اقتدار در دریای کارائیب؛ صدای پای ایران در حیاط خلوت آمریکا
تاریخ انتشار: ۶ خرداد ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۸۰۷۳۸۷۱
صبح‌نو نوشت: با وجود تهدیدهای امپریالیسم غرب مبنی بر صادر نشدن بنزین ایران به ونزوئلا، کشتی‌های حامل سوخت کشورمان در سواحل دریای کارائیب پهلو گرفت و توانست محصولات پتروشیمی کشورمان را به آمریکای لاتین برساند. چراکه آمریکا می‌دانست ایجاد هرگونه مزاحمت برای کشتی‌های ایران با پاسخ تکان‌دهنده ایران مواجه خواهد شد آن‌هم نه در ونزوئلا و دریای کارائیب بلکه در خلیج‌فارس، که صدها کشتی آمریکایی در آنجا حضور دارند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
در حالی که آمریکا تهدیدهایی را علیه ایران در خصوص اعزام نفتکش به ونزوئلا مطرح کرده بود دومین نفتکش ایرانی روز گذشته وارد آب‌های ونزوئلا شد.
روز یکشنبه هم نخستین نفتکش ایرانی به نام «فورچون» وارد آب‌های ونزوئلا شده بود و با اسکورت ناوهای جنگی ونزوئلا در یکی از بنادر این کشور پهلوگیری کرد. ورود نفتکش‌های سوخت ایران به ونزوئلا در شرایطی است که پیشتر آمریکا در رویکردی خصمانه مدعی جلوگیری از ورود نفتکش‌های ایرانی شده بود.
«نیکلاس مادورو»، رییس‌جمهوری ونزوئلا پس از ورود اولین محموله سوخت ایران از حمایت‌های ایران قدردانی کرد و گفت: ایران و ونزوئلا هر دو خواهان صلح هستند و از حق تجارت آزادانه در دریاهای آزاد برخورداریم.وی همچنین از ایران و ونزوئلا به‌عنوان مردمی انقلابی یاد کرد که هرگز در مقابل «امپراطوری آمریکا» به زانو در نخواهند آمد. مادورو در عین حال ورود کشتی‌های حامل سوخت متعلق به ایران به ونزوئلا را ثمره امضای توافق جامع همکاری بین تهران و کاراکاس عنوان کرد.
حجت سلطانی، سفیر جمهوری اسلامی ایران در کاراکاس نیز در صحفه توییتر خود نوشت: «امروز بیش از هر زمان دیگری پیوندهای دوستی و برادری بین ایران و ونزوئلا قوی‌تر و عمیق‌تر شده است.»
وی در ادامه افزود: «پاسخ محبت با محبت داده شد؛ در سال2008 ونزوئلا تحت رهبری فرمانده چاوز به ایران که تحت تحریم‌ها بود، بنزین منتقل کرد و امروز ایران تحت رهبری امام خامنه‌ای، تانکرهای حامل بنزین را برای سرزمین قهرمانان و ونزوئلا ارسال کرد.»
همچنین «ساموئل مونکادا»، نماینده دائم ونزوئلا در سازمان ملل در صحفه توییتری خود نوشت: «رسیدن بنزین ایرانیان برای مردم ونزوئلا نقطه عطفی در مبارزه برای حاکمیت، استقلال و صلح است. ترامپ و نوکران او به حمله نظامی علیه این تانکرها در بحبوحه اپیدمی کرونا فکر می‌کنند. اما کارشناسان او چیز دیگری را توصیه می‌کنند.»
سیلی محکم ایران به ترامپ
همچنین «عبدالباری عطوان» سردبیر روزنامه فرامنطقه ای رأی‌الیوم چاپ لندن دیروز در مقاله‌ای ارسال نفتکش‌های ایرانی به ونزوئلا در سایه تهدیدات آمریکا را بزرگترین شکست و ناکامی خفت‌بار برای دولت آمریکا توصیف کرد و نوشت؛ رسیدن نفتکش‌های ایرانی به سواحل ونزوئلا به مثابه سیلی دردناکی علیه دونالد ترامپ، رییس‌جمهوری آمریکا و استکبار آمریکایی به شمار می‌رود.
