روش ضدعفونی کردن توت فرنگی

برای شستن توت فرنگی لازم نیست برگ های انتهایی آن ها را جدا کنید، آن را زیر آب نگه ‌دارید و به آرامی با دست بشویید. اما برای ضدعفونی‌کردن بیشتر می‌توانید از سرکه و مایع ظرفشویی نیز استفاده کنید. ناطقان: توت فرنگی یک میوه خوشمزه و یکی از منابع غنی ویتامین ث، اسید فولیک، آنتی اکسیدان و فیبر می باشد. توت فرنگی ها، نه تنها بخشی از رژیم غذایی سالم هستند بلکه می توانند به کاهش خطر بیماری های قلبی هم کمک کنند با این حال، همانند دیگر محصولات تازه، توت فرنگی باید قبل از مصرف به دقت تمیز شود، زیرا آنها می توانند به باکتری های مضری مثل سالمونلا یا E.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

coli آلوده شوند؛ علاوه بر این، توت فرنگی ها یکی از میوه های کثیفی است که اغلب آفت کش ها را شامل می شود.

 
نکته ای که باید به آن توجه کنید این است که توت فرنگی را قبل از مصرف بشویید نباید آن را خیلی زودتر از زمان مصرف بشویید زیرا آب جذب آن می شود و سبب خراب شدن زودتر توت فرنگی می شود. زمان مصرف برگ های آن را جدا کنید.

برای نگهداری توت فرنگی همیشه توت فرنگی های خراب و خیلی رسیده و نارس را جدا کنید.

 


 

شستن توت فرنگی با آب :

توت فرنگی ها را به روش های متفاوت می توان شست، اولین روش آن که بسیار ساده تر است شستن با آب. قبل از شستن توت فرنگی ها برگ های آن را جدا نکنید. اگر توت فرنگی ها تمیز هستند به راحتی آن را زیر آب بشویید. اما اگر توت فرنگی های شما گل یا خاک روی آن ها بود ظرفی را پر از آب کنید و توت فرنگی ها را داخل آن قرار بدهید. تا مدت زمانی بمانند و گل روی آن ها در آب ته نشین شود.

 

سپس آن ها را بردارید و در زیر آب بشویید و بعد آن را درون آبکشی قرار بدهید تا آب آن خارج شود.

 


 

شستن توت فرنگی با سرکه :

برای شستن توت فرنگی با سرکه مانند روش قبل لازم به جداکردن برگ آن ها نیست درون ظرفی به نسبت 1 به 3 سرکه و آب سرد بریزید و مخلوط کنید. در این روش باید تعداد کمی توت فرنگی را به مدت چند ثانیه داخل آب و سرکه قرار بدهید.

 

اگر داخل آب و سرکه زیاد بمانند محلول به داخل توت فرنگی فرو می رود و باعث خراب شدن و بدمزگی توت فرنگی می شود. بنابراین چند عدد توت فرنگی را درون محلول آب و سرکه با دست بشویید و سپس آن ها را آب بشویید و درون آبکش قرار بدهید.

 

 

ضد عفونی کردن و شستن توت فرنگی :

برای شستن توت فرنگی، می توانید توت فرنگی را محلول شوینده سبزیجات بشویید، یا آن ها را در محلول آب و مایع شوینده بشویید. به این صورت که سینک یا ظرفی را پر از آب سرد کنید. و به میزان 2 انس از محلول شوینده ی سبزیجات داخل آن بریزید و خوب مخلوط کنید و توت فرنگی را چند ثانیه داخل آن قرار بدهید و سریع با آب سرد بشویید.

 

برای شستن توت فرنگی با مایع ظرفشویی باید به روش بالا انجام بدهید به ازای هر لیتر آب سرد 1 تا 3 قطره مایع ظرفشویی بریزید و مخلوط کنید و توت فرنگی را چند ثانیه داخل آن قرار بدهید و سریع با آب سرد آن را آبکش کنید.
برچسب ها: شستن ، توت فرنگی ، ناطقان ، میوه

منبع: ناطقان

کلیدواژه: شستن توت فرنگی ناطقان میوه شستن توت فرنگی توت فرنگی توت فرنگی ها قرار بدهید داخل آن آب سرد

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت nateghan.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ناطقان» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۸۰۰۷۵۳۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

خاستگاه بسیاری از غذا‌های ملی ممکن است شما را شگفت زده کند!

فرارو- در این گزارش به خاستگاه شگفت انگیز غذا‌های ملی محبوب در سراسر جهان اشاره خواهیم کرد:

به گزارش فرارو به نقل از دیلی میل، کتابی تازه چاپ شده توسط یک مورخ مواد غذایی نشان داده که کشور‌های مبداء بسیاری غذا‌های معروف ملی آن کشور‌هایی نیستند که شما فکر می‌کنید.

