به زمین منتقل شد که در حال حاضر ۱۴۰ میلیون مایل دورتر از زمین قرار دارد. این فاصله ۱.۵ برابر فاصله زمین و خورشید است.

ناسا توضیح داد: این شاهکار چشمگیر می‌تواند راه را برای ماموریت‌های آینده به مریخ هموار کند. این دستاورد یک نگاه اجمالی را به نحوه استفاده کردن فضاپیماها از ارتباطات نوری در آینده ارائه می‌دهد و امکان انتقال داده‌ها، اطلاعات علمی پیچیده و تصاویر و ویدیوهای با کیفیت بالا را با سرعت بالاتر فراهم می‌کند که در حمایت از جهش بزرگ بعدی بشر یعنی فرستادن انسان به مریخ صورت می‌گیرند.

پیام لیزری توسط سیستم «ارتباطات نوری فضای عمیق»(DSOC) ناسا که در حال حاضر روی سفینه فضایی سایکی قرار دارد، به زمین فرستاده شد.

«میرا سرینیواسان»(Meera Srinivasan) سرپرست عملیات این پروژه در «آزمایشگاه پیش‌رانش جت» ناسا گفت: ما حدود ۱۰ دقیقه از داده‌های فضاپیما را در روز هشتم آوریل دریافت کردیم. این یک نقطه عطف مهم برای پروژه است که نشان می‌دهد چگونه ارتباطات نوری می‌توانند به سیستم فرکانس رادیویی فضاپیما متصل شوند.

این آزمایش اولین بار در دسامبر ۲۰۲۳ آغاز شد؛ زمانی که سایکی تنها ۱۹ میلیون مایل از زمین فاصله داشت. طی آن آزمایش اولیه، داده‌های آزمایشی با سرعت ۲۶۷ مگابیت در ثانیه منتقل شدند که با سرعت دانلود اینترنت پهن‌باند قابل مقایسه است.

اکنون که فضاپیما در فاصله بیش از هفت برابر دورتر قرار دارد، سرعت ارسال و دریافت اطلاعات کاهش یافته است. فضاپیما در جدیدترین آزمایش، داده‌ها را با سرعت ۲۵ مگابیت در ثانیه ارسال کرد.

اگرچه این سرعت ممکن است کم به نظر برسد اما ناسا می‌گوید که از هدف پروژه برای اثبات امکان‌پذیر شدن ارسال حداقل یک مگابیت در ثانیه بسیار بیشتر است. «کن اندروز»(Ken Andrews) مدیر عملیات پرواز پروژه در آزمایشگاه پیش‌رانش جت ناسا گفت: اگرچه مقدار کمی از داده‌ها در یک بازه زمانی کوتاه منتقل شدند اما این واقعیت که ما اکنون چنین کاری را انجام می‌دهیم، از همه انتظارات ما فراتر رفته است.

پیش از این، ناسا برای برقراری ارتباط با ماموریت‌هایی که فراتر از زمین سفر می‌کنند، تنها از امواج رادیویی استفاده می‌کرد. ناسا توضیح داد: مانند فیبر نوری که جایگزین خطوط تلفن قدیمی روی زمین می‌شوند، جایگزین کردن ارتباطات رادیویی با ارتباطات نوری امکان انتقال داده در سراسر منظومه شمسی را با ۱۰ تا ۱۰۰ برابر ظرفیت کنونی سیستم‌های مورد استفاده فضاپیماها فراهم می‌کند. این امر به همراه پشتیبانی از تجهیزات علمی با وضوح بالاتر، مأموریت‌های اکتشافی انسانی و رباتیک آینده را بهتر امکان‌پذیر می‌کند.

انتهای پیام