همسر رئیس جمهوری آلبانی در جریان تجمعی اعتراضی دستگیر شد

همسر رئیس جمهوری آلبانی در جریان تجمع اعتراض‌آمیز روز یکشنبه نسبت به تخریب ساختمان تئاتر ملی این کشور در تیرانا، پایتخت، به همراه ۳۰ نفر دیگر دستگیر شد.

به گزارش ایسنا، مونیکا کریِمادی،‌ جدا از اینکه همسر رئیس جمهوری آلبانی است نماینده پارلمان و رهبر یکی از احزاب سیاسی فعال در این کشور موسوم به «جنبش سوسیالیستی برای ادغام» نیز هست.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

به گزارش یورونیوز، تصاویر تلویزیونی که از تظاهرات اعتراض آمیز روز یکشنبه در تیرانا پخش شد خانم کریمادی را در حالی که درون یک وانت پلیس قرار گرفته بود، نشان داده است.

مقامات آلبانی سال ۲۰۱۸ میلادی در تصمیمی غافلگیرانه اعلام کردند که بنا دارند تئاتر ملی را به دلیل آنچه «شرایط نامطلوب» عنوان شده بود، تعطیل و ساختمان آنرا تخریب کنند. این تصمیم با مخالفت جمع زیادی از هنرمندان روبرو شد که خواهان حفظ و مرمت ساختان تئاتر ملی شده بودند.

تجمع اعتراضی روز یکشنبه نیز به همین منظور تشکیل شده بود. معترضان همزمان با آغاز عملیات تخریب تلاش کردند که از حصار امنیتی ایجاد شده توسط ماموران پلیس عبور کنند که با شلیک گاز اشک آور از سوی نیروهای امنیتی مواجه شدند.

در این تظاهرات بسیاری از هنرمندان و نیز رهبران اپوزیسیون نیز به جمع معترضان ملحق شده بودند. پلیس ساعاتی پس از پایان یافتن این تجمع که به خشونت کشیده شده بود اعلام کرد که دستگیر شدگان را آزاد کرده است.

پلیس آلبانی همچنین تاکید کرد که به موجب مقررات قرنطینه هیچگونه تجمعی در این کشور در حال حاضر مجاز نیست.

برخی منابع اعلام کردند که در این تظاهرات چندین مامور پلیس در پی خشونت‌ها مجروح شدند. این منابع همچنین یادآور شدند که همسر رئیس جمهوری آلبانی نیز که در این تظاهرات حضور داشت توسط ماموران پلیس دستگیر و به خارج از محل اجتماع هدایت شد.

وضعیت سیاسی پر تنش در آلبانی

تخریب ساختمان تئاتر ملی آلبانی تصمیمی بود که پیشتر به شدت از سوی اپوزیسیون این کشور مورد انتقاد واقع شده بود.

این در حالیست که ایلیر متا، رئیس جمهوری این کشور نیز با انتشار مطلبی در شبکه اجتماعی فیس‌بوک تصمیم یاد شده را نوعی جرم قانونی و اخلاقی خوانده و اعلام کرده بود که تخریب ساختمان تئاتر به دستور مافیا انجام می‌شود.

این تصمیم همچنین مورد انتقاد رهبر حزب دموکرات آلبانی قرار گرفت. لولزیم باشا با انشار مطلبی در فیس‌بوک تخریب ساختمان تئاتر را غیرقانونی خواند و خشونت بر ضد شهروندان و خبرنگاران را غیر قابل قبول توصیف کرد.

وی در ادامه ادی راما، نخست وزیر کشورش که دستور تخریب ساختمان تئاتر در کابینه وی صادر شده را به عنوان یک فرد جنایتکار معرفی کرد که کلیه اختیارات حکومت را به قبضه خود درآورده است.

در پی بالاگرفتن اختلافات و شدت گرفتن تنش سیاسی در آلبانی، هیئت نمایندگی اتحادیه اروپا در این کشور خواستار آن شد که قبل از اجرای هر تصمیمی، مقامات سیاسی و جامعه مدنی با یکدیگر گفتگو کنند؛ درخواستی که به اعتقاد اتحادیه اروپا از سوی نهادهای ملی و محلی بی پاسخ ماند.

آلبانی پیش از این و در بحبوحه یک فضای سیاسی متشنج که با خروج احزاب سیاسی اپوزیسیون از پارلمان همراه بود مذاکرات برای پیوستن به اتحادیه اروپا را آغاز کرد.

ساختمان تئاتر ملی آلبانی که در دست تخریب قرار گرفته سال ۱۹۴۰ در زمان اشغال خاک این کشور توسط ایتالیا در جنگ دوم جهانی افتتاح شد.

به گفته دولتمردان آلبانی این ساختان قرار است پس از تخریب با صرف هزینه‌ای ۳۰ میلیون یورویی با بنای جدید دیگری جایگزین شود.

