چگونه شب قدر را بهتر قدر بدانیم؟

با تقدیر شدن ظهور امام زمان (عج) در شب‌های قدر، همه مقدرات دیگر نیز سامان می‌یابد.

 ‌به گزارش خبرگزاری برنا؛ حجت الاسلام و المسلمین نصرت الله آیتی گفت: شب قدر، شب مقدرات و تقدیرات انسان است، به طوری که رزق و روزی، حیات و ممات، سرنوشت فردی و جمعی بندگان در آن شب رقم می‌خورد و می توان ای شب را واقعا قدر دانست.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

ظهور امام زمان (ع)، بخش مهمی از تقدیرات جمعی است

وی افزود: آنچه که در شب‌های قدر توسط بندگان مغفول می‌ماند، تأثیر ظهور امام زمان (عج) بر تقدیر آن هاست؛ به این معنا که باید توجه داشته باشیم از آنجا که تقدیرات جمعی انسان در شب‌های قدر رقم می‌خورد، ظهور امام زمان (عج) نیز بخش مهمی از این تقدیرات جمعی است.

این کارشناس مهدویت بیان کرد: با تقدیر شدن ظهور امام زمان (عج) در شب‌های قدر، همه مقدرات دیگر نیز سامان می‌یابد، در واقع زمانی که حضرت حجت (ع) ظهور کنند، بخش اعظمی از مشکلات انسان که برای رفع آنها دعا می‌کند، به خودی خود حل خواهد شد.

شیعیان باید، حیات بدون امامشان را ناممکن بدانند

آیتی با اشاره به اینکه شب قدر، فرصتی جهت زدودن غفلت‌ها و بیدار شدن است، تاکید کرد: یکی از مهم‌ترین غفلت‌های بزرگ انسان‌ها در این زمانه، غفلت از وجود امام زمان (ع) و غفلت از دعا جهت تعجیل در فرج آن حضرت است، اینکه افراد تنها به ظاهر برای تعجیل در ظهور حضرت حجت (عج) دعا کنند، کافی نیست و ظهور حضرت مهدی (ع) زمانی رخ خواهد داد که منتظران ایشان، به گونه‌ای مستاصل شده و ادامه حیات بدون امامشان را ناممکن بدانند.

وی با بیان اینکه غفلت از امام زمان (ع) در زندگی شیعیان در ۵ مورد بروز و ظهور پیدا می‌کند، گفت: امروزه، آدمی آنقدر مشغول زندگی دنیوی خویش شده است که به نوعی فراموش کرده که باید برای رسیدن و ظهور امام خود دعا کند و حتی گاهی شیعیان فراموش می‌کنند که امام زمان (ع) در دنیای آنها، ظاهر نیست، بنابراین اولین غفلت شیعیان در مورد امام زمانشان، غفلت از یاد حضرت مهدی (ع) است.

این کارشناس مهدویت بیان کرد: نتیجه غفلت از یاد حضرت مهدی (ع) در زندگی انسان‌ها، تأخیر در ظهور حضرت مهدی (ع) و عدم رؤیت امام زمان (عج) در زندگی افراد است، در حالی که حضرت حجت (عج) اگرچه در میان همه انسان‌ها ظاهر نیست اما در این دنیا و در بین شیعیان وجود دارند و منتظران واقعی می‌توانند ایشان را در زندگی خویش حس کرده و حتی رؤیت کنند.

از تکالیف خود نسبت به حضرت مهدی (ع) غافل نشویم

آیتی، غفلت دوم شیعیان در رابطه با امام زمان (عج) را غفلت از مسئولیت آنها در برابر حضرت مهدی (ع) دانست و عنوان کرد: در فرازی از دعای ندبه می‌خوانیم "و اعنا علی تادیة حقوقه الیه" به این معنا که "و ما را بر ادای حقوق حضرتش یاری فرما" این عبارت حاکی از این است که شیعیان در برابر حضرت مهدی (ع) تکالیف و حقوقی دارند که باید آن را ادا کنند.

وی گفت: غفلت از دشمنان امام مهدی (ع)، غفلت مهم دیگری است که متأسفانه شیعیان از آن غافل شده و نسبت به این امر مهم بی توجه هستند؛ از گذشته میان جبهه حق و باطل نزاع بوده و تا همیشه نیز این اتفاق ادامه دارد، نکته مهم این است که آدمی در هر زمانه‌ای هوشیار بوده، حق را بشناسد و در مقابل باطل بایستد.