در این مقاله تاکید شده : «ورود این نفتکش‌های ایرانی به بنادر ونزوئلا بزرگترین شکست برای استکبار آمریکایی است و مسلم است که اگر آمریکا جرات و تلاش کند تا ایران را تحریک کند همانطور که ترامپ تهدید می‌کند، با شکست‌های مشابه دیگری به‌ویژه در آب‌های خلیج‌فارس و دریای عمان مواجه می‌شود. این مقوله این امر را به ما یادآوری می‌کند که چگونه پهپاد غول‌پیکر «گلوبال هاوک» آمریکایی که جرات کرد حریم هوایی ایران را نقض کند در آسمان تنگه هرمز از ارتفاع 20کیلومتری با موشک ایرانی ساقط شد. شاید ما این صحنه را بار دیگر در آینده‌ای نزدیک و در سایه تنش‌های فعلی آمریکا ببینیم. این لحظه‌ای تاریخی از همبستگی است که بینی ترامپ و دولتش را به خاک مالید و به ملت‌های محاصره شده از سوی آمریکا تأکید کرد که کسانی هستند که به تحریم‌ها «نه» می‌گویند و شجاعانه و مردانه در مقابل آن می‌ایستند.»
ایزدی: رابطه تهران کاراکاس برد-برد است
«فؤاد ایزدی» کارشناس مسائل بین‌الملل نیز با اشاره به صادرات موفقیت‌آمیز بنزین ایران به ونزوئلا، عنوان کرد: اولین نکته قابل توجه در رابطه میان ایران و ونزوئلا این است که این رابطه به یک رابطه راهبردی تبدیل شده که به نفع دو کشور است و می‌توان گفت که یک رابطه برد- برد است چراکه ونزوئلا تحت تحریم است و شرکت‌های روسی و چینی تحت فشار آمریکا حضورشان در ونزوئلا را کم رنگ کردند و متأثر از فشارهای غرب هستند. در عمل این ایران است که با آمریکا رودربایستی ندارد و چون نیاز به فروش نفت و محصولات پتروشیمی مانند بنزین و دیگر توانمندی‌های مهندسی عرصه نفت دارد این اقدام راهبردی را انجام می‌دهد و به نفع دو طرف است تا این مسیر راهبردی ادامه یابد.
رصد مالی بانک مرکزی کاراکاس توسط غرب
این کارشناس مسائل آمریکا، افزود: به غیر از نکته اقتصادی و راهبردی که اشاره شد، به نفع دو کشور است تا اینگونه همکاری‌های اقتصادی خود را افزایش دهند. اگر نگاهی به گزارش واشنگتن پست داشته باشیم ایران 700میلیون دلار برای فروش بنزین از ونزوئلا دریافت کرده است. فروش بنزینی که ونزوئلا از ایران تشکر کرده است و نشریه واشنگتن پست آن را در بانک مرکزی کاراکاس مانیتورینگ کرده است. درواقع این بنزین فروخته شده است و مجانی نبوده است. تشکر آنها هم به این خاطر این است که کشورهایی که با آمریکا دچار محدودیت هستند نتوانستند عملاً اقداماتی را برای ونزوئلا انجام دهند.
اقتدار ایران در کارائیب
وی ادامه داد: ایران برای اولین‌بار توانسته حضوری مؤثر در آمریکای لاتین داشته باشد. آن‌هم کشوری که در آن سوی دریای کارائیب است و این موضوع آمریکایی‌ها را ناراحت کرده است که چرا ایران در حیات خلوت آمریکا حضوری جدی دارد. با این حال آمریکایی‌ها ده‌ها سال است که در خلیج فارس جولان می‌دهند و آمریکا نباید از حضور ایران در کارائیب ناراحت باشد.
