دانستنیهایی درباره کرامپهای عضلانی
تاریخ انتشار: ۲۹ اردیبهشت ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۷۹۹۸۴۱۴
به گزارش اقتصادآنلاین به نقل از عصرایران، بیشتر افراد احتمالا تجربه ناخوشایندی از کرامپ یا گرفتگی عضله داشته اند که به نام اسپاسم عضلانی یا اسب چارلی نیز شناخته می شود.
در شرایطی که بیشتر کرامپ ها به سرعت و خودبخود بهبود می یابند، برخی راهبردهای مفید نیز وجود دارند که می توانید در خانه برای پیشگیری و درمان آنها مد نظر قرار دهید.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
یک کرامپ عضلانی به واسطه انقباض ناگهانی و غیرقابل کنترل در عضله ایجاد می شود. زمانی که عضلات منقبض می شوند، فیبرهای عضلانی کوتاه شده و تنش در عضله افزایش می یابد. طی یک کرامپ، عضلات به جای این که شل و منبسط باشند، سفت و منقبض باقی می مانند.
به عنوان مثال، عضلات ساق پا می توانند هنگام خواب به راحتی کوتاه و منقبض شوند زیرا قسمت کف پا دیگر در زاویه درست با قسمت بالای پا، همانند زمانی که ایستاده اید، قرار ندارد.
به همین دلیل، حتی اگر فردی باشید که به سرعت به خواب می رود، ممکن است در میانه شب بروز کرامپ های عضلانی در پا را تجربه کنید. اما کرامپ ها می توانند در هر جایی که عضله وجود دارد، رخ دهند و دست ها، پاها، شکم و قفسه سینه از بخش هایی هستند که بروز کرامپ های عضلانی در آنها شایعتر است.
عوامل بسیاری می توانند خطر کرامپ های عضلانی را افزایش دهند که از آن جمله می توان به موارد زیر اشاره کرد:
کم آبی بدناگر روزانه به میزان کافی آب مصرف نکنید، سلول های عضلات شما مایعاتی که برای انقباض و انبساط درست نیاز دارند را در اختیار نخواهند داشت.
کم آبی بدن شایعترین دلیل کرامپ های عضلانی است. برای پیشگیری از این شرایط می توانید نوشیدن هشت لیوان آب در روز را مد نظر قرار دهید.
سطوح پایین الکترولیت هاالکترولیت ها مواد معدنی هستند که نقش مهمی در هیدراته نگه داشتن بدن ایفا می کنند. آنها عبارتند از:
- سدیم
- کلسیم
- پتاسیم
در حقیقت، سطوح پایین سدیم و پتاسیم از دلایل کلیدی بروز کرامپ های عضلانی است. اگر به طور مرتب کرامپ های عضلانی را تجربه می کنید، شاید به شما نیز مصرف موز که سرشار از پتاسیم است توصیه شده باشد.
اعمال فشار بیش از حد بر عضلهاعمال فشار بیش از حد بر عضله می تواند به کرامپ های عضلانی حین یا پس از تمرینات ورزشی منجر شود.
این شرایط به ویژه در آب و هوای گرم شایع است زیرا تعریق و از دست دادن مایعات سریعتر رخ می دهد و به کم آبی بدن و افزایش هرچه بیشتر خطر مواجهه با کرامپ های عضلانی منجر می شود.
اعمال فشار بیش از حد بر عضلات مساله ای رایج برای افراد مسن نیز است. با افزایش سن، توده عضلانی در بدن کاهش می یابد. این روندی اجتناب ناپذیر است حتی اگر همواره ورزش کنید.
در نتیجه، عضلات باقیمانده طی فعالیت بدنی می توانند زیر فشار بیشتری قرار بگیرند که احتمال تجربه کرامپ های عضلانی را افزایش می دهد.
برای پیشگیری از کرامپ های عضلانی، پیش از هر فعالیت بدنی باید حرکات کششی و گرم کردن بدن را انجام دهید.
