اگر بورس حبابی نباشد تولید رشد می‌کند و امنیت شغلی بالا می‌رود
تاریخ انتشار: ۲۳ اردیبهشت ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۷۹۲۰۶۰۱
به گزارش خبرنگار ایلنا، رکوردشکنی بی‌سابقه بورس، بازار سرمایه را به نقل محافل اقتصادی تبدیل کرده است. تحلیل‌های متفاوتی درباره یک میلیونی شدن شاخص بورس ارائه می‌شود. در شرایطی که برخی هشدار می‌دهند بازار سرمایه به دلیل دخالت‌های آشکار و پنهان حبابی است و سهام‌دارانی که بعضا اموال و دارایی خود را فروخته و در این بازار سرمایه‌گذاری کرده‌اند با ریزش بورس، به شدت زیان می‌کنند، برخی دیگر، ازجمله مسئولان دولتی، بر این نظر هستند که حبابی وجود ندارد و با اتخاذ برخی سیاست‌های حمایتی، بازار سرمایه بالاخره جایگاه خود را پیدا کرده است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
از جنبه‌های سوداگرانه بورس که بگذریم، بازار سرمایه کارکرد مشخص و مهمی دارد و آن تامین نقدینگی واحدهای اقتصادی است. این مهم وقتی بدانیم که در حال حاضر مشکل اصلی واحدهای اقتصادی نداشتن نقدینگی است، بیشتر خود را نشان می‌دهد.
اخیرا مهدی صادقی نیارکی (معاون امور صنایع وزیر صنعت، معدن و تجارت) با بیان اینکه پیش‌بینی شده بنگاه‌های تولیدی در سال جاری به حدود ۵۰۰ هزار میلیارد تومان نقدینگی نیاز دارند، گفت: بخش خصوصی می‌تواند بورس را به عنوان یک فرصت درنظر بگیرد و از این منبع برای تامین بخشی از نقدینگی خود استفاده کنند، چراکه در زمینه منابع بانکی هم محدودیت‌هایی وجود دارد و واحدهای تولیدی برای تامین نقدینگی نمی‌تواند همیشه وابسته به نظام بانکی باشند.
واکاوی این گفته‌ها اهمیت موضوع بورس را بیش از پیش نشان می‌دهد. همانطور که عنوان شد یکی از اصلی‌ترین مشکلات حال حاضر واحدهای اقتصادی نداشتن نقدینگی است. آنها در شرایط رکود و بحران اقتصادی مجبورند وام‌های با نرخ بهره بالا از بانکها بگیرند، آنقدر که درصد بالایی از واحدها بدهکار و برخی از آنها ورشکسته شده‌اند. به خوبی می‌دانیم ضربه نهایی را از دومینوی نبود سرمایه، گرفتن وام با بهره بالا، نداشتن توان بازپرداخت و ضبط شدن وثایق و نهایتا ورشکستگی و تعطیل شدن واحد تولیدی، کارگران می‌خورند. در سال‌های اخیر بارها شاهد این اتفاق بوده‌ایم که واحدی تولیدی ورشکسته اعلام شده و کارگران آن به جمع لشکر عظیم بیکاران پیوسته‌اند. بر این اساس، می‌توان استقبال از بورس را به فال نیک گرفت، چون واحدهای تولیدی سرمایه خود را از فروش سهام به دست می‌آورند و نیازی به بانک و وام گرفتن ندارند.
ما می‌دانیم که واحدهای تولید مشکل نقدینگی دارند و در سال‌های اخیر برای رفع این مشکل وام گرفته، اما وام با نرخ بهره بالا خود مشکلات را افزایش داده و واحدهای تولیدی را در باتلاق بدهی گرفتار کرده است. همانطور که عنوان شد باید وابستگی واحدهای تولیدی به نظام بانکی کم شود، اما وضعیت درباره بورس هم معلوم نیست
فتح‌الله بیات (کارشناس روابط کار و فعال کارگری) به ایلنا می‌گوید: اصل اینکه باید وابستگی تولید به بانکها کاهش پیدا کند درست است، اما در اینکه بورس در شرایط فعلی ابزار این کاهش وابستگی باشد، شک و شبهه‌هایی وجود دارد.