انتهای پیام

منبع: ایسنا

کلیدواژه: کشور آلبانی تئاتر ملی

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.isna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایسنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۸۰۰۰۶۹۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

زیباکلام: آقای زاکانی یک نظرسنجی برگزار کنید، اگر حتی ۱۵ درصد مردم با ساخت ساختمان وسط پارک‌ها موافق بودند، حق را به شما بدهیم/بگذارید مردم زندگی کنند

به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین، صادق زیباکلام، استاد دانشگاه در یادداشتی با عنوان «ایدئولوژی و زندگی» در روزنامه اعتماد نوشت؛

برای اصولگرایان مظاهر زندگی مفهومی ندارد. در کل برای انسان‌هایی که به ایدئولوژی پایبند هستند و نسبت به یک عقیده یا مرامی یک باور عمیق دارند تنها مساله‌ای که برایشان اهمیت دارد همان ایدئولوژی‌شان است بنابراین مظاهر دیگر زندگی مانند عشق، محبت، شهر و محیط زیست مفهومی ندارد. متاسفانه برای دولت هم همین‌طور است. تنها ایدئولوژی مطرح است. بنابراین اهمیتی برای شادی انسان‌ها و حتی آینده کشور قائل نیستند که این شادی در مواردی خلاصه می‌شود که پیش‌تر گفتیم. لذا هر موضوعی از این جهت برایشان اهمیت پیدا می‌کند که در راستای ایدئولوژی آنها تعریف شود، در غیر این صورت به هیچ عنوان مهم نیست. مثلاً فیلم و سینما زمانی برایشان اهمیت پیدا می‌کند که در جهت آن ایدئولوژی‌شان باشد. این مساله‌ای نیست که تنها اصولگرایان و انقلابیون در ایران داشته باشند بلکه در تمام دنیا هم همین‌طور است. برای نظام ایدئولوژیک پل‌پوت خبرهای سرخ تنها مساله‌ای که مطرح بود، ایدئولوژی ذهنی‌شان بود. برای آقای پوتین هم همین‌طور. ایشان بدون اهمیت به آسیب‌هایی که ایدئولوژی‌اش به کشور روسیه و دیگر کشورها می‌زند فقط به این فکر می‌کند که روسیه بزرگ‌تر شود و مجدداً مجد و عظمت گذشته را پیدا کند. تمامی ایدئولوژی‌ها به همین شکل هستند و اساساً مظاهر لطیف‌تر زندگی چندان برایشان مطرح نیست.

عده‌ای هستند که معتقدند هرچه مردم ناراضی‌تر باشند، اصولگرایان خوشحال‌تر می‌شوند زیرا عصبانیت مردم باعث پشت کردن آنها به صندوق رای، انتخابات و کنشگری سیاسی می‌شود و نهایتاً نیز عده‌ای مهاجرت می‌کنند و افسرده می‌شوند و دیگر کاری به سیاست ندارند و اصولگرایان راحت مناصب سیاسی و انتخاباتی را تصاحب می‌کنند اما تمام این تحلیل‌ها اشتباه است. زیرا هیچ ایدئولوژی‌ای نمی‌خواهد که تعمداً کاری کند تا مردمش ناراضی یا ناراحت باشند. ایدئولوژی، مخالف زندگی و امید نیست اما استفاده ابزاری از ایدئولوژی و رفتار سیاسی این تقابل را به وجود می‌آورد. اصولگرایان در ایران نیز همین‌کار را می‌کنند مثلاً برای آقای زاکانی مظاهر زندگی چندان اهمیت ندارد. برای او مهم این است که وسط پارک‌ها ساختمان بسازد و درختان را قطع یا جابه‌جا کند. بنابراین، این حرکت شهردار فعلی تهران به اندیشه‌های سیاسی او برمی‌گردد که متاثر از یک نگاه خاص است. ساده‌ترین پیشنهادی که به آقای زاکانی می‌توان داد این است که یک نظرسنجی برگزار کند که اگر حتی ۱۵ درصد مردم با ساخت ساختمان وسط پارک‌ها موافق بودند، حق به وی بدهیم اما اگر اکثریت این را نخواستند، او باید آرامش مردم را فراهم کند و دیگر شهرداری حق ساخت‌و ساز در پارک‌ها را ندارد.

از آن ‌سو در قبال این دیدگاه باید مذاکره کرد و به آنها نشان داد که شما در تمام جنبه‌های زندگی مردم نباید جریان داشته باشید. بگذارید مردم زندگی کنند. شادی‌های شخصی داشته باشند، محیط زیست و حفظ میراث کشوری که در آن زندگی می‌کنند را حفظ کنند. اگر اصولگرایان کمی به این مهم دست پیدا کنند که مظاهر زندگی همچون خود زندگی مهم است قطعاً جامعه پویاتری خواهیم داشت و ایران جای بهتری برای زندگی می‌شود.

۲۷۲۱۸

برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل‌ رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید. کد خبر 1904167