به نقل از «خبرآنلاین»

راهبرد«فروش امنیت»مقابل عربستان

تاریخ انتشار: ۲۴ اردیبهشت ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۷۹۳۹۷۳۷

برای درک بیشتر این موضوع این اقدام را باید در ابتدا از دو رویکرد مهم بررسی کرد:

1 – رویکردی که می تواند ناشی از توافق دو کشور در خصوص غیرضروری بودن تعداد نیروها و تجهیزات باشد.

2  - رویکردی که می تواند ناشی از وجود تعارض دیدگاه بین دو کشور باشد.

با در نظر گرفتن این دو رویکرد می توان عوامل دیگر را نیز بررسی کرد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

از جمله عوامل دیگر را شاید بتوان در نوع نگاه و رویکرد ترامپ در روابط با کشورهای متحد آمریکا جستجو کرد. رئیس جمهور آمریکا معتقد است که از گذشته های دور تا کنون بسیاری از کشورها از آمریکا سواری رایگان دریافت کرده اند. بنابراین ایالات متحده آمریکا بابت خدمتش در راستای تأمین امنیت عربستان سعودی از آنها انتظار دارد که بابتش هزینه بپردازند. چنین رویه ای در ادبیات سیاسی، روابط بین الملل و مطالعات امنیتی به تئوری "فروش امنیت" معروف است.

در نتیجه دونالد ترامپ نیز به این باور رسیده که عربستان باید هزینه های بیشتری بپردازد که برای آنها بسیار سنگین و دشوار به نظر می رسد و همین امر سبب شده تا آمریکا به فکر خروج تجهیزات و نیروهایش از عربستان باشد.

نکته دیگری که باید در نظر داشت این است که در سال های اخیر عربستان سعی بر این داشته است تا منابع تأمین امنیت و همچنین متحدین استراتژیک خود را متنوع کند. از همین رو شاهد هستیم که این کشور به سمت روسیه و چین نیز گرایش پیدا کرده است و به نظر می رسد که واشنگتن از این رویکرد ریاض ناراضی است؛ چرا که باز شدن پای چین و روسیه در عربستان به معنای تنگ تر شدن پای آمریکا در عربستان و در بُعد کلان در منطقه خواهد بود.

ضمن اینکه باید در نظر داشته باشیم دونالد ترامپ فردی تاجر مسلک بوده و فاقد رویکردهای استراتژیک است؛ بدین معنا که در نوع روابط ایالات متحده آمریکا با سایر کشورها تنها ملاحظات اقتصادی و تجاری مطرح است و از ملاحظات استراتژیک خبری نیست.

ترامپ به این موضوع واقف نیست که خروج تجهیزات و نیروهایش از عربستان سعودی، عملاً یک منطقه از کنترلش خارج می شود که در نهایت آسیب را برای هژمونی ایالات متحده آمریکا به همراه خواهد داشت. در مثالی دیگر مانند پیمان آب و هوایی، او به این مسأله توجه ندارد که خروج از این توافق به اعتبار استراتژیک ایالات متحده آمریکا لطمه شدید وارد می کند و از دید افکار عمومی این به معنای نادیده گرفتن هنجارهای بین المللی خواهد بود. بنابراین می توان دریافت که ترامپ روابط آمریکا و عربستان را بر مبنای عقلانیت محدود؛ به معنای هزینه - فایده ای که در چارچوب اقتصاد معنا و مفهوم پیدا می کند می سنجد. وی همچنین با افزایش نیروها در مناطق مختلف و گسترش پایگاه های نظامی اعتقادی ندارد و در این راستا حس می کند حضور نیروها و تجهیزاتش در عربستان هزینه بردار است.