ترس از ترکیدن حباب
تمامی نگرانی‌های کارشناسانی که چندان نسبت به بورس و رکوردشکنی بی‌سابقه آن خوش‌بین نیستند، این است که بورس به دلایل برخی دستکاری‌ها و سوداگری‌ها حبابی شده باشد و این حباب بترکد. در سطح کلان این تحلیل پرطرفدار است که دولت در شرایط تحریم و کاهش چشمگیر صادرات نفت، قصد دارد با جمع‌آوری سرمایه‌های خرد وضعیت را مدیریت کند. این دیدگاه با این فرض کامل می‌شود که در بازار سرمایه تهران حداقل ۱۰ ابر حباب وجود دارد که دیر یا زود میترکند و منجر به کاهش ارزش سرمایه‌های سرمایهداران خرد میشوند. با این همه، همچنان نمیتوان از هدف نهایی رونق بورس غافل ماند؛ اینکه رونق بورس می‌تواند به واحدهای تولیدی که زیر فشار تحریم و کرونا کمر خم کرده‌اند، کمک کند.
بیات می‌گوید: ما می‌دانیم که واحدهای تولید مشکل نقدینگی دارند و در سال‌های اخیر برای رفع این مشکل وام گرفته، اما وام با نرخ بهره بالا خود مشکلات را افزایش داده و واحدهای تولیدی را در باتلاق بدهی گرفتار کرده است. همانطور که عنوان شد باید وابستگی واحدهای تولیدی به نظام بانکی کم شود، اما وضعیت درباره بورس هم معلوم نیست.
او ادامه می‌دهد: در ماههای اخیر شاهد ابر عرضههایی در بورس بودیم که یکی از آخرین و مهمترین آنها عرضه سهام شستا بود. دیدیم که این عرضه به چه بحثهایی دامن زد و موافقان و مخالفان در برابر هم صفآرایی کردند. به دیده تردید نگریستن به رشد بورس، نشان می‌دهد که سازوکارهای شفاف و اطمینان‌آفرینی نیست. وقتی چنین نباشد، نمیتوان به غایتی که برای بورس در نظر گرفته شده، امید بست و گفت رشد بورس منجر به کاهش وابستگی تولید به نطام بانکی می‌شود.
این فعال کارگری عنوان می‌کند: یکی از عمده دلایل بی‌اعتمادی این است که کارها دستورالعملی صورت میگیرد، یعنی دولت جای مشورت و نظرخواهی با شرکای اجتماعی، تصمیمی را میگیرد و عملیاتی می‌کند. بر فرض مثال درباره شستا که سرمایهای بین نسلی است بدون در نظر گرفتن نظر صاحبان اصلی تامین اجتماعی، یعنی کارگران و بازنشستگان، عرضه صورت گرفت. ما معتقدیم مشورت با تشکلهای کارگری و بازنشستگان ضرر که ندارد هیچ، به نفع دولت هم تمام می‌شود و اعتماد عمومی را تقویت می‌کند.
او ادامه می‌دهد: همچنین ما انتظار داشتیم در عرضه سهام شستا امتیازاتی به کارگران و بازنشستگان بدهند. هنوز هم برای این کار دیر نشده و این نوعی احترام و ادای دین به کارگران و بازنشستگان است.
بخش خصوصی می‌تواند بورس را به عنوان یک فرصت در نظر بگیرد و از این منبع برای تامین بخشی از نقدینگی خود استفاده کنند، چراکه در زمینه منابع بانکی هم محدودیت‌هایی وجود دارد و واحدهای تولیدی برای تامین نقدینگی نمی‌تواند همیشه وابسته به نظام بانکی باشند
بیات با بیان اینکه ما از هر تصمیمی که به رونق تولید بینجامد حمایت میکنیم و با هر تصمیمی که باعث ضربه زدن به تولید می‌شود، مخالفیم، عنوان می‌کند: در بحث بورس بازی و خرید و فروش سهام باید یک نکته دیگر را هم در نظر داشت. بورس کاری تخصصی است و فعالیت در آن نیازمند آموزش است. اکنون که فصل رونق بورس است افراد به ویژه کارگران باید چنین چیزی را مد نظر داشته باشند و بی‌گدار به آب نزنند. به هر حال ما امیدواریم این دیدگاه خوشبینانه که رونق بورس مشکل نقدینگی واحدهای تولیدی را رفع می‌کند و باعث کاهش وابستگی تولید به نظام بانکی می‌شود، محقق شود و کارگران که در سال‌های اخیر مدام سایه بیکاری و تعدیل نیرو را بالای سر خودشان حس کرده‌اند، منتفع شوند.
