سیاست های رژیم صهیونیستی، منحصر به یک منطقه کوچک نیست/فلسطین موضوع محوری جهان اسلام است
تاریخ انتشار: ۱ خرداد ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۸۰۲۷۴۷۰
به گزارش حوزه سیاست و اقتصاد خبرگزاری تقریب، محمدجواد ظریف وزیر امور خارجه جمهوری اسلامی ایران به مناسبت روز جهانی قدس در گفتگو با اتحادیه رادیو و تلویزیونهای اسلامی به بیان دیدگاه خود در خصوص فلسطین، خطر سلاحهای کشتار جمعی اسرائیل برای منطقه، نقش سازمانهای بین المللی در موضوع فلسطین، وضعیت درونی رژیم اسرائیل و نقش سردار شهید سپهبد سلیمانی در مقاومت در منطقه پرداخت.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
سوال: کمی قبل از انقلاب اسلامی، مصر با پیمان کمپ دیوید از دور کشورهای اسلامی حامی فلسطین کنار رفت و عملاً فلسطین یکی از حامیان خودش را از دست داد و بسیاری بر این باور بودند که دیگر قضیه فلسطین یک موضوع تمام شده است. اما دیدیم که با پیروزی انقلاب اسلامی ماجرای فلسطین کاملاً دگرگون شد، چه دلیلی این اتفاق را رقم زد، نظرتان راجع به این موضوع چیست؟
پاسخ: موضوع فلسطین یک موضوع محوری برای جهان اسلام است و درست است که برخی کشورهای عربی در گذشته چه با پیمان کمپ دیوید و چه بعد از آن و متاسفانه اخیراً با سیاست هایی که رژیم هایی مثل رژیم سعودی پیگیری کردند کاملاً خودشان را با اسرائیل علیه آرمان فلسطین هماهنگ کردند، اما موضوع فلسطین موضوعی نیست که با این روش ها بتواند به فراموشی سپرده شود.
موضوع فلسطین موضوع محوری جهان اسلام است و انقلاب اسلامی ایران هم با توجه به وابستگی شدیدش به مسائل جهان اسلام و دغدغه اش برای جهان اسلام، که هم حضرت امام رضوان الله تعالی علیه و هم مقام معظم رهبری و هم عموم مردم ایران و دولت های مختلف ایران داشتند، نمیتواند انتخابی جز این انتخاب داشته باشد، که در کنار خواستههای به حق مردم فلسطین باشد. مردمیکه تمام حقوقشان ،ابتدایی ترین حقوقشان توسط یک گروه تروریستی جعلی زیر پا گذاشته میشود.
سوال: برخی بر این باورند که موضوع فلسطین کاملا یک موضوع محلی و یک موضوع منطقه ای است و موضوع را بیشتر عربی می دانند تا یک موضوع جهانی و خیلیها اعتراض دارند که موضوع فلسطین چه ربطی به ایران پیدا میکند، چه ربطی به حزب الله لبنان دارد، نظر شما چیست؟
پاسخ: سیاست های رژیم صهیونیستی سیاست هایی نیست که در واقع منحصر به یک منطقه کوچک باشد. شما امروز میبینید که حتی در ایالات متحده، منافع رژیم صهیونیستی بر منافع خود آمریکا در بسیاری مواقع غلبه میکند. این منافع اسرائیلیهاست که دارد سیاست آمریکا را می چرخاند. در اروپا هم همینطور؛ لذا این یک معضل جهانی است.
از طرف دیگر سلاح های کشتار جمعی رژیم اسرائیل، داشتن سلاح هسته ای، این یک موضوع محلی نیست این موضوعی هم منطقه ای و هم جهانی است. بزرگترین تهدید درمنطقه ما از سلاح های رژیم صهیونیستی و از سیاست اشغالگری رژیم صهیونیستی ناشی میشود. در واقع تعداد زیادی از کشورهای غربی امروز گروگان رژیم صهیونیستی هستند و به این دلیل میبینید که نمیتوانند حتی سیاست هایی که درجهت منافع ملی مردم خودشان هست را دنبال کنند. لذا این تصور که مشکل رژیم صهیونیستی مشکل محلی یا عربی است، تصور درستی نیست موضوع صهیونیسم و خطراتی که صهیونیسم برای سیاست جهانی دارد موضوعی است که در همه جای جهان مطرح است و خیلیها را میبینیم در اروپا و آمریکا که علناً اعلام میکنند سیاست های ما گروگان رژیم صهیونیستی و گروههای حامی این رژیم، به عنوان مثال ایپک در آمریکا شده است.