این کارشناس مهدویت تصریح کرد: شیعیان نیز در عصر غیبت امام زمان خود، وظیفه دارند تا نسبت به جبهه باطل و دشمنان حضرت مهدی (عج) آگاه بوده و واکنش نشان دهند، بی اعتنایی و غفلت در این خصوص از اموری است که در روزگار ما میان برخی شیعیان دیده می‌شود.

آیتی با ابراز این عقیده که امروزه نوک پیکان تهاجمات دشمنان به سمت اعتقادات شیعیان و همچنین امام زمان (عج) است، گفت: شیعه‌ای که حضرت مهدی (ع) را به عنوان امام زمان خود قبول دارد، باید نسبت به دشمن امام زمان (ع) واکنش نشان داده و در این زمینه سکوت نکند.

وی غفلت از مبانی اندیشه مهدوی را، چهارمین غفلتی دانست که برخی شیعیان به آن مبتلا هستند و در این رابطه تصریح کرد: اعتقاد به نجات و به عبارت دیگر، اعتقاد به اینکه آینده ازآنِ مؤمنان است، یکی از مبانی مهم مهدویت به شمار می‌آید؛ به این ترتیب یکی دیگر از وظایف مهم شیعیان اعتقاد راسخ به این امر مهم و تلاش برای رسیدن به آن است.

پیوند بین مبانی و اعتقاد به مهدویت نباید گسسته شود

آیتی تاکید کرد: اگر پیوند میان مبانی و اعتقاد به یک امر گسسته شود، هیچ چیزی از آن نمی‌ماند، اعتقاد به مهدویت نیز، ریشه‌ها و بنیان‌هایی دارد که لازم است شیعیان نسبت به آن آگاه باشند؛ اگر یک شیعه نسبت به مبانی مهدویت، معرفت نداشته باشد، چگونه می‌تواند نسبت به مسئله "مهدویت" و "ظهور" اعتقاد راسخ داشته باشد؟!

این کارشناس مهدویت گفت: آخرین غفلت شیعیان در رابطه با امام زمان (عج)، که در این دسته بندی جای می‌گیرد، "غفلت از آرمان‌های الهی مهدویت" است، به این معنا که نباید از این مطلب غافل شویم که امام مهدی (عج) برای چه می‌آید؟ و اهداف ظهور و آرمان‌های الهی این امر چیست؟!، بنابراین اعتقاد به مهدویت لازمه دانستن چنین مطالبی است.

وی افزود: در قرآن کریم، آیاتی که مضمون آن ناظر بر بحث مهدویت است، چند نکته در آن نهفته است، از جمله اینکه در آیاتی می‌خوانیم که " مردم آگاه باشید و بدانید که آن چشم اندازی که امام برای تحقق آن می‌آید، تشکیل جامعه‌ای است که افراد آن جامعه عبد خدا باشند"؛ عبد و بنده خداوند بودن، می‌تواند یکی از چند آرمانی باشد که امام زمان (ع) برای تحقق آن و تشکیل چنین جامعه‌ای، ظهور خواهد کرد، بنابراین تمامی این ۵ نکته که متأسفانه برخی از شیعیان از آن غافل شده اند، باید مورد توجه قرار گرفته شود.

وی در پایان تاکید کرد: شب‌های قدر، یکی از فرصت‌های مناسبی است که خداوند متعال در اختیار بندگان خویش قرار داده تا از چنین غفلت‌هایی بیدار شده و متوجه آن شوند؛ چه بسا که بیداری از چنین غفلت‌ها و فراموشی‌ها و معرفت نسبت به این امور باعث می‌شود تا شیعیان با دعا و تضرع در چنین شب‌های با عظمتی، برای ظهور حضرت مهدی (عج) و تحقق جامعه مهدوی تلاش کنند، چراکه با ظهور حضرت حجت (ع)، بسیاری از گرفتاری‌های بشر حل خواهد شد.