شرایط سلامت یا داروهابرخی مسائل پزشکی یا داروها نیز می توانند خطر بروز کرامپ های عضلانی را افزایش دهند:
بارداری. به دلیل فشار مضاعف بر پاها و همچنین تغییرات هورمونی، بارداری می تواند احتمال کرامپ های عضلانی را افزایش دهد.
شرایط پزشکی. مشکلات تیروئید، مانند کم کاری تیروئید - ترشح کمتر از حد عادی هورمون ها توسط غده تیروئید - با کرامپ های عضلانی مکرر پیوند خورده اند.
داروها. کرامپ های عضلانی یکی از عوارض جانبی شایع استاتین ها هستند که این داروها برای درمان کلسترول بالا تجویز می شوند.
چگونگی بهبود کرامپ های عضلانیکرامپ های عضلانی به طور معمول طی چند ثانیه یا چند دقیقه و بی نیاز از دخالتی خاص بهبود می یابند. اما لازم نیست همواره منتظر رفع این شرایط باشید. در ادامه با چند اقدام که می توانند به تسکین گرفتگی و درد همراه آن کمک کنند بیشتر آشنا می شویم.
ایجاد کشش یا ماساژ دادن بخش تحت تاثیر قرار گرفتهابتدا، بخشی از بدن که تحت تاثیر کرامپ عضلانی قرار گرفته است را به آرامی ماساژ دهید زیرا این کار به آرامش و شل شدن عضله کمک می کند.
اگر کرامپ در عضله ساق پا رخ داده است، حرکت کششی زیر می تواند به تسکین انقباض کمک کند:
در حالت نشسته، به سمت جلو خم شده و پنجه پایی که گرفتگی عضله در آن رخ داده است را با هر دو دست خود بگیرید.
پای خود را صاف نگه داشته و به آرامی پنجه پا را به سمت صورت خود بکشید. شما باید کشش جزئی در عضله تحت تاثیر قرار گرفته را احساس کنید.
همچنین برای تسکین کرامپ عضلانی در ساق پا می توانید تمرین زیر را در حالت ایستاده انجام دهید:
زانوی پای مخالف (نه پایی که تحت تاثیر قرار گرفته است) را به آرامی به سمت آورده و روی زمین قرار دهید.
مقداری به سمت جلو خم شوید و پاشنه پای دچار گرفتگی عضله را روی زمین نگه دارید. شما باید کشش جزئی در ساق پای تحت تاثیر قرار گرفته را احساس کنید. برای تعادل بهتر می توانید این تمرین را روبروی دیوار انجام داده و دست های خود را روی آن قرار دهید.
حرکات کششی افزون بر درمان کرامپ های عضلانی می توانند به پیشگیری از آنها نیز کمک کنند. از این رو، گرم کردن و سرد کردن بدن پیش و پس از ورزش را فراموش نکنید.
به طور خاص، فوم رولینگ می تواند از کرامپ های عضلانی پیشگیری کند و همچنین یکی از بهترین روش ها برای بهبود عضلات دردناک است.
اگر به طور مرتب کرامپ های عضلانی شبانه را تجربه می کنید، پیش از خواب چند حرکت کششی ساده را انجام دهید.
نوشیدن مایعات بیشترراهبردی دیگر برای پیشگیری از کرامپ های عضلانی مصرف مایعات و الکترولیت ها به میزان کافی است.
اگر ورزش می کنید، مصرف یک نوشیدنی ورزشی ممکن است مفید باشد زیرا هم به هیدراته نگه داشتن بدن و هم تامین الکترولیت ها کمک می کند.
اگر نگران بروز کرامپ های عضلانی در میانه شب هستید، با نوشیدن یک لیوان آب پیش از خواب می توان از تامین آب مورد نیاز بدن اطمینان حاصل کرد.