سوال: به نظر شما سازمانهای بین المللی مثل شورای امنیت سازمان ملل وظیفه شان را در مقابل مردم فلسطین ادا کرده اند؟ یا چه وظیفه ای اصلا میتوانند داشته باشند؟
پاسخ: متاسفانه شورای امنیت سازمان ملل متحد گرفتار ایالات متحده و وتوی آن است. علی رغم این واقعیت، دهها قطعنامه شورای امنیت، صدها قطعنامه مجمع عمومی و شاید بیش از آن قطعنامههای کمیسیون حقوق بشر و شورای حقوق بشر و در واقع اجلاس های مختلف بین المللی درباره جنایات متعدد رژیم صهیونیستی از حقوق بشر گرفته تا تجاوز و تعدی (که خوی رژیم صهیونیستی است) وجود دارد. سلاح های کشتار جمعی رژیم صهیونیستی، در واقع همه اینها علی رغم وتوی بسیاری از قطعنامهها توسط آمریکا (ولی با این وجود) تعدادی هم صادر شده، ولی جامعه بین المللی نتوانسته این قطعنامهها را اجرایی کند. باز هم به همان دلیل که گفتم که رژیم صهیونیستی یک خطر جهانی است و توانسته در واقع با ابزار مختلف دنیا را به گروگان بگیرد وباج خواهی کند.
کشوهای اروپایی هنوز دارند باج جنگ جهانی دوم را بعضاً به رژیم صهیونیستی پرداخت میکنند و این یک واقعیت انکار ناپذیر است. آنچه که مانع شده در واقع دیدگاه جامعه بین المللی نسبت به فلسطین و زیر پاگذاشتن موضوع آرمان به حق مردم فلسطین است. همین طور نگرانیهای به حق جامعه بین المللی از سیاست های خطرناک رژیم صهیونیستی، توسعه سلاح های کشتار جمعی، استفاده از تروریسم به عنوان یک ابزار سیاست خارجی، استفاده از سرکوب جمعی، استفاده از تنبیه جمعی علیه یک محله یا یک قصبه برای پیگیری سیاست های اسرائیل، همه اینها نگرانی کل جامعه جهانی را بر انگیخته، اما این باجگیری و روش وِیژه رژیم صهیونیستی که جامعه جهانی را در برخی مواقع به گروگان گرفته اند، لااقل دولت ها را مانع از این شده که خواست جامعه جهانی عملی شود و لذا حتما میشود گفت که سازمان ملل متحد و شورای امنیت یک پرونده روشن و شفافی در مورد جنایات رژیم صهیونیستی از خودشان به جا نگذاشته اند.
سوال: اگر رژیم صهیونیستی در سال ۱۹۴۸ تشکیل نمیشد شرایط منطقه به نظرتان چگونه بود؟
پاسخ: بسیار دشوار است که در این زمینه برگردیم به گذشته و پیش بینی کنیم. اما این را میشود به راحتی گفت که علت اصلی بحرانهایی که در این منطقه بوده یا مستقیماً رژیم صهیونیستی بوده مثل جنگ های متعددی که صورت گرفته یا با واسطه به خاطر منافع رژیم صهیونیستی یا سیاست های رژیم صهیونیستی بوده است.
