ام اس احتمال مشکلات قلبی و سکته مغزی را افزایش میدهد
تاریخ انتشار: ۲ خرداد ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۸۰۳۸۴۰۲
به گزارش روز جمعه پایگاه خبری یونایتدپرس، این تحقیقات با مطالعه روی بیش از ۱۲ هزار بیمار مبتلا به ام اس ساکن انگلیس با میانگین سنی ۴۵ سال انجام گرفت. حدود ۶۷ درصد از این بیماران زن و بقیه مرد بودند. محققان اطلاعات به دست آمده از این بیماران را با اطلاعات مربوط به بیش از ۷۲ هزار شهروند سالم مقایسه کردند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
بر اساس این تحقیقات احتمال بروز بیماریهای شریانهای اصلی در افراد مبتلا به ام اس تقریبا به میزان یک سوم بیشتر از سایرین است. این بیماری رگهای خونی بزرگ را در بدن تحت تاثیر قرار میدهند و فرد را معرض خطراتی مانند حمله قلبی، بیماری سرخرگ کرونری، بیماری سرخرگ محیطی و بیماریهای مغزی عروقی قرار میدهد.
بر اساس این تحقیقات احتمال مرگ افراد مبتلا به ام اس در اثر بیماریهای قلبی، ۱.۵ برابر افراد سالم است. همچنین به طور کلی احتمال مرگ این بیماران در اثر عوامل مختلف، ۳.۵ برابر احتمال مرگ سایرین است. این تفاوتها در بین زنان شدیدتر از مردان است.
همچنین در این تحقیقات مشخص شد داروهای کاهش دهنده کلسترول و به ویژه استاتینها موجب کاهش خطر مرگ افراد مبتلا به ام اس میشوند.
مولتیپل اسکلروزیس (MS) یک بیماری خود ایمنی است که در آن سیستم ایمنی پاسخ غیر متعارفی به سیستم عصبی مرکزی (CNS ) میدهد. سیستم عصبی مرکزی شامل مغز، نخاع و اعصاب بینایی است. سیستم ایمنی بدن به طور معمول عوامل خارجی مانند باکتریها و ویروسها را مورد هدف قرار میدهد؛ ولی در بیماریهای خود ایمنی، به اشتباه بافتهای نرمال از بین میروند. در بیماری ام اس ، سیستم ایمنی به میلین حمله میکند. میلین به غلاف چربی اطراف سلولهای عصبی گفته میشود. میلین آسیب دیده سبب بوجود آمدن تصلب بافت (sclerosis) میشود که نام بیماری نیز از همین واژه گرفته شده است.
زمانی که پوشش میلین یا بافتهای عصبی آسیب میبینند، ارسال پیامهای عصبی مختل میشود که عوارض مختلفی دارد. بیماری MS انواع مختلفی دارد که عبارتند از:
ام اس پیشرونده مقدماتی
در این نوع، نشانههای بیماری به طور پیوسته از زمان تشخیص بیماری سیر صعودی دارند. حملهها مشخص نیستند و هیچ علامت بهبودی وجود ندارد. حدود ۱۰ تا ۱۵ درصد از بیماران، به این نوع از بیماری مبتلا میشوند. معمولا بیماری ام اس در افرادی که این مرحله را تجربه میکنند، دیر و در حدود ۴۰ سالگی تشخیص داده میشود.
نوع عودکننده – فروکش کننده
حدود ۹۰ درصد از بیماران، به این نوع مبتلا هستند. معمولا نشانههای اولیه بیماری در این افراد، در اوایل بیست سالگی دیده میشود. پس از آن در دورههای مختلف، بیماری عود میکند و در بین دورهها، بیمار بهبودی نسبی دارد. معمولا بیمارانی که به این نوع مبتلا هستند، وارد مرحله دیگری از بیماری به نام پیشرونده ثانویه میشوند.
ام اس پیشرونده ثانویه
در این نوع، علایم بیماری به طور پیوسته سالها وجود دارد و هیچ عود یا بهبودی حاصل نمیشود. معمولا این حالت ۱۰ تا ۲۰ سال پس از تشخیص بیماری اتفاق میافتد. این نوع از بیماری معمولا منجر به از کار افتادگی بیماران میشود.
نوع پیشرونده عودکننده
این نوع از بیماری بسیار نادر است و در آن بیماری در دورههای مشخص عود میکند و از یک حمله تا حمله بعدی، نشانههای بیماری شدیدتر میشود. حدود ۵ درصد از افراد به این نوع از بیماری مبتلا هستند.