استفاده از گرما یا سرمااگر کرامپ عضلانی حین ورزش یا در نتیجه یک فعالیت بدنی رخ داده است، ابتدا، فعالیتی که انجام می دهید را متوقف کنید.
سپس، استفاده از یک پد گرمایی که به شل شدن و آرامش عضلات کمک کرده و درد را تسکین می دهد، ممکن است مفید باشد. افزون بر این، شما می توانید ماساژ موضع با یخ را مد نظر قرار دهید که ممکن است به تسکین هرگونه درد کمک کند.
چه زمانی به پزشک مراجعه کنیمبرای بیشتر کرامپ های عضلانی مراقبت خانگی به تنهایی کفایت می کند.
اگر با کرامپ های عضلانی مکرر مواجه هستید، این شرایط می تواند به یک مشکل سلامت زمینه ای، مانند آترواسکلروز (تصلب شرایین) یا سخت شدن سرخرگ ها اشاره داشته باشد که به توجه پزشکی نیاز دارد.
اگر قصد دارید راه بروید اما متوجه می شوید چنان ضعیف هستید که حتی نمی توانید روی پای خود بایستید، مراجعه به پزشک اهمیت دارد زیرا این می تواند نشانه ای از شرایطی جدی مانند مولتیپل اسکلروزیس یا بیماری اماس باشد.
افزون بر این، اگر کرامپ های عضلانی بسیار دردناک هستند، به طور مکرر رخ می دهند یا متوجه تورم - نشانه ای از وجود یک لخته خون - در قسمت تحت تاثیر قرار گرفته شده اید باید به پزشک مراجعه کنید.
منبع: اقتصاد آنلاین
کلیدواژه: خواب عضله اسپاسم عضلانی گرفتگی عضله تحت تاثیر قرار کرامپ عضلانی الکترولیت ها برای پیشگیری قرار دهید ساق پا
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.eghtesadonline.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «اقتصاد آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۷۹۹۸۴۱۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
خودروهای عضلانی جذابی که ناشناخته ماندند، از فورد فالکون کبرا تا کرایسلر والیانت (+عکس)
هرچند در آمریکا قبل از سال ۱۹۶۴ هم خودروهای اسپرت V8 وجود داشتند اما زمانی که پونتیاک پکیج محبوب GTO را برای مدل لمانز خود ارائه کرد، عصر جدیدی از پرفورمنس هیجانانگیز آغاز شد.
هرچند دوران طلایی ماسل کارها خیلی طول نکشید اما در همین مدت کوتاه حدود یک دههای، سه خودروساز بزرگ دیترویت و حتی AMC ماسل کارهای قدرتمند زیادی را معرفی کردند.
به گزارش پدال، فرمول ترکیب یک پیشرانهٔ قدرتمند با شاسی یک خودروی سواری معمولی آنقدر موفق عمل کرد که به خارج از آمریکا هم صادر شد. این باعث شد شعب خارجی خودروسازان آمریکایی ماسل کارهای اختصاصی خود را بر اساس مدلهای محبوب همان کشور تولید کنند.
بومونت SD 396 سال ۱۹۶۸بهمنظور رونق بخشیدن به خودروسازی در کانادا، در اوایل دههٔ ۶۰ فروش بسیاری از خودروهای ساخت آمریکا در این کشور ممنوع شد. به همین دلیل، جنرال موتورز برندی بنام آکادیان را معرفی کرد که به تولید خودروهایی بر اساس شورلت نوا در کانادا میپرداخت.
سپس در سال ۱۹۶۶، بومونت که یکی از محصولات آکادیان بود، به یک برند مستقل تبدیل شد و شروع به عرضهٔ خودروهایی بر اساس شورلت شول کرد. دو سال بعد، این برند کوپهٔ جدیدی را معرفی کرد که در ظاهر بسیار شبیه نسل دوم شورلت شول بود اما از چند ویژگی ظاهری اختصاصی و داشبوردی که از پونتیاک GTO گرفته شده بود بهره میبرد.