علاوه بر این موارد و تنش های نفتی موضوع دیگری که در خصوص خروج نیروها و تجهیزات آمریکا از عربستان مطرح می شود  و در کانون توجهات قرار گرفته چراغ سبز آمریکا به ایران در راستای تنش زدایی است که البته بعید به نظر می رسد که چنین باشد، چرا که استراتژی های مختلفی می تواند برای انجام یک رفتار در دستور کار کشورها باشد. از همین رو ایالات متحده آمریکا می تواند با رفتارهایی که هزینه هایش بسیار پایین تر از این اقدامات باشد حسن نیت خود را نشان دهد و سیاست تشنج زدایی را در رویکرد و رفتارشان نسبت به ایران داشته به پیش ببرند. برای مثال بازگشت به توافق هسته ای و یا رفع تحریم های ایران می توانست نشانه ای حسن نیت باشد. اینکه ایالات متحده آمریکا نیروهایش در عربستان سعودی را کاهش دهد اما همچنان در آنجا حضور داشته باشد، خیلی برای جمهوری اسلامی ایران معنا ندارد. استقرار نیرو به سرعت امکانپذیر است؛ به لحاظ تاکتیکی نیروها می توانند در برهه ای به سرعت خارج شوند اما در شرایط بحرانی نیز حجم وسیعی از نیروها می توانند مجدداً وارد شوند.

البته نباید فراموش کرد که اگر این خروج اقدامی استراتژیک، یعنی پایدار، ماندگار و بر اساس محاسبه دقیق باشد می تواند فضای آرام تری را در منطقه خلیج فارس از لحاظ امنیتی ایجاد کند. اما اگر این اقدام به لحاظ تاکتیکی صورت گرفته باشد و آمریکا نیروهای خود را از پایگاه هایی که در تیررس ایران هستند خارج کنند نمی تواند پیام خوبی برای ایران باشد.

برای جمع بندی می توان گفت اقدام آمریکا یک تصمیم بوروکراتیک بوده که بیشتر در چارچوب روابط عربستان با آمریکا و یا در چارچوب سیاست های کلان دونالد ترامپ قابل مطالعه است و چندان ارتباط خاصی با مسأله ایران ندارد.

310311

کد خبر 1387232

منبع: خبرآنلاین

کلیدواژه: نوذر شفیعی ایالات متحده آمریکا ایران و آمریکا عربستان خاورمیانه خلیج فارس ایالات متحده آمریکا

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.khabaronline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرآنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۷۹۳۹۷۳۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

شاه‌کلید حل مسائل منطقه،دست ایران

روند تحولات موجود در غرب آسیا حکایت از قریب‌الوقوع بودن فروپاشی نظم کنونی و شکل‌گیری ساخت نوینی از نظم منطقه‌ای و به تبع آن نظم جهانی دارد.

به گزارش ایسنا، جام جم نوشت: سفر علی‌اکبر احمدیان، نماینده‌ رهبر معظم انقلاب و دبیر شورای‌عالی امنیت ملی به روسیه که به دعوت نیکلای پاتروشف، دبیر شورای امنیت ملی روسیه صورت گرفت، بازتاب گسترده‌ای در رسانه‌های خارجی و تحلیلگران داشت که گویای یک تحول بزرگ در عرصه امنیت اطلاعاتی میان کشورهای ضد یکجانبه‌گری آمریکاست تا با این ائتلاف از تهدیدهای موجود برای ایجاد یک فرصت ارزشمند بهره‌مند شوند و به نظر می‌رسد حضور نمایندگان ۱۰۶کشور دراین اجلاس امنیتی، فرصت مغتنمی است تا با گسترش همکاری در عرصه امنیت اطلاعات، اقدام به خلق ابزارها، نهادها و ساختارهای جدید در این زمینه کنند تا دربرابر این تقابل‌ها که شدت یافته و به تشدید تروریسم دامن زده، بی‌دفاع نباشند.

نقش سرویس‌های اطلاعاتی در توسعه تروریسم در منطقه
تحولات اخیر در عرصه روابط بین‌المللی، به‌خوبی نشان می‌دهد که مفهوم صلح بیش از هر مسأله دیگری در معرض خطر، تهدید و نقض قرار دارد و جنگ‌طلبی آمریکا و دست‌نشانده فاسد آن درمنطقه غرب آسیا، مهم‌ترین عامل در ایجاد شرایط کنونی شده است که در نتیجه آن، قریب بر۳۵هزارانسان که بخش اعظمی ازآنهاغیرنظامی بودند،تنها درغزه به شهادت رسیده‌اند تا بر هژمونی‌طلبی این دولت استعماری کمک کرده و مانع افول آمریکا و نابودی رژیم نامشروع صهیونیست باشند.

