تهران-کاراکاس؛ از دور زدن آمریکا تا پایان خام فروشی

ورود نفتکش های ایرانی به ونزوئلا مسائلی چون دور زدن آمریکا و تحریم ها و عبور از خام فروشی نفت و در عین حال سکوت وزیر نفت را در روزنامه های امروز کشور برجسته کرده است.

به گزارش گروه دیگر رسانه‌های خبرگزاری فارس، پهلو گرفتن نخستین نفتکش از 5 نفتکشی که بنزین تولید ایران را به سمت ونزوئلا حمل می‌کند و ورود دومین نفتکش به آب‌های ونزوئلا موضوعی است که روزنامه‌هایی صبح امروز کشور به آن پرداخته‌اند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

مهمترین بخش‌های آن در ادامه از نظرتان می‌گذرد.

فرهیختگان: حرکت پنج نفتکش بزرگ به‌صورت رسمی و با پرچم ایران و گذر آنها از دریای مدیترانه و تنگه جبل‌الطارق یعنی همان جایی که گریس-یک توقیف شده بود، در میان غوغایی از اخبار رسانه‌ای که البته بخش مهمی از آن از سوی آمریکایی‌ها رقم خورد، خیلی بیشتر از یک تبادل تجاری، تاثیر روانی و سیاسی دارد، یعنی بعد از این اتفاق و دقیقا بعد از آن لحظه‌ای که آمریکا اعلام کرد با این نفتکش‌ها مواجهه نظامی خواهد کرد (والبته از کمترین اقدامی عاجز بود) کشورهای جهان دوباره دیدند که ایالات متحده حتی در دوران ترامپ، همان رئیس‌جمهوری که به اقدامات تند و بی‌محابا معروف است، برای سومین بار نتوانسته پاسخی به کنش‌های بزرگ ایران بدهد و تنها نظاره‌گر بوده است.

به‌خاطر بیاورید زمانی که گلوبال هاوک ساقط شد و بعدا متحدان ایران آرامکو را هدف قرار دادند، کشورهایی چون امارات خودشان برای تجدید پیمان‌های امنیتی با ایران و آغاز مراودات تجاری با تهران پیش‌قدم شدند و با ارسال چندین هیات سیاسی و اقتصادی به تهران رسما اعلام کردند که تاییدکننده و تضمین‌کننده اقدامات آمریکا در منطقه نیستند. یا در ماجرای ترور سرلشکر سلیمانی که قطری‌ها چند بار به تهران آمدند و از همکاری با آمریکا اعلام برائت کردند.  لذا باید گفت که امروز اتفاقی بزرگ‌تر از ماجرای گلوبال ‌هاوک افتاده است. مساله‌ای با وسعت جهانی و با مشارکت یکی دیگر از کشورهای ایستاده در مقابل آمریکا. باید گفت که مهم‌ترین نقطه ضعف تحریم‌ها و فشار حداکثری بر ایران همین نقطه است، جایی که ایران می‌تواند از آن استفاده کند و کل سازمان و ساختار تحریم‌ها را بی‌اثر کند. کوبایی‌ها اولین کشوری بودند که به این اتفاق واکنش نشان دادند و گفتند «ورود نفتکش ایرانی به سواحل ونزوئلا محاصره «غیرقابل قبول و جنایتکارانه» تحمیل شده آمریکا بر ونزوئلا را شکست.»

وطن امروز: هوشمندی اقتصادی و سیاسی در انجام چنین تبادل مهمی میان تهران و کاراکاس واجد پیام‌هایی نیز هست. مهم‌ترین پیامی که از این اقدام می‌توان گرفت لزوم تغییر سیاست‌های دولت به سمت افزایش حداکثری فعالیت‌ها با دولت‌های تحریمی و همچنین دولت‌های مستقلی است که سیاست‌های خود را بر مدار تمایلات آمریکا تنظیم نمی‌کنند. ایجاد اصطکاک در نظام تحریمی آمریکا و تبدیل کردن این مبادله میان ایران و ونزوئلا به الگویی ضدتحریمی از مهم‌ترین نکاتی است که باید مورد توجه قرار گیرد. چنین اقداماتی هرچند موردی و مقطعی به نظر آیند اما توانایی ایجاد اصطکاک در نظام تحریمی را دارند که سعی می‌کند هیچ حفره‌ای برای انجام مبادلات اقتصادی کشورهای تحریم‌شده باقی نگذارد. همچنین تعهدی که ایران در زمینه ارسال نفتکش‌های خود به سمت ونزوئلا نشان داد می‌تواند پیام مهمی برای دیگر دوستان ایران به شمار رود که حکایت از همراهی حداکثری کشورمان با متحدان استراتژیک خود دارد.