سوال: درواقع جنگ هایی که اتفاق افتاد میتوانست نباشد؟
پاسخ: ممکن است. حکومت های خودکامه و جائر و ظالم وجود داشتند، اما بسیاری از جنگ ها میتوانست نباشد، چون بسیاری از جنگ ها یا توسط رژیم صهیونیستی شروع شده یا به وسیله رژیم صهیونیستی انگیزههای این جنگ ها ایجاد شده و به صورت مشخص آمریکاییها همیشه در این جنگ ها نقش موثری داشتند و همه ما می دانیم که سیاست خاورمیانه ای آمریکا حول منافع رژیم صهیونیستی متاسفانه تاکنون چرخیده است.
سوال: به نظرشما بزرگترین چالش رژیم صهیونیستی چه میتواند باشد؟
پاسخ: بحران مشروعیت بزرگترین چالش رژیم صهیونیستی است؛ هم مشروعیت داخلی و هم مشروعیت بین المللی و بیش از همه چیز اختلافات داخلی که در اسرائیل وجود دارد باعث شده است که خود اسرائیلیها معتقد باشند که بدون دشمن خارجی نمیتوانند زندگی کنند و همیشه نیاز دارند که یک دشمن خارجی داشته باشند، زمانی که اسرائیلیها تصمیم گرفتند که در ابتدای دهه۹۰ میلادی وارد پروسه مادرید و اسلو بشوند آقای لوبرانی که نماینده سابق رژیم صهیونیستی بود در زمان شاه در ایران و بعد مسئول پرونده ایران در اسرائیل شد گفت که ما برای در واقع جبران این نیازمان به یک دشمن، تصمیم گرفتیم که ایران را به مردم خودمان به عنوان دشمن معرفی کنیم به جای اعراب که تا آن موقع به عنوان دشمن معرفی میشدند. این یک واقعیت و خطری است که اسرائیل را بیش از همه چیز تهدید میکند که انسجام داخلی وجود ندارد، اختلافات داخلی بسیار فراگیر است.
شما ملاحظه میکنید که چهار انتخابات در چند ماه گذشته نتوانست معضلات را حل کند. فردی که رسماً پرونده فسادش در دادگاه مطرح است با روش های تقلبی سیاسی توانسته در واقع حکومت خودش و تسلط خودش را بر رژیم صهیونیستی ادامه دهد، اینها واقعیت هایی است که کم کم عیان خواهد شد. مشکل بعدی مشکل دموگرافیک است برای اسرائیلیها و این سیاست هایی که با سرکوب فلسطینیها دنبال میکنند در واقع یک نگرانی عمده است از مشکل دموگرافیکی که اسرائیلیها حتی در مناطق اشغالی ۱۹۴۸ با آن روبرو هستند.
سوال: موضوع شهادت سردار سلیمانی با معامله قرن را شما چقدر مرتبط با هم می دانید؟
پاسخ: بالاخره آمریکاییها با وارد شدن به معامله قرن یک واقعیتی را نشان دادند که اگر کشورهای عربی امیدی داشتند که از طریق آمریکا یا با واسطه گری آمریکا بتوانند به یک راه حل صلح آمیز با رژیم صهیونیستی برسند، اقدام ترامپ برای رونمایی از معامله قرن نشان داد که این امید آنها واهی است و این در واقع آگاهی و شناخت در جهان عرب به سرعت در حال شکل گیری است که گرچه خیابان و شارع عربی هیچوقت امیدی نبسته بود به سیاست های حکام عرب، اما در میان حکام عرب هم این واقعیت الان واضح است که نمیتوانند به آمریکا به عنوان یک میانجی نگاه کنند.
مقاومت به عنوان راهکار جایگزین تلاش برای پیدا کردن یک راهی از طریق آمریکا برای رسیدن به یک در واقع توافق موهوم با رژیم صهیونیستی واقیعتش را در معامله قرن نشان داد، توافقی که آمریکاییها و اسرائیلیها به دنبال آن هستند چه شکل و شمایلی دارد، این مقاومت را به عنوان گزینه واقعی مطرح کرد و سردار سلیمانی به عنوان نماد مقاومت و نمونه برجسته مقاومت یک مانع جدی برای آمریکاییها در این زمینه بود.