 

منبع: خبرگزاری برنا

کلیدواژه: امام زمان جامعه شیعیان قرآن کریم مهدویت کارشناس مهدویت ظهور امام زمان شب های قدر ظهور حضرت حضرت مهدی حضرت حجت غفلت ها

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.borna.news دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری برنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۷۹۲۰۴۲۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

شمه ای از کرامات امام صادق(ع)

بخشش و بزرگواری آن حضرت

از مشکوه الانوار نقل است که مردی خدمت حضرت صادق(ع) رسید و عرض کرد پسر عمویت فلان اسم جناب تو را برد و نگذاشت چیزی از بد‎‎گوئی و ناسزا مگر آن که برای تو گفت. حضرت کنیز خود را فرمود که آب وضو برایش حاضر کند پس وضو گرفت و داخل نماز شد، راوی گفت من در دلم گفتم که حضرت نفرین خواهد کرد بر او، پس حضرت دو رکعت نماز گذاشت و گفت: ای پروردگار من این حق من بود من بخشیدم برای او، و تو جود و کرمت از من بیشتر است پس ببخش او را و مگیر او را به کردارش و جزا مده او را به عملش؛ پس رقّت کرد آن حضرت و پیوسته برای او دعا کرد و من تعجب کردم از حال آن جناب.

صدقات پنهانی و امداد از بیچارگان بصورت نهانی

ابن شهر آشوب از ابوجعفر خثعمی نقل کرده که گفت حضرت امام جعفر صادق(ع) همیانی زر به من داد و فرمود این را بده فلان مرد هاشمی و مگو کدام کسی داده. راوی گفت آن مال را چون به آن مرد دادم گفت خدا جزای خیر دهد به آن که این مال را برای من فرستاده که همیشه برای من می‎فرستد و من به آن زندگانی می‎کنم و لکن جعفر صادق یک درهم برای من نمی‎دهد با آن که مال بسیاری دارد.

عطوفت و مهربانی امام

از سفیان ثوری روایت شده که روزی به خدمت آن حضرت رسید آن جناب را متغیّرانه دیدار کرد سبب تغّیر رنگ را پرسید آن حضرت فرمود: که من نهی کرده بودم که در خانه کسی بالای بام برود، این وقت داخل خانه شدم یکی از کنیزان را که مسئول تربیت فرزند من بود دیدم که طفل مرا در بردارد و بالای نردبان است. چون نگاهش به من افتاد متحیر شد و لرزید و طفل از دست او افتاد بر زمین و مرد. تغییر رنگ من از جهت غصّه مردن طفل نیست بلکه به سبب آن ترسی است که آن کنیزک از من پیدا کرد و با این حال آن کنیزک را فرموده بود تو را به جهت خدا آزاد کردم، باکی بر تو نیست، باکی نباشد تو را.

احیاگر دین

از حضرت ابوجعفر سوالی کردند امام پس از شما کیست؟ حضرت دست بر پشت مبارک امام صادق(ع) زده فرمود سوگند به خدا این همان کسی است که باید آئین آل محمد(ع) را احیا کند.

توصیف دیگران از حضرت

طاهر، مصاحب امام ابوجعفر(ع) گفت حضور حضرتش شرفیاب بودم. جعفر وارد شد. حضرت باقر(ع) فرمود: این آقا، بهترین آفریده خداست.

تواضع در پوشش

روزی یکی از اصحاب حضرت صادق(ع) بر آن حضرت وارد شد. آن جناب پیراهنی پوشیده که گریبان او را وصله زده‎اند. آن مرد پیوسته نظرش بر آن پینه بود و گویا از پوشیدن آن حضرت آن پیراهن را تعجب داشت. حضرت فرموده چه شده تو را که نظر به سوی من دوخته‎ای؟ گفت نظرم به پینه‎ای است که در گریبان پیراهن شماست. فرمود بردار این کتاب را و بخوان آن چیزی که در او نوشته است. راوی گفت. مقابل آن حضرت یا نزدیک آن حضرت کتابی بود پس آن مرد نظر افکند در آن دید نوشته است در آن: «لا ایمان لمن لاحیاء له و لامال لمن لاتقدیر له و لاجدید لمن لاخلق له»

ایمان ندارد کسی که حیاء ندارد و مال ندارد کسی که در معاش خود تقدیر و اندازه ندارد و نو ندارد کسی که کهنه ندارد.