به نقل از «فرارو»

پایان هنگ کنگ؟!

تاریخ انتشار: ۸ خرداد ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۸۱۰۴۰۳۶

فرارو-در پنجشنبه هفته گذشته کنگره ملی چین بیانه‌ای را منتشر کرد که بر اساس آن به نیرو‌های نظامی این کشور اجازه داده می‌شد تا برای سرکوب «حرکت‌های استقلال طلبانه» و «جلوگیری از دخالت بیگانگان»، در منطقه هنگ کنگ مداخله کند. این بیانیه به صراحت قوانین داخلی و خودمختاری هنگ کنگ را تحت تأثیر قرار داد و موجی از اعتراضات گسترده را در هنگ کنگ به دنبال آورد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

نشریه آتلانتیک طی گزارشی نگاهی به این اعلان موضع جدید چین در قبال هنگ کنگ، در زمینه سیاست‌های منطقه‌ای این کشور در منطقه جنوب شرق آسیا انداخته است.

در طول ماه آوریل و در ماه مه، در حالی که بیشتر توجه جهان به تعداد بالای کشته شدگان کروناویروس دوخته شده بود، به سختی می‌شد یک روز را در هنگ کنگ یافت که بدون خبر دستگیری فعالان مدنی، اعتراضات خیابانی و نزاع در بین نمایندگان مجلس یافت. در آن زمان، پکن اقداماتی تهاجمی را در سراسر آسیا ترتیب می‌داد. یک کشتی جنگی چینی در همین زمان یک کشتی ویتنامی را در آب‌های مورد اختلاف دریای چین جنوبی، غرق کرد. در سواحل مالزی و در منطقه اقتصادی انحصاری این کشور، یک کشتی تحقیقاتی چینی به همراه چند کشتی گارد ساحلی و ماهیگیری، اقدام انجام تحقیقات دریایی در نزدیک دکل‌های نفتی مالزی کردند. این وضعیت موجب شد تا کشتی‌های جنگی ایالات متحده، استرالیا و چین در این منطقه حضوری چشمگیر و فعال پیدا کنند. پکن سپس اظهار داشت که دو واحد اداری را در جزایر دریای جنوبی چین ایجاد کرده است که ویتنام نیز ادعای مالکیت بر آن‌ها را داشت. مقامات چینی همچنین با خشم نسبت به موفقیت‌های تایوان در مهار اپیدمی کرونا و پیشنهاد این منطقه برای بررسی بین المللی این بیماری، واکنش نشان دادند.

این اقدامات چین هنگامی که کنگره ملی این کشور اعلام کرد که در پاسخ به اعتراضات سال گذشته هنگ کنگ، مجبور خواهد شد قوانین گسترده‌ای را برای برقراری امنیت ملی در این منطقه اعمال کند، شدت یافت و هنگ کنگ به محاصره درآمد. با انجام این کار، پکن روند قانونی خودمختار شهر را دور زد و شروع به برچیدن چارچوب «یک کشور، دو سیستم» کرد. اقدامی که احتمالاً یک تغییر اساسی در آزادی‌های مدنی این قلمرو، قوانین آن و چگونگی مناسبات بین المللی این منطقه، ایجاد خواهد کرد.

این بیانیه که در اواخر عصر روز پنجشنبه صادر شد، در صبح روز جمعه بسیاری از جمعیت بیش از هفت میلیون نفری شهر هنگ کنگ را حیرت زده کرد. بازار سهام سقوط کرد و دانلود نرم افزار‌های VPN به شدت افزایش پیدا کرد. نمایندگان مجلس هنگ کنگ نیز با تعجب به این موضوع فکر می‌کردند که آیا سال ۲۰۴۷، سالی که چین قرار بود کنترل کامل شهر را به دست بگیرد، بیش از دو دهه زودتر فرا رسیده است. «تانیا چان»، نماینده حزب تحرک دموکراسی در مجلس هنگ کنگ، گفت: «من دل شکسته ام. شب گذشته یک شکست کامل رخ داد».

گرچه بسیاری از جهان در نتیجه بیماری همه گیر به بن بست رسیده اند، اما جاه طلبی‌های منطقه‌ای و حل و فصل کینه‌های چین به وضوح مشمول چنین وضعیتی نبوده است. پکن با وجود تبلیغات و دیپلماسی پزشکی، تحریکاتی را در دستور کار خود قرار داده است. «گرگ پولینگ»، عضو ارشد برنامه آسیای جنوب شرقی در مرکز مطالعات استراتژیک و بین المللی واشنگتن می‌گوید: «این کار در دریای چین جنوبی و به ویژه در سمت تایوان، غیر معمول نیست».