سوال: در مراسم تشییع سردار سلیمانی شاهد بودیم که مسئول یکی از مهم ترین گروههای فلسطینی آقای اسماعیل هنیه جمله ای را گفتند که شهید سلیمانی شهید قدس است به نظر شما این چه قدر مرتبط است، یعنی شهید سلیمانی چه کاری برای مردم فلسطین یا برای گروههای فلسطینی انجام داده که آقای هنیه این قدر محکم میگوید که شهید سلیمانی شهید قدس است؟
پاسخ: واقعیت این است که سپهبد شهید سلیمانی تمام زندگی خودش را وقف مقاومتی کرده بود که همه هدف آن مقاومت آرمان فلسطین و قدس شریف است.
سوال: به نظر شما مردم فلسطین چه آنهایی که در سرزمینهای اشغالی زندگی میکنند و چه کسانی که در اردوگاههای کشورهای همسایه و کشورهای عربی آواره هستند چه وظیفه ای در برابر فلسطین دارند؟
پاسخ : ببینید مردم فلسطین به علت وابستگی شان به آن آب و خاک مقدس همیشه وظیفه خودشان را انجام داده اند. مشکل از ما مسلمانها بوده است که آنها را تنها گذاشتیم آنها هم ستم کشیدند هم رنج کشیدند و هم هیچگاه فلسطینی بودن خودشان را و وابستگی خودشان را به آن آب و خاک مقدس فراموش نکردند، و معامله نکردند با آن، لذا آنها وظیفه خودشان را انجام داده اند به شکل های مختلف، حداقل فلسطینی باقی مانده اند. این ما هستیم که به عنوان کشورهای مسلمان به عنوان مردم مسلمان که وظیفه حمایت از این مردم قهرمان را به عهده داریم.
سوال: آقای دکتر به نظر شما بزرگترین ضعف رژیم صهیونیستی چیست؟
پاسخ : عرض کردم بزرگترین ضعف رژیم صهیونیستی نامشروع بودن آن است و با انواع ابزارها تلاش میکند این عدم مشروعیت داخلی و بین المللی اش را جبران کند در داخل با دشمن تراشی و با دروغگویی و در جهان خارج هم همینطور؛ رژیم صهیونیستی تخصص ویژه دارد در مظلوم نمایی در ارائه یک تصویر دروغ ، رژیمیکه تنها رژیم دارنده سلاح هسته ای در منطقه خاورمیانه است عضو ان. پی. تی نیست، عضو هیچ پیمان بین المللی خلع سلاحی نیست، تبدیل میشود به مدعی اصلی تسلیحات در منطقه.
مدعی اصلی دروغ در مورد ایران در منطقه و در واقع هراس افکنی علیه جمهوری اسلامی ایران، در منطقه این یک چیز موقتی نیست این به خاطر همان پوشاندن عدم مشروعیت رژیم صهیونیستی است که تلاش میکند با دشمن تراشی داخلی و بین المللی یک جوری سیاست های خودش را ، اقدامات غیر قانونی خودش را ، خطراتی که از طرف رژیم صهیونیستی دارد نشات میگیرد، اینها را به یک شکلی بپوشاند در نزد افکار عمومی و حتی در نزد مسئولان و سیاستگذاران بین المللی.
سوال: مقام معظم رهبری چند سال قبل فرمودند که اسرائیل ۲۵سال آینده را نخواهد دید، به نظر شما این جمله حضرت آقا چقدر میتواند تحقق پیدا کند؟
پاسخ: ببینید آنچه که حضرت آقا- از دیدگاه بنده - فرمودند یک پیش بینی است، نه یک اقدام. واقعیات منطقه ما حتی واقعیات درونی اسرائیل نشان دهنده این است. این را خیلیهای دیگر هم گفتند، حتی واقعیت های جمعیتی به سمتی می رود که این پیش بینی محقق میشود، علت آن هم این است که همانطور که عرض کردم تضادهای درونی رژیم صهیونیستی ، وضعیت خروج بسیاری از یهودیان از منطقه و بازگشت شان به برخی کشورهایی که از آن آمده اند و همینطور وضعیت افزایش جمعیت در بین سایر گروهها، رژیم صهیونیستی را به این نگرانی رسانده که ممکن است این واقعیت و پیش بینی به وقوع بپیوندد و برای همین است که در چند سال گذشته قانونی را تصویب کردند مبنی بر ماهیت یهودی رژیم صهیونیستی، به خاطر همین نگرانی که دارند از اینکه این واقعیت ها ممکن است یک پایانی باشد از نظر تحولات معمولی، تحولات داخلی به پایان رژیم صهیونیستی. دروغ ممکن است چند صباحی دوام بیاورد، ولی دروغ و جعل همیشه دوام نمی آورد. بالاخره آرمان مردم فلسطین را نمیشود برای همیشه سرکوب کرد. این یک واقعیت تاریخی است و خود اسرائیلیها هم متوجه این واقعیت هستند برای همین است که با این شدت، دست و پا می زنند.
