عازم ونزوئلا هستیم
تاریخ انتشار: ۲۹ اردیبهشت ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۷۹۹۳۴۹۳
با وجود تحریم های نفتی علیه ایران و ونزوئلا ایران در حرکتی نو در مسیر دور زدن تحریم ها اینبار 5 نفتکش خود را راهی کاراکاس کرده است؛ با پرچم ایران و با جیپیاس روشن!
به گزارش گروه دیگر رسانه های خبرگزاری فارس؛ موضوع ارسال 5 نفتکش ایران به سمت ونزوئلا مورد توجه روزنامه های صبح امروز کشور قرار گرفته است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
به سوی ونزوئلا با پرچم ایران
وطن امروز در این خصوص نوشت: هر 5 نفتکش ایرانی عازم ونزوئلا تاکنون بدون هیچ وقفهای با پرچم جمهوری اسلامی ایران در حال ادامه مسیر هستند. 4 نفتکش ایرانی تنگه جبلالطارق را رد کردهاند و پیشبینی میشود اواسط خرداد اولین نفتکش ایرانی در بنادر کاراکاس پهلو بگیرد. 5 نفتکش ایرانی عبارتند از: Clavel، Faxon، Forest، Petunia و Fortune.
طبق آخرین گزارش مراکز ردیابی نفتکشها تاکنون به غیر از نفتکش Clavel تمام 4 نفتکش دیگر از تنگه جبلالطارق عبور کردهاند و مسیر خود را در اقیانوس اطلس ادامه میدهند.
این حرکت با قدرت بدون حفاظت نظامی در حالی است که آمریکاییها چندین بار محمولههای بنزینی ایران را تهدید کردهاند اما تاکنون نفتکشهای ایرانی بدون هیچ مزاحمتی و با پرچم کشورمان در حال عبور از آبهای آزاد هستند.
نفت در برابر غذا؛ بنزین در برابر طلا
خبر صادرات بنزین ایران به مقصد ونزوئلا طی روزهای اخیر توجه بسیاری از رسانهها را به خود جلب کرد. در میان بحثهای مطرح شده، یک موضوع از نظرها پنهان ماند؛ ایران در حالی اکنون و در اوج تحریمهای آمریکا اقدام به صادرات بنزین میکند که تا پیش از بازگشت تحریم، دولتمردان و در رأس آنها بیژن زنگنه، وزیر نفت بارها از لزوم حداکثرسازی تولید و صادرات نفت خام برای مصون ماندن از تحریم سخن میراندند. اکنون و پس از رکود عمیق بازار نفت و کاهش قیمت بیسابقه آن، ظرفیت پالایشی کشور به داد مدیران دولتی رسیده است؛ ظرفیتی که توسعه آن مرهون تلاشها و سرمایهگذاریهای کلان دولت گذشته بوده است.
بیژن زنگنه سردسته تفکری است که توسعه صنایع پاییندستی را اولویت ندانسته و به بهانه غیراقتصادی بودن ساخت پالایشگاه، سالها کشور را از توسعه صنایع پاییندستی نفت و ارتقای ظرفیت پالایشی عقب نگه داشتند. اکنون و در اوج تحریمها، کشور میتواند به مدد ظرفیت چشمگیر پالایشی اقدام به صادرات سوخت به اقصی نقاط دنیا کند. عاقبت واضح تکمحصولی بودن اقتصاد کشور و اتکای صرف به صادرات نفت خام، گرفتار شدن کشور در وضعیت «نفت در برابر غذا» در دوران تحریم است.
این در حالی است که اکنون به لطف تلاش دولتهای نهم و دهم برای توسعه ظرفیت پالایشی، این امکان برای کشور فراهم شده از رهگذر صادرات فرآوردههای نفتی همچون بنزین، وارد تجارتی غیرقابل تحریم شود. دستاورد این تجارت هم البته قابل توجه است؛ طلا همان فلز ارزشمندی که آمریکا دسترسی به آن را برای ایران مشمول تحریم کرده بود، اکنون دستمزد صادرات سوخت برای ایران شده است. شاید از همین روست که این روزها خبری از مسؤولان وزارت نفت و استدلالهای پیشین آنها در دفاع از «خامفروشی حداکثری» و «فتح بازارهای نفت خام» نیست.
