کپی‌رایت؛ مشکل موزه‌ها در عصر دیجیتال
تاریخ انتشار: ۲۸ اردیبهشت ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۷۹۷۳۶۵۱
ایسنا/خراسان رضوی در حال حاضر، موزه‌های دیجیتالی بر پایه فناوری و فضای مجازی به سرعت پیشرفت کردند. اما این موزه‌های مجازی با مشکلاتی مانند قانون کپی‌رایت، حق تصویربرداری، حفاظت اطلاعاتی و قانون قراردادها نیز روبه‌رو هستند.
بنا بر گزارش ویپو، موزه‌های دیجیتالی انواع مختلف دارند و اهداف متفاوتی دنبال می‌کنند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
آیا یک موزه برای دیجیتالی کردن محتوایش آزاد است؟
در قدم اول موزه‌ها باید کپی‌رایت کارهایی را که می‌خواهند دیجیتالی کنند، بررسی کنند، زیرا دیجیتالی کردن و در دسترس قرار دادن آنلاین کاری که حق کپی‌رایت دارد شامل حق تولید دوباره و کسب اجازه از صاحب اثر است. به بیان دیگر با وجود اینکه موزه خود اثر را در اختیار دارد الزاما حق کپی کردن و نمایش آن را به‌صورت دیجیتالی ندارد.
برخی از آثار حق کپی‌رایت ندارند و موزه برای دیجیتالی کردن آن مشکلی ندارد مانند دوچرخه‌ای قدیمی که در موزه‌ای تاریخی نگهداری می‌شود یا نسخه خطی قدیمی که حق کپی‌رایت آن منقضی شده است. بر اساس قانون کنوانسیون برن برای حفاظت از آثار ادبی و هنری 50 تا 70 سال بعد از مرگ نویسنده اثر حق کپی‌رایت از بین می‌رود.
برای سایر آثاری که کپی‌رایت دارند موزه باید برای دیجیتالی کردن از دارنده خود صاحب اثر یا فردی که این حق با اهدای اثر یا فروش آن یا قراردادی به او منتقل‌شده است، اجازه بگیرد.
آیا استثنائی برای این قانون وجود دارد؟
در شرایطی بدون گرفتن اجازه از صاحب حق کپی، می‌توان اثر را دیجیتالی کرد. مثلا بر اساس کنوانسیون برن بازتولید برخی آثار به‌صورت دیجیتالی لطمه‌ای به کپی‌رایت نمی‌زند. همچنین برخی اختیارات قانونی که کشورها در مورد کپی‌رایت دارند مثلا در ایالات‌متحده آمریکا "استفاده نمایشگاهی" یکی از استثنائات کپی‌رایت است یا اختیاری است که اتحادیه اروپا برای آثار بی‌نام‌ونشان ایجاد کرده است.
در چهار حالت موزه برای دیجیتالی شدن نیاز به اجازه گرفتن از صاحب حق اثر ندارد:
اول، وقتی اثر در یک مکان عمومی باشد مانند آثار هنری خیابانی گوگل
دوم، بازتولید اثر به‌منظور حفظ آن (در کشورهای مختلف قوانین متفاوتی وجود دارد که گاهی برای حفظ و نشر یک اثر، اجازه بازتولید بدون رعایت حق کپی داده می‌شود.)
سوم، استفاده از تصویر کار نمایش داده‌شده در کاتالوگ نمایشگاه
چهارم، عدم دسترسی به مالک اثر( این آثار تحت عنوان بی‌نام‌ونشان ارائه می‌شوند.)
استفاده از شبکه‌های مجازی و وب‌های‌جمع‌سپاری(crowdsourcing و crowdfunding)
استفاده از وب‌سایت‌ها مانند فیس‌بوک و توییتر و آپلود اطلاعات توسط کاربران خطر کپی‌رایت را افزایش می‌دهد. به بیان دیگر کاربران این وب‌سایت‌ها ممکن است اثری را که دارای کپی‌رایت است به اشتراک بگذارند. برای حل کردن این مشکل وبسایت موزه‌ها باید در مورد کپی‌رایت به کاربران هشدار دهند. همچنین موزه باید هر از گاهی محتوای آپلود شده اعم از تصاویر، متن‌ها و ایده‌های افراد توسط کاربران را بررسی کند تا مطمئن شود که قوانین رعایت شده‌اند.
موزه‌ها باید بدانند که هر رسانه‌ای برای ایجاد نمایشگاه آنلاین مانند سایت اینترنتی، بازی ویدئویی یا اپلیکیشن‌ها، همگی شامل قانون کپی‌رایت می‌شوند. از این‌رو طراح گرافیک یا مسئول فنی سایت نیز دارای حق کپی خواهند بود.
اگر طراح گرافیک در استخدام موزه باشد، باید آگاه باشد که اثر دیجیتالی به موزه تعلق دارد و اگر اثر دیجیتالی با مشارکت دانشگاه یا صنعت خاصی تولید شده است، موزه باید آگاه باشد که آن‌ها نیز در استفاده از کپی‌رایت سهیم هستند.