انتهای پیام/
منبع: تقریب
کلیدواژه: معامله قرن رژیم صهیونیستی کشتار جمعی موضوع فلسطین شهید سلیمانی شورای امنیت اسرائیلی ها مردم فلسطین بین المللی سیاست هایی جهان اسلام معامله قرن نظر شما یک واقعیت پیش بینی یک موضوع گروه ها جنگ ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.taghribnews.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «تقریب» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۸۰۲۷۴۷۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
محمد صدر: ایران با اسرائیل درگیر نشد، با ناتو رو در رو شد
سیدمحمد صدر، عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام معتقد است که در شرایط فعلی دستگاه دیپلماسی جمهوری اسلامی ایران باید بهشدت فعالتر شود و ضمن در پیش گرفتن دیپلماسی متوازن و متعادل با همه کشورهای جهان، بهدنبال خنثی کردن تلاشهای حامیان (رژیم) اسرائیل برای افزایش فشار علیه ایران باشد.
به گزارش هم میهن، این دیپلمات پیشین معتقد است که وزارت امور خارجه باید تلاش برای احیای برجام و خروج از لیست سیاه FATF را در اولویت کارهای خود قرار دهد، چراکه این دو پرونده باعث شدهاست که استمرار تحریمهای گسترده علیه ایران باعث مشکلات عدیده اقتصادی برای کشور شود.
سیدمحمد صدر، عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام نکاتی را مطرح کرده است که میخوانید:
به نظر میرسد فاز نظامی رویارویی مستقیم ایران و اسرائیل به پایان رسیدهاست. فکر میکنید که دستگاه سیاست خارجی و دیپلماسی جمهوری اسلامی ایران در این شرایط چه مسئولیتی بر عهده دارد؟
شرایط بهگونهای است که موقعیت نظامی و جایگاه ایران در منطقه تا حدی مورد توجه کشورهای منطقه و جهان قرار گرفتهاست. الان شرایطی پدید آمدهاست که باید فعالیتهای جدی دیپلماتیک در زمینههای مختلف آغاز شود. حامیان (رژیم) اسرائیل، چه در آمریکا و اروپا و چه در نهادهایی مانند اتحادیه اروپا و گروه ۷ سعی میکنند که از این وقایع سوءاستفاده کنند و فشارها را بر تهران افزایش دهند.
این کشورها و نهادها بههیچوجه نگران حمله (رژیم) اسرائیل به کنسولگری ایران در دمشق نبودند، اما حالا بهگونهای رفتار میکنند که انگار پاسخ مشروع ایران به این اقدام نظامی باعث نگرانی آنها شدهاست. با توجه به اینکه جو تبلیغاتی علیه ایران تشدید شده و این کشورها قصد دارند بهدنبال تحریم ایران بروند، باید کارزار جدی دیپلماتیک در زمینههای مختلف، هم در منطقه و هم در اروپا و سازمان ملل داشتهباشیم تا بتوانیم اقدامهایی را که کشورهای غربی قصد دارند علیه ایران انجام دهند، خنثی شود.
در عین حال دستگاه دیپلماسی جمهوری اسلامی باید تمام تلاش خود را به کار گیرد که قضایای مسکوت و معطلمانده از گذشته مانند برجام و FATF را نیز حل و فصل کند، چراکه تا این قضایای دیپلماتیک حلوفصل نشود، ما از تحریمها و مشکلات اقتصادی شدید ناشی از آن رنج خواهیم برد.