جیپیاس نفتکشها روشن است
روزنامه کیهان با اشاره به حرکت این نفت کش ها به سوی ونزوئلا نوشت: نکته حائز اهمیت این است که هیچ یک از این نفتکشها برخلاف رویههای متداول صادرات نفت و فرآوردههای نفتی در شرایط تحریم، سامانههای مکانیابی خود را خاموش نکردهاند. به عبارتی، این نفتکشها به طور علنی و با پرچم جمهوری اسلامی ایران در حال عبور هستند و بدون هیچ نگرانی به کار خود ادامه میدهند.
در همین زمینه، سید محمد علی خطیبی نماینده پیشین ایران در اوپک، بااشاره به اینکه آمریکا چندین ناو جنگی به همراه هواپیما به سمت نفتکشهای ایرانی اعزام کرده است، گفت: با توجه به نزدیکی جغرافیایی ونزوئلا با ایالات متحده و تحریم هر دو کشور ایران و ونزوئلا از سوی آمریکا، نفتکش ایرانی با پرچم جمهوری اسلامی در حال حرکت به سمت مقصد است و اگر کشور آمریکا بخواهد مانع تردد این کشتیها شود قوانین کشتیرانی در آبهای آزاد را نقض کرده است.
نماینده پیشین ایران در اوپک اضافه کرد: بسیار بعید است آمریکا جرات کند نفتکشهای ایرانی را توقیف کند چرا که انگلیس در گذشته این اشتباه را انجام داد و نتیجه آن را به وضوح دید.
به گفته خطیبی، ایران به اعتبار قدرت راهبردی موشکی خود در حال شکستن علنی تحریمهای آمریکاست و این توانایی استراتژیک تضمینکننده فعالیتهای اقتصادی ایران در شرایط تحریم خواهد بود.
حالا وقت دیدن نتیجه شخم زدن عین الاسد است
همچنین، یک فعال رسانهای در صفحه شخصی خود در توییتر درباره حضور نفتکش ایرانی در نزدیکی آمریکا نوشت: نفتکش ایرانی در دوران تحریم با پرچم جمهوری اسلامی در حال عبور از اقیانوس اطلس است. محموله بنزین و مقصد ونزوئلاست. ناوگان دریایی ایالات متحده در اقیانوس اطلس حضور دارد، اما جرئت تعرض به نفتکش ایرانی را ندارد. آنهایی که به دنبال دیدن نتیجه شخم زدن عین الاسد بودند حالا وقت دیدن است.
عبور از تنگه با «سیگنالهای روشن»
روزنامه جوان هم در این خصوص نوشت: این اولین مورد صادرات سوخت در چنین مقیاس بزرگی در تاریخ معاصر به یک کشور امریکای جنوبی است. رفتار ایران در بحبوحه اعمال فشارهای حداکثری واشنگتن، پیام سیاسی مشخصی در به چالش کشیدن تحریمها برای امریکا دارد و بیانگر این است که تهران زیر بار فشارها تسلیم نشده و تلاش میکند با چنین اقداماتی حصر تحریمها را بشکند. کانال تلگرامی اخبار سوریه درباره جسارت نفتکشهای ایران در دوره تحریمهای گسترده واشنگتن نوشته است: «فقط یک ابرقدرت میتواند همزمان پنج کشتی حامل سوخت را راهی آن سوی دنیا کند بدون آنکه مهم باشد آن ابرقدرت دیگر چه میگوید.»
صفآرایی دزدان دریایی در کارائیب
درحالی که تا چند روز دیگر محمولههای سوخت ایران در سواحل ونزوئلا لنگر خواهند انداخت، امریکا نیز بیکار ننشسته و برای مقابله با نفتکشهای ایرانی کشتیهای جنگی خود را به دریای کارائیب اعزام کرده است. به گزارش روزنامه واشنگتن پست، چهار کشتی جنگی یواساس دیترویت، کشتی جنگی یواساس لاسن، کشتی جنگی یواساس پربل و کشتی جنگی یواساس فاراگات، به همراه هواپیمای پی۸ پوسایدون، به سمت دریای کارائیب حرکت کردهاند. اعزام این کشتیها درحالی است که چند روز پیش یک مقام امریکایی با ادعای اینکه ایران به ونزوئلا بنزین ارسال کرده، گفت که واشنگتن با استناد به این مسئله به دنبال اقدام جدید علیه تهران است.