تروریسم یکی از شیوه‌های بارزی است که دولت‌های استعماری از آن بهره جسته‌اند تا به این وسیله بر تداوم حاکمیت‌شان کمک کنند. بی‌دلیل نیست که این پدیده شوم در حال حاضر به عنوان یکی از بزرگ‌ترین خطرها در مسیر تحقق صلح و امنیت ملی و بین‌المللی به‌شمار می‌آید، ابزارهای جدید و نوین نیز به خدمت تروریست‌ها آمده‌اند و پیوند فناوری‌های نوین با اقدامات تروریستی تبدیل به یک گرفتاری راهبردی برای همه کشورها شده است به نحوی که گروه‌های کوچک با به‌کار گیری ساختارهای پیچیده فناورانه، مبدل به کنشگرانی قهار شده‌اند و با اقدامات تروریستی، عرصه را برای تحقق صلح، امنیت و ثبات منطقه‌ای تنگ کرده، مشغول یکه‌تازی هستند.

بنابر شواهد مستند و آشکار، آمریکا و رژیم غاصب صهیونیست در صدر فهرست حمایت از اقدامات تروریستی و مبتکر قتل‌های هدفمند و تروریسم دولتی هستند و بیشتر ملت‌ها از عوارض این جنایات بی‌بهره نمانده‌اند؛ حمله صهیونیست‌ها به دفتر کنسولگری ایران در سوریه و شهادت جمعی از مستشاران ایرانی که به‌صراحت خلاف اصول پایه‌ای حقوق بین‌الملل است، آخرین مورد از توسل صهیونیست‌ها به ابزار ترور با هدف مقابله با هژمونی ایران در منطقه و همچنین جهان است، غافل از این‌که این اقدام ددمنشانه آنها بر ابهت جمهوری اسلامی ایران افزود و پاسخ مشروع به جنایات اسرائیل در عملیات «وعده صادق» پیش‌بینی‌های آمریکا و صهیونیست‌ها را با شکست روبه‌رو کرد؛ زیرا آنها فکر می‌کردند جمهوری اسلامی ایران با این تجاوز آشکار دچار هراس شده و از کنشگری منطقه‌ای علیه اهداف دولت‌های استکباری عقب‌نشینی می‌کند اما دیدند که با پاسخ هدفمند و صحیح، حیثیت دفاعی و اطلاعاتی صهیونیست‌ها-که از حمایت آمریکا و چند کشور دیگر برخوردار بود-به فنا رفته و وجهه امنیتی آنها متزلزل شد.

به زعم آمریکا، برتری همه‌جانبه اسرائیل در منطقه غرب آسیا، می‌تواند به تحقق اهداف و نیات شوم آنها کمک کند لذا در تدوین برنامه‌های مرتبط با سیاست خارجی خود به آن پایبند هستند و ابایی از اعطای بودجه‌های کلان و حمایت‌های غیرمادی به این رژیم جعلی ندارند ونتیجه این شده است که صهیونیست‌ها با گریز از همه پیمان‌های ناظر بر فعالیت‌های هسته‌ای از جمله ان .پی. تی به انباری از سلاح‌های هسته‌ای دست پیدا کرده‌ و از آن برای حمله به غزه و سایر حملات‌شان استفاده می‌کنند.ارائه اطلاعات امنیتی و اطلاعاتی به منظور ارزیابی قدرت رقبا و دشمنان و شناسایی نقاط ضعف و قوت آنها، اعلام به موقع هشدارها در خصوص احتمال وقوع جنگ و عملیات‌های کماندویی از سوی دشمن جهت آمادگی ارتش برای مقابله با هرگونه خطر احتمالی و تمرکز روی توسعه قابلیت‌های فناوری از جمله ماموریت‌های مهم سرویس‌های جاسوسی است تا با جمع‌آوری اطلاعات بخش‌های مختلف و ارسال آنها به یگان‌های فعال نقش‌آفرینی کرده و آن را در اختیار ارتش‌ها و موسسات نظامی سراسر جهان قرار دهند که بنا بر اذعان فعالان این عرصه، سرویس‌های جاسوسی آمان، موساد، شاباک و ... در این زمینه صاحب نام بودند و با شکست قطعی و غیر قابل ترمیم آنها در عملیات‌های طوفان‌الاقصی و وعده صادق رسوا شده و مقدمات سقوط رژیم غاصب را کلید زدند.‌