این رفتار‌های پکن باعث واکنش‌های شدیدی در منطقه و به ویژه در هنگ کنگ شده است. برای مثال تلاش برای تصویب قوانین مشابه از طریق پارلمان شهر در سال ۲۰۰۳ تظاهرات گسترده‌ای را در هنگ کنگ برانگیخت. گرچه چین نتوانسته است قانونی را از طریق متحدان خود در هنگ کنگ تصویب کند که امکان استرداد این منطقه به سرزمین اصلی را فراهم کند، اما از طریق قانون جدید امنیت ملی که اخیراً اعلام شده است، قانون خود را مستقیماً به هنگ کنگ تحمیل کرده است. این قانون «فعالیت‌های جدایی طلبانه یا براندازانه» و «دخالت‌های خارجی» را مورد تأکید قرار داده و زمینه را برای فعالیت نیرو‌های امنیتی سرزمین اصلی چین در شهر هموار می‌کند. همچنین بر اساس این قانون اگرچه هنگ کنگ بخشی از چین به شمار می‌رود، اما می‌تواند قوانین، دادگاه‌ها و پلیس خود را حفظ کند. در واقع این قانون به پکن ابزاری جدید برای سرکوب معترضین و دگراندیشان می‌دهد و زمینه را برای سوق دادن آموزش‌های حزب کمونیست در این منطقه، فراهم می‌کند.

واکنش آمریکا نیز کلیشه‌ای بود. مایک پومپئو، وزیر امور خارجه ایالات متحده، این قانون را به زانو درآمدن استقلال هنگ کنگ خواند. قانونگذاران آمریکایی نیز قوانینی را با هدف کاهش دستیابی پکن به شهر را رونمایی کردند و وزارت امور خارجه آمریکا نیز در حال تهیه گزارشی در مورد این موضوع است. به همین ترتیب، کنگره سال گذشته وقتی خواستار ایجاد لایحه‌ای شد که می‌خواست از معترضین هنگ کنگ دفاع کند، وحدت شکننده‌ای را از خود به نمایش گذاشت. تلاش‌های مبهم، پراکنده و همراه با رهبری ناهماهنگ دونالد ترامپ نیز بسیاری از کشور‌های آسیایی را در این نقطه در آستانه انفجار تنها گذاشت.

همین امر سبب شد تا پکن با ترکیبی از قدرت نرم و سخت، ادعا‌های ارضی، حقوقی و سیاسی خود در منطقه را با قدرت نظامی و دیپلماتیک رو به رشد خود پیگیری کند. به عنوان مثال، غرق شدن کشتی ویتنامی باعث شد تا مقامات هانوی اعتراض رسمی به چین ارائه کنند، اما «هونگ لتو»، تحلیلگر ارشد موسسه سیاست استراتژیک استرالیا، می‌گوید که اعتقاد فزاینده‌ای بین رهبران ویتنامی وجود دارد که این نوع پاسخ‌ها کافی نیست. به گفته او، پکن «وقتی این شرایط را می‌بیند که کشور‌های دیگر چندان به دنبال این ماجراجویی‌ها نیستند، تلاش می‌کند تا از این فرصت مناسب استفاده کنند». فراتر از اقدامات چین، پیام رسانی و دیپلماسی عمومی سیاستمداران این کشور نیز تا حدود زیادی تأثیر منفی بر ادراکات عمومی گذاشته است. بخش عمده‌ای از این دیپلماسی از طریق سیاست «جنگجوی گرگ» پکن صورت گرفته است، که دیده می‌شود ده‌ها دیپلمات و سخنگوی چینی برای هدف قرار دادن مخالفان و ایجاد اطلاعات نادرست به رسانه‌های اجتماعی و عمدتا توییتر، منتقل می‌شوند. پولینگ می‌گوید: در بیشتر جاها، «مقامات چینی هیچ تلاشی برای آرام کردن اوضاع یا مصالحه انجام نمی‌دهند».