قویترین نسخهٔ این خودرو SD 396 نام داشت که از همان قوای محرکهٔ شول SS 396 آمریکایی استفاده میکرد و در نسخههای کوپه و کانورتیبل تولید میشد. زیر کاپوت این خودرو پیشرانهٔ ۶.۵ لیتری بلوک بزرگ V8 قرار داشت که در نسخهٔ استاندارد ۳۲۵ اسب بخار و در نسخهٔ سفارشی ۳۵۰ اسب بخار قدرت تولید میکرد. بومونت SD 396 فقط در سال ۱۹۶۸ و تنها در ۴۱ دستگاه ساخته شد.
فورد فالکون GT-HO Phase III سال ۱۹۷۱در طول دهههای ۶۰ و ۷۰، تب ماسل کارها به استرالیا هم رسید و شعب محلی فورد، جنرال موتورز و کرایسلر را به ساخت نسخههای پرفورمنس بالا بر پایهٔ مدلهای داخلی خود ترغیب کرد. یکی از بهترین ماسل کارهای استرالیایی تاریخ، GT-HO Phase III بود که یک نسخهٔ هومولوگیشن بر اساس فورد فالکون GT محسوب میشد.
هرچند آمریکاییها این خودرو را به خاطر داشتن چهار در یک ماسل کار واقعی نمیدانستند اما برای استرالیاییها، فالکون GT-HO Phase III یک عضلانی افسانهای بود. این نسخه نسبت به فالکون GT استاندارد ارتقاءهای پرفورمنسی مثل ترمزهای بزرگتر، سیستم تعلیق تقویتشده و باک سوخت بزرگتر را تجربه کرد.
بااینحال، مهمترین ارتقاء این ماشین تجهیز به نسخهٔ اختصاصی موتور ۵.۷ لیتری V8 کلیولند بود که ۳۰۰ اسب بخار قدرت تولید میکرد. GT-HO Phase III که در آن زمان سریعترین سدان جهان لقب گرفت، میتوانست ظرف ۶.۴ ثانیه از صفر به سرعت صد کیلومتر بر ساعت برسد و ۴۰۰ متر را در ۱۴.۴ ثانیه کند. این سدان افسانهای فقط در سال ۱۹۷۱ و در ۳۰۰ دستگاه ساخته شد.
فورد موستانگ شلبی اروپا سال ۱۹۷۱برای دههها، فورد موستانگ فقط در آمریکای شمالی عرضه میشد و از نسل ششم بود که این خودرو سرانجام به مدلی جهانی تبدیل شد. بااینحال، در سال ۱۹۷۱ به درخواست یک فروشندهٔ خودروی بلژیکی، ۹ دستگاه از نسل اول موستانگ بهطور خاص برای بازار اروپا ساخته شد.
این خودروها که موستانگ شلبی اروپا نام داشتند، بر اساس موستانگ مکوان ۱۹۷۱ در دو مدل GT350 و GT500 با پیشرانههای ۵.۸ لیتری و ۷ لیتری ساخته شدند و به ترتیب ۳۶۰ و ۴۰۰ اسب بخار قدرت داشتند. از این ۹ دستگاه، فقط دو نمونه کانورتیبل بودند. موستانگ شلبی اروپا به نوارهای رنگی خاص روی بدنه، اسپویلرهای جلو و عقب و سیستم تعلیق قابل تنظیم در جلو مجهز بود.
کرایسلر والیانت چارجر R/T سال ۱۹۷۲کرایسلر والیانت نسخهٔ ریبج شدهٔ پلیموث والیانت بود که در استرالیا تولید میشد. درحالیکه پلیموث در آمریکا نسخهٔ پرفورمنس این خودرو را با نام والیانت داستر ارائه میکرد، همتای استرالیایی آن نسخهٔ چارجر R/T را داشت که در سال ۱۹۷۲ با اضافه شدن پکیج E49 بهطور دیوانهواری قدرتمند شد.