اقدام بشردوستانه
ایزدی با اشاره به دیگر ابعاد صادرات بنزین ایران به ونزوئلا، تاکید کرد: کاری که ایران می‌کند بعد «بشر دوستانه» هم دارد. می دانیم که ونزوئلا تحت محاصره و تحریم است و نمی‌تواند مواد افزودنی بنزین را تهیه کند و مردم این کشور از نبود بنزین آسیب می‌بینند و فعالیت‌های اقتصادی و حمل‌و‌نقل آنها مختل می‌شود. کاری که ایران کرده است بعد انسانی و بشردوستانه‌ای دارد که موج تشکر گسترده‌ای به راه انداخته است و چهره‌های برجسته این کشور و حتی رییس‌جمهوری آقای مادورو تشکر می‌کنند و در سخنانش به این موضوع اشاره دارد که این اقدام در پایان ماه مبارک رمضان روی داده؛ اتفاقی که آن‌را مثبت می‌خواند که جنبه اخلاقی این همکاری را گوشزد می‌کند.
هراس آمریکا از تکرار برخورد ایران با انگلیس
وی در پاسخ به این سؤال که چرا آمریکا تهدیداتش را در دریای کارائیب عملیاتی نکرد، گفت: تجربه انگلیس در توقیف نفتکش ایران و کاری که ایران با اقدام متقابل رفتار انگلیسی‌ها انجام داد را می‌توان دلیل اصلی این موضوع دانست. آمریکایی‌ها سروصدای رسانه‌ای کردند ولی عملیاتی انجام ندادند چراکه می‌دانستند ایران اقدام عملی می‌کند . از سویی دیگر تبعات انتخاباتی برای آمریکا هم دارد. ترامپ می‌داند که اگر دست به اقدامی بزند ایران واکنش متقابل انجام می‌دهد، به‌خصوص که دولت ایران بر اقدام متقابل در برابر آمریکا تاکید کرد.
افول هژمونی آمریکا
این کارشناس مسائل آمریکا، با اشاره به اینکه این رخدادها نشانه افول آمریکاست، تصریح کرد: آمریکا، نتوانست انقلاب اسلامی ایران را سرنگون کنند. حتی دولت مادرو را که می‌خواستند با کودتا و یا درگیری‌های نظامی برکنار کنند، نتوانستند. همکاری اقتصادی ایران و ونزوئلا نشان داد که آمریکا درسرنگونی برخی دولت‌ها و یا انجام محدودیت‌ها در جهان عاجز است.
سود راهبردی
ایزدی با بیان اینکه رابطه تهران و کاراکاس، راهبردی است، تاکید کرد: متاسفانه دولت آقای روحانی در سال‌های گذشته به آمریکای لاتین بی‌توجه بود و امیدواریم که در این یک سال پیش رو به اهمیت اقتصادی آمریکای لاتین پی ببرند و به سودی اقتصادی و ژئوپولتیکی که به نفع ایران است توجه داشته باشند. سودی راهبردی که منفعت واقعی برای کشور دارد.
منبع: الف
کلیدواژه: نفتکش های ایرانی ایران به ونزوئلا ایران و ونزوئلا دریای کارائیب آمریکای لاتین بنزین ایران
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.alef.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «الف» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۸۰۷۳۸۷۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
معمای بنزین در ایران
فرارو-مدتی پیش، هاشم اورعی، رئیس اتحادیه انجمن‌های انرژی ایران مدعی شد که در ۵ سال آینده گاز، برق، نفت، بنزین و گازوئیل نخواهیم داشت و اشاره کرد که پشت پرده این شرایط، وجود رانت در بخش انرژی کشور است.
به گزارش فرارو، اورعی تاکید کرد: «ما نه با مشکل ناترازی بلکه با «ناترازی فزاینده» روبه‌رو هستیم. در سال‌جاری به میزان ۴ میلیارد دلار بنزین و گازوئیل وارد شده و این رقم در سال آینده به دو برابر افزایش خواهد یافت. تدوین یک سیاست انرژی از سوی شخصیت‌های صادق و سالم در حال حاضر به نظر او بهترین راهکار جلوگیری از رشد این ناترازی است. فایده‌اش این است که روزانه حداقل ۱۰ میلیون لیتر بنزین از کشور قاچاق می‌شود که معادل هزار تانکر یا هزار تریلی است.»