فکر میکنید با تحولات اخیر آیا آمریکاییها حاضر خواهند بود باز هم پای میز مذاکره بنشینند و در مورد برجام صحبت کنند؟
الان آمریکا در شرایط خاصی قرار دارد. در شش ماه گذشته هم مشخص شد که آمریکاییها به دنبال مشارکت در جنگ یا گسترش بحران در منطقه نیستند و تا این حد مشخص شدهاست که سیاست آمریکا این است که جنگ غزه در سراسر خاورمیانه گسترش پیدا نکند، پای کشورهای دیگر به آن کشیدهنشود و آمریکا درگیر یک منازعه جدید در منطقه نشود.
در این زمینه به نظر میرسد که انگیزههای ایران و آمریکا مشابه یکدیگر باشد و ایران هم علاقهای به گسترش منازعه در منطقه ندارد. اما در مورد برجام و مسائل مرتبط با آن، شاید هنوز وقت گفتوگو در این مورد فرا نرسیدهباشد. در چارچوب تعامل دیپلماتیک شاید هم لازم نباشد که در گام نخست سراغ احیای برجام برویم.
الان اولویتهای مهمی وجود دارد. آمریکا که ۶ سال است از برجام خارج شدهاست و عضو این توافق نیست، این امکان وجود دارد که با طرفهای باقیمانده در برجام برای اجرای احکام معطلمانده آن تعامل کرد و در این زمینه مذاکرات را با جدیت پی گرفت.
برای این مهم لازم است که کارشناسان خبره سیاست خارجی وارد کار شوند و دولت از ظرفیتهای دیپلماتهای باتجربه و نخبه کشور برای مذاکرات در مورد برنامه هستهای ایران استفاده کند و اجازه بدهد که چه در حوزه مذاکرات هستهای و چه در حوزه خارج شدن از فهرست سیاه FATF وضعیت از حالت توقف خارج شود و کارها پیش برود.
ارزیابی شما از عملکرد ۷ ماه گذشته دستگاه دیپلماسی جمهوری اسلامی بعد از عملیات طوفانالاقصی و جنگ غزه چیست؟
این سوال خیلی کلی است و نمیتوان به سادگی به آن پاسخ قاطعی داد. قضایای مختلف در حوزه سیاست خارجی با هم مرتبط است. دستگاه سیاست خارجی موظف است که منافع بینالمللی کشور را در همه حوزهها با جدیت پیگیری کند. همانگونه که عرض کردم چه در حوزه برجام و FATF و چه در حوزه جلوگیری از افزایش فشار به ایران پس از پاسخ نظامی ایران به (رژیم) اسرائیل، دستگاه دیپلماسی باید مقتدرانه پیگیر منافع ایران باشد.
در عین حال باید در حوزههای دیگر مانند روابط دوجانبه مثل روابط با سوریه، روابط با روسیه و چین، دستگاه دیپلماسی ما فعالانهتر عمل کند. مهمترین مسئله این است که باید از این محدودیتهایی که برای سیاست خارجی ایجاد شدهاست، خارج شویم و باید روابط خارجی خود را خیلی جدی با همه کشورها گسترش دهیم. نباید روابط دیپلماتیک جمهوری اسلامی ایران به یکی دو کشور خاص محدود شود.
اگر روابط ما مثل شرایط کنونی محدود باقی بماند، قدرتهای دیگر از این محدودیت سوءاستفاده خواهند کرد. دستگاه دیپلماسی باید به صورت جدی در این زمینهها فعال شود و تغییرات جدی به وجود بیاورد.