به طورکلی سازمان‌های جاسوسی با ترور می‌خواهند خود را موفق، مقتدر و توانمند معرفی کنند اما مروری بر اقدامات و عملیات‌های آنها نشان می‌دهد که حریف ایران نیستند و در اکثر رویارویی‌های خود با نیروهای اطلاعاتی و دفاعی جمهوری اسلامی، ناکام مانده‌اند. بررسی پرونده فعالیت‌های جاسوسی نشان می‌دهد اکثر آنها در سه حوزه جمع‌آوری اطلاعات، ترور اشخاص و ایجاد نزاع قومی-مذهبی متمرکز بوده‌اند اما در تله امنیتی سربازان گمنام افتاده‌ و توان مقابله با چتر امنیتی جمهوری اسلامی ایران را ندارند.
   
مقابله با انحصارگرایی غرب در حوزه اطلاعات
انحصار اینترنت، سیستم‌های عامل رایانه‌ها و تلفن‌های هوشمند(مانند ویندوز و اندروید)،دیتاسنترها وسکوها(مثل گوگل و NSA) به آمریکا، زمینه مساعدی را به منظور سوءاستفاده از اطلاعات و توانمند شدن آنها برای نفوذ تا عمق زندگی افراد، جوامع و کشورها فراهم کرده است و نهادهای وابسته به آن نقش بی‌بدیلی در شکل دهی خواسته‌ها، سبک زندگی، افکار و ایده‌های جوامع بشری مطابق با اهداف و امیال صاحبان قدرت و نظام سلطه بین‌المللی دارند و این امر نقطه آغازی برای در اختیار گرفتن زیرساخت‌های حیاتی کشورها و تهدید آنها دارد کما این‌که در حال حاضر زیرساخت اینترنت در انحصار آمریکاست و از این طریق قادر است تا زیرساخت‌های همه کشورها را در تصرف، کنترل و اختیار خود در آورد و به شیوه‌های زیر پوستی که همان تغییر در هویت افراد و جوامع بشری است، به حذف تدریجی حاکمیت ملی کشورها به نفع خودشان پرداخته و زمینه اساسی برای ایجاد گسست و شکاف نسلی را فراهم کند اقدامی که در بسیاری از کشورها رخ داده و آمریکایی‌ها می‌خواهند فرهنگ منحط غربی را جایگرین ارزش‌های انسانی و اجتماعی سراسر دنیا کنند و برای این توطئه از ابزارهای ارتباطی و شبکه‌های اجتماعی بهره‌ می‌برند.در حال حاضر دستیابی به ثروت و قدرت علاوه بر توانمندی‌های میدانی و عملیاتی به امکان استفاده از اطلاعات نیز ربط دارد؛ روندی که با رشد سریع اختراعات در زمینه فناوری‌های جدید اطلاعاتی شکل گرفته و بر این اساس، فناوری‌هایی با امکان ارتباطات راه دور و رسانه‌ها، فضایی کاملا نو را در زمینه توسعه اقتصاد و سیاست به وجود آورده‌اند و می‌طلبد جمهوری اسلامی ایران با حضور در ائتلاف‌های منطقه‌ای، فضای حضور در مناسبات جهانی را فراهم کرده و از ظرفیت‌های رو به رشد خود در زمینه اطلاعات بهره‌مند شود؛ رویه‌ای که به درستی در حوزه سیاست خارجی دولت سیزدهم مورد استفاده قرارگرفته است و آنها با تقویت حوزه دیپلماسی به مقابله با تهدیدات غرب به خصوص آمریکا پرداخته‌اند و با حضور در مجامع مختلف منطقه‌ای و جهانی افکار عمومی را در جریان اقدامات صلح‌طلبانه ایران قرار داده‌اند تا به این ترتیب از اثرات تحریم کاسته و بنیان‌گذار یک اجماع علیه انحصارگرایی غرب در حوزه اطلاعات باشند؛ روشی که آمریکا نیز برای خروج از بحران‌های پیش‌رو به آن پناه برده و به مصاف «تیک تاک» رفته است تا از نفوذ افکار و برنامه‌های این شرکت بر کاربران آمریکایی جلوگیری کند.
   