این آمار‌های اورعی که به اسفندماه سال گذشته بر می‌گردد، در شرایطی مطرح شده که جواد اوجی، وزیر نفت، ۱۵ فروردین امسال اعلام کرد مصرف بنزین طی ۱۴ روز عید، تقریباً حدود هفت میلیون لیتر نسبت به سال گذشته رشد کرده است. فریدون عباسی‌دوانی، عضو کمیسیون انرژی مجلس نیز برای مقابله با قاچاق‌های احتمالی بنزین گفته است: «حذف کارت سوخت جایگاه‌ها و شناسایی کارت سوخت شخصی به مثابه کارت شناسایی هر شخص، راه‌حلی کارا برای افزایش شفافیت در بحران بنزین و کاهش قاچاق خواهد بود.»
در کنار این مسائل، بسیاری از کارشناسان معتقدند خودرو‌های فرسوده، وضعیت را پیچیده‌تر می‌کنند. خودرو‌هایی که عمدتا داخلی هستند و حداقل دو برابر استاندارد جهانی بنزین مصرف می‌کنند. افزون بر این، بر اساس آمار‌های وزارت نفت در سال۱۴۰۲ پنج و نیم میلیارد لیتر بنزین و گازوئیل وارد کشور شده است که ارزش تقریبی آن چهار میلیارد دلار است. اورعی در این باره نیز ابراز نگرانی کرده و سال گذشته حدس زده است که در سال ۱۴۰۳ این ارقام دو برابر می‌شود. او تاکید کرده: «فاجعه اینجاست که ما باید درآمد دو ماه یا یک‌ششم کل درآمد صادرات نفت سال ۱۴۰۳ را به واردات بنزین و گازوئیل اختصاص دهیم. خلاصه کلام اینکه تقریبا می‌شود گفت ما هر کوچه یا هر جایی که می‌توانستیم اشتباه برویم، اشتباه رفتیم. تقریبا در تمام دنیا خودرو ارزان و سوخت گران است، ولی در کشور ما برعکس خودرو گران و سوخت ارزان است. این‌ها اتفاقی نیست و بوی فساد از آن به مشام می‌رسد.»
با توجه به این اطلاعات پرسش‌هایی مطرح است از جمله این که چشم انداز تولید، خرید و مصرف حامل‌های انرژی در کشور چگونه خواهد بود و آیا موانع تحریمی در مشکلات ناترازی کشور نقش ایفا می‌کنند؟ نصر الله زارعی، معاون پیشین شرکت مهندسی و توسعه نفت و کارشناس حوزه انرژی در گفتگو با فرارو به این پرسش‌ها پاسخ داده است:
رفع تحریم‌های انرژی از نان شب واجب‌تر استنصرالله زارعی به فرارو گفت: «این موضوع که تولید کنندگان و مصرف کنندگان انرژی هر یک وظایفی دارند مشخص است، اما در کشور با فقدان یا عدم وجود یک نهاد تنظیم گر و سیاست گذار، رو به رو هستیم که باعث شده بخش تولید به راه خود برود و بخش مصرف نیز به راه خود. متاسفانه، چون این مسیر کنترل نشده است، ما با شدت مصرف انرژی عجیبی رو به رو هستیم که چندین برابر هنجار تعریف شده برای کل دنیا است. همچنین بهینه سازی مصرف سوخت در کشور ما رها شده است. وزارت نفت به عنوان متولی تولید انرژی یا همان نفت و گاز در کشور، وظیفه تولید و عرضه انرژی مورد نیاز کشور را بر عهده دارد. وزارت نفت، انرژی مورد نیاز بخش‌های صنعت، مصرف خانگی و تجاری و صنایع انرژی بر مثل پتروشیمی‌ها را تامین می‌کند؛ بنابراین معتقدم باید دو بخش مذکور را در کنار هم ببینیم تا درک کنیم روند ناترازی‌ها چگونه است و چرا فزاینده است و شاهد واگرایی تولید و مصرف هستیم. افزون بر این، حقیقت این است که در کشور ما بخش‌های انرژی تجدید پذیر مثل انرژی خورشیدی و باد حداکثر یک درصد از بازار انرژی را تسخیر کرده و عمده انرژی ما از همان سوخت‌های فسیلی تامین می‌شود.»
