اندیشکده| رند: باید طرحی برای دنیای پسا واکسن کرونا آماده کرد
تاریخ انتشار: ۲۳ اردیبهشت ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۷۹۳۰۶۶۵
یک اندیشکده آمریکایی با اشاره به قابلیت بالای شیوع ویروس کرونا که فقیر و غنی نمی‌شناسد و هزینه بالای تولید واکسن آن، نوشت که برای ایمنی جمعی، باید همه در ساخت آن مشارکت و دسترسی جهانی به واکسن بدون قید و شرط باشد. ۲۳ ارديبهشت ۱۳۹۹ - ۱۸:۳۷ بین الملل آمریکا نظرات - اخبار بین الملل -
به گزارش گروه بین‌الملل خبرگزاری تسنیم، «کریشنا کومار» مدیر تحقیقات بین‌الملل اندیشکده آمریکایی «رند» به همراه دو تن از محققان این اندیشکده در مقاله‌ای درباره شرایط دنیا پس از کشف احتمالی واکسن ویروس کرونا، نوشتند: رقابت برای تولید واکسن مقابله با بیماری کووید-19 ناشی از ویروس کرونا به شدت در جریان است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
در این مقاله آمده است: پیش‌بینی‌های خوشبینانه‌ای درباره تایید واکسن ظرف چندماه آینده وجود دارند اما بیشتر کارشناسان امیدوار نیستند تا میانه 2021 بتوان به واکسنی دست یافت. اما صرفنظر از دورنمای کشف دارو، اکنون زمان آن است که طرحی برای دوران پساواکسن تدوین شود.
این اندیشکده در ادامه با اشاره به مقتضیات دوران پسا کشف واکسن نوشت: روند کشف واکسن به خودی خود می‌تواند بر آنچه که پس از آن رخ می‌دهد، تاثیرگذار باشد. وقتی که سازمان بهداشت جهانی، فرانسه و آلمان اخیراً تلاش 8 میلیارد دلاری برای تسریع روند تولید واکسن در پیش گرفتند، امانوئل ماکرون، رئیس جمهوری فرانسه گفت که حتی اگر محققان تنها یک کشور بخصوص به واکسن مورد نظر برسند، این واکسن باید برای همه جهان در دسترس باشد.
اینگونه ابراز احساسات می‌تواند به واقعیت‌های ناخوشایند اقتصادی و ژئوپولیتیکی منجر شود. هزینه تولید واکسن مقابله با یک بیماری عفونی می‌تواند به صدها میلیون دلار نیاز داشته باشد. بخش خصوصی انگیزه چنین هزینه سنگینی را بدون در اختیار گرفتن حق انحصاری آن برای جبران هزینه های توسعه و تولید نخواهد داشت.
این اندیشکده در ادامه با اشاره به راهکارهای رفع این مشکل، نوشت: راهکارها باید شامل سوبسیدهای تحقیق و توسعه یا خرید مستقیم حق واکسن از سوی دولت‌ها، نهادهای بشردوستانه و یا سازمان‌های چندملیتی باشد. این امر انگیزه لازم برای نوآوری را فراهم می‌کند ضمن این که خریداران نیز این آزادی را خواهند داشت تا قیمت دارو را به گونه‌ای قیمت‌گذاری کنند که اهداف بهداشت عمومی محقق شوند. جایزه یا حق نوآوری داروها یا واکسن‌های جدید برای ایجاد ارتباط میان قیمت و انگیزه‌های تحقیق و توسعه پیشنهاد شده است.
مصاحبه| نویسنده آمریکایی: ثبات اروپا در جهان پساکرونا با ابهام روبه‌رو خواهد شدچند قطبی در جهان پساکرونا قوت می‌گیرد
بنا بر این گزارش، چنین مکانیزم‌های مبتکرانه‌ای برای واکسن در گذشته برای بیماری‌هایی مانند مالاریا نیز مطرح بودند اما از آنجایی که مالاریا بیشتر در کشورهای فقیر رایج بود و با توجه به ناتوانی این کشورها در پرداخت هزینه‌ها، انگیزه بخش خصوصی برای ورود به چنین هزینه‌های هنگفتی گرفته شد. اما اکنون همه کشورهای دنیا اعم از فقیر و غنی درگیر پاندمی کووید-19 هستند.