نظم نوین جدید با حضور مقتدرانه ایران
روند تحولات موجود در غرب آسیا حکایت از قریب‌الوقوع بودن فروپاشی نظم کنونی و شکل‌گیری ساخت نوینی از نظم منطقه‌ای و به تبع آن نظم جهانی دارد؛ طرح ایده‌هایی همچون «معامله قرن»،«صلح عبری‌-عربی» و«پیمان ابراهیم» و شکست آنها در مقاطع مختلف حکایت ازتزلزل نظم کنونی و بیداری ملت‌های جهان نسبت به طرح استکباری آمریکا علیه اراده ملت‌ها درتعیین حاکمان‌شان دارد.

گذشت بیش ازهفت ماه از تجاوز ۷۰ساله صهیونیست‌ها برفلسطین اشغالی تنهابخشی ازاین پروژه استعماری غربی‌ها در این منطقه استراتژیک است که در مقابله با گروه‌های تکفیری هم سربلند میدان شد و فضا را در اختیار تسلط گروه‌های رادیکال مثلا اسلامی قرار نداد. اتحاد استراتژیک ایران با قدرت‌های منطقه‌ای نظیر چین و روسیه، گسترش جبهه مقاومت و انتقال قدرت اقتصادی ازغرب به شرق جهان از ویژگی‌های نظم نوین است که جمهوری اسلامی ایران درآن نقش داشته و به افول هژمونی آمریکا سرعت بخشیده است.سفر رئیس‌جمهور به پاکستان و حضور رئیس شورای عالی امنیت ملی کشور درروسیه که منجر به توافقات سیاسی،اقتصادی، اطلاعاتی و امنیتی.مهمی بین طرفین شد،گواه دیگری برشکل‌گیری نظمی نوین درمنطقه و انزوای روزافزون آمریکا و اسرائیل است؛ به ویژه که تحولات اخیر به شکاف واشنگتن و رژیم غاصب صهیونیست دامن زده است.

چند نکته درباره یک نشست

حضور علی‌اکبر احمدیان، دبیر شورای عالی امنیت ملی جمهوری اسلامی ایران در رأس یک هیات بلندپایه‌ امنیتی برای شرکت در دوازدهمین «نشست بین‌المللی مقامات عالیرتبه مسئول در امور امنیتی» و «نشست دبیران شوراهای امنیت ملی کشورهای عضو بریکس» به لحاظ روند تحولات منطقه‌ای به خصوص بعد از عملیات وعده صادق، اهمیت بالایی داشت و نشان داد ایران در روند شکل‌گیری نظم نوین منطقه، می‌کوشد با همکاری سایر کشورها با تروریسم، به ویژه تروریسم دولتی اسرائیل مقابله کند.

ایران و روسیه در ماه‌های اخیر هردو قربانی تروریسم بوده‌اند و برگزاری اجلاس امنیتی سن‌پترزبورگ نسبت به اجلاس امنیتی مونیخ که شرکت‌کنندگان در آن عمدتا حامی تروریسم هستند، حائز اهمیت است.

۱۱۰ کشور از پنج قاره جهان در این اجلاس حضور داشتند واین مسأله حکایت از اهمیت این اجلاس و توجه به رویکردهای تازه
امنیتی برپایه همکاری دارد.مذاکرات دبیر شورای عالی امنیت ملی کشورمان با مقامات کشورهای هند، برزیل، سوریه،عراق و...، نمونه‌ای از این تعاملات است.

این اجلاس امنیتی درحالی برگزار می‌شود که منطقه در آتش جنگ‌افروزی صهیونیست‌ها می‌سوزد و اتحاد جهانی برای مقابله با این جنگ‌طلبی بسیار مهم است به‌ویژه که بعد از عملیات وعده صادق، نگاه‌ها به ایران دوخته شده تا تحولات را بر اساس تفاهمات امنیتی جدید ـ‌که در حاشیه اجلاس به امضا رسیده است ـ مدیریت کند.

انتهای پیام