یکی از اصلی‌ترین پیام‌های صادرات بنزین کشورمان به ونزوئلا پایان سیاست مذبوح خام‌فروشی است. نباید فراموش کرد یکی از برگ‌های برنده ما در این تجارت، تولید یک محصول با ارزش افزوده است، یعنی آنچه باعث تمایز ایران و ترغیب کشور هدف به پذیرش محصول ایرانی شده، فناوری تولید بنزین است. کشورمان همواره در ساخت پالایشگاه بویژه در دوران صدارت نزدیک به 14‌ساله بیژن زنگنه در راس وزارت نفت عقب بوده است. دلیل این اتفاق هم تفکری است که تمام معادلات خود را وابسته صادرات نفت خام و افزایش درآمد ارزی می‌داند. دولتمردان و در رأس آنها زنگنه، بارها از لزوم حداکثرسازی تولید و صادرات نفت خام برای مصون ماندن از تحریم سخن می‌راندند.

اکنون و پس از رکود عمیق بازار نفت و کاهش قیمت بی‌سابقه آن، ظرفیت پالایشی کشور به داد مدیران دولتی رسیده است؛ ظرفیتی که توسعه آن مرهون تلاش‌ها و سرمایه‌گذاری‌های کلان دولت گذشته بوده است. بیژن زنگنه سردسته تفکری است که توسعه صنایع پایین‌دستی را اولویت ندانسته و به بهانه غیراقتصادی بودن ساخت پالایشگاه، سال‌ها کشور را از توسعه صنایع پایین‌دستی نفت و ارتقای ظرفیت پالایشی عقب نگه داشتند. اکنون و در اوج تحریم‌ها، کشور می‌تواند به مدد ظرفیت چشمگیر پالایشی اقدام به صادرات سوخت به اقصی نقاط دنیا کند. عاقبت واضح تک‌محصولی بودن اقتصاد کشور و اتکای صرف به صادرات نفت خام، گرفتار شدن کشور در وضعیت «نفت در برابر غذا» در دوران تحریم است. این در حالی است که اکنون به لطف تلاش دولت‌های نهم و دهم برای توسعه ظرفیت پالایشی، این امکان برای کشور فراهم شده از رهگذر صادرات فرآورده‌های نفتی همچون بنزین، وارد تجارتی غیرقابل تحریم شود.

دستاورد این تجارت هم البته قابل توجه است؛ طلا همان فلز ارزشمندی که آمریکا دسترسی به آن را برای ایران مشمول تحریم کرده بود، اکنون دستمزد صادرات سوخت برای ایران شده است. شاید از همین رو است که این روزها خبری از مسؤولان وزارت نفت و استدلال‌های پیشین آنها در دفاع از «خام‌فروشی حداکثری» و «فتح بازارهای نفت خام» نیست. گفتنی است از میزان تولید روزانه نزدیک به 110 میلیون لیتر بنزین کشورمان بیش از 45 میلیون لیتر مربوط به تولید بنزین پالایشگاه ستاره خلیج‌فارس است. این یعنی اگر چنین پالایشگاهی وجود نداشت اساسا صادرات بنزینی هم به ونزوئلا رخ نمی‌داد.

تسویه طلایی انجام شده در تجارت بنزین ایران و ونزوئلا یکی از مشهودترین روش‌های تسویه مناسب بدون نیاز به دلار و روش‌های مالی مرسوم مانند سوئیفت بود. در چند سال گذشته اغلب کشورها برای فرار از وابستگی اقتصاد خود به دلار به سمت تبادل پایاپای یا تسویه با پول مشترک روی آورده‌اند. سردمدار این روش کره‌جنوبی و چین هستند. هم‌اکنون حتی پیشنهادی مبنی بر ایجاد رمز ارز منطقه‌ای برای تجارت کشورهای درگیر با تحریم‌های مالی مطرح شده است که جدی‌ترین آن با حضور حسن روحانی در سفری به مالزی رخ داد که البته تاکنون به دلیل تعلل ایران به نتیجه‌ای نرسیده است.

در چنین شرایطی استفاده از طلا برای تسویه معاملات اقدام رایجی است اما محدودیت ذخایر طلای کشورها، دوام این روش را به خطر می‌اندازد. با این حال راهکار دیگری برای تسویه مبادلات تجاری میان کشورها وجود دارد. روی آوردن کشورهای تحریم‌شده به اجرای پیمان‌های چندجانبه ارزی می‌تواند راهکار مناسبی برای بی‌اثر کردن تحریم‌های بانکی باشد. با اشاعه این ادبیات دیگر نیازی به پذیرفتن لوایح استعماری مانند FATF نیست و اقتصاد کشورمان با استفاده از چنین روش‌هایی می‌تواند براحتی به مسیر خود ادامه دهد بدون اینکه بخواهد ضوابط و مقررات ایالات‌متحده آمریکا را در مسائل مالی بپذیرد.