عملیات وعده صادق تا چه اندازه باعث شد که اسرائیلیها نسبت به عملکردشان در آینده محتاطتر شوند؟
بسیار مؤثر بود. اسرائیلیها باور نمیکردند که ایران دست به اقدامی چنین گسترده در واکنش به اقدامات آنها بزند. اسرائیل بعد از جنگ ۱۹۷۳ پوشش امنیتی قدرتمندی برای خودش ایجاد کردهبود و هم متحدانش چه در غرب از طرف آمریکا و اروپا و چه در شرق از طریق شوروی و بعد از آن روسیه، کمکهای گسترده نظامی و دفاعی در اختیار اسرائیل قرار میدادند.
قدرتهای جهانی پذیرفتهبودند که موجودیت (رژیم) اسرائیل و امنیت اسرائیل از اولویتهای اصلی خودشان است. این موضوع در آمریکا به یک سیاست دوحزبی و اجماعی تبدیل شدهبود و کار تا جایی پیش رفت که از اسرائیل با عنوان ایالت پنجاهویکم آمریکا یاد میشد. در نیم قرن گذشته به جز یک مورد پرتاب موشکهای عراق به سمت اسرائیل، هیچ حملهای به اسرائیل نشدهبود و اسرائیل تصور میکرد که سازوکار بازدارندگیاش صددرصد موفق بودهاست.
برای کل قدرتهای جهانی، بهویژه آمریکا جا افتادهبود که (رژیم) اسرائیل باید از لحاظ نظامی و بهخصوص از نظر توانمندی نیروی هوایی از همه کشورهای منطقه قویتر باشد. پاسخ نظامی ایران نشان داد که این حجم از تلاشها بیفایده بوده و اسرائیل ضربهپذیر است و اگر مرتکب اشتباهی شود، ضربات دیگری هم خواهد خورد.
مشارکت ائتلاف آمریکا، بریتانیا و فرانسه با حمایت برخی کشورهای عربی در رهگیری و انهدام موشکها و پهپادهای ایرانی باعث شد که برخی تحلیلگران این موضوع را مطرح کردهاند که اسرائیل و آمریکا یک گام به ایجاد یک ائتلاف منطقهای با مشارکت اسرائیل و کشورهای عربی برای مقابله با ایران نزدیکتر شدهاند. نظر شما در مورد این مسئله چیست؟
منازعهای که بین ایران و اسرائیل پیش آمد، در واقع فقط بین ایران و (رژیم) اسرائیل نبود، بلکه بین ایران و ناتو بود. تمام ظرفیتهای کشورهای عضو ناتو به کمک اسرائیل آمد و به همین دلیل هم بود که موفق شدند برخی از پهپادها و موشکهای ایران را منهدم کنند. صرفاً خود اسرائیل در عملیات ایران مدافع نبود، بلکه ظرفیت بزرگی از کشورهای عضو ناتو در این دفاع مشارکت کردند. همین موضوع نشاندهنده توان و قدرت موشکی و پهپادی ایران بود، چراکه برای بیاثر کردن این عملیات کل ظرفیت کشورهای متحد اسرائیل در ناتو با همه امکانات وارد صحنه شدند.
بعضی از کشورهای عربی مثل اردن از (رژیم) اسرائیل دفاع کردند و برخی کشورهای عربی هم آسمان خودشان را در اختیار آمریکا و انگلیس و فرانسه قرار دادند و سعی کردند که در این حمله اسرائیل ضربات کمتری بخورد. اسم این ائتلاف را هر چیزی بگذاریم، چه به آن بگوییم ناتوی خاورمیانه یا ناتوی عربی یا هر چیز دیگر، در این شرایط شاهد بروز عملی آن بودیم.
ولی اینکه در آینده قرار باشد چنین تشکیلاتی واقعاً شکل بگیرد، به شرایط آینده منطقه بستگی دارد و از الان نمیتوان پیشبینی کرد؛ بهخصوص اینکه کشورهای منطقه هم میدانند که اگر بخواهند وارد فاز یک ائتلاف شوند، آنگاه باید امنیت و آینده خود را دربست در اختیار آمریکا و اسرائیل قرار دهند و خودشان را با آنها همسرنوشت کنند. همانگونه که در سالهای گذشته مشاهده کردهایم، همه سیاستهای آمریکا و اسرائیل همیشه برای همه کشورهای عربی قابل پذیرش نیستند.