بااینحال، زیر کاپوت والیانت چارجر R/T خبری از پیشرانههای V8 همی نبود و از یک پیشرانهٔ شش سیلندر خطی استفاده میکرد. البته این نسخهای پرفورمنس بالا با ۴.۳ لیتر حجم بود که ۳۰۲ اسب بخار قدرت داشت. به لطف این نیرو، چارجر کوچک استرالیایی میتوانست ظرف ۶.۱ ثانیه از صفر به سرعت صد کیلومتر بر ساعت برسد و ۴۰۰ متر را در ۱۴.۱ ثانیه طی کند. پکیج E49 غیر از پیشرانهٔ قدرتمند، باک سوخت بزرگتر، رینگهای آلیاژی و ترمزهای دیسکی جلوی قویتر را هم به چارجر R/T اضافه کرده بود.
شورلت فیرنزا Can AM سال ۱۹۷۳واکسهال فیرنزا یک کوپهٔ کوچک دودر بود که در نیمهٔ اول دههٔ ۷۰ در بریتانیا عرضه میشد و در آفریقای جنوبی هم با نام شورلت فیرنزا به فروش میرسید. این خودرو که از پیشرانههای چهار سیلندر جنرال موتورز اروپا استفاده میکرد، هیچ شباهتی به ماسل کارهای آمریکایی نداشت. بااینحال، نسخهٔ تولید محدودی بنام Can AM که در سال ۱۹۷۳ در آفریقای جنوبی عرضه شد همهچیز را تغییر داد.
این نسخه که با رنگ سفید، کاپوت مشکی و اسپویلر آلومینیومی اختصاصی ساخته شد، از پیشرانهٔ ۴.۹ لیتری V8 بلوک کوچک کامارو Z28 استفاده میکرد. این موتور با ۲۹۰ اسب بخار قدرت، فیرنزا Can AM کوچک و سبکوزن را ظرف ۵.۴ ثانیه از صفر به سرعت صد کیلومتر بر ساعت میرساند.
فورد فالکون کبرا سال ۱۹۷۸در سال ۱۹۷۸، دوران طلایی ماسل کارها در ایالاتمتحده پایان یافته بود و هرچند تعدادی از خودروسازان هنوز ماسل کارهایی را با قدرتهایی بسیار کمتر از گذشته تولید میکردند اما فورد در بین آنها نبود زیرا موستانگ که چند سال قبل جزء قویترین عضلانیهای بازار بود، حالا به یک کوپهٔ کوچک بر اساس فورد پینتو تبدیل شده و با پیشرانههای بسیار ضعیفی عرضه میشد.
نسخهٔ موستانگ کبرا نیز در آن سالها هرچند در ظاهر قدرتمند به نظر میرسید اما از لحاظ قدرت تفاوتی با نسخههای معمولی نداشت و با تنها ۱۴۰ اسب بخار قدرت عرضه میشد. بااینحال، شعبهٔ استرالیایی فورد کار بهمراتب بهتری انجام داد و برای ادای احترام به موستانگهای شلبی، در سال ۱۹۷۸ فالکون کبرا را معرفی کرد.
این نسخه از چند ارتقاء بیرونی مثل کاپوت برآمده بهره میبرد و با رنگ سفید و نوارهای آبی عرضه میشد. از فالکون کبرا تنها ۲۰۰ دستگاه ساخته شد که ۲۰۰ نمونهٔ اول به پیشرانهٔ ۵.۸ لیتری V8 با ۲۱۷ اسب بخار قدرت و ۲۰۰ نمونهٔ دوم به پیشرانهٔ ۴.۹ لیتری با ۲۰۲ اسب بخار قدرت مجهز بودند. بنابراین، فالکون کبرا نهتنها ظاهری تهاجمی داشت بلکه بسیار قویتر و سریعتر از موستانگ کبرای ۱۴۰ اسب بخاری بود.
کانال عصر ایران در تلگرام