کیهان: نکته دیگری که این روزها جلب توجه می‌کند، سکوت معنادار وزیر نفت در برابر موفقیت بزرگ صادرات بنزین، این محصول پالایشگاهی بسیار پرکاربرد و استراتژیک است.
این اقدام، دقیقا در نقطه مقابل سیاست نفتی دولت تدبیر و امید قرار دارد که پس از بازگشت زنگنه به ساختمان خیابان حافظ پخت و پز شد. با روی کار آمدن دولت یازدهم، دیپلماسی نفتی دولت بر مدار خام فروشی قرار گرفت و آن هم با این بهانه که باید سهم ایران از بازار نفت بازپس گرفته شود. به این ترتیب سیاست فاصله گرفتن از خام فروشی و ساخت پالایشگاه‌ها به محاق رفت.
زنگنه معتقد بود راه‌حل مسئله سوخت را نباید فقط در ساخت پالایشگاه جست‌وجو کرد و می‌گفت: «ساخت پالایشگاه بسیار بسیار گران است و برای هر بشکه تصفیه نفت خام حداقل ۲۰ هزار دلار در یک پالایشگاه متعارف باید سرمایه‌گذاری شود».
وزارت نفت در این سال‌ها به مخالفت با ساخت پالایشگاه بسنده نکرد و در یک پاسکاری با سازمان حفاظت از محیط زیست در دوره معصومه ابتکار، به بنزین تولید داخل حمله‌ور شد. رمز عملیات این حمله، کیفیت بنزین پتروشیمی‌ها بود که برای دوره تحریم‌ها تدبیر شده بود و بعدها همان ادعاها علیه تولید داخل هم با انتشار اخباری درباره مافیای واردات بنزین زیر سؤال رفت و معلوم شد منافع عده‌ای در عدم خودکفایی کشور در تولید بنزین و وابستگی به واردات است.
در کنار همه این سیاست‌های خسارت بار، نباید فراموش کرد که اگر تلاش‌های دولت نهم و دهم در برقراری ارتباط با کشورهای آمریکای جنوبی نبود و اگر با محوریت قرارگاه سازندگی سپاه، پالایشگاه ستاره خلیج‌فارس بدون توجه به بی‌مهری‌های دولت ساخته نمی‌شد، امروز این افتخار بزرگ برای کشور رقم نمی‌خورد.
ساخت پالایشگاه ستاره خلیج‌فارس به همت قرارگاه خاتم الانبیا (ص)، نه تنها کشور را خودکفا کرد، بلکه به صادرات بنزین رساند. این سیلی، به اندازه سیلی‌های آبدار هوا فضای سپاه و سپاه قدس بر گوش دشمنان، ضرب داشت. حالا بازتاب درخشش ستاره خلیج‌فارس، در دریای کارائیب هم قابل رویت است.
از سوی دیگر در روزهای اخیر، بزک کنندگان برجام در اقدامی مسبوق به سابقه به دستاوردسازی برای توافق هسته‌ای اقدام کرده‌اند. این طیف مدعی شده‌اند که اگر برجام نبود، نمی‌توانستیم به ونزوئلا بنزین بفروشیم. این در حالی است که حامیان برجام همواره ضمن تمسخر «دور زدن تحریمها»، در رویکردی حقارت‌آمیز مدعی بودند که باید با پذیرش FATF و موارد مشابه، بهانه را از دست آمریکا و اروپا بگیریم!

انتهای پیام/

منبع: فارس

کلیدواژه: آمریکا تحریم نفت ونزوئلا ستاره خلیج فارس ساخت پالایشگاه صادرات بنزین خام فروشی تحریم ها نفت خام

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.farsnews.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «فارس» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۸۰۷۲۵۸۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

کره شمالی: آمریکا و متحدانش به دنبال اجتناب از چارچوب سازمان ملل هستند

کیم سونگ، سفیر کره شمالی در سازمان ملل متحد، ایالات متحده، ژاپن و ۴۷ کشور دیگر را متهم کرد که به دنبال اجتناب از مقررات این سازمان در مورد کشورش هستند که مصمم به ارائه قوانین آنها هستند.

به گزارش خبرگزاری مرکزی کره (KCNA)، در بیانیه سفیر کره شمالی آمده است: «نیرو‌های متخاصم ممکن است در آینده دومین و سومین پنل کارشناسی را علیه ما راه اندازی کنند، اما همه آنها با گذشت زمان با خود ویرانگری مواجه خواهند شد». 

کیم در پایان گفت: اگر ایالات متحده و پیروانش به‌جای عبرت گرفتن از پرونده اخیر، سیاست خصمانه نابهنگام را در قبال کره شمالی (جمهوری دموکراتیک خلق کره) پیگیرانه دنبال کنند، با شکست استراتژیک بدتری مواجه خواهند شد.

پیش از این، سخنگوی وزارت خارجه کره شمالی گفته بود پیونگ یانگ در واکنش به استفاده واشنگتن از حقوق بشر به عنوان ابزاری برای تهاجم و رفتار خصمانه علیه کره شمالی، گزینه‌های سختگیرانه و قاطعی برای حفاظت از حاکمیت و امنیت خود خواهد داشت. واشنگتن همواره از حقوق بشر برای اقدامات تحریک‌آمیز سیاسی و توطئه علیه پیونگ یانگ استفاده می‌کند. او گفت: ما به تحریم‌های آمریکا عادت کرده‌ایم و توان و قدرت بالایی برای ایستادن در مقابل هر گونه تحریم شدیدی داریم.

باشگاه خبرنگاران جوان بین‌الملل بین‌الملل