ایران و ونزوئلا تحت تحریمهای یکجانبه واشنگتن قرار دارند و مقامات امریکایی به هر نحوی شده تلاش میکنند از مبادلات سوختی بین این دو کشور جلوگیری کنند. هرچند امریکا تلاش میکند نفتکشهای ایرانی را توقیف کند، اما مقامات ایرانی هشدار دادهاند که هرگونه اقدام دزد دریایی گونه امریکا علیه محموله سوخت در حال حرکت ایران به ونزوئلا، پیامدهایی را به دنبال خواهد داشت.
موضوع اعزام کشتیهای جنگی برای مقابله با نفتکشهای ایران در شرایطی انجام میشود که سال گذشته نیز نفتکش حامل نفت ایران در آبهای جبلالطارق به درخواست امریکا به دست دزدان دریایی ملکه انگلیس توقیف شد و چالشی طولانی بین ایران با امریکا و انگلیس ایجاد کرد و در نهایت دادگاه محلی جبلالطارق، به آزادی نفتکش ایرانی رأی داد. این بار که نفتکشهای ایرانی به سلامت از جبلالطارق عبور کردهاند و خبری از دزدان ملکه نیست، ظاهراً واشنگتن امیدوار است خود عامل مستقیم ربودن نفتکشهای سوخت ایران باشد.
به نظر میرسد هرگونه تنش در دریای کارائیب منجر به تشدید درگیری تهران و واشنگتن در خلیج فارس خواهد شد و معلوم نیست که دونالد ترامپ، رئیسجمهور امریکا در آستانه انتخابات ریاست جمهوری این کشور، خطر درگیری دیگری با تهران را به جان بخرد. ترامپ در ماجرای حمله ایران به پایگاه عینالاسد و سرنگونی پهپاد پیشرفته گلوبال هاوک امریکا، حاضر به درگیری با ایران نشد و این بار نیز در صورتی که نفتکشهای ایرانی به سلامت و بدون مزاحمت ناوهای امریکایی به ونزوئلا برسند، پیروزی بزرگ برای تهران و نشانهای برای تنزیل جایگاه هژمونی واشنگتن در جهان خواهد بود.
انتهای پیام/
منبع: فارس
کلیدواژه: ایران تحریم ونزوئلا نفت پرچم جمهوری اسلامی نفتکش های ایرانی نفتکش های ایران نفتکش ایرانی نفتکش ایران جبل الطارق نفتکش ها تحریم ها کشتی ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.farsnews.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «فارس» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۷۹۹۳۴۹۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
گزارش جالب دویچهوله؛ روش های دور زدن تحریم ها ازسوی ایران و روسیه | چین در ظاهر هیچ نفتی از ایران وارد نمیکند؛ در عوض...
به گزارش همشهری آنلاین، دویچهوله در تحلیلی که به ارزیابی تحریمهای غرب اختصاص داشت، نوشت: ایران ۴۰ سال است که با تحریمهای غرب زندگی میکند اما هرگز سرعت تحریم شدنش به اندازه روسیه نبوده است. ایران میداند، چین میداند و ظاهراً دولت آمریکا هم میداند مبنی بر اینکه با وجود تحریمهای موجود علیه صنعت نفت جمهوری اسلامی، نفت ایران با حجم بیسابقه به چین ارسال میشود. خاویر بلاس، ستوننویسی که مباحث مرتبط با انرژی و کالاها را برای بلومبرگ پوشش میدهد، اخیراً توضیح داد که چگونه نفت ایران به چین میرسد. اگر دولت چین را باور دارید، این کشور هیچ نفتی از ایران وارد نمیکند؛ صفر. حتی یک بشکه. در عوض، مقدار زیادی نفت خام از مالزی وارد میکند. به حدی که طبق دادههای رسمی گمرک چین، این کشور به نوعی بیش از دو برابر بیشتر از تولید واقعی مالزی از آن کشور نفت میخرد.