رشد بورس؛ نعمت یا نغمت
هر وضعیتی در خود فرصتها و تهدیدهایی دارد و اینکه نهایتا برخی اتفاقات منجر به گشایشهای اقتصادی شود یا برعکس رکود و ورشکستگی را به دنبال داشته باشد، بستگی به تصمیماتی دارد که گرفته می‌شود. در حوزههای اقتصادی همیشه پای سوداگران و سودجویان وسط است. آنها در شرایط کنونی که بورس هر روز قلهای جدید را فتح می‌کند، در کمین نشستهاند و میخواهند در فرصت مناسب سهام سهامداران خرد را از آن خود کنند. دولت جای اینکه به بازیگر اصلی بورس تبدیل شده و ابرسهامدار شود، اکنون که بالاخره تصمیم به واگذاری داراییهایش گرفته، باید نقش حمایتگر و ناظر را ایفا و از سهامداران در برابر سوداگران دفاع کند. به این صورت بازار سرمایه جایگاه واقعی خود را پیدا می‌کند و این چنین دور از ذهن نیست که رونق آن منجر به جهش تولید شود. هیچکس به اندازه کارگران از رونق تولید سود نمیبرند. رونق تولید با خود امنیت شغلی و درآمد مکفی میآورد؛ آرزویی که سالهاست کارگران دارند.
منبع: ایلنا
کلیدواژه: نقدینگی بورس امنیت شغلی بهره بانکی حباب بورس رونق تولید تعدیل کارگران حباب بازار بورس رشد بورس رشد تاریخی رشد تاریخی بورس رکوردشکنی بورس
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.ilna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایلنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۷۹۲۰۶۰۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
هشدار جایگزینی گندم تولیدی در واحدهای خوراک دام و طیور
عطاالله هاشمی در گفتگو با باشگاه خبرنگاران جوان، گفت: با توجه به بارش‌های اخیر و پیش بینی سازمان هواشناسی مبنی بر شرایط مساعد بارش در اردیبهشت انتظار می‌رود که حداقل میزان خرید تضمینی گندم ۱۲ میلیون تن باشد.
به گفته او، برآورد‌ها حاکی از آن است که امسال میزان تولید گندم به بالای ۱۴ میلیون تن برسد که براین اساس نیازی به واردات گندم حتی برای صنف و صنعت هم نخواهیم داشت.
هاشمی ادامه داد: تسریع در پرداخت مطالبات گندمکاران و اصلاح قیمت خرید تضمینی گندم در قالب جایزه تحویل راهکار تحقق خودکفایی گندم و بی نیازی از واردات محسوب می‌شود، در غیر این صورت به سبب ورود دلالان و واسطه‌ها در امر خرید، گندم تولیدی به سمت جایگزینی خوراک دام و طیور یا قاچاق به آن سوی مرز‌ها هدر می‌رود.
رئیس بنیاد ملی گندمکاران با بیان اینکه پیگیری جایزه تحویل گندمکاران به جایی نرسیده است، افزود: علی رغم پیگیری‌های مکرر برای اصلاح نرخ، هنوز به جایی نرسیده ایم که به نظر می‌رسد عده‌ای برای بحث خودکفایی کارشکنی می‌کنند.
به گفته او، بررسی‌ها نشان می‌دهد که قیمت گندم در بازار‌های جهانی و کشور‌های اطراف با احتساب دلار آزاد ۲۰ درصد بالاتر از تولید داخل است که متاسفانه واردکنندگان با کارشکنی در امر تولید بدنبال واردات هستند، درحالیکه کیفیت گندم خارجی و داخلی با یکدیگر قابل قیاس نیست چراکه آنها گندم‌های درجه یک را به ما نمی‌فروشند و گندم‌های درجه ۲ و ۳ بالاتر از قیمت تولید داخل به ما می‌دهند.
هاشمی گفت: بنابر سیاست برنامه هفتم مبنی بر خودکفایی گندم به عنوان مهمترین محصول استراتژیک انتظار می‌رود که طبق قانون ۲۴ ساعت پس از تحویل مطالبات گندمکاران واریز شود و هرچه سریع ترجایزه تحویل به منظور ایجاد ترغیب کشاورزان اعلام شود.
باشگاه خبرنگاران جوان اقتصادی صنعت ، تجارت و کشاورزی
تصاویر پدر ساواکی مهران غفوریان