ماه آوریل، در حالی که بسیاری از مردم فیلیپین در قرنطینه بودند، سفارت چین در مانیل ترانه همراه با موسیقی منتشر کرد که هدف از آن ارتقای دوستی «همسایگان در سراسر دریا» بود. تصنیف «یک دریا» توسط سفیر چین نوشته شده بود، اما زمان آن جالب توجه بود چرا که درست چند روز بعد از اعتراض دیپلماتیک فیلیپین در مورد دو حادثه مربوط به تجاوز دریایی چینی‌ها بود. این آهنگ به طور گسترده منتشر شد و شاید به علت هفته‌ها خانه نشینی، هدف مناسبی برای مسخره کردن بی امانانه آنلاین توسط شهروندان این کشور شد. یک روزنامه فیلیپینی به طعنه این آهنگ را با ترانه «راه من» از «فرانک سیناترا» مشابه دانست. «آنتونیو کارپیو»، قاضی سابق دادگاه عالی که سال گذشته بازنشسته شد و منتقد تحرکات پکن گفت که تا زمانی که پکن ادعای خود را در مورد سرزمین‌های دریایی فیلیپین حفظ کند، «چین هرگز نمی‌تواند انتظار داشته باشد که مردم فیلیپینی به این کشور اعتماد کنند». وی ادامه داد: «همواره از طریق فریب، ارعاب و زور، آنچه را که به طور قانونی متعلق به مردم فیلیپین است دزدید می‌شود».

اما اپیدمی کروناویروس در روز‌های اخیر سبب افزایش تقابل و تنش در مناسبات میان چین و ایالات متحده شده است و برخی از کشور‌های منطقه نیز به نظر قصد دارند تا این تغییر رویکرد آمریکا نسبت به چین استفاده کنند. اما حضور و اقدامات آمریکا در این منطقه هم به طور کامل بی مشکل نخواهد بود. وقتی آمریکا کشتی‌هایی را برای مقابله با حضور کشتی شناسایی چینی به مالزی فرستاد، کوالا لامپور با کمی تردید به این اقدام واکنش نشان داد. «شاهریمان لاکمن»، تحلیلگر ارشد انستیتوی مطالعات استراتژیک و بین المللی مالزی در این خصوص گفت، برخی بر این باورند که ورود کشتی‌های آمریکایی اوضاع را ملتهب کرده و منجر به تهییج بیشتر پکن می‌شود. لاکمن افزود: «آن‌ها [ایالات متحده آمریکا]به فاجعه احتمالی که ممکن است ایجاد شود، فکر نمی‌کنند و مالزی تنها جایی نیست که ارتش آمریکا با استقبال کمتری مواجه می‌شود. امسال دوترته نیز خاتمه موافقت نامه دو دهه‌ای نیرو‌های مشترک آمریکا-فیلیپین را اعلام کرد».

سیاست‌های دولت دونالد ترامپ نیز آنقدر متناقض و ناهماهنگ نشان می‌دهد که بسیاری از مردم آسیای شرقی عملاً اعتمادی بدان ندارند. «آرون کانلی»، یکی از اعضای پژوهشگر تغییرات سیاسی جنوب شرقی آسیا و سیاست خارجی در انستیتوی بین المللی مطالعات استراتژیک سنگاپور می‌گوید، مردم «از عدم انسجام در واکنش ایالات متحده بسیار ناراحت هستند». پومپئو طی تماس اخیر خود با رهبران جنوب شرقی آسیا اظهار داشت که پکن در حال سوءاستفاده از شرایط ایجاد شده توسط اپیدمی کروناویروس جدید است. وی همچنین به یافته‌های گزارش اخیر مرکز استیمسون مستقر در واشنگتن استناد کرد که بر اساس آن سد‌های چینی در رودخانه مکونگ، که در بسیاری از کشور‌های آسیای جنوب شرقی جاری است، پنهانی در حال تکمیل است که این می‌تواند باعث ایجاد شرایط خشکسالی در منطقه شود. با این حال به نظر می‌رسد تلاش‌های پومپئو برای مجبور کردن رهبران جنوب شرقی آسیا برای انتخاب بین ایالات متحده و چین کافی نبود. کانلی گفت، با ایجاد موقعیت به عنوان رقابتی که در آن کشور‌ها مجبور به انتخاب یک طرف هستند، «واقعاً بازی بدی در جنوب شرقی آسیا به راه افتاده است».