"آلبرتو گراندی" مورخ غذا در کتاب جدیدی به نام La Cucina Italiana Non Esiste که به معنای "غذا‌های ایتالیایی وجود ندارد" می‌باشد ادعا کرده که ایتالیایی‌ها سس گوجه فرنگی را در قاره آمریکا کشف کردند. گراندی در کتاب اش می‌گوید که ایتالیایی‌ها این کار را زمانی انجام دادند که در قرن نوزدهم به منطقه‌ای که گوجه فرنگی بومی آنجا بود مهاجرت کردند. گراندی یک معلم تاریخ تجارت و تاریخ اروپا در دانشگاه پارما در زمینه تخریب اسطوره‌ها در مورد برخی از مشهورترین غذا‌های آشپزی ایتالیا فعالیت کرده است. در حالی که او هرگز کیفیت محصولات غذایی ایتالیایی را زیر سوال نبرده، اما افزوده است:" ما هویت را با ریشه و خاستگاه اشتباه می‌گیریم".

گوجه فرنگی یکی از آن نمونه‌ها است، زیرا در ابتدا در اروپا محبوبیت نداشت. علت اصلی عدم محبوبیت اولیه گوجه فرنگی انتشار اخبار جعلی و شایعاتی مبنی بر آن بود که برخی از اعضای طبقات بالای جامعه اروپایی پس از خوردن گوجه فرنگی جان شان را از دست داده بودند این در حالی بود که در واقع علت اصلی مرگ آنان مسمومیت ناشی از وجود سرب در ظروف غذاخوری شان بوده است.

گراندی معتقد است که پیتزا با بیس یا پایه گوجه فرنگی در واقع پس از آن که برخی ایتالیایی در قرن نوزدهم به ایالات متحده مهاجرت کردند در آن کشور رایج شد. این کارشناس تاریخچه مواد غذایی می‌افزاید:"در طول جنگ جهانی دوم تعداد پیتزافروشی‌ها در امریکا بیش از ایتالیا بود".

داستان غذا‌هایی که به اشتباه توسط کشور‌هایی که اصالتا از آنجا نبودند پذیرفته شده اند صرفا به ایتالیا محدود نمی‌شود. برای مثال، شاید برای دوستداران شیرنی کروسان حیرت انگیز باشد که بدانند خاستگاه آن شیرینی در اصل فرانسوی نیست. خاستگاه کروسان در واقع در ابتدا از وین پایتخت اتریش بود جایی که برخی می‌گویند در سال ۱۲۲۷ میلادی کروسان به مثابه یک ماده غذایی مناسب برای کریسمس به دوک لئوپولد هدیه داده شده بود. برخی دیگر مدعی شدند که کروسان تقلیدی از شکل ماه بر روی پرچم ترکیه برای جشن گرفتن شکست امپراتوری عثمانی در دهه ۱۶۰۰ تهیه شده بود.

گفته می‌شود که اهالی پاریس پس از تعطیلی اولین نانوایی در وین در سال ۱۸۳۸ میلادی دستور پخت کروسان را تغییر دادند. شاید مشهورترین داستان در مورد منشاء کروسان آن باشد که ملکه "ماری آنتوانت" که در وین به دنیا آمد به قدری دلتنگ شیرینی اتریشی شد که از نانوایان فرانسوی خواسته بود برایش شیرینی درست کنند.

یک نمونه دیگر از خاستگاه اشتباه مواد غذایی درباره افرادی است که تمپورا را با ژاپن یا خورش کاری ویندالو را با هند مرتبط می‌دانند، زیرا هر دوی آن غذا‌ها خاستگاه پرتغالی دارند. مبلغان مسیحی کاتولیک در قرن شانزدهم روش سرخ کردن عمیق را به ژاپن آوردند و از انجا بود که تمپورا یا غذا‌های پفکی و سوخاری خلق شد. هم چنین خورش کاری ویندالو از واژه پرتغالی vinha de alhos نشئت گرفته که به دو ماده اصلی آن غذا اشاره دارد. ویندالو به این دلیل درست شد که آن دو ماده اصلی تشکیل دهنده غذا به ملوانان پرتغالی در حفظ مواد تازه کمک می‌کردند.

در نتیجه، آنان تصمیم گرفتند پس از رسیدن به گوا با استفاده از ادویه جات و فلفل‌های محلی یکی از محبوب‌ترین و آتشین‌ترین خورش‌های کاری در جهان را با آن درست کنند.