مورد آخر در امر دیجیتالی کردن اثر این است که آیا حق کپی اثر دیجیتالی متعلق به اصل اثر است یا به اثر دیجیتالی. اگر اثر دیجیتالی خود به‌عنوان یک اثر هنری مثلا به‌واسطه جلوه‌های ویژه یا نورپردازی یا هر گونه کارهای سینمایی به‌عنوان یک کار مستقل باشد، خودش دارای حق کپی است اما اگر صرفا یک کپی دیجیتالی از اثر باشد، کپی‌رایت آن به اصل اثر مربوط می‌شود.
انتهای پیام
منبع: ایسنا
کلیدواژه: برای دیجیتالی دیجیتالی کردن اثر دیجیتالی حق کپی رایت موزه ها وب سایت
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.isna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایسنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۷۹۷۳۶۵۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
مزایای کریدور حمل‌ونقل سبز و دیجیتال دریایی چیست؟
کریدور حمل‌ونقل سبز و دیجیتال دریایی می‌تواند مشاغل سبز بیشتری ایجاد کند، بهبود سلامتی را برای جوامع محلی به ارمغان آورد و مزایای اقتصادی بی‌شماری به همراه داشته باشد.
به گزارش سرویس ترجمه خبرگزاری ایمنا، محدود کردن گرمایش جهانی به ۱.۵ درجه سانتی‌گراد نیازمند تسریع تلاش‌ها برای کربن‌زدایی بخش کشتی‌رانی است. حرکت اول در این ابتکار، توسعه یک کریدور حمل‌ونقل سبز و دیجیتال به‌شمار می‌رود که نه تنها از توسعه سوخت‌ها و کشتی‌های با کربن کم و صفر حمایت، بلکه مشاغل سبز و مزایای سلامتی خوبی برای جوامع محلی ایجاد میکند.
مطالعه‌ای جدید حاکی از آن است که یک کریدور حمل‌ونقل دیجیتال و سبز (GDSC) بین سنگاپور، لس‌آنجلس و لانگ‌بیچ می‌تواند بیش از ۷۰۰ فرصت شغلی در تولید سوخت با آلایندگی صفر و نزدیک به صفر تا سال ۲۰۳۰ ایجاد کند. این مطالعه جریان‌های تجارت دریایی بین سنگاپور، لس‌آنجلس و لانگ‌بیچ را تجزیه‌وتحلیل کرد و یک خط پایه از فعالیت‌ها و نیازهای انرژی برای کشتی‌هایی را ارائه کرد که تا سال ۲۰۵۰ در کریدور فعالیت خواهند کرد.
مطالعه حاضر همچنین نشان داد که این کریدور می‌تواند به بهبود سلامت برای جوامع محلی منجر شود و مزایای اقتصادی گسترده‌ای را برای کشورهای این مناطق به همراه داشته باشد.
سوخت‌های بدون آلایندگی و توسعه مشاغلتجزیهوتحلیلها مقدار سوخت‌های نزدیک به صفر و صفر مورد نیاز برای ترافیک در این مسیر را با مدل‌سازی استفاده از سوخت‌های جایگزین کربن‌صفر و نزدیک به صفر توسط کشتی‌هایی برآورده کرده‌اند که در کریدور تا سال ۲۰۵۰ فعالیت خواهند کرد. در این بررسی پارامترهای مختلفی مانند هزینه‌های تولید و در دسترس بودن سوخت با توجه به اهداف استراتژی IMO 2023 در مورد کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای از کشتی‌ها در نظر گرفته شده است.
کربن‌زدایی دریایی برای مدت طولانی در دستور کار بوده است، زیرا حتی اگر سهم کشتی‌ها در گرمایش جهانی نسبتاً کم باشد، بسیار مهم است. سازمان بین‌المللی دریانوردی (IMO) معتبرترین نهاد بین‌المللی در این زمینه است که پس از چندین نقطه‌عطف در کربن‌زدایی دریایی، در سال ۲۰۱۸ یک نقشه‌راه جامع با استراتژی اولیه کاهش گازهای گلخانه‌ای ترسیم و آن را در سال ۲۰۲۳ بازنگری کرد. در این بازنگری کاهش گازهای گلخانه‌ای هم‌زمان با دستورالعمل بررسی چرخه حیات (LCA) توسعه پیدا کرد و رویکرد چرخه عمر به‌عنوان یک بخش ضروری برای دستیابی به اهداف آب‌وهوایی شناخته شد.
فعالیت‌های انجام‌شده از طریق کریدورهای کشتی‌رانی سبز می‌تواند موجب کاهش کربن‌زدایی گسترده‌تر در سراسر صنعت دریایی شود و مزایای سلامتی برای جوامع محلی و فرصت‌های اقتصاد سبز را برای کشورها به ارمغان آورد.
کد خبر 746484
پلمب بیمارستان محب مهر به دلیل کشف حجاب صحت ندارد