در هنگ کنگ، یکی از نمایندگان مجلس این منطقه به نام «چان» گفت که قبل از ورود به سیاست، او معتقد بود که مقامات سرزمین اصلی چین به وعده سال ۱۹۹۷ خود مبنی بر فراهم کردن شرایط برای استقلال بیشتر هنگ کنگ باور داشت. اما قانون جدید برای او روشن کرده است که قطعاً چنین چیزی رخ نخواهد داد و این تنها بازی کوچک پکن برای پیروزی در هنگ کنگ بود. وی افزود، «با این حال حتی پس از ۲۳ سال، چین هنوز هم نمی‌توانند بر مردم هنگ کنگ پیروز شود».

منبع: فرارو

کلیدواژه: هنگ کنگ چین جنوب شرق آسیا جنوب شرقی آسیا ایالات متحده بین المللی هنگ کنگ کشور ها

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت fararu.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «فرارو» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۸۱۰۴۰۳۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

ایروانی: تنها راه بازگشت امنیت به منطقه، پایان دادن به فعالیت‌های بی‌ثبات کننده اسرائیل است

امیرسعید ایروانی سفیر و نماینده دائم ایران در سازمان ملل تاکید کرد: تنها راه عملی برای بازگرداندن صلح و امنیت به منطقه این است که شورای امنیت رژیم سرکش اسرائیل را مجبور کند تا فورا جنگ و نسل‌کشی در غزه را متوقف و آتش‌بس فوری و دائمی برقرار کند و به فعالیت‌های بی‌ثبات‌کننده‌اش در منطقه پایان دهد.

به گزارش خبرگزاری صدا و سیما، امیر سعید ایروانی سفیر و نماینده دائم جمهوری اسلامی ایران نزد سازمان ملل متحد روز پنجشنبه به وقت محلی در نشست شورای امنیت سازمان ملل متحد پیرامون: «وضعیت خاورمیانه: (سوریه)» گفت: وضعیت انسانی در سوریه همچنان وخیم است. مردم سوریه از چالش‌های اقتصادی عمیقی رنج می‌برند. بر اساس آخرین گزارش سازمان ملل متحد، ۱۶.۷ میلیون نفر، یعنی نزدیک به ۷۰ درصد جمعیت سوریه، به کمک‌های بشردوستانه فوری نیاز دارند. سطح بودجه فعلی تخصیص‌یافته برای رسیدگی به بحران انسانی در سوریه نگران‌کننده است.

دیپلمات ارشد جمهوری اسلامی ایران در سازمان ملل تصریح کرد:

گزارش سازمان ملل تاکید می‌کند که برای اجرای کامل طرح واکنش بشردوستانه سوریه در مجموع ۴.۰۷ میلیارد دلار نیاز است. این مبلغ جهت برآورده‌سازی نیازهای فوری ۱۰.۸ میلیون فرد آسیب‌پذیر از میان این ۱۶.۷ میلیون نفر، مورد نیاز است.

او گفت: ارائه کمک‌های فوری بسیار مهم است، با این حال، این یک راه حل پایدار در دراز مدت نیست. تلاش‌ها باید بر بازسازی زیرساخت‌های حیاتی، ایجاد شرایط برای بازگشت امن پناهندگان و آوارگان داخلی و پیشبرد روند سیاسی متمرکز شود.

ایروانی تاکید کرد: متأسفانه ایالات متحده و متحدانش تصمیم گرفته‌اند چشمان خود را بر وضعیت انسانی ببندند و به برنامه سیاسی خود در سوریه ادامه دهند. آن‌ها از تحریم‌ها به‌عنوان ابزاری برای دستیابی به اهدافی استفاده می‌کنند که از طریق مجاری نظامی یا دیپلماتیک نتوانسته‌اند به آن دست یابند.

سفیر ایران در سازمان ملل ادامه داد: همچنین، آن‌ها تلاش‌های مذبوحانه‌ای مانند سیاسی کردن کمک‌های بشردوستانه و ممانعت از بازگشت آوارگان انجام دادند. چنین اقدامات غیرقانونی تنها می‌تواند به طولانی‌تر شدن بحران و تشدید رنجی که مردم سوریه متحمل شده‌اند کمک کند.

نماینده دائم ایران در سازمان ملل متحد افزود: جمهوری اسلامی ایران خواستار لغو فوری تحریم‌های یکجانبه است. تداوم چنین اقدامات غیرانسانی حقوق اولیه بشری مردم سوریه را نقض می‌کند، کل جمعیت سوریه را مجازات می‌کند و وضعیت اسفبار آسیب‌پذیرترین اقشار جامعه را تشدید می‌کند.