در حال حاضر حدود ۲.۵ میلیون نفر در سراسر جهان به این بیماری مبتلا هستند. گزارش کامل این تحقیقات در نشریه JAMA Neurology منتشر شده است.
منبع: ایرنا
کلیدواژه: بیماری قلبی سکته مغزی ام اس بیماری قلبی سکته مغزی ام اس نوع از بیماری مبتلا به ام اس مبتلا هستند
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.irna.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایرنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۸۰۳۸۴۰۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
تاثیر آفتکشها بر افزایش احتمال پارکینسون
ایتنا - مدتهاست که مشخص شده است که قرار گرفتن در معرض آفتکشهای کشاورزی میتواند تا حد زیادی احتمال ابتلا به بیماری پارکینسون را افزایش دهد.
تحقیقات جدید ژنتیکی، اکنون افرادی را که ممکن است آسیبپذیرتر باشند را نشان میدهد. تیمی در دانشگاه کالیفرنیا، اطلاعات ژنتیکی 800 بیمار پارکینسونی را که در مرکز کشاورزی آن ایالت، زندگی و کار میکنند، بررسی کردند.
محققان در انتشار خبری خاطرنشان کردند که بسیاری از این افراد حداقل یک دهه قبل از ابتلا به این بیماری در معرض 10 آفت کش مورد استفاده در محصولات پنبه قرار داشتند و برخی از بیماران تا سال 1974 در معرض این بیماری قرار داشتند.
آنها انواع ژنهای مرتبط با لیزوزومها، بخشهایی از سلولها که ضایعات سلولی را تجزیه میکنند، تقویت کردند. گروهی به سرپرستی دکتر برنت فوگل، استاد نورولوژی و ژنتیک انسانی توضیح دادند که اختلال در عملکرد لیزوزومی مدتهاست با پیدایش پارکینسون مرتبط است. این مطالعه نشان داد که انواع فرآیندهای لیزوزومی در بیمارانی که مدت طولانی در معرض آفتکشها قرار داشتند "غنی" شد.
این یافتهها در 25 آوریل در مجله NPJ Parkinson’s Disease منتشر شد.
به نظر میرسد که این گونههای ژنی با عملکرد مناسب پروتئین تداخل داشته باشند. به گفته محققان، این نشان میدهد که دفع نابهنجار متابولیتها در سلول میتواند یکی از دلایل زمینهای پارکینسون باشد که در کنار قرار گرفتن در معرض مزمن با آفتکشها رخ میدهد.
همانطور که ترکیبات سمی - از جمله پروتئینی به نام آلفا سینوکلئین، که مدتهاست با پارکینسون مرتبط است - در سلولهای مغز ساخته میشوند و میتوانند اجسام لویی در بافتها را تشکیل دهند. محققان خاطرنشان کردند که تجمع اجسام لوی یکی از مشخصههای پارکینسون در مغز است.
فوگل گفت:« این مطالعه از این فرضیه حمایت میکند که استعداد ژنتیکی ناشی از تغییرات جزئی در ژنهایی است که با عملکرد لیزوزومی مرتبط هستند. به صورت روزانه، این گونهها تاثیر زیادی ندارند. اما تحت استرس مناسب، مانند قرار گرفتن در معرض برخی آفتکشها، ممکن است از بین بروند و به مرور زمان منجر به توسعه بیماری پارکینسون شود که به آن تعامل ژن-محیط میگویند.»
آیا میتواند گونههای ژنی دیگری وجود داشته باشد که افراد را مستعد خطر کند و در مسیرهای عصبی دیگر عمل کند؟ دکتر کیمبرلی پاول، سرپرست تیم تحقیق، گفت که این بسیار ممکن است. پاول، استادیار عصب شناسی در UCLA گفت: «این بیماران به نوعی مستعد بودند و اگر بتوانیم بفهمیم که چرا آنها مستعد هستند، شاید بتوانیم در این مسیرها عمل کنیم.»
فوگل گفت: «دادههایی برای بسیاری از اختلالات رایج وجود دارد که نشان میدهد تأثیرات محیطی بر توسعه این بیماریها تأثیر میگذارد، اما ما هنوز راه خوبی برای اندازهگیری این تأثیر یا تعیین اینکه چه کسی بهطور خاص در معرض خطر است، نداریم. این یک گام رو به جلو در این مسیر است.»