وی افزود: «اگر قرار باشد در بخش تولید و عرضه صنعت نفت کشور، شاهد تحولی باشیم، باید قطعا و حتما تغییراتی محسوس در حوزه سیاست‌های موثر در این حوزه داشته باشیم که موثرترین این تغییرات نیز به بخش تحریم‌ها مرتبط است. به اعتقاد من، رفع تحریم‌ها نه فقط برای بخش نفت کشور بلکه برای کل اقتصاد کشور، از نان شب نیز واجب‌تر است. در بخش مصرف، وزارت نیرو یکی از بزرگترین مصرف کنندگان انرژی کشور است که هم درگیر موضوع سیاست گذاری است و هم برنامه ریزی و اجرا. نیروگاه‌های ما، نیروگاه‌های قدیمی هستند و نسبت به نیروگاه‌های استاندارد دنیا، بازدهی پایینی دارند. در سراسر دنیا شاهد فعالیت نیروگاه‌های جدیدی هستیم که از تکنولوژی‌های روز دنیا بهره می‌برند. این نیروگاه‌ها بالای ۵۵ درصد راندمان دارند. این در حالی است که برخی نیروگاه‌های ما تنها ۲۰ درصد بازدهی دارند. از همین جا می‌توان به اختلاف فاحش در بازدهی پی برد. ما در این وضعیت، سرمایه سوزی بالایی داریم. همچنین در بخش انتقال و توزیع انرژی با مشکلاتی مواجهیم چرا که سیستم‌های انتقال ما نیز به شدت فرسوده هستند. در نتیجه انرژی هدر شده ما از نیروگاه‌ها تا رسیدن به خانه‌ها بسیار زیاد است.»
معمای بی توجهی به کیفیت خودرو‌های داخلیاین کارشناس حوزه انرژی گفت: «این مشکل بار‌ها تکرار شده که صنایع خودرویی ما اصلا رقابتی با خودروسازی جهان ندارند و این در حالیست که مشکل خودروسازی ما چندان ربطی به تحریم‌ها ندارد و بیشتر به مشکلات مرتبط با دو شرکت خودروساز ما بر می‌گردد. شرکت‌های خودروساز ما رقبای سرسختی هم ندارند که مجبور باشند دست به نوآوری زده و تکنولوژیِ‌های خود را به روزرسانی کنند. در نتیجه سالهاست در حوزه خودروسازی کشور شاهد تکرار مشکلات هستیم. این نقد که گفته می‌شود چرا در کشور ما خودرو گرانقیمت و سوخت ارزان است، در حالی که در دیگر کشور‌ها شرایط معکوس است، نقد درستی است. طبیعیست که خرید خودرو گرانقیمت با استهلاک کمتر که مصرف سوخت کمتری هم داشته باشد، بسیار به صرفه‌تر است. این که مسئله به این روشنی در کشور ما سال‌های سال بدون حل باقی مانده است، فاقد هر نوع منطق حمایتی سازنده است و این نوع رفتاری که در قبال صنعت خودروسازی کشور شده، در عمل، خسارات بزرگی به اقتصاد کشور وارد کرده که حتی می‌تواند تا ده‌ها میلیارد دلار براورد شود.»