ایروانی ادامه داد: جمهوری اسلامی ایران از دولت سوریه به دلیل همکاری با سازمان ملل متحد و سایر نهادهای بین‌المللی، که تسهیلات ضروری برای امدادرسانی و کمک به مناطق آسیب‌دیده از بحران را فراهم می‌کند، قدردانی می‌کند. هر مکانیسم کمکی باید با هماهنگی نزدیک با دولت سوریه اجرا شود و نهایت احترام به حاکمیت و تمامیت ارضی سوریه را تضمین کند.

دیپلمات ارشد جمهوری اسلامی ایران در سازمان ملل گفت: جمهوری اسلامی ایران بار دیگر حملات تروریستی بزدلانه رژیم اسرائیل در ۱ آوریل ۲۰۲۴ علیه اماکن دیپلماتیک ما در دمشق را به شدت محکوم می‌کند.

ایروانی افزود: رژیم اسرائیل مرتکب نقض آشکار منشور ملل متحد، به‌ویژه ماده ۲ (۴) منشور سازمان ملل متحد، قوانین بین‌المللی، حاکمیت، استقلال و تمامیت ارضی جمهوری عربی سوریه شد. این نقض فاحش نیز نقض مصونیت نمایندگان و اماکن دیپلماتیک و کنسولی بود. ما همچنین اقدامات تجاوزکارانه رژیم تروریستی اسرائیل علیه حاکمیت و تمامیت ارضی جمهوری عربی سوریه را که با مصونیت کامل و بدون هیچ واکنشی از سوی شورای امنیت ادامه دارد، به شدت محکوم می‌کنیم.

او گفت: جمهوری اسلامی ایران متعهد به حل این بحران از طریق راه حل سیاسی است. ایران به حمایت از یک فرآیند سیاسی که به‌صورت واقعی تحت رهبری و مالکیت سوریه و با تسهیل سازمان ملل، و همچنین کمک به مردم و دولت سوریه برای بازگرداندن وحدت و تمامیت ارضی کشورشان، قرار دارد ادامه خواهد داد.

ایروانی تاکید کرد: ما به حمایت خود از تلاش‌های آقای پدرسون، فرستاده ویژه، برای از سرگیری جلسات کمیته قانون اساسی به عنوان مکانیزمی موثر برای پیشبرد روند سیاسی ادامه می‌دهیم.

سفیر ایران در سازمان ملل اضافه کرد: احیای تمامیت ارضی سوریه مستلزم تلاش‌های بی‌وقفه برای مبارزه مداوم با تمامی گروه‌های تروریستی است. در این زمینه، جمهوری اسلامی ایران به‌طور کامل از دولت سوریه در تلاش‌های ضد تروریسم حمایت و کمک می‌کند.

او د رعین حال تاکید کرد: با این حال، ضروری است که حفاظت از غیرنظامیان در طول تلاش‌های ضد تروریسم مورد توجه ویژه قرار گیرد.

ایروانی تصریح کرد: جمهوری اسلامی ایران بار دیگر درخواست خود را برای خروج فوری تمامی نیروهای نظامی آمریکا از سوریه که بخش‌هایی از خاک این کشور را اشغال کرده‌اند، تکرار می‌کند. ادامه حضور غیرقانونی نیروهای آمریکایی در سوریه نه تنها حاکمیت و خاک سوریه را نقض می‌کند، بلکه منشأ اصلی بی‌ثباتی و ناامنی در این کشور است و تنها فضا را برای گروه‌های تروریستی فراهم می‌کند تا موقعیت خود را مستحکم نموده و جنایات بیشتری مرتکب شوند.

نماینده دائم ایران در سازمان ملل اضافه کرد: همراه با شرکای خود در فرایند آستانه، جمهوری اسلامی ایران متعهد به کار در جهت عادی‌سازی شرایط به صورت طولانی‌مدت و پایدار در داخل و اطراف سوریه است. همچنین بسیار مهم است که تمام تلاش ممکن را برای تسهیل بازگشت امن و شرافتمندانه آوارگان سوری به وطن خود و رفع نیازهای بشردوستانه آن‌ها انجام دهیم.

سفیر ایران در سازمان ملل تاکید کرد: در پایان، تنها راه عملی برای بازگرداندن صلح و امنیت به منطقه این است که شورای امنیت رژیم سرکش اسرائیل را مجبور کند تا فورا جنگ و نسل‌کشی در غزه را متوقف نموده، آتش‌بس فوری و دائمی برقرار کند و به فعالیت‌های بی‌ثبات‌کننده‌اش در منطقه پایان دهد.