با تغییر نام نفت ایران، مالزی در سال گذشته پس از عربستان، روسیه و عراق به چهارمین تامینکننده بزرگ نفت خارجی چین تبدیل شد. سالهاست که ایران از امارات به عنوان مرکز دور زدن تحریمها استفاده کرده است. دبی، یکی از هفت امارت امارات، دروازه ورود کالاهای ممنوعه غیر از نفت به ایران است. تهران مدتهاست که زنجیرههای تامین خود را تغییر داده تا تقریبا همه چیزهایی که توسط آمریکا یا اتحادیه اروپا تحریم شده، به دست آید.
پس از تحریمهای غرب، روسیه مجبور شد مسیرهای تجاری مشابهی ایجاد کند تا از تامین پایدار کالاهای حیاتی برای اقتصاد خود اطمینان حاصل کند. جمهوریهای شوروی سابق در آسیای مرکزی برای دور زدن تحریمها ایدهآل بودهاند، زیرا کشورهایی مانند قزاقستان یا قرقیزستان بخشی از اتحادیه گمرکی با مسکو هستند. علاوهبر این، فواصل بسیار زیاد، کنترل تحریمها را عملاً غیرممکن میکند؛ قزاقستان به تنهائی بیش از ۷۵۰۰ کیلومتر با روسیه مرز مشترک دارد.
بهعنوان مثال، بهدلیل استراتژی تحریمهای روسیه، ارمنستان شاهد افزایش تقریباً ۱۰۰۰درصدی واردات خودروها و قطعات آلمانی در سال گذشته بود. بر اساس آخرین دادههای ارائهشده توسط پایگاه داده جهانی ردیابی تحریمها، روسیه تحریمشدهترین کشور جهان است. با این حال، اقتصاد روسیه سال گذشته رشد قابلتوجهی معادل ۳.۶درصد را تجربه کرد و به گفته وزیر دارایی، کرملین انتظار دارد که نرخ رشد در سال ۲۰۲۴ «در همان سطح» باقی بماند. صندوق بینالمللی پول پیشبینیهای رشد روسها را تایید میکند و نرخ رشد تولید ناخالص داخلی را ۳.۲درصد تعیین میکند.
تحریمهای مالی، دسترسی بانکهای روسیه به بازارهای مالی بینالمللی را محدود و آنها را از سیستم بانکی مهم و حیاتیِ سوئیفت (SWIFT) که عامل انجام اکثر نقلوانتقالات بینالمللی پول و اوراق بهادار است، خارج کردهاند. علاوهبر این، بانک مرکزی روسیه از دسترسی به ذخایر هنگفت خود که در کشورهای G۷ قرار دارد، محروم شده است. نکته قابلتوجه این است که تنها تحریمهایی که توسط شورای امنیت سازمان اعمال میشوند از نظر قانونی برای همه کشورهای جهان الزامآور هستند. در واقع چند کشور مانند هند، برزیل و چین وجود دارند که به این تحریمها پایبند نبودهاند.
با وجود عدمقابلیت اجرای کامل تحریمها توسط غرب، چرا این کشورها همچنان به اعمال آنها ادامه میدهند؟ به گفته کریستین فون سوست، کارشناس تحریمها در مؤسسه آلمان برای مطالعات جهانی و منطقهای، «اگر هیچ تحریمی اعمال نمیشد، تقریباً مانند حمایت ضمنی بود، یا انگار کسی به حمله روسیه پاسخ نمیدهد.»
واشنگتن قصد دارد چند بانک چینی را هدف قرار دهد تا از اعمال تحریمهای غرب اطمینان حاصل کند. دولت جو بایدن، میخواهد پکن را از سیستم مالی جهانی کنار بگذارد تا جریان تامین مالی ماشینآلات جنگی روسیه را متوقف کند.
در اتحادیه اروپا، ژانویه سال گذشته فردی به نام دیوید اوسالیوان، فرستاده ویژه تحریمها از ایرلند، برای مشارکت در تلاشهای دیپلماتیک به منظور اجرای رژیم تحریمهای این اتحادیه، منصوب شد. وظیفه او همچنین این است که برای مثال به کشورهای همسایه روسیه سفر کند و دولتهای آنجا را متقاعد کند که تحریمها را با جدیت بیشتری اجرا کنند. مشکل کلی این است که هم روسیه و هم ایران، راههایی برای دور زدن تحریمها دارند.