وی افزود: «اما با همه این موارد، همچنان این معما در جای خود باقیست که وقتی رهبری در سال ۱۴۰۰ صراحتا از کیفیت خودرو انتقاد کرده و خواستار تغییر و تحول شدند و همچنین آقای رئیسی برای بازدید به کارخانه ایران خودرو رفتند و صراحتا اعلام کردند که باید واردات خودرو آزاد شود، اما تا امروز که این گفتگو انجام می‌شود می‌بینیم که نماینده‌های مجلس صحبت از معطل ماندن آیین نامه‌های واردات خودرو در دفتر وزیر صمت یا معاون اول ریاست جمهوری می‌کنند و سپس تکذیبیه ارائه می‌شود. درواقع این وضعیت بسیار پیچیده است که از یک سو می‌دانیم باید خودرو وارد کشور شود و از سوی دیگر یک اراده قوی برای به نتیجه نرسیدن این تلاش‌ها وجود دارد. انتظار می‌رود که مسئولان تلاش کنند که این موضوعات به نتیجه رسیده و شاهد تحولاتی در حوزه خودرو کشور باشیم چرا که هر روزی که می‌گذرد هزینه‌های روی دوش مردم افزایش پیدا می‌کند.»
آمار‌های بخش بنزین در هاله‌ای از ابهاممعاون پیشین شرکت مهندسی و توسعه نفت گفت: «در حال حاضر نرخ تولید بنزین در کشور ما مشخص است، برنامه‌ای هم که برای افزایش تولید داریم گروگان گرفته شده بحث تحریم است و ما به سرمایه گذاری لازم و تکنولوژی روز نیز دسترسی نداریم. آمار و ارقام حکایت از آن دارد که افزایش تولید بنزین نداریم و به عبارتی تولید ثابت است و چشم اندازی هم که در برنامه هفتم توسعه داریم درواقع دنباله‌ای است از برنامه ششم توسعه، بدون آن که تغییری در سیاست‌های ما رخ داده باشد. حالا به این معادله فکر کنید که تولید ما ثابت است، اما مصرف ما بین ۶ تا ۱۰ درصد افزایش یافته است. سال گذشته صحبت از این بود که ۲ میلیارد تا ۳ میلیارد دلار بنزین وارد شده است و امسال هم صحبت از ۵ میلیارد دلار است و به احتمال زیاد این ارقام در طول سال‌های آتی روند افزایشی را طی خواهد کرد. همچنین نفت خام کشور نیز درگیر مشکلات تحریم است و منابع ارزی ما نیز محدود شده است؛ بنابراین کاملا مشخص است که همزمان با روند صعودی هزینه واردات بنزین که از رقم صادرات نفت خام ما کم می‌شود، با مشکلاتی بسیار بزرگ مواجه خواهیم شد.»
وی افزود: «ما در کل کشور با یک مشکل بزرگ مواجهیم و آن هم عدم دسترسی به آمار و اطلاعات یا عدم دسترسی به مکانیسم جمع اوری آمار دقیق است. در نتیجه ما کلیات تولید و فروش و واردات را کنار هم می‌گذاریم و حدس میزنیم مصرفمان چقدر است. یکی از وظایف اولیه که برای کارت سوخت تعریف شده بود، وظیفه بررسی و کنترل نرخ مصرف بود. یک هدف دیگر کارت سوخت نیز، کنترل قاچاق سوخت بود. در حال حاضر چه کسی به شفافیت می‌داند چه تعداد کارت سوخت داریم و چه تعداد از این کارت‌ها واقعی است. جای تعجب ندارد که با این شرایط، اعدادی که در زمینه قاچاق سوخت مطرح می‌شود، بسیار بزرگ باشند. ما اصلا به هیچ عدد و رقم درستی دسترسی نداریم و مجبوریم از مهندسی معکوس برای پیش بینی‌های خود استفاده کنیم، این در حالیست که باید یک پایگاه داده کنترل دقیق داشته باشیم و بدانیم که دهک‌های مختلف در جامعه ما در چه حدی برداشت بنزین انجام می‌دهند. گام اول در اجرای سیاست‌های کنترل مصرف بنزین و فراورده‌های نفت و این است که بتوانیم به داده‌های دقیق و درست دسترسی داشته باشیم. ما یا به چنین پایگاهی دسترسی نداریم یا اگر داریم هنوز تکمیل نشده است.»
حادثه تلخ برای جوان معلول ساروی که نخبه دانشگاه بود