در این گزارش با اشاره به اختلاف در توان یا ناتوانی کشورها برای تامین هزینه واکسن کووید-19 آمده است: با توجه به قابلیت کووید-19 در شیوع میان کشورها، باید مباحث لازم در افکار عمومی صورت گیرد تا این واکسیناسیون برای همه و تا رسیدن به مصونیت جمعی در اختیار باشد.
این مقاله تصریح می‌کند: این منطق برای ضرورت دسترسی جمعی به واکسن، مکانیزم نوین فوق را برای تعیین حقوق معنوی و مالی تولید و توزیع داروی واکشن‌ها را بیش از هر زمان دیگری، مناسب می‌داند.
به نوشته این کارشناسان، باعث شرمساری خواهد بود اگر گلوگاه‌های زنجیره تولید و تامین دارو به آنگونه‌ای که اکنون در زمینه تامین اقلام دارویی وجود دارند، مشکلاتی در روند دسترسی به این واکسن پس از کشف ایجاد کنند.
در این گزارش و در ادامه ارایه راهکارهای حل مشکلات دوران پسا تولید واکسن کرونا، تاکید می‌کند: تولید باید به صورت جهانی باشد تا مانع از این گلوگاه‌ها شود و توزیع واکسن به کلینیک‌های محلی هم به راحتی صورت گیرد. کشورهای در حال توسعه نیز باید نقش عمده‌ای در تولید واکسن ایفا کنند مانند هند که یکی از بزرگترین تولیدکنندگان دارو در جهان به شمار می‌رود.
این گزارش با اشاره به این که با وجود تنش‌های اقتصادی و تجاری کنونی در دنیا نباید برای این واکسن تعرفه وضع شود، می‌افزاید: اگر هم چندین واکسن برای آن وجود داشته باشد بخاطر ایمنی جمعی، باید موثرترین آنها برای توزیع انتخاب شود و به تفاوت قیمت در این میان توجه نشود. انسان‌های آسیب‌پذیر مانند بی‌خانمانان نیز باید واکسینه شوند.
انتهای پیام/
R7891/P/S8,87,89,1128/CT4 واژه های کاربردی مرتبط ویروس کرونا اندیشکدهمنبع: تسنیم
کلیدواژه: ویروس کرونا اندیشکده ویروس کرونا اندیشکده تولید واکسن ویروس کرونا بین الملل کووید 19
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.tasnimnews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «تسنیم» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۷۹۳۰۶۶۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
گفت‌وگو باکارگردان مجموعه‌مستند «پابه‌ماه»/ قصه‌هایی تماشایی از امید و زندگی
به گزارش قدس آنلاین، این مستند قصه روزهایی از زندگی آدم‌هاست که پر از انتظار، نگرانی، عشق، شور و شوق، ترس و صبر است. قسمت اول به نام «همیشه با هم» روایت دو خواهر دوقلوی همسان با ویژگی‌های مشترک بود که همزمان با هم مادر می‌شوند. در قسمت دوم «کر کوهستان» هم روایتی از زن باردار عشایری را نشان می‌داد که در روستایی سخت‌عبور در استان چهارمحال و بختیاری زندگی می‌کرد و برای تولد نوزاد با چالش‌هایی روبه‌رو بود. هر قسمت از فصل دوم این مجموعه روایت داستانی مستقل و متفاوت است و قسمت سوم این مجموعه هم با عنوان «فرشته رضا» امشب ساعت ۱۸:۳۰ روی آنتن شبکه۲ سیما می‌رود. درباره جزئیات بیشتر این مجموعه با «امیرحسین اوسیوند» کارگردان و مجری طرح «پا به ماه» گفت‌وگو کردیم که می‌خوانید.
فصل اول این مجموعه سه سال پیش از تلویزیون پخش شد و با استقبال نسبتاً خوبی همراه بود، چه شد به گروه فصل دوم «پا به ماه» پیوستید و تجربه تولید مستند درباره فرزندآوری برایتان چطور بود؟
من چند سال پیش، فیلم مستند «ننه سلطنت» را با همکاری خانم محور ساختم که آن مستند سبب شروع همکاری ما شد. برای ساخت فصل دوم مجموعه «پا به ماه» به بنده پیشنهاد همکاری دادند که کارگردان پنج قسمت از این مجموعه و مجری طرح آن هستم.
این مجموعه سخت‌ترین جنس مستندی بود که کار کردم چون پیش از آن چندین مستند اجتماعی ساخته بودم ولی مجموعه «پا به ماه» به واسطه مضمونی که داشت، کار بسیار سختی بود به ویژه در اپیزود «کُر کوهستان» چون سوژه در لوکیشنی سخت‌گذر در یکی از روستاهای چهارمحال و بختیاری زندگی می‌کرد؛ هم فرایند پیدا کردن سوژه کار سختی بود و هم مرحله تولید و فیلم‌برداری.
هر بار که به لوکیشن محل زندگی سوژه می‌رفتیم حدود ۱۲کیلومتر در مسیر کوهستانی پیاده‌روی داشتیم و از رودخانه عبور می‌کردیم. فضای کار در این اپیزود بسیار سخت بود اما تمام سختی‌هایی که در تولید این پروژه وجود داشت چه به لحاظ تولید و چه به لحاظ برخورد با سوژه در لحظه تولد نوزادان از تن گروه بیرون می‌رفت و روزهای سخت برایمان شیرین می‌شد. در واقع لحظه تولد بچه‌ها نقطه عطف ماجرا بود که موجب می‌شد با علاقه و انگیزه کار کنیم.
ورود به زندگی شخصی افراد به ویژه زنان باردار، آسان نیست آن هم با دوربین، چطور به سوژه‌ها نزدیک می‌شدید؟
کاری که در این فصل با همفکری تهیه‌کننده پیش بردیم این بود که تا حد امکان از مصاحبه کردن با سوژه‌ها پرهیز کنیم چون اپیزودهای این مجموعه، مستند پژوهشی نیست بلکه مستندی درباره زندگی آدم‌هاست. هر چقدر از مصاحبه کردن و نشاندن سوژه جلو دوربین پرهیز می‌کردیم، فضای بهتری از نظر روایت داستانی بدست می‌آوردیم ضمن اینکه سوژه هم با دوربین، احساس راحتی بیشتری پیدا می‌کرد و مخاطب هم ارتباط بهتری با قصه می‌گرفت.
یکی از کارهایمان این بود که به جز بحث پژوهش و راضی کردن سوژه‌ها که در مقطع حساس بارداری کار بسیار سختی بود، سعی کردیم دوربین را در دل اتفاق‌ها قرار دهیم و بین سوژه و دوربین فاصله زیادی ایجاد نکنیم. گاهی هم به خاطر شرایط سخت مادران باردار نمی‌توانستیم خیلی به سوژه نزدیک شویم.
ضرورت پرداختن به موضوع فرزندآوری را در زمانه کنونی چه می‌دانید؟
ایده ساخت مجموعه «پا به ماه» چند سال پیش کلید خورد که ایده اولیه از آنِ تهیه‌کننده بود. من در فصل دوم به گروه اضافه شدم و از این منظر به ماجرا نگاه می‌کردم که فرزندآوری یک وجه مهم از امید به زندگی است البته نسخه‌ای نیست که بتوان برای همه پیچید ولی در بیشتر خانواده‌هایی که با آنها برخورد داشتم و در مسیر ساخت مستند تا به دنیا آمدن فرزندشان با آنها همراه بودم، می‌دیدم با وجود تمام مشکلاتشان چقدر نسبت به این موضوع امید دارند. حتی کسانی که فرزند ناخواسته داشتند وجه روشنی از امید به زندگی را در آنها می‌دیدیم. گروه تولید هم وقتی تولد بچه‌ها را می‌دیدند لحظه شیرین و جذابی را تجربه می‌کردند. به عنوان یک فیلمساز، به دنبال شعار دادن در این مجموعه نبودم فقط می‌خواستم اتفاق‌های واقعی و جاری زندگی را روایت کنم؛ اینکه فرزندآوری تا چه اندازه می‌تواند امید را در زندگی آدم‌ها جاری کند. تلاشم به تصویر کشیدن این واقعیت شیرین و جذاب بود. یکی از صحنه‌های جذاب در فرایند تولید این مجموعه، لحظه تولد نوزاد بود، نوزادی که مدام در حال گریه کردن بود چون از محیط امن رحم مادر وارد فضای ناامن دیگری می‌شد و زمانی که صورتش را به صورت مادر می‌چسباندند، بچه آرام می‌شد و گریه نمی‌کرد؛ این صحنه شگفت‌انگیز و جذاب بود. ما در «پا به ماه» اصلاً نمی‌خواستیم و نمی‌خواهیم وارد فضای شعاری شویم.
خواسته هر مستندساز و فیلمسازی در حرفه‌اش، نمایش و اکران اثرش است و تلویزیون بستر خوبی برای پخش مستندهاست. به نظر شما رسانه ملی چقدر به مستند توجه دارد و تا چه حدی می‌تواند در جامعه مستندسازی ایجاد انگیزه کند؟
به نظرم مستند نباید فقط پرکننده تایم‌های خالی آنتن باشد و خوشبختانه الان دارد جایگاه خودش را در آنتن پیدا می‌کند اما لازم است نگاه ویژه‌ای به مستند در رسانه ملی بشود. در سریال‌های تلویزیونی که این سال‌ها ساخته می‌شود، آثار ضعیفی وجود دارد که مخاطب آنها را نگاه نمی‌کند ولی مستند اگر خوب ساخته شود می‌تواند برای تلویزیون جذب مخاطب کند یعنی اگر تلویزیون باکس مستند را در شبکه‌های مختلف به رسمیت بشناسد، مخاطب هم با این فضا آشنا می‌شود و آن را می‌بیند چون مستند از دل زندگی آدم‌ها بیرون می‌آید. ضمن اینکه هزینه‌های تولید یک فیلم یا مجموعه مستند قابل قیاس با هزینه ساخت سریال‌های تلویزیونی نیست و می‌تواند در این فضا، مخاطب را جذب کند.
پخش شدن یک اثر سبب دلگرمی و امیدواری مستندسازان می‌شود به ویژه از پلتفرمی مثل تلویزیون که رسانه‌ای فراگیر برای دیده شدن است. جا دارد مدیران سازمان صدا و سیما نگاه ویژه و منصفانه‌ای به مستند در تلویزیون داشته باشند و مطمئنم مخاطبان هم از مستندهای خوب استقبال می‌کنند.
البته مستند جزو برنامه‌های پربیننده تلویزیون است به ویژه مستندهای حیات وحش، چرا کمتر روی ساخت مستندهای داخلی با موضوعات مختلف سرمایه‌گذاری شده است؟
همان طور که گفتید مستندهای حیات وحش که جزو برنامه‌های پربیننده تلویزیون هستند خارجی‌اند چون در کشور ما روی این ژانر تصویری، سرمایه‌گذاری نمی‌شود. اگر مستند اجتماعی جایگاه خودش را در تلویزیون پیدا کند بازی دو سر برد است هم از مستندسازان حمایت می‌شود و هم آنتن تلویزیون با برنامه‌های پرمخاطب و کم‌هزینه‌تری نسبت به هزینه‌های تولید سریال پر می‌شود.
تلویزیون خانه مستندسازان است چون آرزوی هر مستندسازی، دیده شدن اثرش است. وقتی مستندسازی کارش از تلویزیون پخش می‌شود، انگیزه بیشتری می‌گیرد. اگر بودجه‌های خوب و کافی برای مستندسازی تخصیص یابد قطعاً آثار خوب و مؤثری ساخته می‌شود. این رویه که مستندی ساخته شود، مستندساز آن را به تلویزیون ببرد و اثر را بفروشد، درست نیست بلکه تلویزیون باید از شروع تا پایان یک مجموعه کنار مستندساز باشد تا اثری خوب و فاخر ساخته شود و زمانی که کار خوب ساخته شود، مخاطب از آن استقبال می‌کند.
مستند می‌تواند به یک مدیوم پرطرفدار در برنامه‌سازی تلویزیون تبدیل شود. با وجود تلاش تهیه‌کنندگان این حوزه ولی در بسیاری از موارد، هزینه‌های تولید هم جبران نمی‌شود به ویژه برای بچه‌هایی که تازه وارد این حوزه شده‌اند و باید از جیبشان هزینه کنند تا اثری را بسازند. من نخستین فیلم مستندم را با وام ازدواجم ساختم. بسیاری از مستندسازانی که عاشق کارشان هستند، مسیرهای مشابهی را برای تأمین هزینه‌های تولید داشتند. لازم است نهادهایی مانند صدا و سیما از مستندسازان حمایت کنند و نگاه ویژه‌ای به آنها داشته باشند.
بازداشت مروج کودکهمسری برای تبلیغ آرایشگاه زنانه در اینستاگرام